محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846608213
هیچ چیز قابل پیشبینی نیست
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: مجموعه حلقه سبز چند هفتهای است كه از شبكه سوم سیما در حال پخش است و با یدك كشیدن نام معتبری چون ابراهیم حاتمیكیا به عنوان كارگردان، بینندگان را به دنبال خودش می‌كشاند. بازی قوی بازیگران اصلی كار یعنی حمید فرخ‌نژاد و سیما تیرانداز یكی از نقاط قوت این كار به شمار می‌رود كه مجموعه را برای بیننده دلچسب‌تر می‌كند و از طرفی هم می‌تواند به عنوان نقطه مثبتی در كارنامه كاری آنها ثبت شود. كما اینكه سیماتیرانداز نیز در تایید این مسئله و سختی‌ها و لذت‌های همكاری با ابراهیم حاتمیكیا حرفهای جالبی داشت و ثمره آن مصاحبه‌ای است كه پیش‌رو دارید. ● چرا چند سالی است تمركزتان را معطوف به تئاتر كردید و از كارهای تصویری فاصله گرفته بودید؟ ▪ فاصله كه نگرفته بودم اما كمتر كار می‌كردم و مشغول كار تئاتر بودم و ضمناً ارزش خاصی هم برای تئاتر به عنوان ارتقاء دهنده هنر بازیگری قائلم و مثل همه جای دنیا من هم اعتقاد دارم كه تئاتر برای بازیگر – در هر مرحله‌ای كه باشد – مثل كلاس مجدد بازیگری است. اما اینكه چرا در این مدت در سینما كار نكردم به پیشنهادات هم برمی‌گردد، من از سال ۷۴ كه آخرین كار سینمایی‌ام را انجام دادم واقعاً پیشنهاد خوبی نداشتم وگرنه حتما دلم می‌خواست كه كار كنم. معتقدم سینما ماندگاری‌اش خیلی زیاد است و می‌خواستم اگر كاری می‌كنم، كار خوبی باشد. اما نقش‌هایی كه پیشنهاد می‌شد اكثراً نقشی نبود كه دیده شود و خاصیتی نداشت. این بود كه ترجیح دادم سینما كار نكنم تا زمانی كه پیشنهاد خیلی خوبی بشود. و این صبر طولانی به نقش متفاوتی در «پاداش سكوت» انجامید كه جایزه بازیگر برگزیده جشن خانه سینما را برایتان به ارمغان آورد. بله. در بازیگری من فكر می‌كنم شانس و اقبال خیلی اهمیت دارد. من هم شاید در تمام طول مدت كاری‌ام خیلی خوش‌شانس نبوده‌ام و به تعبیر بعضی‌ها، در این یكی دو سال اخیر شانس به من روی آورده كه چند كار خوب را پشت‌سر هم تجربه كردم و جایزه گرفتم و از این چیزها! در كل واقعیت این است كه بردن جایزه خیلی خوشحال‌كننده است برای بازیگر، اما به همان اندازه ناماندگار و بی‌دوام است و اگر نتواند راه را خوب ادامه بدهد در عرض ۶ ماه ممكن است ارزشش را از دست داده، در واقع بازیگری كه جایزه را برده آن را بی‌ارزش می‌كند و اگر تلاش را دو چندان نكند، جایزه درهای عجیب و غریبی را به روی بازیگر باز نمی‌كند و فقط كوشش بازیگر است كه می‌تواند او را بسازد و جایزه تنها وسیله‌ای است كه بازیگر باور كند تلاشش دیده شده. ضمن اینكه اعتقادی بین بازیگران- مخصوصاً بازیگران تئاتر- وجود دارد كه دوربین سینا بی‌رحم است و دیده شدن یك بازیگر و گرفتن جایزه حداقل می‌تواند ثابت كند اینگونه هم نیست. این البته اعتقاد تمام بازیگران است، چه در تئاتر، چه در سینما و تلویزیون.كافی است كه یك اشتباه داشته باشید و كارت خوب نباشد تا به راحتی كنار گذاشته شوید. حتی اگر بازیگر بسیار خوبی باشید، و این به خاطر تجاری بودن سینماست. البته همه چیز هم فقط به بازیگر بستگی دارد. مجموعه‌ای كه در یك كار كنار هم قرار می‌گیرند درصد موفقیت یك كار را تعیین می‌كنند. حتماً همین‌طور است. اگر گروه خوب نباشند آل‌پاچینو هم نمی‌تواند بدرخشد. عزت‌الله انتظامی هم نمی‌تواند! و بیش از همه رأس كار یعنی كارگردان خیلی اهمیت دارد. وقتی كارگردان خوش فكر باشد، انتخاب‌های درستی هم خواهد داشت و مسیری كه گروهش را در آن هدایت می‌كند هم مسیر خوبی است. مسئله مهم دیگر هم قطعاً فیلمنامه است. شرایط به نمایش درآمدن هم موثر است. شما فیلم موفقی را با داریوش مهرجویی كار كردید به نام «بانو» كه قربانی شرایط بد اكران شد. این بسته به همان مقوله شانس است. به همین دلیل گفتم كه شانس مهم است. «بانو» كار خیلی خوبی بود. تمام دوستان معتقد بودند كه كار قوی خوبی از آب درآمده است، اما فیلم متاسفانه در زمان خودش اكران نشد و بعد از توقیف ۶ ساله در یك شرایط بسیار بد و نزدیك عید كه هیچ‌كس سینما نمی‌رفت اكران شد. بعد از آن «سایه‌های هجوم» را كار كردم و در جشنواره فیلم فجر كاندیدا شدم اما شانس این را نداشتم كه جایزه بگیرم. و بعد از آن «جاده عشق» كه فیلمنامه خوب و متفاوتی داشت كه در اختلاف كارگردان با تهیه‌كننده نابود شد. غیر از اینها كارهایی را به خاطر درگیری با درس و دانشگاه و امتحاناتم از دست دادم، مثل «زینت» آقای مختاری یا كاری از بهروز افخمی و حالا كه فكرشان را می‌كنم خیلی افسوس می‌خورم. اما در این چند سال فعالیت مستمر، در تئاتر موفق‌تر بودید. در ۵ سالی كه فقط در تئاتر فعالیت داشتم ۵ نمایش را كارگردانی كردم اما حالا شرایطی در تئاتر بوجود آمد، كه دیگر نمی‌شود با خیال راحت كار كرد. مسئولین تئاتر انگار اصلاً برایشان اهمیتی ندارد كه چه كسی كار بكند و چه كسی كار نكند، تنها مهم این است كه سالن‌هایشان پر بشود. ● برویم سراغ مجموعه حلقه سبز چطور با این همه بدشانسی نقش گلبهار نصیب شما شد؟ ▪ اتفاقاً جالب است كه من در ۳مرحله به دلیل شرایط و درگیری‌ام با كارنمی‌توانستم با مجموعه همكاری كنم. ● وقتی آقای حبیب‌رضایی اولین بار به من تلفن كردند یك سفر یك ماهه داشتم برای اجرای یك نمایش و ناچار عذرخواهی كردم و وقتی گوشی تلفن را گذاشتم با خودم گفتم مگر چند بار چنین شانسی در خانه یك بازیگر را می‌زند كه من اینطور از دستش می‌دهم؟ ▪ خلاصه بعد از اینكه از سفر برگشتم دوباره حجت ذیجودی دستیار آقای حاتمیكیا تماس گرفتند و گفتند كار عقب افتاده و حالا میخواهیم شروع كنیم و من باز هم سفر دیگری داشتم ولی رفتم دفتر، صحبت كردیم و من به آقای حاتمیكیا گفتم كه واقعا دوست دارم در این كار باشم و همكاری با ایشان را تجربه كنم، ولی تا این تاریخ تعهد دارم و نمی‌توانم حاضر شوم، با این حال امیدوارم شرایط به گونه‌ای پیش برود كه من هم بتوانم به كار برسم و رفتم و تقریباً اواسط سفرم بود كه فیلمنامه را برایم ایمیل كردند و من بعد از خواندن آن بیشتر مطمئن شدم كه با كار متفاوت و جذابی روبه رو هستم، حقیقت دارد كه قسمت هیچ‌كس را كسی نمی‌تواند از بین ببرد، نقش گلبهار هم قسمت من بود و آن‌قدر كار عقب افتاد تا من به آن برسم. روش ایشان به این شكل است كه در طول كار سكانسی را كه قرار است فردا ضبط شود روز قبل یك‌بار در همان محل اجرا می كردیم تا دیالوگ‌ها را از زبان بازیگران بشنوند و ببینند دیالوگ‌ها كه نوشته‌اند چه طور برزبان بازیگران می‌نشیند و در این میان اگر بازیگران ایده و نظری داشتند مطرح می‌شد تا فردا كه قرار بود صحنه را تصویربرداری كنیم متن تصحیح شده یا نشده را می‌آوردند، میزانسن اصلی كار می‌شد، حس‌ها گفته می‌شد، دكوپاژ می‌شد و بعد می‌رفتیم جلوی دوربین و این تمرین‌های چند باره به نظر برای بازیگرها فوق‌العاده بود و همه نشان از هوشمندی ایشان است و با وجود اینكه خیلی سخت است ولی نتیجه‌اش درخشان است كه آدم این سختی را به جان می‌خرد. اتفاقاً آقای حاتمیكیا مرا بدعادت كردند و آن‌قدر نكته‌بینی ایشان روی من اثر گذاشته كه بعد از آن مدام دنبال این شیوه كار می‌گردم و سر هر كاری كه رفتم بعد از یك برداشت اگر می‌گفتند خوب بود، من می‌گفتم نه، امكان ندارد، باید تكرار كنیم تا به حس درستی كه باید، برسم! و در كل كار كردن با او من را سخت‌گیر كرده است. شاید این روش برای شما كه تجربه كار تئاتر دارید قابل درك و لذت‌بخش باشد، اما بعضی از بازیگران كه با ایشان همكاری داشتند از این روش گله دارند و معتقدند خسته‌كننده است و انرژی بازیگری كه حرفهای است را به تحلیل می‌برد. تلویزیون آدم را تنبل می‌كند و او را به سمتی می‌برد كه در یك زمان محدود به صورت فشرده كار كند كه در آن به دلیل عجله و رساندن كار به آنتن بگویند كه اولین برداشت، بهترین برداشت است. با این تفاسیر چنین روشی كه در آن ارزشی برای درست درآمدن صحنه به صحنه كار قائل باشند و اقعاً غنیمت است و قابل احترام و از طرف دیگر با وجود اینكه خیلی برای دوستان همكار احترام قائلم اما فكر می‌كنم ما ابزار بازیگریمان مثل سازهای موسیقی است و اگر به آن نرسیم هیچ فرقی با یك ساز كهنه نخواهیم داشت و چه راهی بهتر از تمرین در ایجاد فضایی برای صیقل خوردن یك بازیگر. بازیگری دنیایی است كه كشف در آن هیچ‌وقت تمامی ندارد، با این حساب من چطور می‌توانم بگویم كه حرفهای شده‌ام و نیازی به تمرین مداوم و یادگیری ندارم؟ چطور ممكن است یك بازیگر صبح از رختخواب بلند شود و بگوید من می‌خواهم نقش یك معتاد را بازی كنم و بلافاصله جلوی دوربین برود؟ نمی‌دانم. شاید این یك استعداد عجیب و غریبی است كه حداقل من ندارم. ● گلبهار عكس‌العمل‌های حسی، در برابر روح حسن دارد. مخصوصاً در مواقعی كه در دید جمع قرار می‌گیرند و دوربین از چشم آنها نگاه می‌كند و شما مجبور بودید به تنهایی و با خیال حضور فرخ‌نژاد آن را بازی كنید چطور این اتفاق می‌افتاد؟ ▪ واقعاً سخت بود. دقیقاً این صحنه كه به آن اشاره كردید و تنها باید بازی می‌كردم یا تصور اینكه یك روح همراه من است و آن را می‌بینم كا ردشواری بود. البته با توجه به اینكه ۲ سال از زمان تصویربرداری گذشته نمی‌توانم خیلی ریز و دقیق توضیح بدهم، ولی واقعیت این است كه یك دنیای جدید بود كه من تا به حال نه به عنوان یك بازیگر كه حتی به عنوان یك آدمیزاد هیچ وقت با آن مواجه نشده بودم. اما یك بخشی به تخیل ما بستگی داشت كه آن فضا را با كارگردان تخیل كردیم و به نتیجه رسیدیم كه چه طور باشد و برداشت‌های زیادی هم داشتیم و در كل با راهنمایی‌های آقای حاتمیكیا به این حس‌ها رسیدیم و اجرا كردیم. ● برای شناختن گلبهار به لحاظ شغلی كه دارد چه كردید؟ ▪ جلساتی داشتیم با دوستان پزشك و انترن، چند نفری هم از دوستان خانوادگی‌ام بودند كه در این شغل فعالیت داشتند و از آنها مشورت گرفتم. در جلسه‌ای با آقای گودرزی از بخش آی‌سی‌یو و بیماران دیدن كردیم و خودم هم چندبار به تنهایی به بیمارستان رفتم. اما از طرفی هم طبیعی است كه خیلی از كسانی كه حرفه گلبهار را دارند برخی ویژگی‌های او را نداشته باشند، در كل با توجه به چیزهایی كه در بین آدم‌های هم حرفه او دیدیم و پیشینه‌ای كه از او در ذهن داشتیم شخصی ساخته شد به نام گلبهار. در كل خیلی اعتقاد ندارم كه از بخش رئالیستی ماجرا و شخصیت باید فاصله گرفت و طبیعی هم هست كه هر نقشی كه بازیگر ایفا می‌كند بخشی از خودش را وارد نقش می‌كند و در مورد گلبهار هم این اتفاق افتاد. ● تجربه بازی در مقابل حمید فرخ‌نژاد چگونه بود؟ ▪ بازیگر نقش مقابل هم قطعاً فاكتور مهمی است در موفقیت یك بازیگر. بازیگركه جلوی دوربین تنها نیست برای اینكه یك صحنه‌ای كامل و درست باشد و بازی من هم خوب دیده شود ، نیاز به هماهنگی است و اگر بازیگر مقابل هم به درستی انتخاب نشده باشد و كارش را بلد نباشد، مسلماً به بازی من هم لطمه می‌زند. اما همكاری با آقای فرخ‌نژاد برای من به عنوان نقش مقابل خیلی خوب بود. من از ایده های ایشان خیلی استفاده كردم و بده‌بستان‌های خوبی با هم داشتیم. ● شما در حال حاضر بعد از بازی در سریال «حلقه سبز»، فیلم سینمایی «پاداش سكوت» و سپس نمایش «عشقه»كه هر كدام در حیطه خودش كار متفاوت و موقتی است، به موقعیت دلخواهی دست پیدا كرده‌اید. در این شرایط قصد دارید چه مسیری در پیش بگیرید؟ ▪ حتماً دوست دارم همین مسیر خوبی كه در آن هستم را ادامه بدهم و باز هم كارهای خوبی انجام دهم، ولی واقعا امیدوارم كه این فقط یك آرزو نباشد و خداوند هم این شرایط را برای من مهیا كند. چند پیشنهاد سینمایی داشتم ولی هنوز هیچ یك قطعی نیست. دلم می‌خواهم شرایط فراهم شود و در این كارها حضور داشته باشم چون متعلق به كارگردانانی است كه به آنها خیلی ارادت دارم. اما در حال حاضر مشغول بازی در یك تله فیلم هستم با عنوان «چهار بهار» به كارگردانی محمدرضا اعلامی. در نهایت این راه هم متذكر می‌شوم كه گاهی اوقات اتفاق‌هایی می‌افتد كه خلاف انتظار آدم است. خیال می‌كنی قرار است كارخوب و فوق‌العاده‌ای انجام بدهید ولی بعد در جریان كار می‌فهمید كه اشتباه كرده بودید. در گذشته بارها با این احساس روبه رو شدم سر كارهایی رفتم و بعد برخودم لعنت فرستادم و پشیمان شدم. گاهی هم نیاز مالی بازیگر را مجبور می‌كند كه كار كند و خلاصه همه چیز قابل پیشبینی نیست. اما خواست من مسلماً این است كه كارهای خوب را بپذیرم. با این همه حضورتان در۲ اپیزود مجموعه خواستگاران كمی تعجب‌آور بود. آن كار را من فقط و فقط به خاطر گلاب آدینه انجام دادم و هنوز هم خانم آدینه در هر زمانی به من امر كنند حتی برای نقش سیاهی‌لشگر در كاری از ایشان بازی كنم و فقط از جلوی دوربین رد شوم من اطاعت می‌كنم، چون خیلی مدیون ایشان هستم و هركاری را با جان دل برایشان انجام می‌دهم. ندا رجبی گزارش: همشهری آنلاین
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 326]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها