زن ايراني مقتدرتر از تصويري است كه از او در فيلم ها مي بينيم

واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: زن ايراني مقتدرتر از تصويري است كه از او در فيلم ها مي بينيم
براساس آمار، حضور زنان در عرصه هاي مختلف سينما درصد قابل توجهي را به خود اختصاص داده است و رشد حضور زنان در سينما تابع عواملي چون افزايش زنان تحصيل كرده و تمايل روز افزون زنان نسبت به فعاليت هاي اجتماعي از جمله سينما است.
مهتاب كرامتي بازيگر سينماي ايران در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران گفت: هم اكنون هيچ بازيگري اعم از زن و مرد امنيت شغلي لازم را در سينماي ايران ندارد و اين مسئله به فعاليت هاي صنفي سينما مربوط مي شود، بازيگران احتياج به حمايت از سوي مسئولان و هماهنگي بيشتر بين خودشان دارند.

وي عنوان كرد: بازيگران از جمله زنان بازيگر ترس از مشكل معاش داشته اند و اينكه اگر زماني توان كاركردن نداشته باشند چه بايد بكند، ما هموار شاهد بازيگران و يا حتي عوامل شاغل در اين عرصه بوديم كه اين كه كارشان به بيمارستان مي كشد و حتي نيازمند كمك مالي هستند.

وي با بيان اين مطلب كه هم اكنون بين بازيگران در سينما تفاوت وجود دارد، افزود: من از جمله بازيگراني هستم كه از شرايط خوبي برخوردارم، هميشه كار دارم و به من توجه مي شود ولي اين شرايط را نمي توانم به ديگر بازيگران به خصوص بازيگران زن تعميم بدهم زيرا خيلي از آنها در شرايط نامناسب كار مي كنند.

كرامتي تصريح كرد: اكنون در سينماي ما كمتر به موضوعات زنان و به سينماي زن پرداخته مي شود و به نظر مي رسد اين مسئله در تمام دنيا وجود دارد كه موضوعان زنان محجور مانده است.

وي تصريح كرد: هم اكنون بيشتر كارگردان ها و فيلمنامه نويس ها و ديگر عوامل اصلي دست اندركار سينما را بيشتر مردان تشكيل مي دهد و شايد هنوز حضور مثبت و پاياني زنان همراه مردان حتي به وسيله خود زنان نيز باور نشده است.

همچنين محبوبه بيات كارگردان و بازيگر سينما و تئاتر گفت: هم اكنون سينماي ايران احتياج شديدي به تدوين قوانين در همه عرصه ها و طبقه هاي آن دارد و بايد قوانين تدوين شود كه همه جانبه تمام جنبه هاي سينما را در بر بگيرد قوانين بايد طوري باشند كه مشخص شود چه كسي و در چه مقامي و درجه اي در كجا قرار بگيرد و براساس توانايي ها، سواد و فهم افراد هركس در جاي خود قرار بگيرد.

وي در ادامه افزود: به نظر مي رسد مسئولان بسيار كمي بي علاقه نسبت به هنر سينما، تئاتر نمايش و بازيگري هستند و اين منجر به حذف افراد با سابقه و هنرمند واقعي از سينما مي شود من به عنوان يك زن بازيگر اگر قوانين درست و اصولي باشد آن را تمام و كمال قبول مي كنم و به قوانين عمل مي كنم.

وي ادامه داد: هم اكنون تصوير درستي از زن ايراني مسلمان در فيلم ها نشان داده نمي شود، زن ايراني بسيار قدرتمندتر و تشخص تر از تصويري است كه از او در فيلم مي بينيم من خود زني را كه به او اعتقاد ندارم بازي نكردم مگر اينكه مورد نقد انگيزه بوده و خواسته ايم مشكلات را بگوييم و تا زماني كه ما شناخت و تصوير درستي از خودمان نداشته باشيم و اين مسئله به وسيله بازيگران زن دروني نشود نمي توانيم توقع داشته باشيم كه در فيلمنامه ها شاهد تصوير درستي از زنان ايراني باشيم.

وي همچنين گفت: به نظر من نويسندگان ما اعم از مرد و زن شناخت درستي از بانوان ندارند و تقريباً هيچ چيز از آنها نمي دانند، زن ها ذهن بسيارپيچيده اي دارند و خواسته ها و تفكرات و احساساتشان نيز بسيار پيچيده است اما حتي خود زنان نويسنده نيز شناخت درستي از شخصيت دروني بانوان ندارند.

همچنين منوچهر اكبرلو منتقد سينما گفت: براساس آمار حضور زنان در عرصه هاي مختلف سينما درصد قابل توجهي را به خود اختصاص داده يعني به نسبت توليدات و تنوع حضور زنان در عرصه هاي مختلف صنعت سينما اين حضور بديهي است كه مانند همه جاي دنيا و در همه عرصه اين درصد حضور قابل مقايسه با آمار حضور مردان نيست و همان تناسب هم در ايران حفظ شده است، در بسياري از عرصه هاي سينمايي اختصاصاً شاهد حضور مردان هستيم.

وي اظهار داشت: رشد حضور زنان در سينما تابع عواملي است كه يكي از آنها افزايش زنان تحصيل كرده است و يكي ديگر تمايل روز افزون زنان نسبت به فعاليت هاي اجتماعي و از جمله سينماست همچنين فضاي فرهنگي جامعه به گونه اي تغيير كرده كه در برخي موارد معيار جنسيت حذف شده است بنابراين در عرصه فيلمنامه نويسي، فيلمنامه بيشتر از فيلم نامه نويس مورد توجه قرار مي گيرد پس در نتيجه زنان نويسنده مي توانند جايگاهي در ميان فيلمنامه نويسان به دست بياورند.

اكبرلو در ادامه افزود: شناخت اندك فيلمنامه نويسان از زنان جامعه همانند شناخت اندك آنان از ديگر اقشار جامعه مانند مردان، كودكان، معلمان، كارگران است و اين به دليل آن است كه بيشتر فيلمنامه نويسان به جاي حضور در جامعه و تحقيق و پژوهش درباره آدم ها، به گوشه خلوت خود پناه مي برند و مي نويسند در نتيجه شخصيت هاي فيلم نامه هاي آنان برداشت ذهني آنها از آدم هاي جامعه است و نه در آنچه در واقعيت بيروني وجود دارد.

وي تصريح كرد: در هر عرصه اي كه بازار عرضه و تقاضا تعادل نداشته باشد امنيت شغلي وجود ندارد نبود فرصت و اينكه زنان نتوانسته اند توان خود را به اثبات برسانند سبب شده كه در نوشتن فيلم نامه و توليد فيلم تمايلي به استفاده سنگين و عميق از زنان وجود نداشته باشد./س
دوشنبه 4 شهريور 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]

[مشاهده در: www.yjc.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 160]