واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه - آیا تنها یک برداشت اشتباه از جانب سفیر آمریکا در عراق بود که منجر به جنگ اول خلیج فارس شد؟ برنهارد زندآیا تنها یک برداشت اشتباه از جانب سفیر آمریکا در عراق بود که منجر به جنگ اول خلیج فارس شد؟ ویکی لیکس اینچنین ادعایی را تایید می کند. بر اساس این اسناد صدام حسین پیش از حمله به کویت نشانه هایی را در اختیار سفیر وقت امریکا در عراق قرار داده بود که به چشم وی نیامد. در حقیقت صدام حسین در سال های منتهی به این جنگ به خوبی نقش بازی کرده بود . بیست و پنجمین روز از ماه جولای سال 1990 میلادی بود که صدام حسین و سفیر وقت امریکا در عراق با هم دیدار داشتند. این نخستین دیدار میان خانم سفیر و آقای دیکتاتور بود که دو ساعت هم به درازا انجامید. دیداری که می توان از آن با عنوان جنجالی ترین دیدار میان دو چهره سیاسی نام برد . بعدازظهر همان روز ، سفیر آمریکا در عراق گزارش این دیدار را به اطلاع مافوق خود در ایالات متحده می رساند: پیام دوستی صدام حسین به رئیس جمهور بوش . هشت روز پس از این تاریخ بود که سربازان عراقی از کویت سردرآوردند. این یورش آغازگر تنشی بود که اثر آن تا پانزده سال بعد از این تاریخ هم پاک نشد. حتی با مرگ صدام حسین هم ، تاریخ و مردم کویت زخم به جای مانده از آن روز را بر پیشانی احساس می کنند . این چنین ماجرایی می تواند کابوس هر دیپلمات باشد. از همان روزها همه این پرسش را مطرح می کنند که در جلسه مشترک میان صدام حسین و خانم سفیر چه گذشت؟ صدام در تابستان 1990 به شدت تحت فشار بود. وی به سفیر آمریکا در کشورش گفت که هشت سال جنگ با ایران، وی را خسته کرده و البته عراق را به همه مقروض کرده است. وی شکایت کرد که کویت همچنان قیمت نفت را آنچنان پایین نگاه داشته است که دولت عراق مجبور به کاستن از حقوق بیوه ها و یتیمان سربازان جنگ با ایران شده است. سفیر امریکا در خاطراتش می نویسد: زمانی که صدام حسین این جملات را بر زبان می راند ، مترجم و یکی از کسانی که از سخنان ما یادداشت برداری می کرد، به گریه افتادند . صدام بلافاصله به سراغ بحث مناقشه مرزی با کویت می رود . گفتگو میان دو طرف در نهایت تکنیکی می شود و صدام حسین با آمار و ارقام از اختلاف های مرزی سخن می گوید . سفیر امریکا در یادداشت های شخصی خود در این خصوص می نویسد: من بیست سال قبل در کویت بودم و چندان از سخنان حرفه ای و تاکتیکی صدام در خصوص این کشور سر در نمی آوردم. چند هفته پس از این تاریخ بود که دولت عراق با زیر پا گذاشتن تمامی قواعد دیپلماتیک ، خلاصه شده گفتگوی صدام با سفیر وقت امریکا را در نخستین دیدار منتشر می کند . هیچ گاه تا پیش از این تاریخ ، امریکا سخنان و موضع گیری های سفیر یا نماینده خود را اینچنین بالا و پایین نکرده بود . هیچ گاه تک تک جملات یک سفیر اینچنین مورد تجزیه و تحلیل قرار نگرفته بود . منتقدان خانم سفیر اعتقاد دارند که وی به گونه ای مبهم به پرسش های صدام جواب داد که آقای دیکتاتور با خود گمان کرد که حمله عراق به کویت چندان امریکایی ها را دلخور نخواهد کرد .این طیف ادعا می کنند که این سفیر آمریکا در عراق بود که ماشه حمله صدام حسین به کویت را کشید . مدافعان خانم سفیر اما نظر دیگری دارند . این طیف ادعا می کنند که خانم سفیر همان سخنانی را به صدام حسین گفت که هر دیپلمات دیگری به حاکم عراق می گفت. ویکی لیکس اما با انتشار گفتگوهای مقام های امریکایی در سفارت این کشور در عراق فضایی را به تصویر می کشد که بر آن روزهای منتهی به جنگ کویت حاکم بود . ایالات متحده در 1967 و پس از آغاز مناقشه میان فلسطین و اسرائیل روابط دیپلماتیک خود را با عراق را قطع کرد . در 1984، مجددا این روابط از سر گرفته شد . بلافاصله پس از این بازگشایی هم تنها دغدغه آمریکا که با دولتمردان عراقی هم مطرح شد ایران بود و ایران. خانم آپریل گلاسپی در زمستان 1987 به عراق رسید. او در آن زمان 46 سال سن داشت و در حوزه کشورهای عربی هم کارشناسی تمام عیار برای خود بود . بی شک واشنگتن یک آماتور را به عراق نفرستاده بود . گلاسپی در یادداشت های شخصی خود از سفر به محل اقامت مسیحیان عراقی در شمال می نویسد و وضعیت آنها را بسیار خوب و رضایت بخش توصیف می کند. وی حتی از میزان ولخرجی های صدام حسین در این منطقه هم ابراز تعجب می کند . شاید تمام این مشاهده های شخصی درست بود اما خانم سفیر یک بخش را دید و چشمانش را بر دیگر حقایقی بست. حقایقی مانند کشته شدن کردها در 250 کیلومتری موصل توسط علی شیمیایی . در روزهای شانزدهم و هفدهم 1988 ، یعنی ده هفته پس از بازدید خانم سفیر از موصل بود که حلبچه هم بمباران شیمیایی شد . 5 هزار نفر ظرف دو روز جان خود را از دست دادند و صدها نفر هم بعدها بر اثر تبعات این حمله کشته شدند . احمقانه است اگر تصور کنیم که آمریکا از این مسائل بی خبر بود. این که آیا سخنان سفیر وقت امریکا در دیدار با رئیس جمهور وقت عراق منجر به حمله به کویت شد را تنها صدام حسین می داند و نه هیچ کس دیگری . بر اساس اسناد ویکی لیکس نه تنها خانم گلاسپی بلکه سیاستمداری که پیش از وی این کرسی را در اختیار داشت آنچنان به صدام حسین اعتماد به نفس داده و دشمنی مشترک آنها با ایران ، دیکتاتور عراق را متوهم کرده بود که وی گمان می کرد امریکا در حمله عراق به کویت دخالتی نخواهد کرد . خانم گلاسپی در گزارش خود به وزارت امور خارجه رفتار صدام حسین با خود را گرم و منطقی توصیف می کند . وی حتی چند پاراگراف را در مذمت کویت و تمجید از عراق و فداکاری های صدام برای حفظ آرامش سیاه می کند . شاید بتوان ادعا کرد که صدام حسین خانم سفیر را فریب داد اما از شواهد امر بدیهی است که خانم گلاسپی هم آماده گی لازم را برای فریب خوردن داشت . البته تمام تقصیر را نمی توان بر گردن گلاسپی انداخت. صدام حسین به یکباره از متحد آمریکا به دشمن قسم خورده این کشور تبدیل شد . همه آنچه که آقای دیکتاتور پیش از حمله به کویت انجام داده بود با همین تغییر رویه کاخ سفید زشت و توجیه ناپذیر به نظر آمد . اشپیگل/ ترجمه : سارا معصومی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 276]