واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آسیای میانه و قفقاز - پس از انقلاب اسلامی ایران شاهد بودیم که دو قطب شوروی و امریکا علیه ایران شدند و هند نیز با آنها همراه شد. مرتضی پویا:سفر باراک اوباما، رئیس جمهوری امریکا به هند از زوایای مختلفی قابل ارزیابی است. به خصوص از ناحیه رابط هند و پاکستان. پاکستان به هر حال همپیمان امریکاست ولی قبل از آن این هند است که همپیمان امریکا بوده است. گرچه هند همیشه ابراز میداشته که به امریکا وابسته نیست ولی تجربه ثابت کرده است که هند از روز اول حتی در زمانی که دنیا دو قطبی بود به هر دو قطب نزدیک بوده است. در بسیاری موارد شاهد بودهایم که وقتی امریکا و شوروی با هم هماهنگ بودند، هند نیز با آنها هماهنگ بود. مثلا پس از انقلاب اسلامی ایران شاهد بودیم که این دو قطب علیه ایران شدند و هند نیز با آنها همراه شد. در حال حاضر سیاستی در امریکا حاکم است که میخواهد هند را به اوج برساند و آن را قدرتمند کند. هدف آن هم مشخص است، در منطقه آسیا باید نیروی قدرتمندی وجود داشته باشد تا بتواند رژیم صهیونیستی را از گزندهای منطقهایاش در امان نگه دارد. به خصوص این که اسرائیل در حال حاضر روز به روز در حال افول است و نیاز به قدرت منطقهای دارد که بتواند از آن حمایت کند. درباره این که آیا چنین سیاستی در برابر پاکستان به عنوان یک رقیب دیرینه هند، وجود داشته است یا خیر باید گفت که همواره ایالات متحده هند را بر پاکستان ترجیح میداده به گونهای که پاکستان همیشه قربانی سیاستهای ایالات متحده هم در هند و هم در افغانستان بوده است. از سویی امریکا تلاش دارد با تقویت هند به مهار دیگر قدرتهای منطقهای از جمله ایران نیز بپردازد. ایران و هند با یکدیگر مراودات اقتصادی و سیاسی گستردهای دارند که باب میل امریکا نیست و از دیدگاه امریکا این مراودات باید محدود شود. هندوستان همیشه انگیزههای سیاسی خود را با واشنگتن هماهنگ میکرده و همواره تلاش داشته تا اهداف آنها را در تحرکات سیاست خارجیاش لحاظ کند. شاید گفته شود که اوباما بهتر بود در تور آسیاییاش به پاکستان نیز میآمد. صحبتی که آقای پرویز مشرف، رئیس جمهوری سابق پاکستان ابراز داشته بود. این ایده به هیچ وجه صحیح نیست. دولت و ملت پاکستان همواره تلاش کردهاند تا نیروهای امریکایی را از خاک خود بیرون کرده و سدی برای سیاستهای یکجانبه امریکا ایجاد کنند. از این رو سفر اوباما به پاکستان نه سودی به حال دولت و ملت پاکستان داشت و نه میتوانست رضایت حداقلی مردم پاکستان را تامین کند. پاکستانیها در تجربه 63 سالهشان به این نتیجه رسیدهاند که امریکا به هیچ وجه نمیتواند دوست خوب و مناسبی برای آنها باشد. ما هر وقت به امریکا نیاز داشتیم امریکا به ما پشت کرده است. اوباما در سفر خود به هند پیشنهاد داده است که دهلینو و اسلامآباد با یکدیگر مذاکره کنند، اما پر واضح است که جنس این مذاکره از نوع جنس مذاکرات فلسطین و اسرائیل است. همان طوری که فلسطینیها هر بار که پشت میز مذاکرات نشستهاند، باجی به اسرائیلیها دادهاند ما را نیز در مذاکرات مجبور میکنند که به هندیها باج دهیم. همان طور که امریکا فلسطینیها را تحت فشار میگذارد تا به اسرائیل امتیاز دهد، همواره پاکستان را نیز تحت فشار گذاشته تا به هند امتیاز دهد. شکی نیست که امریکا در مقابل چین و افغانستان نیازمند به همراهی هند است. از این رو به رقبا و کشورهای طرف مخاصمه هند از جمله پاکستان فشار میآورد تا مقاصد هند را بر آورده کرده تا هند را همیشه پیش خود راضی نگه دارد. ایالات متحده همواره به دنبال این هدف بوده که احساسات ملت مسلمان را مهار کند. یکی از ابزارهای موجود برای مهار احساسات مسلمانان به میدان کشیدن هندیها و برهمنیها است تا در مقابل مسلمانان قرار بگیرند. آنچه مسلم تا زمانی که ایران و ایالات متحده به یک توافق عادلانه نرسند، این وضعیت همچنان پا برجا خواهد ماند و همواره ابزاری برای مهار ایران که همیشه احساسات مسلمانان را علیه امریکا رهبری میکرده، وجود خواهد داشت. در نهایت و به رغم تمام این تحلیلها چون یک رابطه دو طرفه میان هند و امریکا وجود دارد و از آن جا که نیاز هند به امریکا بیش از نیاز امریکا به هند است، سفر اوباما به این کشور موفقیتآمیز خواهد بود و دستاوردهای مطلوب اوباما را به همراه خواهد داشت. رابطه هند و امریکا همواره این گونه تعریف شده که از یک سو مناسبات سیاسی و اقتصادی خود را تقویت کنند و از سوی دیگر قدرتی علیه کشورهای جهان سوم و مسلمان غیر همسو با امریکا شکل بگیرد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 252]