رژيم صهيونيستي نگران فروپاشي از درون

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: رژيم صهيونيستي نگران فروپاشي از درون
علني شدن فساد سران رژيم صهيونيستي اركان اسرائيل را از درون « آسيب پذير » كرده و نوعي احساس سرخوردگي در ميان طبقات فرودست اجتماعي در جمع صهيونيست ها را دامن زده است . شدت و دامنه اين نگراني به قدري عموميت پيدا كرده كه صاحب نظران صهيونيست علنا درباره خطر فروپاشي اسرائيل از درون هشدار مي دهند.
مركز پژوهش هاي دانشكده امنيت ملي رژيم صهيونيستي اخيرا جزوه اي را تهيه و منتشر كرده است كه در آن ديدگاه برخي صاحبنظران معروف در قلمرو مبارزه با فساد رهبران رژيم صهيونيستي را منعكس كرده است . اين جزوه تحت عنوان « فساد طبقه حاكم و امنيت ملي اسرائيل » به انعكاس ديدگاه برخي چهره هاي معروف ديواني در ساختار رژيم صهيونيستي مي پردازد و آنها تقريبا بالاتفاق از « فساد رو به گسترش » نزد مقامات ارشد صهيونيستي به عنوان « مهمترين خطر » و جدي ترين عامل اثرگذار بر امنيت و حتي آينده اسرائيل ياد مي كنند.
خوبست به صورت خلاصه مروري بر ديدگاه صاحبنظران مطرح در اين جزوه بپردازيم و سپس به جمع بندي روشني در اين مقوله دست يابيم .
« اسحق زامير » قاضي ارشد بازنشسته فساد اداري و جنسي را به « سرطان » تشبيه مي كند و مي نويسد : « سرطان فساد به سرعت رو به گسترش است و اگر به همين شكل و با همين شتاب ادامه دهد موجوديت اسرائيل را به خطر مي اندازد. فساد حاكميت يكي از اصلي ترين خطراتي است كه اصل حاكميت را تهديد مي كند. »
« يوسي ساريد » وزير سابق صهيونيست مي نويسد : « رتبه اسرائيل از شاخص فساد جهاني روز به روز بدتر مي شود. روساي جمهور نخست وزيران اعضاي كنيست خاخامها و اعضاي شوراهاي محلي و سطوح پائين تر مشتري هميشگي دادگاههاي رسيدگي به فساد اداري مالي و جنسي شده اند. اين احساس بدي است ولي مهمترين خطر استراتژيك براي اسرائيل همانا دولت و هيئت حاكمه اسرائيل است »
« يارون زليخه » بازرس كل سابق وزارت دارائي رژيم صهيونيستي نيز به مقايسه رتبه اسرائيل در « شاخص هاي فساد جهاني » مي پردازد كه از رتبه 15 به رتبه 34 سقوط كرده و موقعيت اسرائيل را از رديف كشورهاي غربي تنزل داده و همپاي رژيم اردن و اروگوئه ساخته است .
البته براي افول ستاره اقبال صهيونيستها دلايل متعددي را مي توان فهرست كرد ولي بنظر مي رسد كه 3 شاخص اصلي توسط صاحبنظران صهيونيست و مراكز ارزيابي و نظارت اسرائيل فهرست شده كه اگرچه كمتر انعكاس بيروني داشته ولي مورد اتفاق نظر ميان چهره هاي غيرسياسي اسرائيل بوده است .
اين 3 شاخص كه با هم يك مثلث را تشكيل مي دهند عبارتند از :
1 ـ فساد اداري مالي و جنسي سران اسرائيل و چهره هاي مطرح
2 ـ تبعيض آشكار ميان يهوديان شرقي و آسيائي با يهوديان غربي
3 ـ از ميان رفتن اميد به آينده اميد به « ارض موعود » و نابودي اعتماد به نفس نزد صهيونيستها .
اگرچه بايستي آثار و تبعات ظلم مستمر صهيونيستها عليه فلسطيني ها و ساير ملل منطقه و همچنين بي ريشه بودن صهيونيستها در منطقه را نيز به فهرست اصلي ترين علل افول ستاره اقبال آنها اضافه كرد ولي 3 شاخص فوق الذكر جزو جدي ترين مواردي است كه مورد تائيد و اعتراف صاحبنظران صهيونيست هم قرار گرفته است .
اگرچه فساد اداري مالي و جنسي تقريبا در طول دوران موجوديت شوم صهيونيستها وجود داشته و حتي در بعضي مقاطع « نهادينه » شده و به عنوان يك « پديده محتوم » به نوعي مورد پذيرش و البته غفلت عمدي واقع شده ولي ابعاد آشكار اين پديده در سالهاي اخير به حدي باعث رسوائي شده كه طيف وسيعي از اركان حاكميت با قرباني كردن نفرات وقيح تر سعي كرده اند تا حدودي چهره سياه رژيم صهيونيستي را بپوشانند و چنين وانمود كنند كه گويا فقط عده معدودي دچار فساد اداري جنسي و مالي شده بودند كه آنها نيز كنار گذاشته شدند و يا به دادگاه كشانيده شده و استعفا كردند.
« موشه كاتساو » رئيس جمهور سابق « اسحق شامير » و « اريل شارون » نخست وزيران اسبق و سابق و « ايهود اولمرت » نخست وزير كنوني هر يك چندين مورد پرونده هاي فساد مالي و جنسي نزد مراجع نظارتي اسرائيل داشته اند و در بسياري از موارد بخاطر حفظ اعتبار ظاهري اسرائيل از افشاي ابعاد فساد آنها و معرفي همدستان آنها جلوگيري شده است . با اينهمه ابعاد اعتراضات و اعترافات ديگران در قبال اين موارد فساد نشان مي دهد اركان رژيم صهيونيستي در فساد غوطه ور است و تقريبا هيچ فرد سالمي كه با انواع فساد و آلودگيهاي سنخيتي نداشته باشد جذب اين شبكه تار عنكبوتي قدرت نمي شود و اگر هم شد امكان رشد و ارتقا پيدا نمي كند.
موضوع درباره ابعاد تبعيض نژادي حتي در ميان يهوديان و صهيونيستها نيز وحشتناك و غيرقابل باور است . واقعيت اينست كه يهوديان شرقي و آسيائي به عنوان « شهروندان درجه 2 » ارزيابي شده اند و نه تنها راه پيشرفت و ارتقا شغلي و عملي براي آنها مسدود است و هرگونه تلاش آنها براي دستيابي به سمت هاي كليدي مسدود است و به بن بست ختم مي شود بلكه طرحهاي سازمان يافته اي با همكاري آژانس يهود و با بودجه و حمايت لجستيكي آمريكا به اجرا گذاشته شده كه از يهوديان شرقي به عنوان « موش آزمايشگاهي » استفاده شود و حتي بعضا بصورت عمدي نسل آنها « عقيم و نازا » شوند و ياتعمدا توسط تزريق مواد شيميائي خاصي به قتل برسند تا آنكه اسرائيل نهايتا به صورت يكدست در اختيار صهيونيستهاي مهاجر از غرب قرار گيرد.
موضوع مهمتري كه آينده اسرائيل را در هاله اي از ابهام و ترديد فرو برده از ميان رفتن اميد به آينده و نابودي مطلق اعتماد بنفس صهيونيستها بر اثر شكست هاي پي درپي سياسي ـ نظامي در مصاف بافلسطيني ها و لبناني ها بوده است . براي مثال جنگ 33 روزه باعث بروز 10 ميليارد دلار خسارت مستقيم بر اقتصاد رژيم صهيونيستي شد ولي توقف فعاليت « بندر حيفا » باعث ترديد ساير كشورها درباره آينده اسرائيل شد و آنها بسياري از برنامه هاي مشترك خود با اسرائيل را مورد تجديدنظر قرار دادند.
با در نظر گرفتن اينكه رژيم صهيونيستي بدون حمايت بيگانگان قادر به ادامه حيات نيست و فاقد اصالت و ريشه بومي محسوب مي شود حتي آندسته از مهاجريني كه از ساير كشورها به اميد دستيابي به منافع بيشتر وارد اين سرزمين شده اند نيز تدريجا به سرزمين اصلي و زادگاه خود بازگشته اند . تصادفي نيست كه در طول دوران 2 ساله پس از شكست اسرائيل در جنگ 33 روزه روند مهاجرت به سرزمينهاي اشغالي منفي شده و طيف بيشتري درصدد بازگشت به سرزمين خود برآمده اند و فلسطين اشغالي را ترك گفته اند.
شواهد وقرائن موجود نشان مي دهد كه حتي آندسته از مهاجريني كه هنوز هم در سرزمينهاي اشغالي حضور دارند در فكر يافتن فرصتي براي فرار از اسرائيل هستند و فقط براي اين در فلسطين اشغالي باقيمانده اند كه بتوانند موجودي و اموال غيرمنقول خود را نقد كنند و جائي بروند كه امنيت مورد انتظارشان برقرار باشد.
شليك موشكهاي حزب الله در مقياس چندهزار فروند و شليك موشكهاي دست ساز « قسام » توسط فلسطيني ها به كابوس مشترك تمامي صهيونيستها مبدل شده است . خشم صهيونيستها از اينست كه آنها براي جلب ترحم ديگران برروي توان موشكي حزب الله و فلسطيني ها مانور سياسي ـ تبليغاتي فراواني كردند اما بجاي جلب ترحم ديگران انبوه صهيونيستها از اين وضعيت دچار هراس شدند و به فكر فرار از فلسطين اشغالي افتادند. در اوج حملات موشكي حزب الله و حماس به « سديروت » و « اشكلون » رسانه هاي صهيونيستي به صحنه اي براي انعكاس اعتراضات جدي عليه « اولمرت » « عمير پرتز » و اخيرا « ايهود باراك » تبديل شده بودند و هنوز هم رسانه هاي صهيونيستي با تمسخر از طرحهاي باراك براي ايمن سازي شهركهاي صهيونيستي در برابر حملات موشكي حماس و جهاد اسلامي ياد مي كنند. اين نكته از آن جهت اهميت دارد كه علت اصلي پذيرش آتش بس با حماس از جانب اسرائيل تاثير تخريبي روزافزون حملات موشكي فلسطيني ها بر روحيه شهرك نشينان صهيونيست بود كه اولمرت را به عقب نشيني در برابر حماس وادار كرد.
صرفنظر از علل و عوامل بيروني كه اصل تشكيل رژيم اشغالگر صهيونيستي در سرزمين فلسطين را به زير سئوال مي برند اكنون سالها است كه 3 عامل دروني مثلثي را تشكيل داده اند و آينده اسرائيل را كاملا در ابهام و ترديد مطلق فرو برده اند . تصادفي نيست كه اسرائيل تا اين اواخر موجوديت و بقاي خود را در تهاجم و حمله جستجو مي كرد ولي اكنون در لاك دفاعي فرو رفته و به دور خود « حصار » مي كشد و امنيت خود را در ايجاد « ديوار حائل » و كشيدن ديوار به دور سرزمينهاي اشغالي جستجو مي كند. اين همان پيله اي است كه صهيونيست ها سرگرم تنيدن آن به دور خود هستند و سرانجام نيز در همين پيله دفن خواهند شد. اين سنت تاريخ است و گريزي از آن نيست .
سه شنبه 29 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 178]