بازگشت اسطوره از شايعه تا واقعيت...!

واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: بازگشت اسطوره از شايعه تا واقعيت...!
روبرتو باجو را مى توان يكى از بزرگترين اسطوره هاى فوتبال در دهه ۹۰ ناميد.با اينكه ستاره پيشين فوتبال ايتاليا با از دست دادن ضربه پنالتى آتزورى در بازى مقابل برزيل در فينال جام جهانى ۱۹۹۴ كه باعث شد ايتاليا به مقام نايب قهرمانى برسد تا حدودى محبوبيت خود را از دست داد اما هرگز موجب نشد از دل مردم كشورش بيرون برود. نزديك به ۴ سال از خداحافظى اين اسطوره ايتاليايى از فوتبال ملى و باشگاهى مى گذرد و با اينكه او به كلى از اين ورزش پرطرفدار فاصله گرفته هنوز هم وقتى صحبت از بازگشت او به عرصه مستطيل سبز مى شود ايتاليايى ها از فرط خوشحالى تيتر اخبار خود را به او اختصاص مى دهند. طى روزهاى گذشته اخبارى در رابطه با حضور باجو در رأس كادر مربيگرى يا مديريتى باشگاه بره شا منتشر شده است و با اينكه باجو هنوز آن را رسماً تأييد نكرده است اين خبر سر و صداى زيادى به پا كرده است.باجو در زمان بازيگرى از سال ۱۹۸۲ تا ۲۰۰۴ در تيم هاى ويچنزا، فيورنتينا، يوونتوس، ميلان،بولونيا،اينتر و بره شا بازى كرده و در ۴۵۲ بازى در سرى A در مجموع ۲۰۵ گل به ثمر رسانده است.باجو بين سال هاى ۱۹۸۸ تا ۲۰۰۴ هم ۵۶ بازى براى تيم ملى ايتاليا انجام داده و ۲۷ گل به ثبت رسانده است.آخرين بازى كه طرفداران باجو او را رويت كردند در هشتم مارس سال ۲۰۰۸ بود كه او به دعوت ماسيمو موراتى رئيس اينتر در جشن يكصد سالگى باشگاه نراتزورى شركت نمود و حالا هم شايعاتى در رابطه با حضور او در باشگاه بره شا شنيده مى شود.
روبرتو باجو
روبرتو ساعت ۱۸ و ۱۵ دقيقه روز شنبه ۱۸ فوريه سال ۱۹۶۷ در خانه شماره ۳ خيابان ماركونى كالدونيو در ايالت ويچنزا چشم به جهان گشود . از همان كودكى مشخص بودكه روبرتو براى درس خواندن نشده است . او حتى با توپ تنيس فوتبال بازى مى كرد و همبازى هاى او معمولاً برادران بزرگترش بودند . چون پدرش عاشق شكار كردن بود ، روبرتو نيز به شكار عشق مى ورزيد و معمولاً با پدرش همراه مى شد و به همين دليل اولين لقب او شكارچى بود . چه كسى مى دانست لقب بعدى او دم اسب طلايى خواهد بود؟ روبرتو ۱۳ ساله در مسابقه هاى ايالتى ، ۴۲ گل به ثمر رساند و آوازه اش به گوش مردم ويچنزا و جوليو ساوينى ، مربى تيم لانروسى كه به تازگى مهاجم نامدارش پائولو روسى را از دست داده بود ، رسيد. ساوينى مى گويد : در بيمارستان ويچنزا مرد پرستارى كار مى كرد . او هر بار كه پزشك باشگاه را مى ديد با هيجان تكرار مى كرد در زادگاهش پديده اى وجود دارد كه هر طور شده بايد او را آزمايش كرد. اولين بارى كه او را ديدم دهانم از فرط تعجب بازماند . او با استعدادتر از هر كسى بود كه ديده بودم . در آن زمان «كاررا» بهترين مدافع تيم ما بود و در بازى تمرينى مقابل باجو بازى مى كرد .من روبى را صدا كردم و گفتم دريبلش كن . او توپ را گرفت خود را به كارراى پر ابهت رساند و آن را از ميان پاهايش رد كرد «كاررا » سخت عصبانى شده و جا خورده بود و به آهستگى گفت هى بچه اين كار درست نيست اما روبرتو ديگر پا به اين راه گذاشته بود . ويچنزا او را به خدمت گرفت اما خيلى زود باشگاه معتبر فيورنتينا او را دريافت و در پنجم ماه مى سال ۱۹۸۵ به فلورانس رفت . باجو در عين جوانى بازيهاى فوق العاده اى را با پيراهن بنفش فيورنتينا انجام داد. سال ۸۷ يك گل بسيار زيبا به ناپولى زد ، تيمى كه مارادونا را در خود داشت . جالب اينكه كارلا ، دروازه بان ناپولى چند سال بعد گفت افتخار مى كندكه نخستين قربانى يكى از بهترين هاى جهان شده است .
گرانقيمت ترين بازيكن جهان
ماندن باجو در فيورنتينا ممكن نبود . باجو ديگر ملى پوش بود و يكى از ستارگان دنياى توپ گرد به شمار مى رفت .انتقال ركوردشكن ۱۳ ميليون دلارى او از فيورنتينا به يوونتوس تورين ، موجب شد هواداران روبى در فلورانس ۳ روز شورش كرده و تمام شيشه هاى باشگاه را خرد كنند . آنها سال ها منتظر ظهور چنين ستاره اى بودند اما مسئولان فيورنتينا مجبور بودند او را بفروشند . يك ماه بعد باجو با درخشش مسحوركننده در جام جهانى ، براى خود اعتبار بيشترى كسب كرد . او در ۲ بازى اول روى نيمكت نشست اما در بازى سوم ايتاليا مقابل چك و اسلواكى (چكسلواكى سابق) با زدن يك گل انفرادى بى نظيرى خود را ثابت كرد . گل او پس از گل مارادونا به انگلستان در جام جهانى ۸۶ به عنوان زيباترين گل تاريخ جام جهانى شناخته شد . شادى اين گل براى باجو زياد پايدار نبود . ايتاليا با تمام ستارگانش در مرحله نيمه نهايى و در ضربات پنالتى مغلوب آرژانتين شد و بدين ترتيب ايتاليا و باجو بايد ۴ سال ديگر صبر مى كردند .
مشكلات با تراپ
سال ۹۱ باجو در يووه نيمكت نشين شد . تراپاتونى ، مربى آن زمان يوونتوس به بهانه آمادگى نداشتن ، باجو را به زمين نفرستاد. اين اولين خاطره بد باجو بود اما او خيلى زود جاى اصلى خود را يافت و با زدن گل هاى فراوان ، به تيم اصلى بازگشت . باجو با بازوبند كاپيتانى در سال ۹۳ يوونتوس را فاتح جام يوفا كرد و تراپاتونى در باره او گفت : روبرتو به لطف اعتماد به نفس و بلوغ و تجربه انكارناپذيرش از عهده كاپيتانى در خارج و داخل ميدان بر آمده است. در سال ۹۳ باجو تمامى جوايز انفرادى دنياى توپ گرد را به خود اختصاص داد و بهترين بازيكن جهان شد .
1990 و بزرگترين ناكامى
در جام جهانى ۹۴ باجو به واسطه تكنيك و هنر انكار ناپذيرش ايتاليا را به فينال جام جهانى رساند اما در فينال يكى از پنالتى هاى ايتاليا را مقابل برزيل از دست داد تا اين بار هم دست او به جام نرسد اين اتفاق در حالى افتاد كه حضور او در فينال به واسطه آسيب ديدگى ، در پرده اى از ابهام قرار داشت . يك سال بعد و در پايان فصل ۹۵- ۹۴ او به ميلان فروخته شد . مشكلات او با ليپى و بته گا و ظهور پديده اى چون الكس دل پيه رو از دلايل اصلى ترك يوونتوس پس از ۵ سال حضور موفق بود . باجو در كتابش دليل اصلى ترك يوونتوس را بته گا ، مدير باشگاه يوونتوس عنوان كرده و معتقد است بته گا هواداران يووه را عليه او شورانده است .حاصل تلاش او در يوونتوس ۱۴۱ بازى و ۷۸ گل در سرى A بود . در ميلان باجو يكى از بدترين دوران ورزشى خود را تجربه كرد . آمدن و رفتن مربيان متعدد و آسيب ديدگى و نيمكت نشينى هاى بى پايان صبر باجو را به سر آورد . او در اين ميان به علت آسيب ديدگى و اختلاف نظر با ساچى بازى هاى يورو ۹۶ را نيز از دست داد .
طلوع دوباره
وى پس از ۵۱ بازى و فقط ۱۲ گل به بولونيا پيوست . اين انتقال كه در سال ۹۷ اتفاق افتاد بهترين تصميم باجو بود . او با بازى هاى فراموش نشدنى در بولونيا طى ۳۰ بازى، ۲۲ گل به ثمر رساند و به وسيله چزاره مالدينى دوباره به تيم ملى برگشت و در جام جهانى ۹۸ سومين حضورش در جام جهانى را تجربه كرد اين بار هم ضربات پنالتى عامل حذف او و تيمش در مرحله يك چهارم نهايى رقابت ها مقابل فرانسه ميزبان بود . در جام جهانى۹۸ او رقيب اصلى دل پيه رو براى قرار گرفتن در تركيب ثابت ايتاليا بود و به مراتب بهتر از دل پيه رو بازى كرد . با اتمام جام جهانى ۹۸ او به اينتر پيوست . تا كنار رونالدو زوج روبى - رونى را به وجود آورد اما بر خلاف تصوراتش آسيب ديدگى او را رها نكرد و در ۲ فصل و ۴۱ بازى ، فقط ۹ گل در سرى A به ثمر رساند و براى حضور ثابت در ميدان به تيم بره شا پيوست. او توانست بره شا را به بهترين مكان تاريخى اش يعنى رتبه هشتم سرى A برساند. باجو طى ۲ فصل پيش ۳۷ بار براى بره شا به ميلان رفت و ۲۱ گل براى تيم منطقه لومباردى به ثمر رساند.او كارلو ماتزوته مربى بره شا را چون پدر خود مى داند و از حضور در بره شا بسيار خرسند است .باجو در ۳ ژانويه سال ۲۰۰۲ و در مرحله نيمه نهايى جام حذفى ايتاليا مقابل پارما آسيب ديد و درحالى كه همه از بازگشت او به ميدان پيش از جام جهانى ۲۰۰۲ نااميد شده بودند ۷ روز بعد به زمين برگشت و بازدن ۲ گل همه دوستدارانش را به حضور در جام جهانى اميدوار كرد و با وجود اين تراپاتونى او را به تيم ملى ايتاليا دعوت نكرد تا باجوى ۳۵ ساله نااميد شود . در غياب باجو، ايتاليا يك ناكامى ديگر را تجربه كرد .
آسيب ديدگى ها
در تمام اين سال ها باجو با وجود درد و آسيب ديدگى زانوى راستش كه در واقع پاشنه آشيل محسوب مى شود ، مى كوشيد در ميدان هاى فوتبال حضورى دايمى داشته باشد اما آسيب ديدگى هيچ گاه او را رها نكرده است. حتى در آخرين عمل جراحى زانوى راست او از داخل ۲۲۰ بخيه خورد تا تاندون پاى او بهبود يابد .با وجود اين باجو يكى از اسطوره هاى تاريخ فوتبال ايتاليا باقى مى ماند و احتمال حضورش در تيم دسته دومى بره شا مى تواند برگ ديگرى از تاريخ پرافتخار فوتبال ايتاليا را ورق بزند.
شنبه 26 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابرار]

[مشاهده در: www.abrarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 319]