واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: خانواده سبز:شناختنآدمها در همان نگاه اول يا چند دقيقه اول، مثل راه رفتن گربهروي شيرواني داغ ميماند، سخت است، خيلي هم سخت است، اما اتفاقميافتد! راه و چاهي كه اصول روانشناسي پيش پاي ما ميگذارد، دقيقاهم راه دارد هم چاه! چون سادهانگاري و تصميمگيري عاجلانه، از طريق دادههاي روانشناسيهم گاهي باعث اشتباهات عجيب و غريب ميشود كه تنها از طريق تمرينو تلاش شخص و داشتن يك ديد عميق و جستوجوگر، قابل پيشگيري است. ديدي كه ما به آن ميگوييم، ديد يك روانشناس كه شما را رويكاناپه مطب روانپزشكياش برانداز مي کند! الف) بگوييد طرفتان چي پوشيده تا بگوييم چگونه است. اين جمله از شكسپير نيست، فقط جمله آشنايي است كه يك محقق بسادگي ميگويد و اثبات ميكند كه حقيقت هم دارد. اينكه لباس پوشيدن، كفشها و حتي موبايل و خودكار آدمها شخصيت اجتماعي و فرهنگ خانوادگيشان را بازگو ميكند، هرچند بازي سادهيي نيست اما ميتواند واقعي و روزمره باشد، مثلا شما هيچ وقت به جورابهاي طرف مقابلتان دقت كردهايد؟ لازم نيست آن طرف مقابل، حتما رييس شركت شما، مدير مدرسه فرزندتان يا شخصي باشد كه با او قرار كاري داريد، ميتوانيد دفعه اول دادههاي ذهنيتان را روي جوراب مرد يا زني كه در اتوبوس يا مترو روبرويتان نشسته است، آزمايش كنيد! ب) بگوييد جورابش چه رنگي و چه جنسي است تا بگوييم چطور زندگي ميكند. رنگها نقطههاي روشني هستند كه يك محقق روانشناسي را در تاريكي به مقصد ميرسانند، مثل همين رنگ قرمز كه اگر احيانا رنگ جوراب فرد مقابل شما بود، ميتواند نشانه تمايل بيمارگونه به جلب محبت و توجه ديگران باشد. علاوه بر اين استفاده از رنگ قرمز نشانه بيماريهاي نهفته گوارشي و عصبي است و بيشترين تاثير را روي اطرافيان دارد. در ضمن اگر طرف مقابل شما مرد بود و جوراب قرمز پوشيده بود، روانشناسي را بيخيال شويد و صندليتان را عوض كنيد. در مورد استفاده از رنگهاي ديگر هم ميشود براحتي تكنگاري كرد، مثل رنگ خاكستري كه رنگ آدمهايي است كه ميخواهند كمتر ديده شوند يا رنگ سياه كه گرچه معمول است رنگ دلمردگي و عدم تسكين است. ج) جورابهايش تميزند؟ خوب نگاه كنيد! قبول داريد كه جورابهاي تميز، سالم و خوشرنگ مشخصه آدمهايي است كه زندگي سالم و محيطي آرام براي لباس پوشيدن دارند، گرچه آدمهاي وسواسي را بايد از اين قاعده جدا كرد، آنها عليرغم داشتن جورابهاي تميز و خوشرنگ و درخشان، آدمهايي عصبي و كم طاقت هستند كه با اين پا و آن پا شدن و ناخن جويدن يا نگاههاي مستاصل و بيقرارشان قابل تشخيصاند. د) جورابهايش مارك دارند؟ آدمهايي كه جورابهاي ماركدار ميپوشند، بشدت كم اعتماد به نفس و ظاهربين هستند، ميل به جلب توجه و خودنمايي در آنها به قدري بالاست كه پوشيدن يك جوراب ساده و تميز را فداي يك جوراب بوگندوي صدبار پوشيده مارك دار ميكنند، قبول كنيد كه جوراب چهارهزارتومني را هر روز نميشود نو كرد! د) از جورابهايش، كارش را حدس ميزنيم! تا اينجا شما محيط خانوادگي طرف مقابل، شخصيت تقريبي و سطح اعتماد به نفساش را از طريق جورابهايش حدس زديد، اما اگر ميخواهيد بدانيد چه كاره است، يا تقريبا در چه محيط كاري وقت ميگذارد، دوباره به جورابهايش دقت كنيد. آدمهايي كه كار بدني ميكنند كمتر حوصله دارند هر روز جورابهايشان را بشويند يا تعويض كنند، آنها جورابهايي سوراخ و چرك دارند و تمايلي هم به پوشاندن انگشت پايشان نشان نميدهند، در بعضي موارد بخصوص اين گروه جورابهايشان را به كل دور مياندازند كه به اندازه دسته اول قابل تشخيصاند. كساني هم كه كار شركت و دفتري ميكنند بيشتر اوقات جورابهاي كمرنگ و با كمترين جلب توجه در محيط كار ميپوشند كه هرچند تميز و مرتب است از يكنواختي زندگيشان حكايت مي کند
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 488]