واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: بياشتهايي رواني كودك
در بخش قبل خوانديم كه بياشتهايي يكي از بيماريهاي رايج و شايع كودكان در تمام دنياست و بهترين دارو براي درمان اين بيماري، آزاد گذاشتن كودك در تغذيه است. در ادامه مطلب ميخوانيم:
با كمال تأسف در مقابل چنين دستور سادهاي مادر مقاومت عجيبي ميكند و مشكل پزشك قانع كردن مادر يا مادربزرگ است كه مدت مديدي به طول ميانجامد و گاهي اين سرسختي براي هميشه ادامه پيدا ميكند.
در اين عارضه بيمار واقعي خانواده بوده و كودك بيگناه است و عملاً چوب تصورات و عادات نادرست مادر و پدر ناآگاه خود را ميخورد.
اين بيماري به ظاهر ساده خانوادهها را به ستوه آورده و عواقب وخيمي ممكن است به بار آورد.
رفتار مادران در مورد تغذية كودك به راستي تعجبآور است. مادري كه از تب سادة فرزند خود بيقرار ميشود و فوراً او را نزد پزشك معالج ميبرد، بياشتهايي را كه بيماري بدانجامي است، ناديده انگاشته و كوچكترين نگراني به خود راه نميدهد. اكثر اوقات بيماري تصادفاً توسط پزشك معالج كشف ميشود. در ايام گذشته كه اين بيماري كمياب بود، گاهي همكاران جوان نيز به اين عارضه توجه نميكردند يا دستورات سادة آنان بيماري را ريشهكن نميكرد. خوشبختانه اكنون در جامعة پزشكي اين عارضه كاملاً شناخته شده و درمان آن سادهتر شده است.
اگر در مورد اين بيماري از قصور مادران گفتگوي زياد به عمل ميآيد، هدفي جز كمك به مادر و فرزند نداريم. به طور كلي از زحمت و فداكاري و دلسوزي مادر در تمام ادوار صحبت كافي شده و كسي نيست كه قدر جانفشاني مادر را نداند، اما اگر مادران در مورد تغذيه پافشاري زياد ميكنند و حتي سخن بزرگان و پزشكان متخصص را ناديده ميانگارند، دليلي جز غريزة شديد مادري و وابستگي عميق به فرزند وجود ندارد. اين وظيفة خانواده و مدارس است كه بايد هرچه زودتر آيين تغذية صحيح را به پدر و مادر در دوراني كه خردسالترند، بياموزند.
اگر اين آموزش لازم به موقع داده نشود، بياشتهايي رواني در كمين كودك خواهد بود. بعضي از خانوادهها و عدهاي از مادران چنان در اين راه پافشاري ميكنند كه بياشتهايي شديد ممكن است جان كودك را در خطر نابودي قرار دهد و در اين مواقع است كه پزشك ناچار ميشود فرزند را از مادر و محيط خانواده جدا كرده و بستري كند تا پس از بهبود كودك و تعليم لازم مادر، دوباره كودك بتواند به كانون گرم خانواده و آغوش مادر راه يابد.
بدبختانه زن و مرد وقتي بناي زندگي مشترك و تشكيل خانواده را ميگذارند، از مسائل بسيار مهم عملي پرورش و تغذيه كودك بيخبرند. در مدرسه پيچيدهترين تئوري را آموخته و آويزة گوش ميكنند ولي از آيين زندگي مشترك يعني وظايفي كه زن و مرد در مقابل يكديگر دارند يا رفتاري كه بايد در سنين مختلف با فرزند خود داشته باشند، كاملاً بيخبرند.
در كلية اين نابسامانيها خانواده و مدرسه هر دو مقصرند كه اصول عملي زندگي را به جوانان آموزش نميدهند و باعث ميشوند كه بيش از نيمي از ازدواجها دير يا زود به ناكامي بينجامد و نتيجة آن ناكامي زن و مرد و سرگرداني كودكان بيگناه شود.
اين قرن و سدة آينده دوران تكنولوژي است، اكتشافات و اختراعات پرده از روي مجهولات برميدارد. متأسفانه بشر از لحاظ معنوي سير قهقرايي طي ميكند، صداقت و صفا و همبستگيها نابود ميشود و انسان اسيرِ ماشين يعني مصنوع خود ميشود. اشتها يكي از مسائلي است كه در اين دوران به علت وجود مسائل مختلف از دست ميرود. كلية افراد، به خصوص كودكان، در اين قرن بيشتر دچار بياشتهايي ميشوند. اگر به علل اين كسالت توجه كنيم، ميتوانيم از بروز اين عارضة وخيم جلوگيري كنيم.
بايد بدانيم كه تغذية شيرخوار يك امر حياتي و غريزي است و عوامل مختلف در مغز و دستگاه گوارش در تنظيم اين امر دخالت دارند. وظيفة ما اين است كه اين نظم خدادادي را با دخالتهاي بيجا و اشتباهات در تغذيه كودك دچار اختلال نكنيم.
اشتها يعني كشش انسان به طرف خوراكي. نبودن اين علامت را بياشتهايي مينامند.
اكثر اوقات بياشتهايي به غذا يك پديدة رواني است كه به آشفتگي حس اشتها منتهي ميشود. به عبارت ديگر، ذائقهاي كه متناسب با عادات و تجارب قبلي براي هريك از موادغذايي به وجود آمده بوده، مختل ميشود.
نوع ديگر بياشتهايي، كه كميابتر و دوران آن محدود است، بياشتهايي در نتيجة ضايعات دستگاههاي مختلف است كه آن را بياشتهاييِ عضوي ميناميم.
شنبه 5 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 223]