ساختن خمر و شراب مسکر و خوردن آن

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: ساختن خمر و شراب مسکر و خوردن آن

کافي6 ص394 عن ابي عبداللهu قال انّ ابليس لعنه الله نازع نوحاً في الکَرمْ فاتاه جبرئيل فقال انّ له حقّاً فَاعْطهِ فَاعطاهُ الثُلثَ فَلَم يَرضَ ابليسُ ثمَ اعطاه النّصفَ فَلَم يَرضَ فَطَرحَ جبرئيل ناراً فاحْرَقَتِ الثُلْثَين و بقي الثُلثُ فقال ما احترقتِ النارُ فهو نصيبُهُ و ما بقي فهو لک يا نوح حلالُ.

ترجمه:امام صادق(ع) فرمودند: ابليس(لعنت خدا بر او باد)با حضرت نوح در درخت انگور نزاع کرد پس جبرئيل آمد و گفت براي ابليس حقي است پس به او بده پس يک سوم را به ابليس داد پس راضي نشد نصف را به او داد رضايت نداد پس جبرئيل آتشي انداخت دو سوم سوخت و يک سوم باقي ماند پس گفت آنچه را آتش سوزاند بهره ابليس و آنچه باقي ماند براي تو اي نوح حلال است.

در اين باب روايت ديگري نيز در کافي است.

عن ابي الربيع الشامي قال سألتُ ابا عبداللهu عن اصل الخمر کيف کان بدع حلالِها و حرامِها و متي اتُّخذ الخمرُ فقال انّ آدمu لمّا هبط مِن الجنة اشتهي مِن ثمارها فانزل الله عزوجل عليه قضيبَينِ مِن عنبٍ فغرسَهما فلمّا ان اوْرَقا و اثمَرا و بَلَغا جاء ابليس لعنت الله فحاط عليهما حائطً فقال آدمu ما حالُکَ يا ملعون فقال ابليس انّهما لي فقال له کذبْتَ فَرَضيا بينهما بروح القُدُس فلمّا أنتَهيا اليه قَصَّ عليه آدمu قِصَّتَهُ و اَخَذَ روح القُدُس ضِغْثاً من نارٍ و رمي به عليهما و العَنب في أغصايْهما حتي ظنَّ آدمu اَنّه لم يبقَ منهما شئٌ و ظَنَّ ابليس لعنه الله مثل ذلک قال فدخلتِ النار حيثُ دخلتْ و قد ذهب منهما ثلثهما و بقي الثلثً فقال الروح اما ما ذهب منهما فخظّ ابليس لعنه الله و ما بقي فلک يا آدم.

ابن ربيع الشامي مي گويد از امام صادقu در مورد ريشه شراب سؤال کردم که ابتدا چگونه حلال و حرام شد و چه وقت شراب گرفته شد حضرت فرمودند بدرستيکه آدم وقتي از بهشت فرود آمد طلب ميوه هاي بهشتي نمود پس خداوند براي او دو چوب از انگور فرو فرستاد پس آنها را کاشت پس وقتي برگ دادند و ميوه دادند و رسيدند ابليس آمد و ديواري مقابل آنها قرار داد حضرت آدم فرمود اي ملعون اين کار تو براي چيست پس ابليس گفت آن دو درخت مال من است. حضرت آدم به او فرمود دروغ مي گويي پس هر دو راضي شدند که روح القدس بين آنها حکم کند وقتي نزد روح القدس آمدند حضرت آدم قصه را براي او نقل نمود روح القدس پاره اي از آتش گرفت و آن را به روي آن دو درخت پرتاب کرد در حالي انگور روي شاخه ها بود بطوري که آدم گمان کرد از آن دو درخت چيزي نمانده است و ابليس هم همانطور خيال کرد پس آتش داخل شد آنجايي که بايد وارد شود پس از آن دو درخت دو سوم رفت و يک سوم باقي ماند پس روح القدس گفت آن مقداري که رفت بهره ابليس بود و آنچه که باقي ماند براي توست اي آدم.

نيز در کافي روايت مفصل ديگري آمده است که بيان اصل تحريم خمر را مي نمايد.

امام صادقu فرمودند بدرستيکه خداوند وقتي آدم را هبوط داد او را امر به کشت و کار کرد و نهالي از نهالهاي بهشتي را به او داد پس به او خرما و انگور و زيتون و انار داد پس آنها را کاشت تا براي فرزندانش، بعد از خودش باشد پس او از ميوه هايش خورد پس ابليس به او گفت اين نهال چيست که من در زمين آنرا نمي شناسم در حاليکه من قبل از تو بودم اجازه بده مقداري از آن را بخورم پس آدمu امتناع کرد از اينکه به او بدهد پس آخر عمر آدم ابليس آمد و به حوا گفت مرا گرسنگي و تشنگي به تنگ آورده است حوا به او گفت چه مي خواهي ابليس گفت مي خواهم از اين ميوه ها بخورم حوا به او گفت آدم از من پيمان گرفته که تورا از اين ميوه ها ندهم زيرا از بهشت آورده است. و جايز نيست که تو از ميوه هاي بهشتي بخوري ابليس گفت پس مقداري را در دست من فشار ده تا آب آنرا بخورم باز حوا قبول نکرد ابليس گفت بگذار که من لااقل به اين ميوه ها مک بزنم و نخورم پس حوا يک خوشه انگور به او داد و ابليس آنرا ليسيد(مک زد)و در اثر سفارش حوا آنرا نخورد چون ابليس خواست که برود يک دنداني بر انگورها فشار داد و حوا از دهانش کشيد پس خداوند وحي فرمود به آدم اينکه انگور را دشمن من و تو، زبان زده و مکيده است بتحقيق آب انگور را بر تو حرام کردم آن مقداري که نفس ابليس به آن رسيده است. پس خمر، حرام شد زيرا ابليس دشمن خدا به حوا نيرنگ زد تا آنرا مکيد و اگر ابليس مي خورد انگورها را همه حاصل درخت انگور از اول تا آخرش حرام مي شد. سپس ابليس به نزد حوا آمد و اين بار از خرما طلب کرد و باز حوا يک دانه خرما به او داد که بمکد و خرما و انگور بسيار معطر و شيرين بودند بعد از مسّ ابليس و مکيدن او اين دو ميوه را عطر و شيريني کم شد يا از بين رفت. امام صادقu فرمود:سپس ابليس ملعون، بعد از وفات حضرت آدم، در کنار درخت انگور و خرما، بول کرد پس بول او بصورت آب، در رگهاي درختان، وارد شد. از اينرو، از ايندو درخت يعني ميوهايش، شراب درست مي کنند. پس خداي عزوجل بر فرزندان آدم، هر مسکري را حرام کرد(يعني هر مست کننده اي)زيرا که آب با بول دشمن خدا در ايندو نوع درخت ميوه، جاري و وارد مي شود و سکر و مستي ايندو از جهت رائحه بول ابليس مي باشد. در پايان اشاره باين مطلب لازم است که با خمر و قمار، شيطان بر بني آدم سلطه پيدا مي کند زيرا به تکرار اين اعمال، عقل و فهم را از آنها مي گيرد و سبب دشمنيها و هلاکتهاي بيشمار مي شود. و اين آيه شريفه را دقت بفرمائيد که در سوره مائده آيه 93 فرموده:انما يريد الشيطان ان يوقع بينکم العدواة و البغضاء في الخمر و الميسر و يصدّکم عن ذکر الله و عن الصلاة فهل انتم منتهون

ترجمه:بدرستيکه شيطان، مستمراً چنين مي خواهد که بين شما بني آدم، دشمني و کينه توزي را ايجاد کند، به افتادن در دو عمل ميخواره گي و قماربازي که بوسيله ايندو شما را از ذکر الهي که سبب آرامش و کمال و سعادت انسان است باز دارد و از نماز که ظاهرش عروج و پرواز در ملکوت و باطنش ولايت و معرفت اهل بيت عليهم السلام است باز دارد.

نکته مهم و جالبي که در تأويل آيات کريمه آمده اين است که باطن نماز و صلاة، معرفت و محبت به صاحبان ولايت مطلقه الهيه يعني محمد و آل محمد عليهم السلام است و باطن خمر محبت اعداء الهي و دشمنان اهل بيت بالخصوص دومي لعنة الله عليه(من الان الي قيام يوم الدين)و از آنجا که ظاهر عنوان باطن است، شيطان، بوسيله اين خمر در ظاهر و محبت ثاني در باطن. بندگان را از مسير کمال و خوشبختي، دور مي کند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 240]