انصاف در نقد دانشگاه آزاد اسلامي

واضح آرشیو وب فارسی:ایسکانیوز: انصاف در نقد دانشگاه آزاد اسلامي

نقد و نقادي در اغلب جوامع توسعه يافته وجود دارد و بسته به نوع نگرش افراد ، فرهنگ و فضاي سياسي حاكم برآن جامعه متغير است، نقد هم مي تواند سازنده باشد و هم مخرب.

مدتي است شاهد آن هستيم كه دانشگاه آزاد اسلامي مورد نقد و نقادي قرار گرفته است .
صرف نظر از هر نوع فكر و سليقه اي بايد اذعان كرد ، اگر به ديگران فرصت دهيم كه كار و اعمال ما را مورد نقد و ارزيابي قرار دهند ، كار خوب و پسنديده ايست و از اين رهگذر بهتر مي توانيم به معايب ونقاط ضعف و قوت خودآگاهي يافته وآن را بر طرف كنيم كه البته اين با آزادي بيان و ابراز عقيده نيز سازگارتر است .
ذكر اين نكته لازم است اگر نقد در جايگاه خود و زمان مناسب صورت نگيرد و يا اينكه براي تخريب باشد نه تنها مفيد نيست ،بلكه زيانبار هم هست و گاه باعث انحراف افكار جامعه از مسير اصلي مي شود.
از آغاز تأسيس دانشگاه آزاد اسلامي اين دانشگاه به اشكال گوناگون مورد نقد و ارزيابي قرارگرفته است ، اما سخناني كه اخيرا در سطح جامعه خصوصا دانشگاه ها شاهد آن هستيم ،از قبيل اينكه گفته مي شود
(1) دانشگاه آزاد اسلامي استانداردهاي لازم آموزش عالي را ندارد و يا بدتر از آن كه گفته مي شود فارغ التحصيلان اين دانشگاه بي سواد هستند، علاوه بر اينكه خواسته يا ناخواسته به قشر عظيمي ازاساتيد، دانشجويان و فارغ التحصيلان اين دانشگاه توهين كرده ايم، بايد از گوينده پرسيد، اين گفته ها با چه ميزان ومعياري صورت مي پذيرد و از كدام روش مطالعاتي و تحقيقي به اين نتيجه رسيده است.
و يا اينكه اينگونه مقايسه كنيم و بگوئيم
(2) تفاوت آقاي جاسبي با رئيس دانشگاه تهران اين است كه آقاي جاسبي 25 سال است رئيس دانشگاه آزاد است اما دانشگاه تهران چندين و چند رئيس را به خود ديده است) اين مسئله به ذهن متبادر مي شود كه تعويض هاي پياپي مديريت مختلف دانشگاه هاي دولتي ، اعم از سطوح بالاو مياني تاكنون چه فوائدي را بدست آورده اند كه دانشگاه آزاد از آن متضرر شده است.
يا به تعبير ديگر اين يك حسن براي دانشگاه دولتي و موجب بالندگي آن و يك عيب براي دانشگاه آزاد اسلامي و موجب عقب افتادگي و احيانا پسرفت آن است .
در تعويض هاي مديريت كه از آن بعنوان حسن نام مي بريد، كدام معيار آن مد نظر شماست كه دانشگاه آزاد از آن بي نصيب است.
آيا بهتر نيست اينگونه سوال مي كرديم كه به عنوان مثال در ساليان گذشته دانشگاه تهران از نظر كمي وكيفي چه مسيري را طي كرده و دانشگاه آزاد اسلامي از صفر به كجا رسيده است؟ و يا اينكه آموزش عالي دولتي بعد از انقلاب چه بودجه اي را از دولت به خود اختصاص داده است و در مقابل دانشگاه آزاد اسلامي بودجه خود را چگونه تامين كرده و نتيجه اين دو را با هم مقايسه كنيم؟
آيا از مسئولين آموزش عالي پرسيده ايد كه افزايش تعداد واحدهاي پيام نور در يكي دوسال اخير برابر كدام ضابطه صورت پذيرفته و يا اينكه همه اين واحدها داراي هيئت علمي هستند و استانداردهاي لازم آموزش عالي را دارند.
اگر ما در رنكينگ دانشگاه هاي جهان تاملي كرده باشيم خواهيم ديد ، رتبه دانشگاه هاي تهران ،شريف ،اميركبير و......... ازسال 2007 تا 2008 افزايش داشته ياكاهش ؟ آيا پاسخي هم از مسئولين اين دانشگاه ها خواسته ايد؟
(3) اگر حافظه ما ياري كند مي توانيم پزشكان هندي و پاكستاني و بنگلادشي رابه خاطر بياوريم كه با چه سطح سوادي در اين مرز و بوم به طبابت مشغول بودند و يا متخصصيني كه براي پروژه هايي نظير سدسازي ،صنعت نفت وپتروشيمي ،نيروگاه هاي برق ، خودروسازي و......... .سكان هدايت صنعت ما را به عهده داشتند. چرا آن روز از اينگونه نظريه پردازي ها خبري نبود و يا لااقل پيشنهادي هم براي بهبود امور صورت نمي گرفت.
ناگفته پيداست نظريه پردازي هائي كه امروز صورت مي گيرد بيش‌تر جنبه سياسي داشت و نمي توانددر جهت خدمت به جامعه و يا عرصه توسعه علم و دانش مفيد باشد، بلكه اگر نقد ونظريه پردازي در باره هر امري خصوصا عملكرد دانشگاه ها به دور از مسائل سياسي وغرض ورزي هاي شخصي وجناحي صورت گيرد نه تنها مخرب نيست بلكه مورد پذيرش افكار عمومي خصوصا فرهيختگان قرار خواهد گرفت.
البته عملكرد دانشگاه آزاد اسلامي در 25 سال گذشته به مثابه مشق نوشته اي مي ماند كه اگر به دستاوردهائي كه اين دانشگاه به آن نائل شده اشاره كنيم ، اين دانشگاه نه تنها مانعي براي رشد وشكوفائي آموزش عالي كشور نبوده، بلكه خود به تنهائي و برغم همه ناملايمات خلاء ناشي از ناتواني دانشگاه ها وموسسات آموزش عالي دولتي در پذيرش دانشجو را جبران كرده و در عمل توانسته است به خواسته جامعه وجوانان آن در زمينه تحصيل درمقاطع آموزش عالي پاسخ مثبت دهد .
اگر چه مشق نوشته شده ما غلط هم داشته باشد ،ولي مفتخريم اين مشق را زماني نوشتيم كه كمتر كسي را شهامت نوشتن آن بود و امروزه اين نهاد مقدس به ثروت عظيم فرهنگي تبديل شده و دليل آن، پتانسيل هاي بزرگي ، نظير هيات علمي،دانشجو، فضاهاي آموزشي ،اداري ،ورزشي، پژوهشي وكارگاهي است،كه اگرچه ازنظر كمي وكيفي از دانشگاه هاي دولتي برتر نباشد ، قطعاكمتر هم نيست كه البته از اين بابت مفتخريم و بر خود نيز مي باليم.
در اينجا بايد اشاره كرد كه اگر متوليان ودست اندر كاران دانشگاه آزاد اسلامي از يك سو و دولت و حاكميت از سوي ديگر سعه صدر داشته باشند و انتقاداتي را كه از اين نهاد بزرگ علمي مي شود با آرامش و به دور از هياهو مورد تجزيه و تحليل قرار دهند،قطعا بهترين فرصت خواهد بود تا از اين رهگذر با استفاده از نظريه پردازي هاي دلسوزانه ومفيد اهالي قلم خصوصا فرهيختگان و دلسوزان مملكت و نظام موجبات توسعه كمي وكيفي دانشگاه آزاد اسلامي را فراهم آورد. (انشا الله)
منابع:
1- بر اساس رده بندي موسسه TIME HIGHER EDUCATION دانشگاه تهران در سال 2007 رده پانصد و سي و نهم و بر اساس همين رده بندي در سال 2008 در رده 1463 دانشگاه هاي دنيا قرار گرفت.
2و 3 و4- سخنراني آقاي عباس سليمي نمين در دانشگاه تهران.//120
باشگاه خبرنگاران دانشجويي ايران" ايسكانيوز" (نمايندگي خرم آباد)
چهارشنبه 2 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایسکانیوز]

[مشاهده در: www.iscanews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 219]