واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: بله خانم وزیر...!
بحران فزاینده کابینه تونی بلر، کم کم نتایج خود را نمایان کرده و دولت بریتانیا را وارد مراحل جدیدی می کند. آخرین خبر، حاکی از تصمیم مهم نخست وزیر انگلستان در تغییر یک پست کلیدی کابینه خود، یعنی وزارت امور خارجه است. تصمیمی که جای تأمل و تحلیل زیادی دارد. در ابتدا مختصری از سوابق خانم بکت، جانشین جک استراو را خواهید خواند.
سوابق خانم بکت:مارگارت بكت 63 ساله اولین زنی است كه در تاریخ بریتانیا سمت وزارت امور خارجه این كشور را در اختیار گرفته است. در تاریخ بریتانیا نیز برای دومین بار است كه یك زن منصب مهم دولتی را در اختیار میگیرد. پیش از این مارگارت تاچر تا نخستوزیری این كشور ارتقا یافته بود. بكت یكی از مهمترین شاگردان پیرو مكتب لیبرالیستی بریتانیا محسوب میشود. او در دهه 1970 شاگرد هارلد ویلسون و جیمز كالاهان از نظریهپردازان و پیشتازان مهم مكتب لیبرالیستی كهن در اروپا بوده است.او در سال 1997 وارد كابینه دولت بریتانیا شد و در اولین سمت خود مشاور وزیر صنایع و بازرگانی بریتانیا بوده و بعد از آن مدیریت یكی از سازمانهای فرهنگی بریتانیا را عهدهدار گشته است. وزارت بهداشت و محیط بریتانیا آخرین سمت او در كابینه تونی بلر، قبل از تصدی امور خارجه بوده است. او یكی از مهمترین حامیان محیط زیست به حساب میآید و در پیوستن روسیه به اتحادیه كیوتو نقش به سزایی ایفا كرد. بیشتر نگرش او به قضایای جهانی از زاویه محیط زیست است و مخالفت او با بسیاری از پروژهها و فعالیتهای كشورهای جهان، به او شهرت جهانی داده است. بكت در سال 1960 فعالیت خود را در زمینه سیاست آغاز كرد. او با وارد شدن در عرصه سیاست آفریقای جنوبی و مبارزه با آپارتاید نژادپرستی، به طور رسمی وارد عرصه سیاست شد.گرایشات و مواضع وزیر جدید:او معتقد است سیاست آمریكا در عراق، نه سیاست ثبات بلكه سیاست مبارزه است. بدین معنا كه آمریكا قصد ندارد در عراق سیاست ثبات را دنبال كند.او در توجیه مخالفتش میگوید: سیاست بریتانیا در عراق ستودنی است. در مناطق جنوبی این كشور هیچ اثری از تروریسم و فعالیت تروریستها به چشم نمیخورد؛ اما در مناطق دیگر كه توسط آمریكاییها اداره میشود ترور كماكان ادامه دارد و فعالیت تروریستها در آن مكانها بسیار وسیع است. او همچنین خواهان تغییر رفتار سیاسی بریتانیا با آمریكاست و معتقد است نباید در تمامی زمینهها متحد آمریكاییها باقی ماند. او معتقد است در جنگ با عراق، سیاستهای نادرست بسیاری اتخاذ شده كه دست بریتانیا به آنها آلوده است.با این حال بسیاری او را ناآشنا با وزارت امور خارجه بریتانیا میدانند، لذا ممكن است تغییرات وسیعی نیز در لابیهای داخلی این وزارتخانه ایجاد شود. هرچند تغییرات اساسی در این پست خارج از اختیارات كلی او است. تونی بلر در مورد انتخاب او برای این سمت اعلام كرده كه از منتقدان میخواهم مدتی تحمل كنند تا او سیاستش را به همه نشان دهد.آنچه به ایران مربوط است(!):در این میان همه منتظراعلام سیاستهای او را در قبال فعالیتهای هستهای ایران اند. او تاكنون هیچ اظهار نظری درباره این مطلب نكرده، ولی از آنجا كه همه او را مدافع محیط زیست میدانند و از آنجا كه او معتقد است فعالیتهای هستهای برای محیط زیست مضر است، پیشبینی میكنند مخالفتهای او غالبا از این دیدگاه باشد.از طرفی بكت از مدافعان سرسخت آزادی زنان نیز محسوب میشود، او بارها ایران را به سبب آنچه "اتخاذ تصمیمهایی مخالف آزادی زنان" خوانده نكوهش كرده است.آنچه به انگلستان مربوط است [و البته به بقیه(!)]:طبق آنچه از تاریخچه سیاسی انگلستان برمی آید؛ زمانی كه بریتانیا قصد دارد یك فعالیت مهم بینالمللی انجام دهد، دست به تغییرات اساسی درآرایش كابینه خودمی زند. قبل از جنگ عراق نیز رابین كوك، وزیر خارجه وقت بریتانیا از سمت خود بركنار شد و جك استراو جای او را گرفت و این بار جک استراو خود در جایگاه قربانی سیاسی بریتانیا قرار گرفته است. بسیاری از كارشناسان سیاسی ورود بکت به كابینه بلر و انتخاب شدنش به این سمت مهم را چالش جدیدی برای سیاستهای تونی بلر میدانند؛ زیرا او از جمله كسانی است كه با جنگ عراق مخالفت دارد و معتقد است كه باید سیاستهای ایالات متحده در جنگ عراق به طور كامل تغییر كند. هرچند تحلیل دیگری هم در نقطه مقابل وجود دارد که حکایت از بلند شدن این آتش(مثل خیلی دیگر از آتش ها) از گور کاخ سفید دارد!در آخر:در نهایت باید گفت نقد سیاست او در وضع فعلی عجولانه و ناسنجیده است. باید دید كه خانم بكت چه سیاستی را در وزارت امور خارجه بریتانیا بخصوص در وضعیت فعلی دنبال خواهد كرد. البته آنچه مسلم است هیچگاه نباید انتظار داشت که در سیستم های سیاسی چون سیستم های حزبی اروپایی- آمریکایی با تغییر افراد، در سیاست های کلان، تغییرات ملموسی صورت گیرد.سیستم سیاسی بریتانیا البته در صدر این سیستم هاست؛ بنابراین تنها تفاوت اساسی این است که منشیان و مشاوران ارشد (همان ها که وزرای دولت های مختلف، یکی پس از دیگری می آیند و می روند و آنها همچنان در جای خود هستند تا به وزرا بگویند آنچه را که باید بدانند...!) در وزارت خارجه انگلستان از دیروز به جای آن که بگویند: «بله آقای وزیر...!»، خواهند گفت: «بله خانم وزیر ...!»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 582]