محبوبترینها
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1812170501
درباره بيماري «مينير» چه ميدانيد؟
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران سرويس: بهداشت و درمان - عمومي بيماري مينير ( Meniere ) كه idiopathicendolymphathic hydrops نيز ناميده مي‌شود، اختلالي در گوش داخلي است. اگرچه عامل اين بيماري هنوز ناشناخته است اما احتمالا در نتيجه ايجاد يك ناهنجاري در مايعات گوش داخلي بروز مي‌كند. به گزارش سرويس «بهداشت و درمان » خبرگزاري دانشجويان ايران، بيماري مينير يكي از شايعترين دلايل سرگيجه است كه از گوش داخلي نشأت مي‌گيرد. در اكثر موارد تنها يك گوش با اين مشكل مواجه مي‌شود اما در 15 درصد بيماران نيز هر دو گوش دچار اين عارضه مي‌شود. اين بيماري معمولا بين سنين 20 تا 50 سالگي آغاز مي‌شود. ابتلا به اين بيماري در ميان زنان و مردان نيز به نسبت مساوي صورت مي‌گيرد. علايم بيماري مينير شامل سرگيجه‌هاي دوره‌اي نامنظم ( حملاتي از احساس تاب خوردن)، از دست دادن شنوايي، وزوز كردن گوش ( صداي همهمه، وزوز، يا صداي زنگ ) و احساس گرفتگي و پري در گوش آسيب ديده است. صداي وزوز و حالت گرفتگي گوش در بيماري مينير ممكن است با تغييراتي در هنگام گوش دادن بيايد و برود يا در طول حملات و يا قبل از آنها بوجود بيايد و يا حالت دائمي داشته باشد. همچنين ممكن است كه در اوايل بيماري به طور ادواري فرد شنوايي‌اش را به ويژه به صورت خفيف از دست بدهد اما امكان از دست دادن شنوايي به طور كامل در صورت ادامه بيماري و در بلندمدت وجود دارد. صداي بلند ممكن است براي اين بيماران ناراحت‌كننده بوده و باعث آشفتگي در گوش آسيب ديده شود. از ميان تمام علايم اين بيماري سرگيجه معمولا پردردسرترين بخش اين بيماري است. اين حالت اغلب در اثر اختلالات گوش داخلي بوجود مي‌آيد اما ممكن است گاهي هم در اثر اختلالات سيستم اعصاب مركزي بروز كند. سرگيجه ممكن است به مدت 20 دقيقه، دو ساعت و يا حتي بيشتر ادامه پيدا كند. در مدت حمله بيماران اغلب قادر به انجام فعاليت‌هاي طبيعي در محل كار يا منزل نيستند. در پي هر حمله ممكن است كه براي چند ساعت حالت بي‌خوابي بروز كند و احساسي از بي‌تعادلي نيز با چند روز ادامه پيدا كند. علائم اين بيماري گاهي تنها يك مزاحمت جزئي ايجاد مي‌كنند و گاهي هم فرد را بويژه در طول حملاتي با سرگيجه‌هاي شديد، دائمي و بدون هشدار عاجز مي‌كنند. در مرحله تشخيص پزشك در ابتدا سابقه‌اي از دفعات، طول هر دوره، شدت و ويژگي حملات در بيمار، مدت از دست دادن شنوايي و يا امكان تغيير اين مدت و نيز درباره شنيدن صداي وزوز يا حالت پري در يك يا هر دو گوش از بيمار تهيه مي‌كند. ممكن است از بيمار در مورد ابتلا به هر گونه عفونت از جمله سيفيليس، اوريون، يا ساير عفونت‌هاي مهم در گذشته، التهاب چشم، اختلال در سيستم ايمني خودكار يا آلرژي و يا احتمالا جراحي گوش در گذشته سوالاتي پرسيده شود. همچنين ممكن است از بيمار اطلاعاتي در مورد سلامت عمومي بدن وي مانند ابتلا به بيماري‌هايي از جمله ديابت، فشارخون بالا، كلسترول بالاي خون، تيروئيد و يا اختلالات عصبي يا احساسي گرفته شود. همچنين در موارد خاص آزمايشاتي براي بررسي اين قبيل مشكلات تجويز مي‌شود. وقتي سابقه بيماري تكميل شد، آزمايشات تشخيصي عملكردهاي شنوايي و تعادلي را بررسي خواهند كرد. اين آزمايشات شامل: - براي شنوايي انجام يك آزمايش اوديومتريك ( تست شنوايي) كه عموما نشان‌دهنده نوع حسي از فقدان شنوايي در گوش آسيب ديده است. قدرت تمايز گفتار در اين آزمايش اغلب در گوش آسيب ديده از بين مي‌رود. براي مثال بيمار قادر به تشخيص دو واژه سيت و فيت از يكديگر نيست. - براي تعادل انجام يك تست electronystagmograph براي ارزيابي عملكرد تعادلي صورت مي‌گيرد و نيز آزمايش دوره‌اي يا ايجاد تعادل كه اين هم براي سنجش ميزان تعادل بكار مي‌رود. چندين آزمايش ديگر نيز براي اين منظور تجويز مي‌شود. برخي تغييرات در نحوه زندگي افراد بزرگسال به منظور كاهش دفعات بروز حملات مينير از سوي محققان توصيه مي‌شود كه شامل جلوگيري از مصرف الكل، قهوه، كشيدن سيگار، جلوگيري از استرس و خستگي شديد، تغذيه مناسب، خواب زياد و داشتن فعاليت فيزيكي است. مصرف كم نمك در رژيم غذايي و مصرف مواد مدر مانند قرص آب مي‌تواند دفعات حملات را كاهش دهد. به منظور استفاده بهتر از ماده مدر محدود كردن مصرف نمك و مصرف داروهاي تجويز شده به طور منظم و طبق دستور اهميت دارد. داروهايي كه براي بهبود موقت اين بيماري تجويز مي‌شوند شامل داروهاي ضد سرگيجه و واليوم هستند. گاهي اوقات نيز داروي ضد تهوع به بيمار توصيه مي‌شود. استرس، حالت سرگيجه و وزوز در گوش را افزايش مي‌دهد. اگر بيمار دچار سرگيجه‌هاي بدون علائم هشدار دهنده است بايد حتما از رانندگي خودداري كند. براي امنيت بيشتر نيز بيمار بايد از رفتن بالاي نردبان، داربست و نيز از شنا كردن بپرهيزد. لازم به ذكر است كه در موارد شدت بيماري و بروز ناتواني در بيمار و با تشخيص پزشك امكان جراحي وجود دارد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 597]
-
گوناگون
پربازدیدترینها