تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1849945155
بوم سفيد زندگي
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: توي اتاقم نشسته بودم و يك بوم سفيد نقاشي روبه‌رويم بود. نمي‌دانستم چه نقاشي اي روي اين بوم سفيد بكشم. صداي باز شدن در آمد. مادرم خسته و كلافه وارد خانه شد و با اين‌كه خيلي خسته بود، ولي شروع كرد به تميز كردن خانه. آخر، امشب تولد پدرم بود و خودش هم خبر نداشت. من هم نقاشي‌ام را شروع كردم. ساعت دو بعد از ظهر سارا گريه‌كنان از مهدكودك برگشت. سرويس مهدكودك توي راه خراب شده بود و سارا يك ساعت دير به خانه رسيد. مادرم آن‌قدر نگران و پريشان شده بود كه فقط مي‌توانست سارا را در آغوش بگيرد. من همچنان نقاشي‌ام را مي‌كشيدم كه صداي شكسته شدن ظرفي از آشپزخانه آمد. سارا ديس سفيد مادر بزرگ را كه رويش گل‌هاي صورتي و سبز داشت و ما آن را خيلي دوست داشتيم، شكسته بود. مادرم با ناراحتي تكه‌هاي ديس را جمع مي‌كرد كه يك‌دفعه داد زد: «اي واي! كيك هم سوخت! حالا چه كار كنم؟» با تمام اين مشكلات و وضع پيش آمده، پدرم ساعت هشت شب از سر كار برگشت و ما براي چند دقيقه، كيك سوخته و ديس شكسته و خانه به هم ريخته را فراموش كرديم، با فشفشه و دست و هورا، غافلگيرش كرديم و تولدش را تبريك گفتيم. نقاشي من هم كامل كامل شده بود. وقتي همگي دور ميز جمع شديم نقاشي را به پدرم هديه كردم. من يك مادر خوشحال و سرحال كشيده بودم، سارا در نقاشي من كلي مي‌خنديد و با پدرم كه حسابي غافلگير شده بود داشتيم يك كيك خامه‌اي بزرگ و خوشمزه را كه توي ديس سفيد مادر بزرگ بود، مي‌خورديم و ساعت هشت در نقاشي‌ام متوقف مانده بود. من لحظهها را روي بوم سفيد زندگي آنطور كه ميخواستم، نقاشي كردم. پارميس رحماني از تهران تصويرگري: مژده برتينا، تهران الهام از زندگي هنر اشکال گوناگون دارد: شعر، داستان، نقاشی، سینما و... هنرمندانی که در رشته‌های مختلف هنر فعالیت می‌کنند همواره برای خلق هر اثری از زندگی و محیط پیرامون خود الهام می‌گیرند. برخورد آنها با زندگی متفاوت است. گاهی سعی می‌کنند زندگی را همان‌گونه که هست به نمایش بگذارند، البته با شکل هنری خاص خودش. گاهی هم زندگی را آنطور که باید باشد نشان می‌دهند. این دسته از هنرمندان بیشتر آرمان و آرزویي را که دارند بیان می‌کنند. به دیگر سخن آنچه را باید باشد در نظر می‌گیرند. نقاش این داستان هم همین کار را می‌کند. او ایده‌آل و آرمانی را که از زندگی دارد در بوم خود به ثبت می‌رساند. این موضوع به خوبی در داستان مشهود است. بنابراین نیازی نیست که نویسنده آن را به صراحت بیان کند. جمله‌ای که می‌گوید: «من لحظهها را روی بوم سفید زندگی آنطور که می‌خواستم نقاشی کردم.» اضافی است. قناري تنها هر روز صبح كه بيدار مي‌شد اول سراغ قناري‌اش مي‌رفت. آب و دانَش را مي‌داد. قفسش را تميز مي‌كرد. كمي نگاهش مي‌كرد و بعد براي مدرسه رفتن حاضر مي‌شد. در مدرسه همه‌اش نگران قناري بود. هر روز از چهچهه زيباي قناري كلي گنجشك و ياكريم در حياطشان جمع مي‌شدند و به درد دل‌هاي قناري كوچك گوش مي‌دادند. قناري كه انگار حضور آنها را احساس مي‌كرد، بلندتر و غمگين‌تر مي‌خواند. ثانيه‌ها، دقيقه‌ها، ساعت‌ها و روزها گذشتند. يك روز صبح دخترك طبق روال هميشگي بيدار شد و به قناري‌اش سرزد و بعد به مدرسه رفت. اما از آن روز قناري ديگر نخواند. دخترك غصه‌دار شد. تحمل نداشت قناري محبوب و طلايي‌اش را محزون ببيند. يك روز صبح باز هم به سراغ قناري رفت، اما حال قناري هيچ تغييري نكرده بود. نمي‌دانست چه كند كه پرنده‌اش دوباره بخواند. دلش مي‌خواست پرهايش را نوازش كند پس در قفس را آرام باز كرد... قناري رفت! مات و مبهوت مانده بود. به سمت در ورودي دويد. آه... باد در را باز كرده بود. سوز سردي به صورتش خورد. دوروبر را نگاه كرد تا شايد اثري از پرنده ببيند. ناگهان صداي چهچهه آشنايي شنيد. برگشت و صدا را جست‌وجو كرد. روي سيم چراغ برق! قناري‌اش در احاطه گنجشك‌ها بود. لبخند را روي صورت پرنده‌اش احساس كرد. اشك‌هايش را پاك كرد. قناري چهچهه‌اي كرد و پريد. خنده به صورتش پاشيده شد! همشهری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 536]
-
گوناگون
پربازدیدترینها