محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832345333
در ایران خرید و فروش و صادرات خون نداریم
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > سلامت - خرید و فروش و صادرات خون و فراورده های خونی در ایران معنی ندارد چون دولت برای هر واحد خون 450 سی سی هزینه ای برابر با 110 الی 130 هزار تومان صرف می کند. امیدواریم پالایشگاه پلاسمای خون با مساعدت معاونت غذا و داروی وزارت بهداشت به زودی تمام نیازهای خونی کشور را تامین کند مریم صدرالادبایی-امید سلیمی بنی: دکتر محسن منشدی مدیرکل روابط عمومی و امور بین الملل سازمان انتقال خون ایران در گفتگو با خبرآنلاین با تکذیب اخبار صادرات خون، گفت: "دولت برای هر واحد خونی مبلغی بین 110 تا 130 هزار تومان هزینه می کند. به همین دلیل صادرات و فروش آن به کشورهای خارجی به ازای مبالغ پایین به هیچ عنوان واقعیت ندارد." این مسئول خونگرم که در کافه خبر گفتگو می کرد، در قسمت دیگری از سخنانش افزود: " برخی از شرکتهای پیمانکاری که وظیفه دریافت خون را در تهران عهده دارند، برای تشکر از همکاری هموطنان و برای تامین بخشی از هزینه اهدا کنندگان مبالغ اندکی را به عنوان ایاب و ذهاب به آنها می پردازند که این مسئله به معنی خرید و فروش خون نیست. خرید و فروش خون غیر قانونی است و تاکنون در سازمان انتقال خون چنین موضوعی به وجود نیامده." این مقام مسئول در قسمت دیگری از سخنانش با اشاره به 90 میلیون واحد خون و فراورده های خونی که توسط این سازمان به بیماران داده شده، می افزاید هر واحد خون اهدا شده می تواند جان 3 نفر از همنوعان را نجات دهد. این مسئول همچنین در کافه خبر، به بررسی اجمال کارنامه سازمان انتقال خون و مسایل اخیر این سازمان از جمله پالایشگاه پلاسما و نیازهای خونی کشور پرداخت. آقای دکتر منشدی، به نظر می رسد حساسیتهای رسانه ای زیادی روی سازمان انتقال وجود دارد که به خوبی پاسخ داده نشده است. به نظر شما چرا این سازمان این چنین در سالهای اخیر، خبرساز شده؟ باید پاسخ این سئوال را در حساسیت ذاتی سازمان انتقال خون ایران جستجو کنید. ایران یکی از معدود کشورهایی است که دارای بهترین سیستم انتقال خون و فراورده های خونی از محل اهدا، تا محل مصرف است. بهتر است اینطور تعبیر کنیم که کشور ما به دلیل جمعیت فراوان و برخی از مسایلی که در نظام بهداشت و سلامت آن وجود دارد، دارای یکی از کشورهایی است که نیاز زیادی به خون و فراورده های خونی دارد. به طور متوسط نیاز کشور ما به پلاسما و فرآورده های این ماده حیاتی، سالانه 400 هزار لیتر است. ما توانسته ایم در سال حدود 150 تا 200 هزار لیتر از این مایع را از اهدا کنندگان دریافت کنیم و برای پالایش و فراوری به سازمانهای مربوطه منتقل کنیم. با این حال مصرف کنندگان همیشگی محصولات انتقال خون، مانند بیماران مزمن تالاسمی، هپاتیتی، سرطانی و برخی بیماریهای انعقادی، میزان زیادی از مصرف فراورده های خونی در کشور را تشکیل می دهند که بدون محصولات و فراورده های خونی، امکان ادامه حیات برای این بیماران وجود ندارد. از سوی دیگر، سازمان انتقال خون، وظیفه جمع آوری خون از اهداء کنندگان را نیز بر عهده دارد که خود، کار سترگی است. هر واحد خون که اهدا می شود، برای نجات جان 3 نفر از بیماران کفایت می کند. به عبارت دیگر با یکبار اهدا خون، شما می توانید جان 3 نفر را نجات دهید. با کدام صدقه می شود به این فیض عظمی رسید؟ سازمان انتقال خون از زمان تاسیس تاکنون، 90 میلیون واحد خون را از اهدا کنندگان دریافت کرده و به تعبیری برای 90 میلیون نفر از جمعیت بیمار کشور، شرایط استفاده از این ماده حیاتی را فراهم کرده است. وضعیت اهداء خون در کشور چطور است؟ آیا نیازهای کشور برآورده می شود؟ واقعیت این است که در حال حاضر، وضعیت ما از لحاظ اهداء خون در کشور مطلوب است و مشکلی احساس نمی کنیم. ایرانیها عموما دارای جثه مناسب برای خون دهی هستند و برای همین کیسه های اهداء خون را واحدهای 450 سی سی در نظر گرفته ایم. همانطور که می دانید خون اهداء شده فرد، در حدود 2 هفته بعد، کاملا جبران می شود و این کار، علاوه بر احساس معنوی رضایت فرد برای نجات دادن حداقل 3 نفر، باعث فعال شدن سیستم تولید خون و گویچه های خونی می گردد. از طرف دیگر، ظرفیت نگهداری خون را که در نظر بگیریم، متوجه می شویم بیش از 14 روز، برخی از فرآورده های خونی، قابل انبار کردن نیست. برای همین، انتقال خون در همه جای دنیا و از جمله در کشور ما، یک فرآیند زنده و پویاست که به صورت روزمره انجام می شود. آیا در این فرآیند روزمره، تاکنون میزان بانک خون، کاهش نیافته؟ ببینید، طبق استانداردهایی که در سطح جهان تعریف شده، باید حداقل 5 روز میزان مصرف خون کشور در بانک خون سازمان موجود باشد. در تمامی فصول سال، ما این میزان را در حد 10 روز نگهداشته ایم. می دانید که بیش از 14 روز نیز نمی توان خود را انبار کرد. به عبارت دیگر کف زمان و فرصت ما، 5 روز و بیشترین زمان انبارش، 14 روز است. در فصلهای خاصی از سال، بانک خونی که در کشور موجود است، تا 5 روز کاهش می یابد. مثلا در تعطیلات نوروز، به دلیل مهاجرت مردم به مناطقی که ممکن است سازمان، پایگاه های دریافت خون نداشته باشد، مانند طبیعت، میزان دریافت خون از مردم کاهش می یابد. از سوی دیگر، تصادفاتی که در جاده ها منجر به اعمال جراحی می شود، برنامه ریزی برای اعمال جراحی الکتیو (غیر اورژانس) در میان همکاران پزشک و مشکلات دیگر ناشی از انتقال واحدهای خونی به مناطق مختلف کشور، باعث شد در تعطیلات نوروز 89، ما تا سطح هشدار دهنده 5 روز رسیدیم که البته با فراخوانی که سازمان داد، بلافاصله این میزان به 8 روز افزایش یافت و نگرانی رفع شد. ولی در برخی از روزها، به خصوص ایام مذهبی مانند دهه عاشورا نیز با وفور اهدای خون روبرو هستید؟ واقعیت این است که مردم فهیم و انسان دوست ما، از سالهای پیش، نذرهایی را برای اهدای خون داشتند که با تبلیغات مناسب سازمان، این خونها به مجرای صحیح هدایت شد. سالهای گذشته، بعضا مشاهده می شد در برخی از روزهای مذهبی، مردم برای خون دادن، صفهای طولانی تشکیل می دادند و بعضا به زحمت می افتادند. ما برای جلوگیری از تلف شدن خونهای مردم، برنامه های خاصی مانند کارتهای زمان نوبت و افزایش پایگاه ها و واحدها را در نظر گرفته ایم که توانسته بسیار موثر واقع شود و بتوانیم وظیفه خود را در قبال این لطف هموطنان به خوبی برآورده نماییم. اکنون میزان اهدای خون در کشور 25 نفر به ازای 1000 نفر است که از لحاظ استاندارد جهانی در رده بالایی قرار دارد. در بسیاری از کشورها، خصوصا کشورهای توسعه یافته این میزان، کمتر از حدی است که در ایران می بینیم. حتی در کشورهای در حال توسعه که چند روز پیش با یکی از مسئولان انتقال خون یکی از آنها کشورها گفتگو می کردیم، وی اظهار داشت این میزان 11 در هزار است و آنها مجبور به واردات خون و محصولات خونی هستند. آقای دکتر منشدی، با وجودی که می فرمایید از لحاظ دریافت خون دچار کمبود نیستیم، ولی واردات خون و فراورده های آن همچنان از خارج ادامه دارد که بعضا در سالهای گذشته باعث مشکلاتی نیز شده است. چرا در کشور هنوز به خودکفایی در این زمینه نرسیده ایم؟ باید عرض کنم برخی از فراورده ها و داروی مشتقل از پلاسما، توسط معاونت محترم دارو و غذای وزارت بهداشت و درمان وارد می شود و به عهده سازمان ما نیست. همچنین کارخانه پالایش و تهیه فراورده های خونی نیز در گذشته از سازمان انتقال خون منتزع و به صورت کاملا مجزا به وزارت بهداشت در ارتباط است و دیگر زیرمجموعه سازمان ما محسوب نمی شود. در حال حاضر، تکنولوژی و ظرفیت علمی ما به اندازه ای است که می توانیم از 400 هزار لیتر نیاز داخلی به فرآورده های خونی، بیش از نیمی از آن را تهیه کنیم. امیدواریم با مشارکت مسئولان شرکت پخش و پالایش فراورده های خونی و پالایشگاه پلاسما، این میزان به تمام نیاز مصرف داخلی برسد و دیگر به واردات نیاز نداشته باشیم. از طرف دیگر، مشکلاتی که باعث شد سازمان انتقال خون و رسانه ها در برخی از برهه های گذشته، مسایلی را علیه یکدیگر مطرح کنند، به خاطر برخی از اشتباهات دوستان رسانه ای صورت گرفته و البته تاکنون این موارد رفع شده است. ولی همچنان درباره برخی از مسایل مانند صادرات خون و خرید خون از اهدا کننده ها، مسایلی در رسانه ها مطرح می شود؟ بله، همه اینها را ما شنیده ایم و به طور کامل پاسخگو هستیم. به عنوان مثال، درباره صادرات خون، یکی از همکاران رسانه ای شما نوشت که دارند خون صادر می کنند و پول می گیرند. این حرف از اساس کذب بود و بر اساس مسایل ژورنالیستی شکل گرفته بود. مسئله این بود که برخی از سرمهای حیوانی که دارای استفاده پزشکی و دامپزشکی است از کشور صادر شده بود و بر اساس تعرفه های معمول گمرک، مبلغی نیز دریافت شده بود، این مسئله را برخی از روزنامه نگاران به اشتباه فهمیده بودند و بعد، نوشته بودند هر لیتر خون ایرانیان را دارند به اندازه پول یک نوشابه می فروشند. مگر چنین چیزی امکان دارد؟ برای هر واحد خونی، از 110 تا 130 هزار تومان، دولت هزینه صرف می کند تا فراورده خونی، قابل استفاده شود. بعد آن را به مبلغ 500 تومان به کشورهای دیگر صادر کند؟ یعنی شما می فرمایید تمام این مسایل کذب است؟ ببینید، ما صادرات خون نداریم. بحث انتقال خون برای پالایشگاه های خارجی مطرح است که خون را می بریم و در گمرک هم هزینه ها پرداخت می شود تا آنها، خون دریافت شده از ما را به صورت فرآورده های خونی و پلاسما به کشور برگردانند. امیدواریم در صورت راه اندازی کامل پالایشگاه پلاسما در داخل کشور، مسئله نقل و انتقال خون نیز به خارج از کشور حل خواهد شد. می ماند برخی از داروهای مشتق از پلاسما که توسط معاونت غذا و دارو از خارج تهیه می شود که فعلا فناوری تولید آن در داخل وجود ندارد. از همینجا اعلام می کنم صادرات خون به این عنوان که مطرح شده، به هیچ عنوان وجود ندارد و بحث فروش یا اهداء خون به سایر کشورها به هیچ عنوان، مطرح نیست و تکذیب می شود. درباره خرید و فروش خون نیز اخباری شنیده شده، اینکه برخی از معتادان برای حضور در مراکز دریافت خون، صف می گیرند؟ این نیز از مسایلی است که بدون مطالعه از سوی برخی رسانه ها به خصوص سایتها مطرح شده، این را باید به حساب اطلاع رسانی ناقص سازمان گذاشت. واقعیت این است که به دلیل گستردگی پایگاه های دریافت خون و تعداد فراوان اهدا کنندگان، برخی از خدمات دریافت خون به شرکتهای پیمانکار برون سپاری شده است. این شرکتها در برخی از مناطق تهران به دلیل اینکه برخی از هزینه های ایاب و ذهاب افراد را تامین کنند، مبلغی را به عنوان پاداش و ایاب و ذهاب به افراد می پردازند. این به صورت کاملا جزئی و در برخی از شرکتهای پیمانکار ما وجود داشت که ارتباطی با بحث خرید و فروش خون ندارد. معنی ندارد کسی خون خودش را برای فروش در اختیار سازمان قرار دهد. ضمانت می دهم در ایران، به هیچ عنوان خون افراد، خرید و فروش نمی شود. مسئله این است که پاداش اخروی و رضایت از نجات جان انسانها به هیچ عنوان قابل مقایسه با این مبلغ جزئی که در سطح بسیار کمی در تهران داده می شود، نیست. آقای دکتر، به عنوان آخرین سئوال درباره تلفات خون و فراورده های خونی در کشور، مسایل زیادی مطرح می شود. چرا اتلاف خون در کشور این قدر زیاد است؟ مسئله این است که کلیه اعمال جراحی، بدون رزرو خون امکان ندارد. زایمانها، سزارینها و به طور کلی تمامی عملها را باید در شرایطی انجام داد که خون آماده در اختیار تیم پزشکی قرار داشته شده باشد. برای همین، فرض کنید یک روز سازمان انتقال خون، تعطیل شود، فاجعه ای ملی به وجود می آید و تمامی اعمال جراحی اورژانسی و غیر اورژانسی و زایمان ها لغو می شود. نیاز به خون آماده را جراحان با رزرو خون، در اتاقهای عمل پیش بینی می کنند. متاسفانه در گذشته، برخی از همکاران جراح ما بیش از نیاز مورد نظر، خون را از یخچالهای بیمارستان خارج و گرم می کنند تا در صورت لزوم از آن استفاده کنند. ممکن بود در بیشتر موارد، خون آماده شده، به کار نیاید که منجر به دورریزی و اتلاف می شد، چون طبق استانداردهای جهانی، امکان باز مصرف برای خونهای گرم شده، وجود ندارد. برای همین ما برای تمامی بیمارستانها، کمیته های ویژه انتقال خون در نظر گرفته ایم و تکالیفی را برای جراحان و رئوسای این کمیته ها منظور کرده ایم تا اتلاف خون به حداقل برسد. از سوی دیگر در ارزشیابی بیمارستانها، امتیازات زیادی را برای کمیته های انتقال خون و تجهیزات مورد نیاز پیش بینی کرده ایم تا از تمام خون مورد نیاز، استفاده شود و مشکلی از بابت دورریز این فرآورده حیاتی نداشته باشیم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 524]
-
گوناگون
پربازدیدترینها