واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
اگر کسي بدون هيچ مدرک و دليل نتيجه يک انتخابات حماسي را ناديده بگيرد و بعد ادعا کند «امام خميني که شوخي نکرده اند، ميزان راي مردم است» ، احتمالاً از سوي مخاطبان به عنوان يک هنرمند يا تردست بزرگ شناخته خواهد شد . سيد محمد خاتمي بتازگي درديدار با جمعي از اعضاي هيات علمي دانشگاه هاي بوعلي سينا و علوم پزشکي همدان (خبرگزاري کار ايران – 28/9/88) گفته است:«کدام کلام بالاتر از براي مردم سالاري است که ميزان راي مردم است ؟ امام خميني که شوخي نکرده اند، ميزان راي مردم است!» جالب است . يک انتخابات حماسي با حضور چهل ميليون انسان شريف برگزار مي شود و مانند تمام انتخابات ديگر نامزدهايي واجد راي اکثريت و اقليت مي شوند . از مدتها قبل عده اي بر طبل تقلب مي کوبند ، کميته هاي کذايي صيانت از آرا تشکيل مي دهند ، فرياد قانونگرايي و مقابله با دروغ سر مي دهند ، بيش از چهل هزار بازرس برسر صندوق هاي راي مي گمارند ، قبل از اعلام نتيجه بي اعتنا به نظرسنجي هاي متعدد مراکز معتبر – و حتي داراي گرايش سياسي همسو – پيام تبريک پيروزي براي هم مي فرستند ودر مصاحبه اعلام پيروزي مي کنند ، بعد از اعلان نتايج انتخابات ، بدون کوچکترين – تاکيد مي شود ، کوچکترين – مدرک و بي هيچ دليلي فرياد تقلب برمي آورند ، تمام راه هاي قانوني را به بن بست مي کشانند و با ديکتاتوري خواستار ابطال انتخابات مي شوند ، يک ملت بزرگ و متحد را به دروغ به نخبگان و غيرنخبگان تقسيم بندي مي کنند ، آشوب مي آفرينند ، تهمت هاي شگفت آور به نظام و حافظان امنيت مردم مي زنند ، دربرابر قانون شکني و آدم کشي و آتش افروزي و گستاخي مدعيان هواداري شان سکوت و لبخند رضايت مي زنند تا جسارت از حد بگذرد ؛ و آن رئيس بنياد باران وقت درمقام وکيل تام الاختيار امام سفرکرده ملت مي گويد : امام شوخي نکرده ، ميزان راي مردم است ! روي جالبتر سخنان اين روزهاي سيد محمد خاتمي و دوستان بيانيه نويس او آن است که بعد از مصادره امام ملت ، به سراغ مصادره نخبگان رفته اند . رئيس دولت موسوم به اصلاحات به هيچ آماري استناد نکرده اما گفته:«اگر آمارگيري کنيم مي بينيم که اکثريت مردم از نحوه اداره جامعه راضي نيستندو نارضايتي درمتن جامعه وجود دارد. ... آيا اين مسئله نيست که اکثريت نخبگان ما امروز ناراضي هستند و بايد به حرف آنها گوش داد؟ ... روشن است که نارضايتي و مشکل وجود دارد و نمي شود آن را انکار کرد بخصوص نارضايتي نخبگان بسيار خطرناک است ...» . اگر بنا به اين شيوه استدلال باشد ، مي توان از مدعيان پرسيد منظور ازنخبگان چه کساني هستند : دانشجويان؟ استادان؟ روزنامه نگاران؟ هنرمندان؟ عالمان ديني؟ براساس کدام آمارگيري ادعا مي کنيد اکثريت آنان مانند شما فکر مي کنند ؟ مگر آمارهايي را که باب ميلتان نباشد مي پذيريد؟ مگر نظرسنجي روزهاي 19 و 20 خرداد مراکز مورد اعتماد خودتان را پذيرفتيد؟ مگر نتيجه انتخابات را – به عنوان روشنترين و رسمي ترين شيوه آمارگيري- پذيرفتيد؟ کسي که مي گويد«اگر واقعاً مسئله اي در جامعه وجود دارد با پوشاندن آن ، تبليغات و هياهو از بين نمي رود» ، آيا مي تواند بي دليل و مدرک و با تعابيري مثل «البته واضح و مبرهن و روشن است که ... » ادعا بپراکند . در اين صورت آيا رفتارش شبيه آن کسي نخواهد بود که بجاي نوشتن نام يک موجود زنده ، شکلي مبهم را برتخته سياه رسم مي کرد . آيا نام اين شيوه چيزي «جز پوشاندن ، تبليغات و هياهو» است؟ با اين شکل از استدلال مي توان پاسخ داد : آشوب آفريني جمعي معدود در روزهاي 16 و 17 آذر امسال را جز نخبگان دانشجو ، چه کسي پاسخ داد؟ خيزش عمومي بعد از جسارت به امام (ره) بيش از همه از کدام مراکز تجمع نخبگان – هنرمندان ، دانشجويان ، طلاب ديني – شکل گرفت و گسترش يافت ؟ چه ميزان از شرکت کنندگان انتخابات حماسي 22خرداد 88 و چه ميزان از راي دهندگان به نامزد برنده آن جزو نخبگان سياسي ، فرهنگي کشور بودند؟ و ... کسي که مي گويد «انتخابات بايد به صورتي برگزار شود که درآن حرف و حديث نباشد»، آيا نبايد همين سخنان را درباره انتخاباتي بگويد که موجب ابطال آراي 700 هزار شهروند تهراني شد و رئيس وقت ستاد انتخابات کشور در دادگاه صالح محکوم گرديد؟ کسي که ادعا دارد«بالاخره بخش قابل توجهي از جامعه روي اين موضوع حرف دارند وبايد قانع شوند که واقعاً انتخابات درست برگزار شده است» - و احياناً ادعاي قانونگرايي هم مي کند – نبايد مبتني بر قواعد مسلم حقوقي مانند قاعده «البينة علي المدعي» و اصول قانون اساسي و ساير قوانين موضوعه سخن بگويد ؟ خدا نکند که امام (ره) و نخبگان و مردم و قانون در ذهن برخي فقط نقش ابزاري داشته باشند . رئيس جمهور پيشين از اين گله مند است که«با فحاشي وناسزا گفتن و هر تهمتي به کساني که محبوب بخش هاي «مهم» جامعه هستند مشکل حل نمي شود». اما گويا فراموش کرده که قرار بود مردم به شهروندان درجه يک و دو و مهم و غيرمهم تقسيم نشوند ، گويا فراموش کرده عليه محبوبترين چهره هاي اين کشور و مسئولاني که با آراي ميليون ها نفر از مردم به خدمت مشغولند ، چه فحاشي ها که صورت نگرفت و چه ناسزاها که گفته نشد و چه تهمت ها که نثار نگرديد ؛ وگويا فراموش کرده فحاشان و ناسزاگويان و تهمت زنندگان ، عکس چه کساني را برسردست گرفته و نام چه کساني را بر زبان داشتند . آري؛ امام خميني (ره) شوخي نکرده اند، ميزان راي مردم است . درستي اين سخن را اين روزها در هر خيابان و دانشگاهي و مدرسه علميه اي در تهران و همه جاي ايران عزيز بوضوح مي توان ديد ، اما گويا عده اي بنا ندارند اين سخن جدي امام را باور کنند. /2759/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 291]