واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: قلم چیز خوبی است ( طنز)
روز ملی قلم برای ملت با فرهنگ ما، بسیار دیر و در 14 تیر سال 1382 زاده شد . ولی به هر حال از قدیم گفته اند دیر آمدن بهتر از هرگز نیامدن است . خوب حالا ما در این روز یعنی 14 تیر ماه هرسال باید چه كنیم ؟ . مثلاً برای گرامیداشت این روز برویم ویك قلم از هر نوع كه شده برای خودمان یا عزیزانمان بخریم ؟ قلم های وطنی یا قلم های شیك و گران خارجی با مارك های معروف ؟ هر چه ارزش قلم در نظر ما بیشتر باشد باید قلم گرانتری بخریم تا همگان متوجه این ارزشمندی بشوند و خدای ناكرده این مسئله از چشم دوست و به ویژه دشمن و عمال استكبار كه ملت ما را ملتی بی فرهنگ می دانند دور نماند .یا شاید برای بزرگداشت این روز مسابقه ساخت بزرگترین قلم یا عجیب ترین قلم یا قلم جادویی و ... برگزار كنیم تا افزایش كیفیت و گونه گونی و تكثرگرایی در عرصه قلم را به نمایش گذاشته باشیم . شاید هم بد نباشد اگر به بهترین استفاده از قلم ، جایزه ایی بدهیم مثلاً استفاده از قلم برای خاراندن گوش ، استفاده از قلم برای به پاكردن كفش به جای پاشنه كش ، استفاده از قلم برای كور كردن هر كس كه نمی تواند ما را ببیند و صورت های دیگر استفاده از قلم كه بسته به ذوق وسلیقه هر فرد است .البته خدای ناكرده اصلاً وابداً نباید به فكر نوشتن با قلم بیفتیم چون دیگر در عصر اینترنت و ماهواره این كار به شدت دِمُدِه و عقب افتاده است و دراین صورت بازهم بهانه به دست دشمنانمان می دهیم كه ما را عقب مانده و ضد فرهنگ بنامند . و یا خدای نكرده نباید در این روز شور قلمی به سرمان بزند و ناپرهیزی كنیم و یكی از محصولات بسیار عقب مانده و متحجر قلم یعنی كتاب را خریداری كنیم ، كتاب كه برای خریدن نیست چه برسد به خواندن ؛ جدیداً در دنیای پیشرفته ، از كتاب برای ساخت خمیر استفاده می كنند . و ما هم برای آنكه از دنیا عقب نمانیم بهتر است تمام كتاب های كتابفروشی ها را در یك اقدام فرهنگی – انقلابی تبدیل به خمیر كنیم . تا از این طریق راه را برای محصولات فرهنگی روزآمد مانند تلویزیون ، اینترنت و ماهواره بازتر كنیم . اصلاً تا وقتی می توان برنامه های مفیدی با پسوند " چین " و یا مجموعه های دنباله دار طنز مانند " زیر آفتاب ظهر" ساخت چه نیازی به نوشتن و خواندن و اندیشیدن . این همه مال دنیای دو قطبی دیروز بود نه دنیای امروز كه همه چیز بر محور فعال بودن در عرصه تبلیغات جهانی می چرخد. حتماً در جریان اخبار هستید كه ، عصر نظریه پردازی و اندیشه ورزی گذشته و خوب ، وقتی اندیشه تعطیل ، یار دیرین آن ، قلم هم تعطیل .اساساً اینطوری است دیگر ، دو یا چند پدیده در هم تنیده در حیات و ممات هم با هم اند. ( وای ! با عرض پوزش مثل اینكه این جمله كمی شبیه جملات همان جماعت عشق قلم شده ، شما به بزرگواری خودتان ببخشید ) گذشت آن زمانی كه شخصی میگفت "...قلم توتم من است،امانتِ روح القدس من است " آقا این حرفها ما روزگار شعر وشاعری بود نه دنیای صنعت و تكنولوژی !!. این روزها باید با پرداخت یارانه ( یا رایانه ؟؟ نمی دانم ، شما هم سخت نگیرید ، با هم فرقی ندارند ) خرید محصولات فرهنگی نظیر سی دی و بازی های كامپیوتری را تسهیل كرد و یا بیست و چهار ساعته از هفت شبكه تلویزیون برنا مه های مفید و سرگرم كننده پخش كرد تا مردم ازخستگی های روزانه فراغت پیدا كنند . البته اگر در یك اقدام فرهنگی به شمار شبكه های تلویزیونی اضافه شود بسیار بهتر خواهد بود . یا اینكه در اتوبوس ها و متروها آگهی بازرگانی پخش كرد تا یك وقتی فردی به فكر نیفتد از وقت موجود برای مطالعه كتاب سوءاستفاده كند . ولی من نمی دانم چرا هنوز این وزارت ارشاد دست از این امل بازی ها بر نمی دارد و وقت و بی وقت نمایشگاه كتاب برگزار می كند ، بن كتاب می دهد و هر از گاهی مطمئناً از سر نا پرهیزی ( شاید هم یك چیز محكمی به سر مسئولان این وزارت خانه اصابت می كند ) از تسهیل شرایط برای ناشران كتاب و دار و دسته آنها سخن می گویند . باز جای شكرش باقی است كه در حد همین حرف باقی می ماند و به عمل در نمی آید كه اگر این طور می شد ما جواب اهالی با فرهنگ دهكده جهانی و كدخدای بافرهنگ تر آن را چه می دادیم ؟؟. این آبرو ریزی را هیچ جوری نمی شد جمع وجوركرد. یا اینكه سرمایه مملكت را حیف و میل می كند و كتاب سال و كتاب برگزیده جمهوری اسلامی معرفی می كند و به نویسنده آن مبالغ كلان و نجومی هدیه می كند . كسی نیست بگویید آخر پدر من ، عزیز من این پول ها را می شود در جهت درست میل كرد ، چرا شما بیت المال مسلمین را این چنین هدر می دهید؟! البته جای شكرش باقی است كه با نامگذاری این یك روز برای همان جماعت عشق قلم ، كه فواید بسیار قلم را نمی دانند و تنها از آن برای نوشتن اندیشه هایشان استفاده می كنند ( و هوا برشان داشته كه برای ما مهم است ) در سراسر سال از این جماعت پرمدعا دیگر خبری نیست ؛ البته این رفتار یكی از فرهنگی ترین و هوشمندانه ترین رفتارها در كشور ماست، برای آنكه از شر چیزی راحت شویم یك روز را برای آن نامگذاری می كنیم و خلاص تا سال بعد . اصلاً جماعت كتابخوان و نویسنده همین یك روز هم از سرشان زیاد است ، مگر افرادی كه فقط 03/0 % از جمعیت كشور را تشكیل می دهند(1) حقی بیشتر از این دارند ، تازه دنیای امروز بر آراء اكثریت تاكید دارد ، اینها كه اقلیت هم محسوب نمی شوند . بنده در این جا از فرصت استفاده كرده و پیام می دهم كه برای برگزاری هرچه بهتر این روز و برای آنكه قلم به دستان این روز را برای خودشان مصادره نكنند ، بهتر است برنامه های زیر را در نظر داشته باشیم : -تمام فرهنگ دوستان عزیز به خاطر داشته باشند كه در" روز ملی قلم " قلم بزرگ و زیبایی را بنا به سلیقه خود در جیب كت و یا مانتوی خود قرار داده به نحوی كه از دور هم قابل دیدن باشد . -در این روز رسانه ها از معرفی نویسندگان و یا ناشران جداً خودداری ورزند و بگذارند آنها در همان كنج عزلت خودشان باقی بمانند . باور كنید این طوری بیشتر به آنان خوش می گذرد . -رسانه های دیداری تا می توانند در این روز برنا مه های طنز و مسابقه فوتبال پخش كنند تا كسی یك دفعه دچار بیماری مطالعه نشود. -البته انتخاب این روز درست در فصل تعطیلی مدارس و دانشگاهها خود اتفاق میمونی بوده كه نشان از توجه مسئولان امر به كتاب گریزی دارد. و دیگر جای بحثی نمی ماند چرا كه این انتخاب خود شاهكار حیرت آوری است . -مسئولان امر در این روز آمار كتاب خوانها را تهیه و در اختیار رسانه ها قرار دهند تا ملت شریفمان بدانند كه با چه اقلیت پرمدعایی كه همواره از كمبود امكانات گله می كنند روبرو هستند . -البته دیگر اقدامات این روز ملی را به ابتكار شما فرهنگ دوستان عزیز واگذار می كنم .توضیح :1- بالاترین شمارگان كتاب در كشور 5000 نسخه است ، با فرض اینكه هر كتاب را به طور متوسط 3 نفر مطالعه می كنند ، جمعیت كتابخوان در كشور 15000 نفر است كه در كل جمعیت 65 میلیونی كشور تنها 03/0 % جمعیت كشور را تشكیل می دهند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 538]