واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: دانش - بنیانگذار توییتر از عملکرد و نقش این شبکه اجتماعی در ارتباطات کاربران اینترنت سخن میگوید توییتر، یک سرویس شبکههای اجتماعی و میکروبلاگ است که به کاربران خود یک صفحه شخصی ارائه میکند. این صفحه از طریق پیامهای متنی با حداکثر 140 حرف بهروز میشود که این به روزسازیها را میتوان با استفاده از خود سایت، ارسال پیامک از گوشی همراه، استفاده از برنامههای مسنجر و ایمیل انجام داد. ایوان ویلیامز و بیز استون، توییتر را در فروردین 1385 در سنفرانسیسکو راهاندازی کردند و بهسرعت پیشرفت کردند، طوریکه در سال 2008 یکی از پدیدههای دنیای اینترنت را رقم زدند. روزنامه ایتالیایی لا-رپوبلیکا به سراغ بیز استون، موسس 34 ساله این سرویس رفته و در خصوص عملکرد و نقش این شبکه اجتماعی در ارتباطات کاربران اینترنت با او گفتگو کرده است. ترجمه این گفتگو را به نقل از خبرگزاری مهر درادامه میخوانید. آیا کلید موفقیت توییتر این ایده است که این شبکه اجتماعی میتواند روی پیامک فعالیت کند و وب و تلفن همراه را در هم تلفیق کند؟بله. ما از ابتدا فهمیدیم که فضای عرضه شده توسط ارتباطات موبایل بسیار وسیع است. به طوری که در حال حاضر چهار میلیارد نفر در دنیا از تلفنهای همراه برخوردارند و تمام این افراد بالقوه این توانایی را دارند که به توییتر متصل شوند و با زبانی که میشناسند، پیامک بفرستند و دریافت کنند. ما این پیامکها را توییت نامیدهایم؛ اما قدرت یک توییت در مقایسه با یک پیامک معمولی در این است که پیام نوشته شده روی توییتر تنها به یک یا چند فرد خاص ارسال نمیشود؛ بلکه میتواند روی وب و تمام تلفنهای همراهی که کاربر آنها عضو این شبکه اجتماعی است، خوانده شود. حتی خود ما هم آن قدر باهوش نیسیتم که بدانیم دقیقا آینده این میکروبلاگ چه خواهد شد. ما تنها دری را برای آغاز چیزی نو باز کردیم. به هر حال آیا باید پذیرفت که کاربران شما تنها جوانان و نوجوانانی نیستند که عادت دارند از زبان پیامک استفاده کنند؟اشخاص نامداری وجود دارند که با توییتهای خود، صفحات روزنامهها را فتح کردهاند. حتی اعضای کنگره آمریکا نیز عضو توییترند و دولتها، ناسا و شرکتهایی چون استار-باکس و خیلیهای دیگر نیز استفاده از آن را آغاز کردهاند. این سرویس تحولی عظیم در دنیای ارتباطات است که تنها چند گروه اجتماعی خاص را شامل نمیشود. یک روز من در نیویورک بودم و یک استفاده ویژه از سیستم خودمان را دیدم: نانوایی با استفاده از توییتر به مشتریان خود خبر میداد که نان تازه را از تنور بیرون آورده است! نه تنها سازمانهای بزرگ که اجتماعات خرد نیز از توییتر استفاده میکنند؛ چراکه بسیار ساده، مختصر و فوری است. آیا به نظر شما 140 حرف برای برقراری ارتباط کم نیست؟شکی نیست که کوتاه بودن یک محدودیت است؛ اما اینکه بتوان حتی با 140 حرف هم با دیگران ارتباط برقرار کرد یک واقعیت است. ارتباطات در زمان واقعی به متنهای طولانیتر نیاز ندارد. برای ارسال متنهای طولانیتر میتوان از ایمیل و یا دیگر شبکههای اجتماعی بهره گرفت. این در حالی است که توییتر، تنها یک فلاش کوچک در زمان واقعی درباره چیزی است که در آن لحظه برای ما اتفاق میافتد، مثل یک اقدام فوری، یک تفکر و یا یک شور و شوق. معتقد نیستم که توییتر میتواند ارتباطات را خراب کند، بلکه میتواند برای خبرهای فوری مفید باشد؛ اما در عین حال بر این باورم که ما همیشه به کسی نیاز داریم که داستانهایی را برای ما تعریف کند که غنیتر و پیچیدهتر از 140 حرف باشند.توییتر تحولی است که هرگز فکر نمیکردیم قابل انجام باشد. زمانیکه ما مفهوم توییتر را شرح دادیم، آن را با دوستان خود امتحان کردیم و دوستان ما هم دوستان خود را برای عضویت در آن دعوت کردند. همه فکر میکردیم که این میکروبلاگ، سیستم سرگرمکنندهای است که می تواند ما را بیش از همیشه و از طریق فناوری اطلاعات به خانواده، دوستان و افرادی که برایمان عزیز هستند، در زمان حال متصل کند و هرگز فکر نمیکردیم که این وسیله حتی بتواند به عرصههای مختلفی چون سیاست و روزنامهنگاری نیز وارد شود. آیا وزن سیاسی این میکرواطلاعات در طول مبارزات انتخاباتی اوباما به اثبات رسید؟ در آن موقعیت، افراد بین خود یک ارتباط جدید را از طریق توییتر و با ایجاد جنبشها و انجمنهای مجازی برقرار کردند. در حقیقت توییتر فضاهای غیر منتظرهای را با استفاده از ابزاری باز میکند که پیش از این وجود نداشت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 392]