واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
پارك ملي لار در دامنه جنوبي مرتفعترين نقطه ايران در رشته كوههاي البرز، با مساحت 31 هزار هكتار در 70 كيلومتري شمال شرقي شهر تهران قرار دارد. اين منطقه در سال 1354 با وسعت 73 هزار و 500 هكتار با عنوان «پارك ملي» تحت حفاظت قرار گرفت و از سال 1361 تا سال 1381 طبق مصوبه شورايعالي حفاظت محيط زيست به عنوان منطقه حفاظت شده و از آن تاريخ تا كنون به عنوان پارك ملي اداره ميشود. به گزارش ايسنا، بر اساس قوانين پارك ملي به محدودهاي از منابع طبيعي كشور اعم از جنگل، مرتع و بيشههاي طبيعي و اراضي جنگلي و دشت و آب و كوهستان اطلاق ميشود كه نمايانگر نمونههاي برجستهاي از مظاهر طبيعي ايران باشد و به منظور حفظ هميشگي وضع زندگي و طبيعت آن و همچنين ايجاد محيط مناسب براي تكثير و پرورش جانوران وحشي و رشد رستنيها در شرايط كاملا طبيعي تحت حفاظت قرار ميگيرد. در پاركهاي ملي، تيراندازي، شكار، تعليف احشام، قطع درختان ممنوع است و ورود و عبور از اين پاركها نيز تابع دستورالعمل سازمان حفاظت محيط زيست است. با اين حال چراي حجم زيادي دام در پارك ملي لار آنهم در كنار تابلو پارك تعجب برانگيز است!؟ مدير كل محيط زيست استان تهران: چراي 120 هزار رأس دام در پارك ملي لار اين پارك را به مرحله بحراني رسانده است سازمان حفاظت محيط زيست تنهاي تنهاست! مشكلات و معضلات پارك ملي لار از توان ما خارج شده است! دستگاهاي مسؤول از ورود دام به پارك ملي لار حمايت ميكنند! دكتر صدوق، مدير كل محيط زيست استان تهران در اين خصوص به ايسنا گفت: در حالي كه پارك ملي «لار» تنها ظرفيت چراي 45 هزار راس دام را دارد، متاسفانه امسال بيش از 120 هزار راس دام به اين پارك ملي هجوم آوردهاند. وي دليل اين امر را خشكسالي عنوان كرد و گفت: متاسفانه چراي بيرويه دام در پارك ملي «لار» موجب بحراني شدن وضعيت اين پارك ملي شده است. مدير كل محيط زيست استان تهران با اشاره به اينكه سازمان امور عشاير و منابع طبيعي متاسفانه از ورود دام به پارك ملي لار حمايت ميكند افزود: عليرغم تلاش ماموران محيط زيست متاسفانه نتوانستيم جلوي ورود دامها را به اين پارك ملي بگيريم. وي با اشاره به اينكه معضلات و مشكلات پارك ملي لار هم اكنون از توان ما خارج است، افزود: موضوع پارك ملي لار مسألهاي ملي است و با توجه به اينكه بخش عمدهاي از آب شرب تهران از اين پارك ملي و سد آن يعني سد لار تامين ميشود بايد مراجع تصميم گير در اين خصوص نظارت داشته باشند. مدير كل محيط زيست استان تهران با اشاره به اينكه متاسفانه سازمان حفاظت محيط زيست تنهاي تنهاست افزود: در عين حال محيط زيست مظلوم بوده و مورد بيتوجهي از سوي ارگانها قرار ميگيرد. وي در پايان خواستار توجه جدي براي نجات اين پارك ملي شد و به ايسنا گفت: تنها ارتقاي سطح حفاظتي مناطق كارساز نبوده و بايد مسائل مهم و پايهاي مناطق علاوه بر تامين نيرو و امكانات مورد نياز حل شود. گفتني است ارتفاعات بلند و زيستگاههاي امن در دو سوي دره زيباي لار بر عظمت اين پارك ملي افزوده و چشماندازها، چشمهسارها و رودخانههاي پرآب همه نشاني از استواري و جذابيت اين منطقه پرطراوت دارد. پوشش گياهي منطقه اكثرا مرتعي است و از انواع گندميان پايا، بوتهزارها و پوششهاي آلپي تشكيل شده و در نقاط مرتفع، گونه ارس كه در برخي مناطق از تراكم نبستا خوبي برخوردار است، گسترش دارد. گونههاي مهم گياهي منطقه را انواع گياهان دارويي، صنعتي و غذايي مانند قارچ، كاسني، باريجه، آويشن، موسير، پيازك، والك، كنگر، گزل، گلپر، چاي كوهي، كما، گل گاو زبان، اسپند، شيرين بيان، چوبك، بارهنگ، شنگ و شقايق وحشي تشكيل ميدهند. گونههاي جانوري منطقه متشكل از پستانداراني نظير كل و بز، قوچ و ميش البرز مركزي، خرس قهوهاي، پلنگ، گرگ، روباه، گراز و گربه وحشي هستند. از جامعه پرندگان، انواع پرندگان بومي و مهاجر نظير كبك، عقاب، دليجه، كبك دري، سارگپه و درنا دراين منطقه حضور دارند. خزندگان و دوزيستان موجود در اين منطقه را جانوراني مانند افعي دماوندي، افعي البرزي، مارمولك، بزمجه، لاك پشت و قورباغه تشكيل ميدهند. از آبزيان بارز منطقه، ماهي قزلآلاي خال قرمز را ميتوان نام برد. اين منطقه داراي ويژگيهاي خاص و جوامع غني گياهي و جانوري است و وجود ماهي قزلآلاي خال قرمز كه از نادرترين گونههاي آبزي جهان ميباشد، اهميت اين مجموعه را دو چندان كرده است. حوزه آبخيز لار افزون بر تامين قسمتي از آب آشاميدني تهران بزرگ، ميتواند نقش اقتصادي مهمي را به عنوان تفرجگاهي جذاب، مركز دامپروري در حد ظرفيت، ذخائر دست نخورده طبيعي، چشمههاي آب معدني و اندوختههاي اكولوژيكي ايفا كند. پارك ملي لار با دارا بودن اكوسيستمهاي متنوعي اعم از آبي و خشكي علاوه بر تنوع زيستگاهي، ميتواند سالانه جمعيت زيادي از علاقهمندان طبيعت را جهت كوهنوردي، ماهيگيري، پيكنيك و كمپ پينگ به خود جلب كند. جادههاي ارتباطي متعدد در منطقه، تغيير كاربري اراضي و چراي بيرويه از جمله عوامل اصلي تهديد و تخريب اين پارك ملي است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 368]