به آنچه كه انجام گرفته است، قانع نيستيم

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

هفته قوه قضاییه فرصت مناسبی برای بررسی عملکرد این قوه در اجرای عدالت قضايي و تأمین عدالت اجتماعی است. درا ین میان فرمایشات رهبر انقلاب در دیدار رییس و سران دستگاه قضا به مناسبت هفته قوه قضاییه حائز نکات بسیار دقیقی است.بی شک یکی از مسائل اساسی در نقد و بررسی کارنامه قوه قضاییه، توجه به فلسفه وجودی این دستگاه است. ایشان در این خصوص و غایت مطلوب قوه قضاییه می فرمایند:آنچه مهم است اين است كه ما ببينيم دستگاه قضائى نظام اسلامى براى چيست و توقع از آن چيست؟ اين را هميشه مقايسه كنيم با آن جائى كه خود ما قرار داريم؛ پيشرفتهاى ما، كارهاى نوى كه انجام مي گيرد، اقدامات خوب و مؤثرى كه انجام مي گيرد و ما را يك قدم جلو مي برد، با آن ميزان نياز و توقعى كه از ما در اين قوه وجود دارد، سنجيده شود. اين دائم بايد در نظر ما باشد؛ من يك بار عرض كردم، غايت مطلوب براى قوه‏ى قضائيه در عرصه‏ى عملى اين است كه وضع قوه‏ى قضائيه به آنجا برسد كه هر كسى در كشور، در جامعه‏ى اسلامى احساس كرد كه كسى مي خواهد به او ظلم كند يا كسى به او ظلمى كرده است، تعدى‏اى كرده است، دلخوش باشد به اينكه به قوه‏ى قضائيه مراجعه مي‏كنم و مشكل را برطرف مي‏كنم. اين احساس بايد در مردم به وجود بيايد. همه احساس كنند كه با مراجعه‏ى به قوه‏ى قضائيه به حق خودشان مي‏رسند. اين حالت بايد در جامعه‏ى اسلامى به وجود بيايد.نکته بسیار مهمی که از این سخنان مستفاد می شود معیار سنجش و ارزیابی و میزان رضایت مردم از قوه قضاییه است.در این سخنان، معیار موفقیت قوه قضاییه نه در آمارهای رسمی و ارائه بیلان‏های اداری بلکه زمانی می‏توان این موفقیت را در حد اعلا دانست که مردم احساس کنند قوه قضاییه ملجاء و پناهی است برای رسیدن به مظالمشان و تا رسیدن به آن روز باید با جدیت تمام تلاش شبانه روزي كرد.مثلاً هشتاد درصد -ولو نه صد درصد- هم اينجور باشد كه با رسيدگى دقيق، قاطع و عادلانه كار انجام بگيرد، اين احساس تا حدود زيادى در مردم به وجود خواهد آمد كه احساس كنند، قوه قضائيه ملجأ آنهاست. اين احساس بايد به مردم دست دهد؛ يعنى مردم بفهمند كه قوه‏ى قضائيه متكفل استقرار عدالت است، اين بايد حاصل شود. همه‏ى اين مقدمات براى اين است كه اين حالت در جامعه به وجود بيايد. اگر ما تدابيرى انديشيديم، زحمتى كشيديم، ليكن ديديم اين حالت ملجأ و پناه بودن در ذهنيت عمومى جامعه‏ى ما به وجود نيآمد، بايد بدانيم يك جاى كار عيب دارد، آن را بايد بگرديم پيداكنيم، مشكل را برطرف كنيم. اين آن چيزى است كه معيار و ملاك عمل بايد باشد و همه بايد تلاش كنند. اين البته به عناصر مؤمن و كارآمد و باسواد احتياج دارد كه بحمداللَّه در قوه‏ى قضائيه، ما از اين قبيل عناصر بسيار داريم؛ انسان‏هاى دلسوز، مؤمن، عالم، علاقه‏مند به كار، وظيفه‏شناس در قوه‏ى قضائيه بحمداللَّه در سطوح مختلف كم نيستند.ما دائم بايد رصد كنيم، ببينيم اين سياستها چقدر تحقق پيدا كرده است؛ اين معيار و شاخص حركت است. ببينيم از اين سياست‏هاى كلى كه اهداف مقطعىِ قوه قضائيه است، چه مقدار تحقق پيدا كرده است؟ ما كجا قرار داريم؟ اين ارزيابى و تقويم درستِ حركت به ما كمك مي‏كند. گاهى انسان خيال مي‏كند از اين راهى كه صد كيلومتر است، مثلاً شصت كيلومتر، هفتاد كيلومتر را طى كرده است، وقت هم كه هست، انسان مي‏گويد پس بنشينيم استراحت كنيم؛ چائى‏اى بخوريم. اگر كيلومترشمار درست كار كند، انسان نگاه مي‏كند، مى‏بيند نه، شصت كيلومتر نيامديم، مثلاً فرض كنيد بيست كيلومتر، پانزده كيلومتر آمده‏ايم. وقتى فهميديم كه اين مقدار راه را طى كرديم، بيشتر طى نكرديم، طبعاً سرعت را اضافه خواهيم كرد، از توقف در بين راه پرهيز مي‏كنيم. لذا اين كه ما در كجاى بزرگراهِ رسيدن به اهداف آن سياست‏ها قرار داريم، اين خيلى مهم است؛ اين را ما به عنوان يكى از اولويت‏ها از قوه‏ى قضائيه خواسته‏ايم؛ بخصوص مسئله اطاله دادرسى، بخصوص در پرونده‏هاى مهم و از جمله پرونده‏هاى مهم مفاسد اقتصادى.مسئله دیگری که می‏بایست در ارزیابی قوه قضاییه بدان اشاره کرد، استمرار و تداوم کارهای بزرگ و اساسی است چراکه زمانی می توان یک پروژه و کار بزرگ را تمام شده و ثمر بخش دانست که از ابتدای کار تا انتها با قوت و قدرت پیگیری شده و به نتیجه رسيده باشد. رهبر انقلاب در این زمینه نيز تأکيد کردند:يك نكته اين است كه اين كارها را بايد استمرار دهيم تا به نهايت برسد. يكى از عيوبى كه در طبيعت اغلب انسانها كما بيش وجود دارد، اين است كه با عطش، خود را به يك حركتى، به يك كارى مي‏رسانند، اندكى كه اين عطش فرو نشست، از استمرار و تداوم كار باز مي‏مانند. اين نبايد اتفاق بيفتد.ليكن اثربخشى آن وقتى است كه تا تاء تمّتِ اين برنامه طى شود. اگر پنجاه درصد، شصت درصد پيش برود و به آخر نرسد، مثل كارِ نشده است. بايد تا آخر برود. بسيارى از اينها شروع هم شده است، منتها بايستى تا آخر طى شود. آنچه مهم است، تداوم كار و پيوسته كردنِ كار است. به اين نكته بايد توجه كنند كه كارها نيمه‏كاره نبايد بماند؛ بايد تا رسيدن به نتائج اصلى دنبال شود.اما موضوع بسیار مهم و حیاتی که رهبر انقلاب سالهاست در مورد آن تأکید فراوان دارند، بحث مبارزه با مفاسد اقتصادی است. ایشان در این سخنان خود در کنار تأثیرات مخرب مفاسد اقتصادی همچون نا سالم شدن فعالیت های اقتصادی و... به مسئله تأثیرات فرهنگی این مفاسد اشاره می کنند، نکته ای که شاید در تحلیل اثرات مخرب مفاسد اقتصادی کمتر مورد توجه قرار می گیرد. ایشان نگاه به مقوله مفاسد اقتصادی و اثرات مخرب آن را کلان ترسیم می نمایند و خطر دنبال نکردن مبارزه با مفاسد اقتصادی را برای کشور بسیار عظیم می دانند:بنده در پرونده‏هاى مفاسد اقتصادى معتقد به جنجال و هياهو نيستم، ليكن معتقد به سرعت و قاطعيت در كار هستم. سرعت غير از عجله است؛ سرعت عمل با شتابزدگى و عجله تفاوت مي‏كند. اين پرونده‏هائى كه مورد توجه مردم است -كه من حالا اشاره‏اى در اهميت اين مسئله عرض خواهم كرد- بالخصوص و در عموم پرونده‏ها، مسئله‏ى اطاله‏ى دادرسى بايستى مورد توجه قرار بگيرد. البته در گزارش‏هايى كه داده شده، خوشبختانه اين هم هست كه از طول مدت گردش‏كارِ پرونده مقدارى كم شده است، ليكن اين با آنچه كه «بايد» مقايسه شود، نه با آنچه كه «بوده»، تا ببينيم ما در كجا هستيم و چقدرِ ديگر بايد كار كنيم تا بتوانيم به آن نقطه‏ى مطلوب برسيم.آن چيزى كه من بالخصوص بر روى آن امروز مناسب مي‏دانم در كنار مطالبى كه گفتم، تكيه كنم، مسئله‏ى تعقيب مفاسد اقتصادى است. مفاسد اقتصادى را صرفاً به عنوان يك كار خلاف نبايد در كشور در نظر گرفت. اين كار اگر چنانچه دنبال نشود، تعقيب نشود، ريشه‏يابى نشود، قواى مختلف كشور دست به دست هم ندهند، براى خشك كردن ريشه‏ى اين كار، ضربه و خطرش براى كشور بسيار كلان و عظيم خواهد بود. مفاسد اقتصادى، مفاسد فرهنگى را هم با خود مى‏آورد، مفاسد اخلاقى را هم مى‏آورد.در ادامه این سخنان به بحث بسیار ظریف و دقیق نفوذی‏ها در قوه قضاییه به منظور پیشبرد کارهای خودشان اشاره شده است که جا دارد از سوی مسئولان قوه قضاییه و سایر دستگاهها مورد توجه و تأکید جدی قرار گیرد، شاید بخشی از روند کند مبارزه با فساد ناشی از همین نفوذی‏ها باشد.وجود و رواج مفاسد اقتصادى يكى از بزرگترين خطرهايش اين است كه عناصر خوب دستگاهها را متزلزل مي‏كند، زير پاى آنها را سست مي‏كند. بسيارى از اين موارد و قضاياى مفاسد اقتصادى كه به طور مشخص گزارش شده و براى ما گفته شده است، به اين ترتيب بوده است كه آن مفسد اقتصادى براى پيشبرد كار خود لازم دانسته در داخل فلان دستگاه نفوذ كند و تعدادى از عناصرى را كه در آنجا كار مي‏كنند، با خودش همراه كند. خوب، آن عناصرى كه آنجا كار مي‏كنند، مردمان مؤمنى هستند؛ اما شيطانِ هوس، زياده‏طلبى و پول را به جان اينها مى‏اندازد، همه هم طاقت نمى‏آورند، مجذوب ميشوند، ميلغزند؛ اين يكى از بزرگترين خطرات مفاسد اقتصادى است.مفاسد اقتصادى در جامعه سرمايه‏گذارى‏هاى درست و سالم را معوق مي‏كند. بنده در آن نامه‏اى كه در سال 1380 - همين ارديبهشت كه گذشت، هفت سال از آن نامه مي‏گذرد - خطاب به رؤساى محترم سه قوه نوشتم، اين موارد را شرح دادم؛ مفاسد اقتصادى مانع فعاليت اقتصادى سالم است، نوميد كننده‏ى عناصر مؤمنى است كه مي‏خواهند فعاليت اقتصادىِ خوب داشته باشند، يك بلاست، يك بيمارى عظيم است؛ مثل وبايى كه در جامعه مى‏آيد، مثل بيمارى‏هاى واگيرى است كه تا مى‏آيد، همه‏ى دستگاهها - قوه‏ى مجريه، قوه‏ى مقننه، قوه‏ى قضائيه - به حركت مى‏افتند كه جلويش را بگيرند. البته نقش قوه‏ى قضائيه در اين مورد نقش بارزى است؛ ما سفارش‏هاى متناسب با قوه‏ى مجريه را مكرر در مكرر به آنها گفتيم، تذكر داديم، از آنها مطالبه كرديم؛ او به جاى خود محفوظ، اما شما برادران و خواهرانى كه اينجا تشريف داريد و مربوط به قوه‏ى قضائيه هستيد، بدانيد سهم قوه‏ى قضائيه در مقابله‏ى با مفاسد اقتصادى سهم بسيار سنگين و مهمى است.پيشگيرى از وقوع مفسده هم به عهده‏ى قوه قضائيه است. به قانون اساسى مراجعه كنيد، ملاحظه كنيد، يكى از وظائف قوه‏ى قضائيه در قانون اساسى همين پيشگيرى است. خوب، پيشگيرى ابزارهاى لازم خودش را دارد، دستگاههاى متناسب خودش را دارد. پيشگيرى با استفاده‏ى از ضابطين قضائى هم احياناً خواهد بود؛ از جمله دستگاههاى امنيتى، از جمله دستگاههاى اطلاعاتى. از همه‏ى اينها بايد در پيشگيرى استفاده شود. در داخل كشور اسلامى يك سوءاستفاده‏چى، يك مفسد، يك طماع، يك آدم زرنگ و ناقلا بيايد از منابع عمومى كشور كه متعلق به همه‏ى قشرهاست - با وجود اين همه آدم فقير و ضعيفى كه در كشور هست - سوءاستفاده كند و بى‏حساب و كتاب ببرد. بايد با اين مقابله شود. معلوم است كه اين حركت در قوه‏ى قضائيه و قوه‏ى مجريه و قوه‏ى مقننه - هر كدام در حد خودشان- عكس‏العمل ايجاد مي‏كند؛ آرام نمى‏نشينند، ساكت نمى‏نشينند. بعضى‏ها موضوع را خلط ميكنند، خراب ميكنند؛ مثل همين قضايائى كه توى افواه اين اواخر به وجود آمد؛ اينها خراب كردنِ اصل قضيه است؛ اينها منحرف كردنِ اصل مطلوب است. يك جور اين است، يك جور هم فشار آوردن و رابطه برقرار كردن و تلفن كردن و واسطه شدن و اعمال قدرت كردن و توى رودربايستى افراد را گير انداختن و اينهاست. بايد با همه‏ى اينها مقابله شود. اين يكى از كارهاى بزرگ است.دائمی بودن مبارزه با مفاسد اقتصادی و نوعی مبارزه همیشگی با مفاسد اقتصادی موضوع دیگری است که در این سخنان به آن اشاره شده است.تاریح مصرف‏دار دانستن فرمان مهم رهبري در سال 80 به سران سه قوه و ایجاد این تصور که این پیام متعلق به زمان خاصی بوده و شاید ضرورت آن زمان تغییر کرده، گويا موجب شد ایشان مجدداً یادآور این پیام به سران سه قوه باشند.اين نامه‏ى ما، مطالبه‏ى ما، مال سال 1380 است؛ تاريخش آن وقت است، اما هميشه تاريخِ روز دارد. امروز هم اگر واقعيت جامعه را بخواهيد، همان مطالبه، همان حرفها، امروز از طرف ما نسبت به مسئولين قواى سه گانه وجود دارد، كه بايد انجام دهند. اين را دست كم نبايد گرفت. و بدتر از هر چيز اين است كه در داخل دستگاههاى مسئول، خداى نخواسته اين عوامل مفسد بتوانند نفوذ كنند و آدمهائى را به رنگ خودشان در بياورند يا همكار با خودشان كنند، كه اين از آن چيزهاى بسيار مهم و فاجعه‏آميز است كه بايد با قاطعيت و قدرت با آن - از هر نوعش - رو به رو شد و با آن برخورد كرد.مسئله مهم دیگری که در سخنان رهبر انقلاب در نقد و بررسی عملکرد قوه قضاییه آمده این است که قوه قضاییه طی سال‏های اخیر برنامه‏ها و کارهای بزرگی انجام داده است امابا تمام این اقدامات، هنوز رضایت کامل رهبري جلب نشده است. به هر حال اگر چنانچه ان‏شاءاللَّه اين كارهاى بزرگ انجام بگيرد، كه بايد بگيرد -كما اينكه خوشبختانه در اين چند سال، خوب كارهائى هم شده است، پيشرفت هم كرده‏ايم؛ منتها به آنچه كه انجام گرفته است، قانع نيستيم. وقتى فاصله‏ى خودمان را با وضعى كه مطلوب است، انسان ملاحظه ميكند، مى‏بينيد كه هنوز بايد خيلى حركت كنيم؛ خيلى بايد بدويم - آن وقت آن مقصودى كه عرض كرديم، حاصل خواهد شد؛ يعنى دستگاه قضائى كشور به مأمن و پناهگاه طبقات مظلوم كه از همه‏ى قشرها ممكن است باشند، تبديل خواهد شد، كه تا كسى به كسى ظلم كرد يا خواست ظلم بكند، آن كسى كه مورد تعدى قرار گرفته است، به خود دلخوشى مي‏دهد كه من ميروم سراغ قوه‏ى قضائيه و رفع ظلم ميكنم. اين حالت بايد به وجود بيايد. شما نگاه كنيد ببينيد اين حالت امروز در جامعه هست يا نيست. اگر نيست، بدانيد كه بايد برويد سراغش و اين را تأمين كنيد. سجاد فياض

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 279]