مشاهیر ادبی استان کرمانشاه

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: hosseinmahtab7th September 2009, 04:26 PMرحیم معینی کرمانشاهی کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند رحیم معینی کرمانشاهی (زاده ۱۵ بهمن ۱۳۰۴ یا ۱۳۰۱ کرمانشاه) نقاش، روزنامه نگار، نویسنده، شاعر و ترانه سرا است. زندگینامه وی فرزند کریم خان معینی و نوهٔ «حسین خان معین الرعایا» است. رحیم معینی، که تخلص امید را در شعر برگزید، در سال ۱۳۰۱ خورشیدی در کرمانشاه دیده به جهان گشود. پدرش کریم معینی، ملقب به سالارمعظم، مردی شجاع و دلیر بود و به واسطۀ رفاقتی که با نصرت الدّوله فیروز داشت، چندی از طرف وی به حکومت فارس منصوب شد و مدتی نیز برای سرکوبی یاغیان کردستان با سپهبد امیر احمدی همکاری کرد و پس از فوت نصرت الدّوله برای همیشه از کارهای سیاسی کناره گیری کرد و در گوشۀ انزوا به سر بُرد. نیای معینی حسین خان معین الرّعایا مردی لایق و با سواد و مردم دار بود و از نظر بخشش و کمکی که به مردم می کرد مورد توجه و احترام بود و نسبت به ائمۀ اطهار(ع) اخلاص فراوان داشت و حسینیه ای در کرمانشاه بنا کرد که اکنون هم به نام او مشهور است و در نهضت مشروطه و استبداد به دست مردی ناشناس به تحریک عده ای از مالکین کشته شد. امید از سال ۱۳۴۱به کار نقاشی پرداخت و در این راه پیشرفت کرد و تابلوهایی نیز به یادگار گذارد که از جمله تابلو حضرت مسیح (ع) با کار سیاه قلم است و در ضمن کارهای نقاشی به نظم شعر می پردازد و قسمتی از آثار ادبی و اجتماعی او در روزنامۀ سلحشوران غرب به چاپ رسید و داستان اختر و منوچهر را در چهار تابلو به رشتۀ نظم کشید و در آن حقایقی از اجتماع زمان را مجسم کرد. امید شاعری توانا و خوش ذوق و دوست داشتنی است و ضمن سرودن شعر چندی به تصنیف سازی پرداخت و تصانیف او که توسط خوانندگان رادیو خوانده می شد از شهرت به سزایی برخوردار گردید. از آثار او چهار مجموعۀ شعر به نامهای: ای شمع ها بسوزید، فطرت، خورشید شب و حافظ برخیزطبع و نشر شد. استاد معینی کرمانشاهی قبلا "عشقی" و بعد از مدتی "شوقی" و سپس "امید" و بالأخره "معینی" را برای تخلص برگزید. فعالیت‌ها دارای سابقه کار ادبی از سال‌های ۱۳۲۰ مدیرروزنامه «سلحشوران غرب» در سال‌های ۱۳۳۲-۱۳۲۸ ترانه سرایی ازاوایل دهه ۱۳۳۰ و کار در رادیو تهران و وارد کردن مضمون‌های تازه و تأکید بر تصویرسازی در ترانه سرایی. آثار به یاد کودکی، نگرانم، رفتم که رفتم (آهنگ‌ها از علی تجویدی) ، شب زنده داری و طاووس (آهنگ‌ها از پرویز یاحقی) ، ازتو گذشتم (آهنگ از حبیب الله بدیعی) وی در کنار استاد تجویدی ۴۰ ترانهٔ ماندگار بر جای گذاشته و با اساتیدی چون پرویز یاحقی و همایون خرم نیز همکاری داشته نوشته‌ها ای شمع‌ها بسوزید فطرت دوره تاریخ ایران (منظوم) خورشيد شب کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند hosseinmahtab9th October 2009, 10:19 PMجلال‌الدین کزازی کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند میر جلال الدین کزازی از مترجمان ایرانی، استاد دانشگاه و نویسنده و پژوهشگر ادبیات است. وی مشهور به استفاده از از واژه‌های سرهٔ پارسی در نوشته‌ها و گفتار خود است. ترجمه او از انه‌اید ویرژیل به فارسی، برنده جایزه کتاب سال شده‌است و تالیف او، نامه باستان، که تا کنون چهار جلد آن به چاپ رسیده‌است، حائز رتبه نخستین پژوهش‌های بنیادین در جشنواره بین المللی خوارزمی شده‌است. زندگی‌نامه میر جلال الدین کزازی در دی‌ماه سال ۱۳۲۷ در کرمانشاه در خانواده‌ای فرهنگی که بنیان‌گذار آموزش نوین در این سامان است، چشم به جهان گشود. خوگیری به مطالعه و دلبستگی به ایران و فرهنگ آن را از پدر به یادگار ستاند. دوره دبستان را در مدرسه آلیانس کرمانشاه گذرانید و از سالیان دانش آموزی با زبان و ادب فرانسوی آشنایی گرفت. سپس دوره دبیرستان را در مدرسه رازی به فرجام آورد و آنگاه برای ادامه تحصیل در رشته زبان و ادب پارسی به تهران رفت و در دانشکده ادبیات فارسی و علوم انسانی دانشگاه تهران دوره‌های گوناگون آموزشی را سپری کرد و به سال ۱۳۷۰ به اخذ درجه دکتری در این رشته نائل آمد. او از سالیان نوجوانی نوشتن و سرودن را آغاز کرده‌است و در آن سالیان باهفته‌نامه‌های کرمانشاه همکاری داشته و آثار خود را در آنها به چاپ می‌رسانیده‌است. او اینک عضو هیات علمی در دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی وابسته به دانشگاه علامه طباطبایی است. او افزون بر زبان فرانسوی که از سالیان خردی با آن آشنایی یافته‌است، با زبان‌های اسپانیایی و آلمانی و انگلیسی نیز آشناست و تا کنون ده‌ها کتاب و نزدیک به سیصد مقاله نوشته‌است و در همایش‌ها و بزم‌های علمی و فرهنگی بسیار در ایران و کشورهای دیگر سخنرانی کرده‌است. چندی را نیز در اسپانیا به تدریس ایران‌شناسی و زبان پارسی اشتغال داشته ‌است. او گهگاه شعر نیز می‌سراید و نام هنری‌اش در شاعری زُروان است. تألیفات زیباشناسی سخن پارسی (یک جلد: بیان، بدیع، معانی) پرنیان پندار (جستارهایی‌ در ادب‌ و فرهنگ) آب و آیینه: جستارهایی در ادب و فرهنگ سراچه آوا و رنگ: خاقانی‌شناسی دیدار با اژدها گزیده‌ای از سروده‌های قاجار از گونه‌ای دیگر در دریای دری: نگاهی به تاریخ شعر فارسی مازهای راز (جستارهایی در شاهنامه) رؤیا، حماسه، اسطوره ترجمه‌ها انه‌اید اثر ویرژیل ادیسه اثر هومر ایلیاد اثر هومر تلماک اثر فنلون بهار خسرو (گشت و گذاری در تاریخ و فرهنگ ایران)، نویسنده: پیترو چیتاتی آتالا و رنه، نویسنده: شاتو بریان شهر سنگی، نوشته اسماعیل کادره کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند hosseinmahtab17th November 2009, 07:34 PMآيت‌الله سيدمرتضي نجومي کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند آيت‌الله سيدمرتضي نجومي، فرزند آيت‌الله سيدمحمدجواد نجومي فرزند سيدميرزا اسماعيل نجومي، بنا به شجره‌نامه‌اي كه به خط اين بزرگوار در پشت نسخه بسيار نفيس نهج‌البلاغه خطي، مرقوم شده، سلسله سيادت ايشان به امام همام سيدالساجدين و زين‌العابدين، حضرت علي‌ابن‌الحسين(ع) منتسب است. پدر و جد بزرگوار ايشان آقا سيدميرزا اسماعيل نجومي، متولد كرمانشاه و از سادات بسيار جليل‌القدر و از اتقياي زمان بود كه طول عمر مباركش را در شهر كرمانشاه سپري و ملجأ و پناهي براي دوستداران ائمه اطهار(عليهم‌السلام) بود." درخصوص والده مكرم ايشان به بخشي از توضيحات استاد در اين باب در كتاب فوق بسنده مي‌كنيم؛ "والده عفيفه و صالحه بنده، كه به راستي نمونه سلامت نفس، ديانت، تقوي، دلسوزي، مهر و محبت بودند، فرزند مرحوم مغفور آيت‌الله شيخ مرتضي علم‌الهدي آل آقا بودند." سال و محل تولد: مرحوم استاد نجومي برابر آنچه در اين كتاب قيد فرموده‌ است به نقل از والد مكرمشان كه در پشت نسخه خطي كتاب عين‌اليقين فيض مرقوم داشته است، در 23 جمادي‌الثاني 1346 مصادف با 5 آذر 1307 در كرمانشاه متولد شده وليكن در شناسنامه، تاريخ تولدش 26 بهمن 1307 قيد شده است. دوران كودكي و نوجواني: استاد در سال 1314 شمسي در دبستان هدايت كرمانشاه به تحصيل پرداخته و تا كلاس ششم همان جا بوده سپس در سال 1321 و 1322 دوران اول و دوم دبيرستان را نيز گذرانده و ضمن رها كردن تحصيل در مدارس دولتي، به تحصيل دروس حوزوي پرداخته ‌است. ايشان در بيان خاطرات اين بخش از زندگي‌شان، اشاراتي به خاطرات شيريني چون مراوده و رفت‌وآمد علماي بزرگ شيعه به منزل پدري‌شان و كسب فيض از حضور اين بزرگواران نموده و خاطرات تلخ اشغال كرمانشاه توسط نيروهاي انگليسي در شهريور 20 و رژه اشغالگران در خيابان مدرس(سپه سابق) را نيز به ياد مي‌آورد. دوران جواني و تحصيل علوم حوزوي: در زماني كه هيچ مدرسه علوم ديني و هيچ طلبه‌اي در كرمانشاه نبود، ايشان تحصيل علوم حوزوي را نزد پدرشان و ديگر اساتيد شهر آغاز نمودند تا اينكه پس از گذشت چند ماهي از اين جريان، علماي كرمانشاه به امر آيت‌الله آقا سيدابوالحسن اصفهاني، حوزه علميه را در كرمانشاه پايه‌گذاري نموده و در مسجد حاج شهبازخان اولين مدرسه علوم ديني تشكيل شد. استاد در محضر اساتيدي چون آقا ميرزا ابراهيم‌پور معتمد، حاج سيدمحمود معصومي لاري و حاج شيخ حسن حاج ***** به تحصيل علوم ديني پايه پرداخته تا اينكه به جهت گذراندان دروس حوزوي و بهره جستن از محضر اساتيد بزرگ شيعه، دست به مهاجرت به عتبات عاليات عراق «كربلا و نجف» زدند كه در كتاب كيمياي سعادت تحت عنوان تعبير رويا و عزيمت به كوي دوست از اين اقدام ياد كرده‌اند. زندگي در نجف اشرف: استاد در بيان دليل عزيمت به عراق(شهر نجف اشرف)، براي ادامه تحصيل در كتاب كيمياي هستي چنين نوشته‌اند كه: «رفت‌وآمد علاقه‌مندان و همشهريان به منزل والد و معاشرت بيش از اندازه را بلائي براي ادامه تحصيل ديدم. لذا تصميم به عزيمت به عتبات مقدسه و انتقال به حوزه نجف اشرف گرفتم» كه در كتاب "كيمياي سعادت" از اين اقدام با عنوان "تعبير رويا وعزيمت به كوي دوست" ياد كرده‌اند. ايشان در سال 1369 هجري قمري به شهر نجف اشرف رفته و در مدارس سيدمحمد كاظم يزدي، مدرسه مرحوم آيت‌الله ***** خراساني، مدرسه حاجي «مرحوم حاج ميرزا حسين حاج ميرزا خليل» و مدرسه مرحوم ***** به تحصيل دروس حوزوي پرداخته و به درجه اجتهاد نائل آمده‌اند. در اين ايام استاد در درس خارج، استادان اعلمي چون آيت‌الله العظمي ميرزا محمدباقر زنجاني، آيت‌الله ميرزا عبدالهادي شيرازي، آيت‌الله حاج محسن حكيم و آيت‌الله العظمي حاج سيدمحمود شاهرودي شركت نموده و اولين اجازه اجتهاد را از دستان آيت‌الله العظمي ميرزا محمدباقر زنجاني دريافت نموده است. تشكيل خانواده: بنا به آنچه در كتاب پرارزش و با بركت زندگي‌نامه ايشان قيد شده، استاد در سال 1334 با دختر يكي از علماي متقين نجف، حجت‌الاسلام سيدعباس ناجي، رحمه الله عليه، كه اصالتا اهل آذربايجان بودند، ازدواج كرده و صاحب سه پسر و سه دختر شدند. بازگشت به وطن: در سال 1349 در پي اخراج ايرانيان مقيم عراق توسط بعثيون، استاد به كرمانشاه مراجعت و از آن پس عمر پربركت خويش را وقف و صرف مردم كرمانشاه نموده که در اين مدت از چهره‌هاي پرنفوذ معنوي شهر محسوب مي‌شده كه همواره منزل شخصي وي محل رجوع بسياري از دانشمندان، طلاب و افراد تحصيل كرده بود. آيت‌الله نجومي و جريان انقلاب اسلامي: استاد درخصوص فعاليت‌هاي دوران انقلاب چنين نگاشته‌اند: «بعد از بازگشت از نجف اشرف تا شروع انقلاب مقدس اسلامي ديگر مجال نوشتن كتابي يا استنساخي پيدا نشد و به كارهاي معمولي و وظايف مقرره روحانيت مشغول شديم. تا اوان انقلاب اسلامي كه جوانان عزيز و سرباخته، دستگاه تكثير و چاپ اعلاميه‌ها را مخفيانه به منزل ما آوردند به طوري كه خود آقايان روحانيون محترمي كه كاملا در جريان انقلاب بودند، نمي‌دانستند كه اعلاميه‌ها كجا تكثير مي‌شود حتي گاهي جلسه آقايان علما منزل ما بود و در همان وقت جوانان عزيز در زيرزمين مشغول تكثير و چاپ اعلاميه‌ها با انشاء اين حقير بودند.» آثار و تاليفات: در آثار به ثبت رسيده از ايشان، مي‌توان به مجموعه عكسي از آثار خطي ايشان، چند رساله ارزشمند با عناويني چون: "رساله بعد معنوي هنر خط، رساله التصوير و التمثيل، رساله الغناء، رساله النجاسه الخمر، تفسير سوره مومن و رساله‌اي در تعظيم شعائر اسلامي" اشاره کرد. گرچه استاد در ذيل بخشي از آثار و تاليفات خود چنين آورده‌اند: «مطلبي را اينجا تذكر دهم و آن اينكه ما از اول به فكر كتاب‌نويسي يا اگر جسارت نباشد به فكر خودنمايي و تاليف و تصنيف نبوديم و هميشه مي‌گفتيم مردي در فهميدن كلمات بزرگان و محققان عظيم ماست. لذا چندان رغبتي به نوشتن كتاب مستقل نداشتيم.» البته استاد بسياري از آثار بزرگان را استنساخ کرده‌اند، از جمله آنها "رياض‌العلما"ي مرحوم عبدالله افندي، رساله صحيحه از ميرزاي زنجاني و چند اثر ديگر. برجستگي‌هاي هنري: استاد درخصوص ويژگي‌هاي هنري خود و خانواده‌اش چنين نوشته‌اند: «در خاندان ما هنرهاي زيبا جايگاه ويژه‌اي دارد و هنرمند خوشنويس، نقاش و صحاف زياد داشته‌ايم. مرحوم جدم، آقاي ميرزا اسماعيل كه در ابتداي كلام ترجمه حال ايشان را آوردم، از خوشنويسان بصير خوبي بودند كه انواع خطوط را بسيار استادانه مي‌نوشتند و آثار بسيار ارزشمندي در اين زمينه دارند كه همراه برادرش آقا ميرزا رضاي منجم‌باشي از شاگردان ميرزا محمدعلي خوشنويس كرمانشاهي بوده‌اند.» آقا سيف‌السادات، سيدميرزا عبدالرحمن نجومي، سيدميرزا محسن و سيد محمدصالح سيف‌السادات، سيد نصرالله نجومي و سيد ميرزا حسن نجومي و سيدهادي و مهدي نجومي و سيد محمدجواد نجومي، پدر گرانقدر استاد نيز از هنرمندان اين خانواده هستند. استاد نجومي از برترين‌هاي هنر خوشنويسي جهان بودند كه تابلوهاي زيباي ايشان هوش از سر هر صاحب ذوقي مي‌برد. استاد نزد خطاطان بزرگي همچون هاشم بغدادي و احمد نجفي به تمرين و ممارست پرداخته‌اند تا در انواع خطوط اسلامي استاد مسلم و در خط نسخ و ثلث يگانه و بي‌همتا شدند و در تذهيب و تشعير و جليد و گل و بوته‌سازي آثار جاودانه‌اي پديد آورده‌اند. ايشان چند سال پيش به عنوان چهره ماندگار ايران در عالم هنر، مورد تقدير قرار گرفتند. اين عالم بزرگوار صبح روز 25 آبان 1388، در سن81 سالگي در شهر کرمانشاه، دارفاني را وداع گفتند. پيكر آن علامه فرزانه امروز سه‌شنبه از مقابل مسجد نواب كرمانشاه تشييع و در باغ فردوس اين شهر به خاك سپرده شد. روحش شاد، يادش گرامي و راهش پررهرو باد کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند saeed.gh19th January 2010, 11:58 AMمشاهیر کرمانشاه سلام دوستان در اينجا نگاهي كوتاه به شخصيتها ومشاهير كرمانشاه خواهيم داشت. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند saeed.gh19th January 2010, 12:01 PMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند دكتر میر جلال الدین کزازی از مترجمان ایرانی، استاد دانشگاه و نویسنده و پژوهشگر ادبیات است. وی مشهور به استفاده از از واژه‌های سرهٔ پارسی در نوشته‌ها و گفتار خود است. ترجمه او از انه‌اید ویرژیل به فارسی، برنده جایزه کتاب سال شده‌است و تالیف او، نامه باستان، که تا کنون چهار جلد آن به چاپ رسیده‌است، حائز رتبه نخستین پژوهش‌های بنیادین در جشنواره بین المللی خوارزمی شده‌است. زندگی‌نامه: میر جلال الدین کزازی در دی‌ماه سال ۱۳۲۷ در کرمانشاه در خانواده‌ای فرهیخته و فرهنگی که بنیان‌گذار آموزش نوین در این سامان است[نیاز به ذکر منبع]، چشم به جهان گشود. خوگیری به مطالعه و دلبستگی پرشور به ایران و فرهنگ آن را از پدر به یادگار ستاند. دوره دبستان را در مدرسه آلیانس کرمانشاه گذرانید و از سالیان دانش آموزی با زبان و ادب فرانسوی آشنایی گرفت. سپس دوره دبیرستان را در مدرسه رازی به فرجام آورد و آنگاه برای ادامه تحصیل در رشته زبان و ادب پارسی به تهران رفت و در دانشکده ادبیات فارسی و علوم انسانی دانشگاه تهران دوره‌های گوناگون آموزشی را سپری کرد و به سال ۱۳۷۰ به اخذ درجه دکتری در این رشته نائل آمد. او از سالیان نوجوانی نوشتن و سرودن را آغاز کرده‌است و در آن سالیان باهفته‌نامه‌های کرمانشاه همکاری داشته و آثار خود را در آنها به چاپ می‌رسانیده‌است. او اینک عضو هیات علمی در دانشکده ادبیات فارسی و زبان‌های خارجی وابسته به دانشگاه علامه طباطبایی است. او افزون بر زبان فرانسوی که از سالیان خردی با آن آشنایی یافته‌است، با زبان‌های اسپانیایی و آلمانی و انگلیسی نیز آشناست و تا کنون دهها کتاب و نزدیک به صد مقاله نوشته‌است و در همایش‌ها و بزم‌های علمی و فرهنگی بسیار در ایران و کشورهای دیگر سخنرانی کرده‌است. چندی را نیز در اسپانیا به تدریس ایران‌شناسی و زبان پارسی اشتغال داشته‌است. او گهگاه شعر نیز می‌سراید و نام هنری‌اش در شاعری زُروان است. تألیفات: زیباشناسی سخن پارسی (یک جلد: بیان، بدیع، معانی) پرنیان پندار (جستارهایی‌ در ادب‌ و فرهنگ) آب و آیینه: جستارهایی در ادب و فرهنگ سراچه آوا و رنگ: خاقانی‌شناسی دیدار با اژدها گزیده‌ای از سروده‌های قاجار از گونه‌ای دیگر در دریای دری: نگاهی به تاریخ شعر فارسی مازهای راز (جستارهایی در شاهنامه) رؤیا، حماسه، اسطوره ترجمه‌ها: انه‌اید اثر ویرژیل ادیسه اثر هومر ایلیاد اثر هومر تلماک اثر فنلون بهار خسرو (گشت و گذاری در تاریخ و فرهنگ ایران)، نویسنده: پیترو چیتاتی آتالا و رنه، نویسنده: شاتو بریان شهر سنگی، نوشته اسماعیل کادره saeed.gh19th January 2010, 12:09 PMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند زندگی نامه: سید خلیل عالی نژاد در سال 1336.ش و در کرمانشاه متولد شد. پدرش مرحوم سید شاهمراد عالی نژاد، نوازنده تنبور بود. سید خلیل مشق تنبور را باسید نادر طاهری آغاز کرد و پس از 2 سال نزد سید امرالّه شاه ابراهیمی رفت. همچنین از درویش امیر حیاتی نیز بهره برد و بعدها به محضر استاد عابدین خادمی راه یافت؛ در این دوره و به صورت همزمان سرپرستی گروه تنبورنوازان صحنه را نیز بر عهده گرفت. وی در اواخر دهه پنجاه در رشته موسیقی از دانشگاه هنر فارغ التحصیل شد. در اوایل دهه 60 گروه تنبور شمس به سرپرستی کیخسرو پورناظری تشکیل شد و عالی نژاد به جمع این گروه پیوست. حاصل همکاری با گروه تنبور شمس، تکنوازی و جواب آواز ماندگار سید خلیل در کاست صدای سخن عشق بود که با صدای شهرام ناظری انتشار یافت. در اواسط دهه 60 سید خلیل خود گروه بابا طاهر را تشکیل داد و اعضای گروه باباطاهر کاستی بیرون دادند به نام زمزمه قلندری. اواخر همین دهه سیدخلیل به وصیت مرحوم عبادی برای شرکت در مراسم خاکسپاری او به تهران رفت و دیگر هیچ گاه به دیار خود باز نگشت. عالی نژاد پس از چند سال ماندگاری در تهران سرانجام ترک وطن کرد و به سوئد مهاجرت کرد. علت این مهاجرت هنوز دقیقا مشخص نیست، اما سرانجام آن قتل فجبع سید خلیل بود. در 27 آبان 1380 در شهر گوتنبرگ سوئد، سید خلیل به دست افراد ناشناس به قتل رسید و خانه وجسم بی جانش به آتش کشیده شد. زمینه های فعالیت: بدون شک موسیقی زمینه اصلی فعالیت های عالی نژاد بود. هرچند بیشترین شهرت وی در موسیقی به دلیل نوازندگی تنبور بود اما فعالیتش در هنر تنها به این مسئله ختم نمی شد. سید خلیل صدای گرمی داشت و آواز را از مکتب مرحوم استاد میرزا حسین خادمی آموخته بود، همچنین از مرحوم نادر نادری دف آموخت و از کیخسرو پور ناظری تار. وی همچنین علاوه بر نوازندگی تنبور به ساخت تنبور نیز پرداخته است و تنبورهای او با مهر شیدا و قلندر موجود است. ترجمه و تفسیر برخی متون مذهبی (مربوط به مذهب اهل حق) دیگر فعالیت وی بود که سبب شد برهی او را در حد یک مصلح دینی بدانند. همچنین وی برای مدتی در حدود 10 سال به تحقیق درباره نجوم و گاه شماری کردی پرداخت که نتیجه آن ارائه تقویم کردی گرمسیری سلطانی گردید که پس از تایید آن توسط مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، این تقویم هر ساله در تعداد محدودی به چاپ می رسد. ارائه این تقویم باعث شد تا بسیاری از مشکلات جامعه اهل حق (یارسان) به خصوص در ارتباط با زمان فریضه روزه برطرف گردد. کتاب ها: تنبور از دیر باز تاکنون که رساله پایان نامه عالی نژاد جهت دریافت درجه کارشناسی از دانشکده موسیقی دانشگاه هنر تهران بود. ترجمه و تفسیر دقیق کلامهایی همچون بخشی از کلام حضرت شیخ امیر و کلام حضرت تیمور بانیاران و مقابله نسخ و ترجمه کلام حضرت خان الماس آثار موسیقی: کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند از وی مجموعه‌های زیادی همانند آئین مستان و ثنای علی باقی مانده است. يكي از آهنگهاي زيباي استاد سيد خليل عالي نژاد براي دانلود saeed.gh19th January 2010, 12:13 PMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند زندگی نامه: خواننده و استاد موسیقی ایرانی در سال ۱۳۲۸ در كرمانشاه كوچه يخچال ودر خانواده اي اديب و فرهنگ دوست و اهل موسيقي متولد شد. وي از زمان كودكي مانند اكثر خوانندگان كه صداي خوش در خانواده شان موروثي بوده صداي خوش را از پدر و مادر خود به ارث مي بردو پدرش كه صداي لطيفی داشت و از سبك قدما و خوانندگان آن ديار به خصوص شادروان شيخ داوودي خواننده بزرگ بهره گرفته بود فرزندش را تحت تعليم قرار مي دهد ناگفته نماند كه قطب اين خانواده مرحوم استاد حاجي خان ناظري بوده كه اكثر موسيقي دانان كرمانشاه را با نت و موسيقي اصيل ايران تعليم داده وخود از شاگردان درويش خان و كلنل وزيري بوده است. پدر شهرام ناظري ضمن آشنايي با گوشه‌ها و رديف هاي آواز ايراني با سه تار هم آشنايي داشته است و مادر وی هم صوتی خوش و با آواز آشنایی داشته و شهرام در چنين محيطي پرورش مي يابد. اين محيط مناسب هنري موجب می‌شود تا وي در سن ۹ سالگي اولين برنامه هنري خود را در راديو كرمانشاه همراه با تار مرحوم درويشي؛ از نوازندگان معروف كرمانشاه اجرا نمايد. وي سپس در سن ۱۱ سالگي در راديو تلويزيون ايران چند برنامه در آواز ايراني اجرا نمود و براي پر بارتر كردن درك موسيقي خود ارتباط بيشتري با پسر عمويش علي ناظري و درويش نعمت علي خان خراباتي كه تاثير بزرگ و مهمي بر آشنايي او با موسيقي محلي و كردي و درك آن داشته‌اند برقرار كرد. وي همواره در پي بهره بردن از مكاتب و استادان مختلف بوده است. در سال ۱۳۴۵ براي بهره گيري از محضر اساتيدي چون شادروان عبداله خان دوامي، نورعلي خان برومند، عبدالعلي وزيري، محمود كريمي و. .. مقيم تهران می‌شود و ضمن بهره گيري از محضر اين اساتيد سه تار را نیز نزد استادان احمد عبادي، محمود تاج بخش، جلال ذوالفنون و محمود هاشمي فرا مي گيرد. شهرام ناظري به مدت يكسال در تب سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 2489]