تأملاتي نظري و تاريخي در علل و انگيزه هاي پيدايش جريان پيدايش جريان آقاي منتظري (56)

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

تأملاتي نظري و تاريخي در علل و انگيزه هاي پيدايش جريان پيدايش جريان آقاي منتظري (56) نويسنده:دکتر سيد حميد روحاني (1) آزمايش هاي خدايي و روسياهي نازدودني -آقاي منتظري و آزمايش خداوندي در اين ميان، از همه اسفناک تر و دردآورتر سرنوشت آقاي شيخ حسينعلي منتظري است که در برابر امتحان الهي با رسوايي و روسياهي نمره رد گرفت و از کلاس آزمايش خدايي شرمنده و درمانده رانده شد. آقاي منتظري آن گاه که از قائم مقامي کنار گذاشته شد، رشته شکيبايي و بردباري را به گونه اي از دست داد که به انقلاب پشت کرد و در صف دگرانديشان و اپوزيسيون ايستاد و هم صدا با راديوهاي بيگانه بر ضد نظام جمهوري اسلامي به سمپاشي و جوسازي دست زد. کتاب خاطرات منسوب به آقاي منتظري اگر به راستي از زبان او بيرون آمده باشد و يا اگر ديگران آن را گفته و نوشته اند، مورد تأييد او قرار داشته باشد، بايد گفت که آقاي منتظري رسما روياروي نظام جمهوري اسلامي ايستاده و در توطئه براندازي با دشمنان اسلام و انقلاب اسلامي هم صدا شده و دانسته يا نداسته به رويارويي با انقلاب برخاسته است. با نگاهي به برخي از آنچه در کتاب منسوب به او آمده است مي بينيم دروغ هايي در راه براندازي نظام اسلامي و به زير سؤال بردن انقلاب مطرح گرديده است که شرم آور است و اکنون به عنوان نمونه برخي از آن را بازگو مي کنيم: ... آقاي يزدي که رئيس قوه قضائيه است دائم مي گويد هيچ جا در دنيا کشور ما آزادي نيست، محاکمات علني است و افراد وکيل مي گيرند و هيئت منصفه هست؟خوب ما که مي بينيم افراد را سري محاکمه مي کنند، بعد هم به هرچه مي خواهند او را محکوم مي کنند، آقايان چرا حرف هايي مي زنند که خودشان مي دانند دروغ است... .(2) البته اين ادعاي دروغ را که «افراد را سري محاکمه مي کنند، بعد هم هر چه مي خواهند او را محکوم مي کنند»، راديوهاي صداي امريکا، سلطنت طلبان و رژيم صهيونيستي و... بارها پخش کرده و روي آن مانور داده اند، لکن از يک روحاني که خود را مجتهد و متشرع مي داند انتظار مي رفت که دست کم يک مورد از محاکمات سري را نام مي برد و اعلام مي کرد که فلاني را به طور سري محاکمه کردند و«بعد هم به هر چه مي خواستند محکوم کردند»تا به عنوان يک «آخوند دروغگو»معروف نشود. ازآقاي منتظري با آن لاف و گزاف روا نبود که دروغ پردازي هاي زشت بوق هاي ضد بوق هاي ضد ايراني دشمنان اين ملت و کشور را تکرار کند و بدون نشان دادن سند و مدرکي بگذارد و بگذرد. آقاي منتظري در دفاع مهدي قاتل مي گويد(يا از زبان او مي گويند): ... حالا بعضي افراد مي گويند که آن مدتي که در زندان بوده به ساواک قول همکاري داده بوده ولي من بعيد مي دانم که ساواکي شده باشد. نظير اين قول همکاري هايي که آقايان مي گويند به ساواک داده من مي دانم بسياري از اين شخصيت هايي که الان سرکار هستند و مطرح اند در دوران زندان و زير بازجويي داشته اند، اين اعلان وفاداري به اعليحضرت و بيزاري از فلان کس از چيزهايي بود که خيلي افراد داشته اند و من الان نمي خواهم اسم بياورم و پرده دري کنم (!!)او هم لابد مثل ديگران به خيال خودش مي خواسته کلاه سر ساواکي ها بگذارد و به اسم همکاري با آنها کارهايش را پيش ببرد... !!(3) آن روز که اسناد همکاري مسعود رجوي با ساواک بر ملا شد، سازمان منافقين ترفندي را که براي رهايي نامبرده از بي آبرويي و رسوايي به کار گرفت اين بود که اين گونه قول و قرار با ساواک را بسياري از زنداني ها داشته اند و اين روش به عنوان يک تاکتيک در ميان زندانيان در آن شرايط خفقان بار متداول بوده است! و اکنون مي بينيم که اين دروغ از زبان آقاي منتظري تکرار شده و «بسياري از شخصيت ها»با اين دروغ مورد اتهام قرار گرفته اند! از آنچه در کتاب خاطرات از زبان آقاي منتظري آمده است-که در بالا آمد-به دست مي آيد که نامبرده اصولا از نوع همکاري مهدي قاتل با ساواک آگاهي داشته و نه از قول و قراري که با ساواک بسته اطلاعي به دست آورده است. از اين رو، در آغاز مي گويد:«بعيد مي دانم که ساواکي شده باشد»! در گام بعدي مي گويد:«نظير اين قول همکاري... من مي دانم بسياري از اين شخصيت ها... داشته اند»!!بدون اينکه بررسي کند که آيا مهدي قاتل تنها قول همکاري داده يا همکاري هم کرده است!؟و بدون اينکه براي اين اتهام سنگين و ننگين خود يک نمونه بياورد و بنماياند که کدامين شخصيت امروز ايران قول همکاري به ساواک داده است!؟ و آن گاه براي تبرئه نامبرده موضوع را به «وفاداري به اعليحضرت و بيزاري از»امام پيوند مي دهد و روي حقدي که از امام دارد به عنوان «فلان کس»آن را مطرح مي کند. در صورتي که جريان «وفاداري به اعليحضرت»و قول همکاري به ساواک دو جريان جداي از هم بوده است و اگر کسي از روي تاکتيک و يا به هر علتي «به اعليحضرت»اعلام وفاداري کرد، قول همکاري به ساواک نمي باشد. بگذريم از اينکه اين نگارنده که عمري را به مطالعه اسناد ساواک و شهرباني و ديگر اسناد دوران ستمشاهي سپري کرده، حتي براي يک مورد نديده است که يک مقام برجسته روحاني و حتي مذهبي در زندان نسبت به «اعليحضرت»اعلام وفاداري کرده و نسبت به امام بيزاري جسته باشد. اين ادعا نيز از ذهنيت آلوده عناصري ريشه مي گيرد که نسبت به روحانيت کينه ديرينه دارند و با هر بهانه اي مي کوشند که عالمان اسلامي و مقامات روحاني را به زير سؤال ببرند. نکته در خور توجه اينکه آقاي منتظري آن گاه که «بسياري از اين شخصيت هايي[را]که الان سرکار هستند و مطرح اند»مورد اتهام قرار مي دهد و به آنان تهمت مي زند که «در دوران زندان و زير بازجويي»به ساواک قول همکاري داده باشند، چهره در زهد و پارسايي و پرهيزکاري مي کوشد که بله «من الان نمي خواهم... پرده دري کنم»!! شگفتا! به زير سؤال بردن دسته جمعي «بسياري از اين شخصيت هايي که الان سر کار هستند و مطرح اند»پرده دري نيست؟!و تنها آوردن نام کسي که به ادعاي او «قول همکاري به ساواک»داده است که موجب تبرئه ديگر شخصيت هايي خواهد شد که مورد اتهام قرار گرفته اند. «پرده دري»است؟! آقاي منتظري که از آغاز تا پايان خاطرات که به نام او تنظيم شده است از روحانيان و مراجع بزرگ گذشته تا به امروز بسياري را به شيوه هاي گوناگون به زير سؤال برده و «پرده دري»کرده است، در اين مرحله يکباره به مقدس مآبي دست زده تا خود را از تنگنا برهاند. جاي ترديد نيست اگر آقاي منتظري از روحانيان زنداني کسي را سراغ داشت که از ديد او گام کج گذاشته باشند در بي آبرو کردن آنان پروا نمي کرد و ترديد به خود راه نمي داد. اين شيوه همه عناصر از خدا بي خبر و نفاق پيشه است، آن گاه که سند و مدرکي براي ادعاي دروغ خود ندارند، عابد و زاهد مي شوند و از عنوان پرهيز از «پرده دري»راه گريزي براي خود هموار مي کنند. نگارنده هيچ گاه باور نمي کرد که آقاي منتظري به پست و سمت قائم مقامي تا اين پايه وابسته و دلبسته باشد که داغ از دست دادن آن او را به رويارويي با نظام جمهوري اسلامي و انتقام از کيان روحانيت بکشاند و نه تنها بکوشد از امام و روحانيان که او را قائم مقامي عزل کردند انتقام بگيرد، بلکه بخواهد اساس روحانيت را به زير سؤال ببرد. در کتاب خاطرات از زبان او آمده است: ... البته اين مطلب را هم بگويم که الحمدالله از اين جريانات [عزل از قائم مقامي]ناراحت نيستم... و بسيار هم از وضع خودم راضي هستم... (4) ليکن موضع گيري هاي پياپي او بر ضد نظام جمهوري اسلامي و گفتگوهايي که با رسانه هاي بيگانه صورت مي دهد و پرخاشگري هاي و پيرايه تراشي ها بر ضد عالمان ديني، پيشوايان روحاني و مقامات نظام جمهوري اسلامي و... نشان مي دهد که او از اينکه از قائم مقامي کنار گذاشته شده تا آن پايه در رنج است که اگر توان داشته باشد در راه براندازي نظام جمهوري اسلامي از هيچ توطئه اي پروا نخواهد کرد، حتي اگر به قيمت نابودي اسلام تمام شود. او براي به زير سؤال بردن مقامات روحاني با هر دستاويزي مي کوشد که از مهره ها و چهره هاي روشنفکرمآب و گروهک هاي مرموز ستايش کند و به آنها آبرو و اعتبار بخشد. عصبيت و حساسيتي که در خاطرات منسوب به آقاي منتظري، نسبت به عناصر گروهکي و مخالفان نظام و انقلاب اسلامي ديده مي شود، گوياي عقده هاي ديرينه و چرکيني است که دست اندرکاران خاطرات نامبرده نسبت به پيشوايان روحاني، حوزه هاي علمي و طلاب علوم اسلامي دارند، تا آنجا که از هر بهانه و دستاويزي براي نکوهش روحانيان و ستايش دگرانديشان بهره برداري کرده اند و کينه توزي خود را نسبت به روحانيت آشکار ساخته اند. در خاطرات منسوب به او آمده است: ... بعد که آمدم بند عمومي با آقاي دکتر پيمان هم غذا شديم، گاهي چند تا کلمه انگليسي هم با هم صحبت مي کرديم و من کمي انگليسي نزد او خواندم. خيلي اهل مطالعه بود تا ساعت يازده شب مي نشست مطالعه مي کرد، انگليسي مي خواند، عربي مي خواند، تاريخ مطالعه مي کرد، فقه مطالعه مي کرد، با اينکه ايشان طلبه نبود، من طلبه اي نديدم اين قدر مطالعه کند... . (5) کساني که چند صباحي را در حوزه هاي علمي گذرانده باشند مي دانند مطالعات طولاني، نه تا ساعت 11، بلکه تا اذان صبح در ميان طلاب و اساتيد حوزه پيشينه فراوان دارد، در زندگي بسياري از بزرگان حوزه مي خوانيم: به گونه اي در مطالعه غرق مي شدند که يکباره صداي اذان صبح بلند مي شد. مرحوم ابوالقاسم گرجي از مجتهدان عصر ما روايت مي کرد که شب ها به گونه اي سرگرم مطالعه مي شدم که از آبگوشتي که براي شام خود روي چراغ خوراک پزي که جنبه بخاري نيز داشت گذاشته بودم، غفلت مي کردم که يکباره بوي سوخته آن مرا به خود مي آورد و چه بسا شب هايي بدون شام تا آن پايه مطالعه را ادامه مي دادم که صداي اذان صبح بلند مي شد. برخي از دوستان پدر اين نگارنده (مرحوم آيت الله سيد احمد زيارتي)روايت مي کردند که آن مرحوم خيلي از شب ها تا اذان صبح به مطالعه سرگرم بود آن گاه که صداي اذان صبح بلند مي شد اين بيت را زمزمه مي کرد: من بودم و کاري و کتابي و کناري(6) آن نعره زن حي علي را که خبر کرد از مرحوم سيد کاظم قريشي، که دير زمان هم حجره آقاي حاج شيخ يوسف صانعي بود، شنيدم که ايشان هر شب دست کم هفت ساعت مطالعه مي کنند. چنان که اشاره شد کساني که با حوزه هاي علمي سروکار داشته باشند مي دانند که تا ساعت 11 شب به مطالعه نشستن کار عادي طلابي است که چندان جدي به درس نمي پردازند و آوردن اين گونه خاطره از زبان آقاي منتظري، نشان ديگري است که کتاب خاطرات از زبان و قلم او نيست و کساني که به تنظيم اين خاطرات دست زده اند با حوزه هاي علمي و طلاب علوم اسلامي سر و کار نداشته و از شيوه درس و بحث اسلامي سر و کار نداشته و از شيوه درس و بحث و مطالعه آنان بي خبر بوده اند و تنها غرض آنان از اين خاطره بافي ها عقده گشايي، چهره سازي از ورشکسته ها و ليبرال-دموکرات ها و خوار داشتن حوزه هاي علمي، مقامات روحاني و طلاب علوم اسلامي بوده است. البته دار و دسته وابسته به هادي و مهدي هاشمي نيز از اين گونه خاطره سازي هاي غرض ديگري را دنبال مي کنند، آنها مي بينند که آقاي منتظري ارزش واعتبار خود را در ميان نيروهاي انقلابي، مسئولان جمهوري اسلامي و روحانيان متعهد از دست داده و مردم نيز به او پشت کرده اند. از اين رو، برآنند با مجيزگويي و چاپلوسي در برابر گروهک ها و عناصر به اصطلاح ملي گرا و ستايش فراوان از زبان آقاي منتظري، براي آنان کفه ترازو را به سود باند خويش سنگين کنند و چنين بنمايانند که نامبرده اگر پايگاه مردمي را از دست داده و در ميان حوزه هاي علمي و مجامع و مقامات روحاني بي آبرو و اعتبار شده است، در عوض از پيشتيباني گروه ها و سازمان هاي سياسي و قبيله روشنفکري برخوردار است! غافل از اينکه اين گروه ها و باندها در دوران قائم مقامي آقاي منتظري به او به چشم يک «لاده»نگاه مي کردند و سخنان او پيوسته با پوزخند و استهزاي آنان روبه رو مي شد. به ياد دارم که يک بار در ميان سخنراني مرحوم مهندس بازرگان آن گاه که حاضران همراه با تکبير گفتند:«درود بر منتظري، اميد امت و امام». بازرگان نتوانست نفرت خود را از نامبرده پنهان سازد، از اين رو، با صراحت اظهار کرد:«اميدوارم خداوند به امام آن قدر عمر دهد که هيچ گاه نوبت رهبري به اين اميد امت و امام نرسد. »(چيزي به اين مضمون)چون او و بسياري ديگر از گروه ها و چهره ها ساليان درازي با آقاي منتظري در زندان و در محافل و مجامع گوناگون سياسي- مذهبي نشست و برخاست داشتند و مي دانستند که نامبرده تا چه پايه پياده و ساده و بي مايه است. پي‌نوشت‌ها: 1. مورخ انقلاب اسلامي. 2. خاطرات منسوب به آقاي منتطري، ص 598. 3. همان، ص 605. 4. همان، ص 719. 5. همان، ص 347. 6. مصرع اول اين بيت در اصل چنين است:من بودم و ياري و نگاري و کناري. منبع:نشريه 15 خرداد، شماره 18. ادامه دارد... /ج

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 297]