اعلام البرادعي براي دوازدهمين بار آژانس هسته‌اي، انحراف ايران را تاييد نمي‌كند

واضح آرشیو وب فارسی:شبكه خبر دانشجو: اعلام البرادعي براي دوازدهمين بار آژانس هسته‌اي، انحراف ايران را تاييد نمي‌كند
مديركل آژانس بين‌المللي انرژي اتمي عصر دوشنبه به وقت وين، گزارشش را درباره فعاليت‌هاي هسته‌ اي ايران تحت فشارهاي شديد آمريكا و برخي ديگر از كشورهاي اروپايي منتشر كرد و در اين گزارش براي دوازدهمين بار خاطرنشان كرد كه آژانس نبود انحراف در مواد هسته اي اعلام شده در ايران را تاييد مي‌كند.
به گزارش گروه سياسي «شبكه خبر دانشجو»، متن كامل گزارش محمد البرادعي، مديركل آژانس بين‌المللي انرژي اتمي به شرح زير است:

«GOV/‌15/2008

‌26 May ‌2008

اجراي موافقتنامه پادمان NPT

و مفاد مربوط به قطعنامه‌هاي ‌1737 (‌2006)

و ‌1747 (‌2007) و ‌1803 (‌2008 ) شوراي امنيت

در جمهوري اسلامي ايران در زير مي‌آيد:

‌1- در ‌22 فوريه ‌2008 مديركل به شوراي حكام درباره اجراي توافق پادمان‌هاي NPT و مفاد مربوطه در قطعنامه هاي ‌1737 و ‌1747 در جمهوري اسلامي ايران (‌2008/4/ GOV) (IRAN) گزارش داد. اين گزارش كه همه تحولات مربوطه از آن تاريخ تاكنون را پوشش مي دهد، به شوراي حكام و شوراي امنيت كه در قطعنامه (‌2008) ‌1803 مورخ ‌3 مارس ‌2008 از مديركل خواست گزارش ديگري در خصوص اين موضوع را ظرف ‌90 روز تسليم كند، ارايه مي شود.

A. فعاليتهاي فعلي مربوط به غني سازي

‌2- از زمان ارايه گزارش پيشين تاكنون ايران به فعاليت واحد اوليه ‌3000 دستگاهي IR-1 در كارخانه غني سازي سوخت (FEP) ادامه داده است. فعاليت نصب در چهار واحد ديگر نيز ادامه داشته است در ‌7 مه ‌2008 ، دو آبشار ‌164 دستگاهي (IR-1) از اين چهار واحد با UF6 تغذيه شد و آبشار ديگر از همان واحد بدون UF6 در خلا قرار گرفت. نصب ‌15 آبشار ديگر در آن واحد ادامه دارد. تمامي مواد هسته‌اي در FEP و نيز همه آبشارهاي نصب شده تحت كنترل و نظارت آژانس قرار دارد. در فاصله زماني در صورت برداري فيزيكي در ‌12 دسامبر ‌2007 و ‌6 مه ‌2008 ، ‌2300 كيلوگرم UF6 به آبشارهاي فعال تزريق شد. اين مقدار كلي UF6 تزريق شده به آبشارها از زمان آغاز فعاليت ها در فوريه ‌2007 تاكنون را به ‌3970 كيلوگرم رساند.

‌3- در ‌10 آوريل ‌2008 ايران به آژانس درباره طرح نصب برنامه ريزي شده نسل جديد سانتريفيوژ زير بحراني (IR-3) در كارخانه پيلوت غني سازي سوخت (PFEP) اطلاع داد. در ‌19 آوريل ‌2008 آژانس تاييد كرد كه دو سانتريفيوژ IR-3 در PFEP نصب شده است. در فوريه ‌2008 بازرسان آژانس اشاره كردند كه ايران هم چنين ‌20 سانتريفوژ IR-1 را به PFEP آورده است كه در يك آبشار ‌20 دستگاهي براي مدت كوتاهي فعال بوده و پس از آن دوره برچيده شده اند.

‌4- بين ‌28 ژانويه و ‌16 مه ‌2008 ايران دركل نزديك به ‌19 كيلوگرم UF6 را به يك آبشار ‌20 دستگاهي IR-1 و تك سانتريفوژهاي IR-2 و يك آبشار ‌10 دستگاهي IR-2 و تك سانتريفوژهاي IR-3 در PFEP تزريق كرده است. همه مواد هسته اي در PFEP و نيز منطقه آبشار هم چنان تحت كنترل و نظارت آژانس است.

‌5- نتايج نمونه هاي محيطي برداشت شده در FEP و PFEP نشان مي دهد كه اين كارخانه ها همان طور كه اعلام شده بود فعاليت كرده اند. اين نمونه‌ها ذرات اورانيوم غني شده در سطح پايين (تا غناي ‌0/4% اورانيوم ‌235)، اورانيوم طبيعي و اورانيوم تهي شده (غناي پايين تر از ‌4/0% اورانيوم ‌235) را نشان داد. ايران سطوح غني سازي در FEP را تا ‌7/4% در اورانيوم ‌235 اعلام كرد. از مارس ‌2007 تاكنون ‌14 بازرسي سرزده انجام شده است.

Bــ فعاليت‌هاي بازفرآوري

‌6- آژانس به نظارت بر استفاده و ساخت سلول‌هاي داغ در راكتور تحقيقاتي تهران (TRR ) تاسيسات توليد راديو ايزوتوپ موليبدنيوم، آيودين و زنون(تاسيسات MIX ) و راكتور تحقيقات هسته اي ايران (IR-40) از طريق بازرسي ها و راستي آزمايي اطلاعات طرح (DIV) ادامه داده است. هيچ نشانه اي از فعاليت هاي در حال اجراي مربوط به آن تاسيسات وجود نداشته است. در حالي كه ايران اعلام كرده است كه هيچ فعاليت تحقيق و توسعه مربوط به بازفرآوري در ايران وجود نداشته است، آژانس مي تواند اين را فقط در رابطه با اين سه تاسيسات تاييد كند، زيرا اقدامات مربوط به پروتكل الحاقي در دسترس نيست.

C- پروژه هاي مربوط به رآكتور آب سنگين

‌7- در ‌13 مه ‌2008 آژانس راستي آزمايي اطلاعات طرح را در راكتور تحقيقاتي هسته‌يي ايران (IR-40) انجام داد و اشاره كرد كه ساخت اين تاسيسات درحال اجراست. آژانس به نظارت بر وضعيت كارخانه توليد آب سنگين با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي ادامه داده است.

‌8- در ‌10 مه ‌2008 آژانس در كارخانه توليد سوخت (FMP) راستي آزمايي اطلاعات طرح را انجام داد. اگر چه روند توليد قرص سوخت براي سوخت راكتور آب سنگين تقريبا كامل است و تعدادي قرص به صورت آزمايشي توليد شده، اما توليد ميله سوخت و روندهاي جمع آوري سوخت هم چنان فاقد برخي تجهيزات ضروري است.

D- ديگر مسايل اجرايي

D-1 تبديل اورانيوم

‌9- از ‌12 مه ‌2008 نزديك به ‌11 تن اورانيوم در شكل UF6 كه توليد آن از ‌3 فوريه ‌2008 شروع شده، توليد شده است. اين امر ميزان اورانيوم در قالب UF6 كه در تاسيسات تبديل اورانيوم(UCF) از مارس ‌2004 تاكنون توليد شده است را به ‌320 تن رساند كه همه آن ميزان هم چنان تحت كنترل و نظارت آژانس است. ايران اعلام كرده است كه فعاليت هاي تحقيق و توسعه مربوط به تبديل اورانيوم را به جز فعاليت‌هايي كه در اصفهان انجام مي گيرد، انجام نمي‌دهد.

D-2 اطلاعات طرح

‌10- در ‌30 مارس ‌2007 آژانس از ايران خواست در تصميمش در خصوص تعليق اجراي متن اصلاح شده بخش عمومي ترتيبات فرعي، كد ‌1-3 (‌14- ‌12 پاراگراف ‌22/ ‌2007/ GOV) تجديد نظر كند، اما هيچ پيشرفتي در اين مساله حاصل نشده است.

‌11- در مارس و آوريل ‌2008 ايران متن اصلح شده‌ي اطلاعات طراحي مربوط به FEP و PFEP را ارايه كرد كه نشان مي‌دهد، سانتريفوژها در واحد جديد ‌18 آبشاري (A26) در FEP نصب خواهد شد و انواع جديد سانتريفوژ IR-2 و IR-3 در PFEP نصب خواهد شد. اين تغييرات عمده است و مي بايست مطابق با كد ‌3-1 بخش كلي ترتيبات فرعي، ‌60 روز پيش از آنكه تغييرات براساس برنامه تكميل شود با آژانس دراين رابطه تماس برقرار مي‌شد. در هر صورت آژانس قادر بود اطمينان حاصل كند كه همه اقدامات پادماني ضروري از جمله كنترل ونظارت پيش از آنكه UF6 به سانتريفوژهاي تازه نصب شده تزريق شود به اجرا در آمد.

D-3 ديگر موضوعات

‌12- از فوريه ‌2008 تاكنون همه سوخت وارداتي از فدراسيون روسيه براي استفاده در نيروگاه برق هسته‌يي بوشهر تحت پلمب آژانس باقي مانده است.

‌13- در ‌2 آوريل ‌2008 آژانس از ايران خواست به عنوان اقدامي شفاف ساز، در كنار ديگر مسايل، دسترسي به اماكن بيشتري در رابطه با ساخت سانتريفوژها، تحقيق و توسعه درباره غني سازي اورانيوم و استخراج و تصفيه اورانيوم را فراهم كند. ايران تاكنون با اين درخواست آژانس موافقت نكرده است.

E. ابعاد احتمالي نظامي

‌14- علاوه بر اجراي پروتكل الحاقي در ايران، براي اين كه آژانس در رابطه با فقدان مواد در فعاليت‌هاي هسته‌يي اعلام نشده در ايران تضمين‌هايي بدهد، ايران بايد علاوه بر ديگر مسايل: پرسش‌هاي مربوط به مطالعات ادعايي (‌35 پاراگراف GOV/‌4/2008) را حل كند؛ اطلاعات بيشتري درباره شرايط دستيابي به سند فلز اورانيوم ارايه دهد( ‌19 پاراگراف GOV/‌4/2008 )، فعاليت‌هاي مربوط به خريد و تحقيق و توسعه نهادها و شركت‌هاي وابسته نظامي كه مي‌تواند به فعاليت‌هاي هسته‌يي مربوط باشد را توضيح دهد(‌41- ‌40 پاراگراف GOV/‌4/2008) و درباره توليد تجهيزات و قطعات هسته‌يي به وسيله شركت‌هاي متعلق به صنايع دفاعي (Gov/‌11/2004 پاراگراف ‌37, Gov/‌34/2004 پارگراف ‌22 )توضيح دهد.

‌15- در نشستي كه در ‌21-22 آوريل ‌2008 در تهران برگزار شد، ايران با پاسخ گويي به مطالعات ادعايي، فعاليت‌هاي خريد و تحقيق و توسعه موسسات و شركت‌هاي وابسته‌ي نظامي و سوالاتي كه در نامه مورخ ‌8 فوريه و ‌12 فوريه ‌2008 آژانس (‌38 پاراگراف GOV/‌4/2008) مطرح شده موافقت كرد( بخش B-1 پيوست را ملاحظه كنيد) در ‌9 مه ‌2008 آژانس درخواستي براي توضيحات بيشتر مربوط به ماهيت برنامه هسته‌يي ايران را ارايه كرد( بخش B-2 پيوست را ملاحظه كنيم) ايران در ‌23 مه ‌2008 پاسخ خود به اين سوالات را ارايه داد كه در حال ارزيابي شدن به وسيله آژانس است.

‌16- در جلسات پيگيري در تهران مورخ ‌28 تا ‌30 آوريل ‌2008‍، و ‌13 تا ‌14 آوريل ‌2008، آژانس اطلاعات مربوط به مطالعات ادعايي را در خصوص پروژه نمك سبز، آزمايش انفجاري با قدرت بالا و پروژه موشك با قابليت بازگشت به جو(بخش A پيوست ملاحظه شود) براي بررسي به ايران ارائه داد. آنها شامل اطلاعاتي بودند كه ايران در فوريه ‌2008 بررسي آنها را نپذيرفته بود. (سند GOV/‌4/2008، بندهاي ‌35، ‌37 تا ‌39 و ‌42). اين اطلاعات كه از سوي شماري از كشورهاي عضو در اختيار آژانس قرار گرفته بود و بنظر مي‌رسد ناشي از منابع متعدد در مقاطع مختلف زماني است، مشروح بوده و بطور كلي منسجم به نظر مي‌رسند. آژانس بيشتر اين اطلاعات را فقط به شكل الكترونيكي دريافت كرده و مجاز نبود كه نسخه‌هاي مكتوب آنها را در اختيار ايران قرار دهد.

‌17- يك جنبه مطالعات ادعايي به تبديل دي اكسيد اورانيوم به UF4 اشاره دارد كه به عنوان نمك سبز شناخته مي‌شود. جنبه دوم به ساخت و آزمايش تجهيزات چاشني انفجاري ولتاژ بالا و سيم ارتباط چاشني انفجاري كه علاوه بر ديگر چيزها از جمله شامل شليك همزمان سيم رابط چاشني انفجاري (EBW) چند گانه، يك ترتيبات آزمايش زيرزميني، ( سند GOV/‌4/2008، بند ‌39 ) و آزمايش دست كم يك سيستم نيمكره‌اي كامل، همگراي ضربه‌اي انفجاري كه مي‌تواند در يك وسيله هسته‌يي از نوع انفجاري دروني كاربرد داشته باشد، مربوط است. جنبه سوم مطالعات به توسعه فعاليتهاي ادعايي كه بايستي براي طراحي مجدد مخروط داخلي موشك شهاب ‌3 با قابليت بازگشت به منظور انطباق پذيري با كلاهك هسته‌يي به انجام رسد‍ ارتباط دارد.

‌18- ايران در ‌14 مي ‌2008 ارزيابي كلي از اسناد ارائه شده از سوي آژانس به اين كشور را به صورت مكتوب ارائه نمود. ايران اظهار داشت كه اسناد « از هيچ نشانه اي مبني بر اينكه جمهوي اسلامي ايران درمورد (يك) سلاح هسته‌يي كار مي كند‍، حكايت نمي كند». ايران همچنين اظهار داشت كه اسناد موثق نبوده و « جعلي» و «ساختگي» هستند. ايران در خصوص اينكه برخي اطلاعات مندرج در اين اسناد حقيقتا دقيق هستند، بحثي به ميان نياورد، ولي اظهار داشت كه وقايع و فعاليت‌هاي ياد شده متضمن كاربردهاي غير نظامي يا نظامي متعارف مي‌باشند. ايران اظهار داشت كه اسناد يادشده داراي تناقضات متعددي بوده و بسياري از آنها بر اطلاعات در دسترس عموم مبتني مي باشند. ايران بيان داشت كه « جمهوري اسلامي ايران هيچ گونه برنامه سلاح هسته اي نداشته است و نخواهد داشت»

‌19- در خصوص اسنادي كه به نظر مي‌رسد نشان مي‌دهد ايران بر روي ايجاد ظرفيت بيشتري جهت تبديل دي اكسيد اورانيوم به UF4 (نمك سبز) فعاليت داشته كار مي‌كرده است، ايران اظهار داشت اجراي اين پروژه در حاليكه اين كشور قبلا به فن آور لازم براي UCF دست يافته، امري بي معني است.

‌20- ايران در خصوص فعاليت ادعايي براي طراحي و ساخت يك EBW (سيم رابط چاشني انفجاري) و واحد چاشني انفجاري مناسب، اذعان كرد كه آزمايش همزمان با ‌2 تا ‌3 چاشني EBW را با دقت زماني حدود يك ميليونيوم ثانيه به انجام رسانده است. ايران در عين حال اظهار داشت كه اين كار به منظور كاربردهاي غير نظامي يا نظامي متعارف بوده است. ايران همچنين از جمله اظهار داشت هيچ نشانه‌اي در اسناد دال بر انتساب آنها به به ايران وجود ندارد.

‌21- در خصوص اسنادي كه تصور مي‌شود ارتباط اجرايي را بين پروژه ادعايي نمك سبز و يك پروژه براي اصلاح موشك شهاب ‌3 به منظور حمل كلاهك هسته‌يي نشان مي‌دهد‍، ايران اظهار داشت از آنجا كه برخي اسناد از سوي آژانس به اين كشور نشان داده نشده‌اند، نمي تواند يك ارزيابي از آنها ارائه دهد. اگر چه اين اسناد كه منجر به چنين نتيجه‌گيري شد به آژانس نشان داده شدند، ولي آژانس اين اسناد را دراختيار نداشته و بنابراين متاسفانه قادر نبود آنها را در اختيار ايران قرار دهد.

‌22- ايران در خصوص ‌6 گزارش فني كه تصور مي‌شود مرتبط با تلاش‌هايي براي مهندسي يك محفظه جديد حمل براي موشك با قابليت بازگشت شهاب ‌3 بود، اظهار داشت كه پرونده‌ها به صورت الكترونيكي هستند و بنابراين به سادگي قابل جعل بوده‌اند. ايران همچنين بيان داشت؛ از جمله اينكه اسناد كامل نبوده و ساختار گزارش داراي نوسان است به نوعي كه ترديد جدي درخصوص اصالت آن ايجاد مي‌كند.

‌23- آژانس در حال ارزيابي اطلاعات و توضيحات ارائه شده از سوي ايران است. درعين حال در اين مقطع ايران تمامي اطلاعات را به آژانس ارائه نداده و دسترسي به اسناد و اشخاص لازم براي تاييد اظهارات ايران را فراهم نساخته است. با توجه به مذاكرات مورخ ‌14مي ‌2008 آژانس بر اين نظر است كه ايران ممكن است اطلاعات بيشتري را به ويژه در خصوص آزمايش انفجاري با قدرت بالا و فعاليت‌هاي مرتبط با موشك در اختيار داشته باشد كه مي‌تواند ماهيت اين مطالعات ادعايي را روشن‌تر ساخته و ايران مي‌تواند آنها را در اختيار آژانس قرار دهد.

‌24- بايستي توجه داشت كه آژانس در حال حاضر، به غير از سند اورانيوم فلزي، هيچ اطلاعاتي راجع به طراحي عملي يا ساخت اجزاي مواد هسته‌يي يك سلاح يا ديگر اجزاي كليدي از جمله، چاشني از سوي ايران يا مطالعات فيزيك هسته‌يي مربوطه را در اختيار ندارد. در ارتباط با سند اورانيوم فلزي كه در ايران يافت شد، پاكستان در پاسخ به درخواست آژانس (سند GOV/‌58/2007 ، بند ‌25) تاييد كرده است كه يك سند مشابه در پاكستان وجود دارد.

‌25- آژانس اگر چه هيچ گونه فعاليت هسته‌يي را در (سايت) كلاهدوز يا پارچين (سند GOV/‌75/2003 ، بند ‌10، سند GOV/‌67/2005 ، بند ‌41 ، سند GOV/‌87/2005 ، بند ‌46، سند GOV/‌15/2006 ، بند ‌32) نيافته است، ولي لازم است نقش نهادهاي مرتبط با بخش نظامي از قبيل مركز تحقيقات فيزيك (PHRC) موسسه فيزيك كاربردي (IAP) و موسسه تحقيقات آموزشي (ERI) و كارمندان آنها، بهتر فهميده شوند، با توجه به اين واقعيت كه قطعات اساسي سانتريفيوژها در كارگاه‌هاي سازمان صنايع نظامي ساخته شده‌اند (سند GOV/‌11/2004 ، بند ‌37، سند GOV/‌34/2004 ، بند ‌22). آژانس همچنين نياز دارد درك كاملي از دلايل مشاركت صنايع مرتبط با بخش نظامي در خريد براي برنامه هسته‌يي داشته باشد.

F . خلاصه

‌26- آژانس توانسته است كه به راستي آزمايي عدم انحراف مواد اظهار شده هسته‌يي در ايران ادامه دهد. ايران دسترسي آژانس را به مواد اظهار شده هسته‌يي فراهم ساخته است و گزارش‌هاي لازم حسابرسي مواد هسته‌يي مرتبط با مواد و فعاليت‌هاي هسته‌يي اعلام شده را به آژانس ارائه داده است. در عين حال ايران متن اصلاح شده ترتيبات فرعي، بخش عمومي، كد ‌1/3 در خصوص ارائه زود هنگام اطلاعات طراحي را به اجراء در نياورده است.

‌27- مطالعات ادعايي در خصوص نمك سبز، آزمايش با قدرت انفجاري بالا و پروژه موشك با قابليت بازگشت همچنان مايه نگراني جدي است. توضيحات در خصوص اين موارد براي ارزيابي ماهيت برنامه هسته‌يي گذشته و حال ايران اهميت اساسي دارند. ايران براي پرداختن به مطالعات ادعايي موافقت كرده است، در عين حال معتقد است كه تمامي ادعاها بي پايه بوده و اينكه داده‌ها جعل شده‌اند.

‌28- ارزيابي جامع آژانس از ماهيت برنامه هسته‌يي ايران همچنين مستلزم، از جمله دركي كامل از نقش سند فلزي و توضيحات از سوي ايران درباره فعاليت‌هاي خريد در نهادهاي مرتبط با بخش نظامي است كه همچنان بي‌پاسخ باقي مانده‌اند. توضيحات روشن و دقيق از جانب ايران به منظور تاييد اظهاراتش در خصوص مطالعات ادعايي و نيز ديگر اطلاعات ابعاد احتمالي نظامي لازم است. پاسخ‌هاي ايران به نامه مورخ ‌9 مي ‌2008 آژانس تا تاريخ ‌23 مي ‌2008 دريافت نشد و از اين رو، هنوز نمي‌تواند از سوي آژانس مورد ارزيابي قرار گيرد. از اين رو بسيار اساسي است كه ايران تمامي اطلاعات درخواست شده، توضيحات و دسترسي‌هايي كه در اين گزارش مورد اشاره قرار گرفته را بدون تاخير بيشتر فراهم كند. در عين حال بايد تاكيد كرد كه آژانس استفاده عملي از مواد هسته‌يي در ارتباط با مطالعات ادعايي را مشاهده نكرده است.

‌29- ايران برخلاف تصميمات شوراي امنيت، فعاليت‌هاي مربوط به غني‌سازي اورانيوم را تعليق نكرده است و به فعاليت در PFEP و FEP و نصب آبشارهاي جديد و نسل جديد سانتريفيوژها براي اهداف آزمايشي ادامه داده است. ايران همچنين به ساخت رآكتور IR-40 ادامه داده است.

‌30- مديركل مصرانه از ايران مي‌خواهد كه تمامي اقدامات لازم براي اعتماد سازي نسبت به ماهيت صلح‌آميز برنامه هسته‌يي خود، از جمله پروتكل الحاقي را در سريعترين زمان ممكن به اجراء در آورد.

‌31- مديركل به نحو مقتضي به گزارش دهي خود ادامه خواهد داد.

_________________

الف) ضمايم نشان داده شده به ايران در ارتباط با مطالعات ادعايي

A-1- پروژه نمك سبز

سند ‌1: يك صفحه نمودار جريان (Flow Sheet) بدون تاريخ كه متصور است مبدا آن شركت كيميا معدن ( KM) باشد و يك فرآيند در حد آزمايشگاهي تبديل UO2 به UF4 با ظرفيت يك تن UF4 در سال را نشان مي‌دهد. اين سند داراي عنوان « دياگرام جريان فرآيند (Process Flow Diagram)- توليد نمك سبز آزمايشگاهي مي‌باشد‍. حاوي كلمات « گروه كيميا معدن» و «پروژه ‌13/5» بوده و شامل علائم اختصاري تجهيزات و اطلاعات تراز نامه مواد است.

سند ‌2: يك نامه يك صفحه‌اي به فارسي همراه با تفصيل به تاريخ مي ‌2003 از شركت مهندسي به كيميا معدن مبني بر درخواست دستورالعمل در خصوص عرضه يك سيستم برنامه پذير كنترل منطقي (PLC).

A-2- آزمايش با قدرت انفجاري بالا

سند ‌1: «تحليل و بررسي نتايج آزمايش چاشني سيم رابط انفجاري (EBW)» به تاريخ ژانويه - فوريه ‌2004 مشتمل بر ‌11 صفحه به فارسي مبني بر گزارش اقدامات انجام شده در «پروژه‌12/3» به منظور طراحي و ساخت چاشني EBW و چاشني مناسب واحد شليك شامل آزمايش حدود ‌500 چاشني EBW.

سند ‌2: يك سند يك صفحه‌اي بي تاريخ به فارسي همراه با متن و يك دياگرام الگويي براي ترتيبات آزمايش زيرزميني. اين دياگرام يك حفره ‌400 متري واقع شده در فاصله ‌10 كيلومتري از نقطه كنترل شليك را توصيف كرده و استقرار سيستم‌هاي مختلف الكترونيكي از قبيل واحد كنترل و يك ژنراتور ولتاژ بالا را نشان مي‌دهد.

سند ‌3: سند پنج صفحه‌اي به انگليسي تشريح كننده آزمايش‌هاي تجربي انجام شده با سيستم چاشني چندگانه براي ايجاد مقادير معتنابهي از انفجار با قدرت بالا در نيمكره هندسي و براي نظارت بر وقوع موج انفجار در انفجار با قدرت بالا با بهره‌گيري از مقدار قابل ملاحظه‌اي از موارد شواهد تشخيصي.

A-3- موشك با قابليت بازگشت دوباره

سند ‌1: يك فقره مكاتبه به فارسي به تاريخ ‌3 مارس ‌2003 از م. فخري‌زاده به مديريت گروه صنعتي شهيد همت (SHIG) دائر بر اشاره به طرح آماد (Amad Plan) و درخواست مساعدت همراه با انتقال سريع اطلاعات براي «پروژه ‌111».

سند ‌2: يك نامه يك صفحه‌اي به فارسي به تاريخ ‌14 مارس ‌2004 از يك مقام « پروژه ‌110» به دكتر كامران، مبني بر ارائه نقطه نظرات ناظران پروژه به وي در خصوص گزارش مرتبط با « گروه E1» ( بخشي از «پروژه ‌111» )

سند ‌3: يك صفحه سند بدون تاريخ به فارسي همراه با مكاتبه‌اي از دفتر «پروژه ‌111» به «مهندس فخري‌زاده، رئيس طرح آماد» مبني بر اشاره به ملاقاتي در تاريخ ‌28 اوت ‌2002 و ارائه گزارش پيشرفت « پروژه ‌111» به مقامات يك وزارتخانه.

سند ‌4: سند چهارده صفحه‌اي به فارسي مورخ فوريه – مارس ‌2003 تحت عنوان «اسناد آموزش مقدماتي» كه در متن و نيز در تصاوير يك مطلب ارائه شده، متدلوژي كه براي تهيه و مديريت گزارش‌ها و اسناد فني بايستي بكار گرفته شود را مشخص ساخته است.

سند ‌5: سه صفحه سند شامل نامه‌ي توضيحي به فارسي به تاريخ ‌11 ژوئن ‌2002 از آقاي فخري‌زاده به مجري پروژه كه تقاضا كرده است، گزارشات براي او ماهيانه در بيست و پنجم هر ماه با فرمت مخصوص تهيه شود.

سند ‌6: سند پنج صفحه‌اي به فارسي و بدون تاريخ از ( اداره اركيد ) به ( مديريت طراحي ) كه فعاليت‌هاي علمي گروه‌هاي «E-6 تا E-1 پروژه ‌111» و «معاون E» را خلاصه كرده بود.

سند ‌7: شامل چهار نمايش تصويري به زبان فارسي كه مروري بر پروژه ‌111 در برخي زمان‌ها قبل از دسامبر ‌2002 تا ژانويه ‌2004 را ارائه كرده بود. اين اسناد جزئيات جنبه‌هاي مختلفي از تلاش‌ اشخاص ناشناخته جهت توسعه و احداث وسيله ورود مجدد موشك شهاب ‌3 به جو با قابليت قرار دادن محفظه‌اي جديد براي سيستم موشك شهاب ‌3 را شامل مي‌شود. اين اطلاعات شامل يك فيلم كليپ كوتاه در رابطه با مونتا‍ژ غيرواقعي يك محفظه سوخت موشك با ورود مجدد بود.

سند ‌8: دستورات براي مونتاژ قسمت‌هاي محفظه، مونتاژ داخل محفظه و مونتاژ محفظه كلاهك جنگي شهاب ‌3، ‌18 صفحه به زبان فارسي به تاريخ دسامبر ‌2003 – ژانويه ‌2004 كه به وسيله گروه E-6 از پروژه ‌111 تهيه شده است.

سند ‌9: «سيستم كنترل انفجار. گزارش ساخت و طراحي.» ‌48 صفحه به زبان فارسي به تاريخ دسامبر ‌2003 – ژانويه ‌2004 كه توسط پروژه ‌111 تهيه شده است.

سند‌10: مونتاژ و راهنماي عملياتي براي سيستم كنترل انفجار، ‌17 صفحه به زبان فارسي به تاريخ دسامبر ‌2003 – ژانويه ‌2004 كه به وسيله گروه‌هاي E2 وE3 پروژه ‌111 تهيه شده است.

سند‌11: طراحي و ساخت سيستم كنترل انفجار، ‌29 صفحه به زبان فارسي به تاريخ دسامبر ‌2003 – ژانويه ‌2004 كه به وسيله گروه‌هاي E2 و E3 پروژه ‌111 تهيه شده است.

سند‌12: «شبيه سازي محدود اجزا و آناليز ديناميكي ناپايدار ساختار كلاهك جنگي»، ‌39 صفحه به زبان فارسي به تاريخ فوريه – مارس ‌2003 كه توسط گروه E5 پروژه ‌111 تهيه شده است.

سند‌13- «اجراي ملزومات عمده مربوط به كلاهك جنگي شهاب ‌3 با سوخت جديد و با استفاده از روش اپتيمايز غير خطي»، ‌36 صفحه به زبان فارسي، به تاريخ مارس تا آوريل ‌2003 كه توسط گروه E4 از پروژه ‌111 تهيه شده است.

B - ديگر سوال‌ها

B.1 سوالاتي كه در نامه‌هاي آژانس به تاريخ‌هاي ‌8 و ‌12 فوريه ارائه شده است.

‌1- آژانس در مورد درگير بودن احتمالي كاركنان انستيتو فيزيك كاربردي در فعاليت ايران بر روي چاشني‌هاي EBW، كوشش‌هايي براي خريد طيف سنج‌هاي گاما Borehole توسط اين شخص Gov/‌4/2008 و كوشش‌ها براي خريد منفذ جرقه به وسيله ديگر اشخاص (Gov/ ‌4/2008). ايران بيان كرد كه شخص مورد نظر در كارهاي مربوط به EBW درگير نبوده و تقاضاي خريد مربوط به حفاري چاه براي وزارت نفت بوده است. ايران تلاش‌هاي انجام شده براي خريد منفذ جرقه به وسيله ديگر اشخاص را تكذيب كرد. آژانس به ارزيابي خود در خصوص اطلاعات ارائه شده از سوي ايران ادامه مي‌دهد.

‌2- آژانس همچنين از ايران درخواست كرد كه در مورد آنچه كه پروژه ‌4 ناميده مي‌شود و مي‌تواند به امكان غني سازي اورانيوم مرتبط باشد را توضيح دهد. ايران اظهارات قبلي خود را تكرار كرد كه هرگز پروژه ‌4 نداشته است و پروژه غني‌سازي اورانيوم به غير از آنچه توسط سازمان انرژي اتمي انجام شده، وجود نداشته است. آژانس به ارزيابي خود از اطلاعات ارائه شده از سوي ايران ادامه مي‌دهد.

‌3- آژانس در خصوص پروژه‌هاي زير سوال كرد: «پروژه ‌1/11/5»، كارخانه جنوبي، بندرعباس، «پروژه ‌2/11/5»، تبديل كيك زرد به UF6، پروژه ‌5/11/5، تحقيق و توسعه در مورد معدن‌كاري و تغليظ. ايران وجود چنين پروژه‌هايي را تكذيب كرد. آژانس به ارزيابي خود از اطلاعات ارائه شده از سوي ايران ادامه مي‌دهد.

‌4- آژانس از ايران درخواست كرد كه هدف از سفرهاي انجام گرفته به خارج از كشور بين سال‌هاي ‌1998 تا ‌2001 فخري‌زاده و ديگر افرادي كه مشخص شده در برنامه هسته‌يي ايران درگير بوده‌اند را توضيح دهد و افراد، شركت‌ها و موسساتي كه ملاقات‌هايي با آنها انجام شده را مشخص كند. ايران اذعان كرد كه اين ديدارها انجام شده، اما اظهار داشت كه هيچ يك از آنها در رابطه با فعاليت‌هاي هسته‌يي، شامل غني سازي اورانيوم نبوده است و هيچ جزئياتي را ارائه نكرد. آژانس در ‌14 مي ‌2008 در خواست خود را براي پاسخ با جزييات مفصل‌تر تكرار كرد.

‌5- ايران در پاسخ به درخواست‌هاي آژانس، تلاش‌هاي انجام شده براي خريد چشمه‌هاي نوتروني در سال ‌2003 را تكذيب كرد. ايران همچنين تلاش‌هاي انجام شده در سال ‌1997 براي كسب دوره‌هاي آموزشي براي محاسبات نوتروني، جداسازي ايزوتوپي/ غني سازي، نرم افزار‌هاي موج انفجاري، چشمه‌هاي نوتروني و موشك‌هاي بالستيك (GOV/‌4/2008 ، بند ‌40) را تكذيب كرد. آژانس در رابطه با دلايل قرار دادن معادله گسترش شعاع دايره انفجار هسته‌يي "تيلور سدوف" با عكس‌هايي از آزمايش "ترينيتي ‌1945"، در سوابق كاري يك كارمند IAP سووالاتي را پرسيد. ايران خاطر نشان كرد كه دانشمند IAP بر روي تحليل ابعاد كار مي‌كرده است و اين امر در سوابق كاري‌اش به مراجعي كه در دسترس منابع آزاد بوده اشاره كرده است، آژانس اجازه نيافت تا با اشخاص مربوط به اين موضوعات ملاقات كند و به ارزيابي خود از اطلاعات ارائه شده از سوي ايران ادمه مي‌دهد.

B.2 سوالاتي كه در نامه مورخ ‌9 مي ‌2008 آژانس به آن پرداخته شده است.

آژانس از ايران در مورد برنامه هسته‌يي‌اش درخواست توضيحات بيشتر كرد كه در مجموع سوالات مربوطه شامل موارد زير است:

الف) اطلاعات مربوط به ملاقاتي در سطح بالا در سال ‌1984 در مورد احيا برنامه هسته‌يي ايران قبل از انقلاب

ب ) اطلاعات درباره يك نامه كه بوسيله رئيس شوراي تشخيص مصلحت در سپتامبر ‌2006 منتشر شده كه اشاراتي به احتمال كسب سلاح هسته‌يي دارد.

ج) تلاش‌هاي رئيس سابق مركز تحقيقات فيزيك نظري و به وسيله SHIG در مورد خريد اقلام با كاربري دوگانه و استفاده هسته‌يي از طرف دانشگاه فني و سازمان انرژي اتمي ( GOV/‌4/2008 بند ‌18 )

د) حيطه ديدار از سوي مقامات انرژي اتمي از تاسيسات هسته‌يي در پاكستان در سال ‌1987

ه) اطلاعات در مورد ملاقات‌هايي بين مقامات ايران و اعضاي شبكه خريد درسال ‌1993 در دبي

و) نقش كميته مركزي انقلاب اسلامي در مبادلات مربوط به خريد يا شبكه خريد در سال ‌1989

ز) آيا پروژه‌هاي زير ؛ اهداف، وضعيت حال و اشخاص درگير در آنها وجود داشته يا در حال حاضر وجود دارند:

پروژه ‌8/4، پروژه ‌14/3، پروژه ‌8، پروژه ‌13 (پروژه ‌44)، گروه ‌14، پروژه ‌10، پروژه ‌19، پروژه ‌159

ح) اسناد مكمل در رابطه با ورقه‌ها و ميله‌هاي آلومينيومي كه در ‌27 ژانويه ‌2006 به آژانس ارائه شده است. (GOV/‌15/2006، بند ‌37)

ط) ماهيت اهداف پيش بيني شده و كاربرد تجهيزات مربوط به نظارت تشعشع كه يك كارمند عضو IAP تلاش كرده بود آن را درسال ‌1998 بدست آورد.

ي) اطلاعات در مورد اهداف فعاليت انجام شده توسط شركت پيشگام در حدود سال ‌2000 در مورد طراحي روند مبتني بر PUREX براي سازمان انرژي اتمي و؛

ك) توافقي كه به گفته منابع آزاد اطلاعاتي در ‌21 ژانويه ‌1990 به وسيله وزير دفاع و پشتيباني نيروهاي مسلح جهت ساخت رآكتور ‌27 مگاواتي در اصفهان به امضاء رسيد.»/انتهاي پيام/
چهارشنبه 8 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: شبكه خبر دانشجو]

[مشاهده در: www.snn.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 451]