واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: شاخصههاي اقتصاد، خطري براي رشد و توسعه
اقتصادملي- غلامحسين دواني، يكي از اعضاي انجمن حسابداران خبره ايران است.
وي معتقد است كه براي حمايت از بازار سرمايه بايد سياستهاي اقتصادي حمايت از توليدكنندگان داخلي محور برنامه مسئولان و دولتمردان قرار گيرد. به علاوه دولتمردان سياسي- اقتصادي بايد چشمانداز تداوم فعلي شاخصههاي اصلي اقتصاد را خطري براي رشد و توسعه كشور دانسته و با تجديدنظر در سياستهاي خود راهكارهاي مناسبي جهت اجتناب از آسيب بيشتر را مطالعه كنند.
البته در درجه نخست بايد سياستهاي اقتصادي حمايت از توليدكنندگان داخلي محور برنامه قرار گيرد تا با توليد بيشتر چرخه اقتصاد فعال شود و با فعال شدن و تشديد آن پادزهر ويروس تورم ركودي، به پيكر اقتصاد تزريق شود. در چنين شرايطي بازار سرمايه از حالت فعلي خارج خواهد شد وگرنه حتي با فروش همه كارخانجات دولتي در شرايطي كه توليد در نقطه ايستايي قرار دارد تغييري به وجود نخواهد آمد.
* مباحث مربوط به شركتهاي سيماني و فولادي و همچنين عرضه اوليه كشتيراني را چگونه ارزيابي ميكنيد؟
صنعت فولاد پس از نفت بزرگترين بازار جهان به شمار ميرود، بهطوري كه حجم سرمايهگذاريهاي جهاني به عمل آمده در اين صنعت رقمي معادل 450 ميليارد دلار است. بنابراين فولاد، صنعتي زيربنايي است. با وجود آنكه متأسفانه بازارهاي جهاني بهدليل دلالبازي دچار نوساناتي ميشوند كه چندان هم پايدار نيستند. در مورد صنعت سيمان نيز كه بعد از فولاد صنعت قدرتمندي به شمار ميرود، باتوجه به حجم منابع مالي در دسترس كشورهاي صادركننده نفت بازار در اين صنعت همچنان پررونق خواهد بود، اما كشش عرضه و تقاضا و عامل قيمتگذاري در حال حاضر از عوامل محدودكننده آن به شمار ميروند كه بهنظر نميرسد اين عامل در بلندمدت پايدار بماند. اما صنعت كشتيراني مشابه اين دو صنعت نيست و ريسكپذيري آن بسيار بالاست، زيرا حاشيه سود صنعت كشتيراني ناچيز و جنگ رقابتي در آن وجود دارد. زيرا هر شخصي با خريد يا اجاره يك يا چند فروند كشتي و ثبت آن در يكي از مناطق ثبت مالياتي ميتواند وارد اين بازار شود، در حالي كه ورود به بازار سيمان و فولاد به اين آساني امكانپذير نيست.
* خصوصيسازي شركتهاي دولتي را به شيوه فعلي تا چه حد موفق ميدانيد؟
فرآيند خصوصيسازي در ايران دچار تصميمسازيهاي سليقهاي شده و اين فرايند مسير طبيعي را طي نميكند. جنجال رسانهاي واگذاري با آنچه در عمل اتفاق ميافتد تفاوتهاي بسيار زيادي دارد و شخصاً چندان خوشبين به اين فرايند نيستم. مشكل قضيه آنجاست كه ما در مورد جهان و مسائل بيروني جامعه تا دلمان بخواهد اظهارنظر ميكنيم و راهحل ارائه ميدهيم، اما در مورد معضل خاص خودمان كمترين بهايي را نميپردازيم. ورود حجم معتنابهي از سهام شركتهاي قابل واگذاري دولتي به بازار سرمايه اگرچه حجم بازار را افزايش ميدهد اما از آنجا كه اين حجم فرايند خصوصيسازي و مشاركت مردم را به همراه ندارد نميتواند تأثير بسزايي در شاخص بورس بهوجود آورد و مديران بازار سرمايه با همه كوشش و تلاش هنوز قادر به زدودن آثار تخريبي دوره حباب و مسائل ناشي از سياستهاي اقتصادي دولت نشدهاند.
* فكر ميكنيد حضور در مجمع به سود سهام داران باشد يا فروش سهم قبل از برگزاري مجمع؟ وبهنظر شما اين روزها بيشترين نگراني سهام داران حول چه مسايلي است؟
سهامداران دو گونه هستند، سهامداران نهادي و سرمايهگذاران انفرادي. سهامداران حقيقي يا انفرادي هميشه چشمانتظار دريافت نقدي سود هستند. لذا طبيعيترين انتظار آنها تقسيم سود است. علاوه بر آن انتظار دارند در جريان شفافسازي و افشاي اطلاعات دروني شركت قرار گيرند. بنابراين در چنين شرايطي بيشترين نگراني سهامداران بلاتكليفي بازار و تداوم فعاليت شركتهاست.
* آينده بازارسهام را تا پايان سال 87 چگونه پيشبيني ميكنيد؟
سازوكار و بستر قوانين بازار سرمايه عملاً تكميل شده، اما ملاحظات سياسي- اقتصادي بازار را تحتتأثير خود قرار داده است. بدين تعبير كه متوليان بازار تلاشهاي مديريتي خود را در حوزة بازار سرمايه به عمل ميآورند، اما عوامل برونبازاري چندان هماهنگي نشان نميدهند. براي مثال سازمان خصوصيسازي در مقابل سازمان بورس يك سازمان موقتي و گذرا تلقي ميشود. لذا اين سازمان موقت كه بايد در خدمت بورس قرار گيرد، راهكاري مگر هماهنگي و تعامل با بازار سرمايه ندارد، به ويژه آنكه هر دوي اين سازمانها به نوعي زيرمجموعه وزارت امور اقتصادي و دارايي قرار دارند. باتوجه به شرايط فعلي و فقدان علايم روشن اقتصادي احتمالاً امسال بازار سرمايه دورة سختي را بايد تحمل كند.
* فكر ميكنيد براي توسعه بازار چه كاري ميتوان انجام داد؟
توسعه بازار سرمايه در گروي مشكلگشايي اقتصاد كشور و گشودن قفلهاست؛ زيرا بازار سرمايه به تنهايي نميتواند مشكل اقتصاد را حل كند. تجربه نشان داده كه با وجود آنكه بازار سرمايه آينه اقتصاد به شمار ميرود، اما كليت اقتصاد را نشان نميدهد. به ويژه در كشورهايي نظير ايران كه كوچكي بازار و ابعاد آن نمايندگي كليت اقتصاد نيست. علايم موجود در اقتصاد كشورهاي جهان متأسفانه نويد سال خوبي را نميدهند، كه بهنظر ميرسد باتوجه به عوامل داخلي و تأثيرگذاري عوامل خارجي، سال خوبي را تجربه نخواهيم كرد.
تاريخ درج: 7 خرداد 1387 ساعت 14:46 تاريخ تاييد: 7 خرداد 1387 ساعت 15:21 تاريخ به روز رساني: 7 خرداد 1387 ساعت 15:14
سه شنبه 7 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 266]