به ياد شهيد حسين لشكري، اولين اسير و آخرين آزادة ايراني

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، وي دوره تحصيلات ابتدايي را در زادگاهش به پايان رسانيد و براي ادامه تحصيل به قزوين آمد. در سال 1354 پس از گذراندن مقدمات آموزش پرواز در ايران، براي تكميل دوره خلباني به آمريكا اعزام شد و پس از بازگشت به ايران به عنوان خلبان هواپيماي شكاري اف – 5 مشغول به خدمت شد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي در پايگاه تبريز مشغول بكار شد ولي پس از آغاز جنگ تحميلي با شدت گرفتن تجاوزات رژيم بعث عراق به پاسگاه هاي مرزي جنوب و غرب كشور، براي دفاع از حريم هوايي ميهن اسلامي به دزفول منتقل گرديد. با آغاز جنگ تحميلي به خيل مدافعان كشور پيوست و پس از انجام 12 ماموريت، هواپيماي وي مورد اصابت موشك دشمن قرار گرفت و مجبور به ترك هواپيما آسيب ديده شد كه نهايتا در خاك دشمن به اسارت نيروهاي بعثي عراق در آمد. سه ماه اول دوران اسارت در سلول انفرادي بود و پس از آن در مدت هشت سال با حدود 60 نفر ديگر از همرزمان در يك سالن عمومي و دور از چشم صليب سرخ جهاني نگهداري مي شد. پس از پذيرش قطعنامه وي را از ساير دوستان جدا نمودند و بدينسان دوران اسارت وي طولاني شد. شهيد لشكري اولين خلبان آزاده ايراني بود كه در زمان اسارت، بعثي ها مي خواستند قدرت تحمل شكنجه خلبانان ايراني را با شكنجه و آزار و اذيت او محك بزنند و در نظر داشتند به هر نحو ممكن لشكري را به حرف بياورند، لذا وي را تحت انواع و اقسام شكنجه قرار دادند اما اين آزاده سرافراز با توكل به خداوند و تمسك به ائمه معصومين (ع) همه سختي ها را تحمل كرد و براي ساير آزادگان ميهن اسلامي الگوي صبر و بردباري شد. امير خلبان طيبي با اشاره به اينكه شهيد لشكري آخرين اسير ايراني بود كه به ميهن بازگشت مي گويد: صدام براي نگهداشتن امير لشكري در عراق پيشنهادات زيادي به وي داده بود، اما اين شهيد بزرگوار با رد پيشنهادات مختلف و تحمل انواع شكنجه هاي روحي و جسمي مقاومت كرد و پس از سال ها سربلند به ميهن بازگشت. وي كه بر سرپيمان خود با امام راحل، انقلاب اسلامي و مقام معظم رهبري بود پس از 16 سال اسارت به نيروهاي صليب سرخ معرفي شد و دو سال بعد پس از 18 سال در 17 فروردين 1377 به خاك مقدس وطن بازگشت. شهيد حسين لشكري، آزاده رادمردي بود كه پس از آزادي و در مراسم تجليل از وي، مقام معظم رهبري و فرماندهي كل قوا فرمودند: لحظه لحظه رنج ها و صبرهاي شما پيش خداي متعال ثبت و محفوظ است و پروردگار مهربان اين اعمال و حسنات را در روز قيامت كه انسان از هميشه نيازمندتر است، به شما باز خواهد گردانيد. وي سرانجام پس از سالها تحمل رنج و آلام ايام اسارت، روز دوشنبه 19 مرداد ماه سال 88 در بيمارستان لاله‌ تهران به درجه‌ رفيع شهادت نائل آمد. آري وقتي بي بال پرواز كني وقت ديگر اهميت ندارد، هر وقت مي تواني پرواز كني و چقدر قفس ذهن كساني كه تو را اسير وقت مي دانند تنگ است اي پرنده بي زمان. 7389/ 614/ 1644

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 487]