تبلیغات
تبلیغات متنی
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852221469
در روضه خوانیها چه میگویند ؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اندیشه - حامد فرجی - ممکن است در ایام فاطمیه به مراسم سوگواری حضرت صدیقه طاهره (س) که می رویم مشاهده کنیم یکی از روضه های رایج در این ایام روضه گریستن حضرت زهرا (س) بر پدر بزرگوارشان رسول خدا (ص) است . اما همیشه در ذهن خود با این مساله روبرو می شویم که واقعا کیفیت گریستن حضرت چگونه بوده است ؟ چرا که بارها شاهد آن بوده ایم برخی طوری این گریستن را وصف می کنند که گویی حضرت صدیقه طاهره (س) همواره در حال گریه و زاری بوده و از هرگونه مسئولیتی خود را فارغ می دانسته است . البته بدیهی است که حضرت در حد معتدل بر فقدان پیامبر خدا (ص) گریسته باشند و این اندوه آسمانی در تضاد با ارزش صبر و بردباری نخواهد بود ولیکن مثلا در برخی روایات به این نکته برمی خوریم که : « فاطمه به اندازه ای بر مرگ رسول خدا می گریست که مردم مدینه از او آزرده خاطر شدند و به او گفتند که گریه های تو ما را بسیار آزرده است . از این روی فاطمه در روزهای بعد به قبرستان مدینه می رفت و در آن جا هر چه می خواست گریه می کرد و آنگاه به منزل بازمی گشت . » ( ر. ک : عوالم الزهراء/ ص446 ) . البته این روایت مستند نیست ( ر.ک : فاطمه زهراء/ آیت الله فضل الله) اما باید توجه داشت این دست روایات اساسا با نگاه ما به جایگاه حضرت زهراء (س) ، آیات قرآن و روایات متقن در تضاد آشکار است . اولا حضرت زهراء (س) یک مومنه واقعی است که از همه چیزش در راه اسلام و دین خدا گذشته و از این جهت است که پیامبر اکرم (ص) در مقام ایشان می فرماید « ام ابیها » یعنی مادر پدرش . اگر چنین است که یقینا چنین است فاطمه که تمام وجودش شعار ارزش های اسلامی است نباید در برابر قضاء و قدر الهی تا این حد بی تابی کند که مردم مدینه از او ناراحت شوند . هرچند که فاطمه زهراء(س) شخصی همچون پیامبر اکرم (ص) را از دست داده است اما هیچ گاه ارزش اخلاقی صبر از بین نمی رود . چرا که صبر و بردباری از اصول اساسی اخلاق اسلامی است . خداوند در قرآن می فرماید : « فاصبر کما صبر اولوالعزم من الرسل »(احقاف/35) « صبور باش آن گونه که پیش از تو پیامبران اولوالعزم نیز صبور بودند . » یا در جای دیگری آمده است : « والله یحب الصابرین» (آل عمران/146) « خداوند بردباران را دوست دارد » . البته گریستن در اسلام مجاز است همان طور که پیامبر (ص) بر فرزندش ابراهیم مویه کرد یا یعقوب (ع) بر یوسف (ع) گریست . اما نباید گریه تبدیل به جزع و بی تابی شود که یقینا این کار از دیدگاه اسلام مشروعیت ندارد و در بعضی مجالس سوگواری تصویری از حضرت صدیقه طاهره (س) می سازند که اساسا بردباری ، الغیاذ بالله ، در ایشان وجود نداشته است . واین در حالی است که از امیرامومنین (ع) نقل شده است روزی یکی از یارانشان در حال گریستن بر فرزند خویش بود و ایشان فرمودند : « ان صبرت جری علیک القدر و انت ماجور و ان جزعت جری علیک القدر و انت مازور » ( بحار الانوار/ ج 79) « سرنوشت که خداوند آن را رقم زده است بهر حال بر تو جاری خواهد شد . لیکن اگر بردبار باشی پاداش نصیبت خواهد شد و اگر بی تابی کنی گنهکار خواهی بود . » ثانیا طبق روایات محکم فاطمه زهراء (س) بیشتر وقت خود را صرف دفاع از امیر المومنین (ع) کرده اند . خطبه ی مشهور فدک را می توان تماما دفاع ایشان از قلمرو ولایت علی ابن ابیطالب (ع) قلمداد کرد . ( ر.ک : شرح خطبه فدک / آیت الله منتظری ) البته برخی ادعا کرده اند که گریه های حضرت زهراء (س) برای نشان دادن مظلومیت امیرالمومنین (ع) و حقی بود که از ایشان غصب شد . اما آیا صرف گریه کردن می توانست یادآور از بین رفتن حق علی ابن ابطالب (ع) باشد ؟ خیر . چون فضای مدینه آن روزگار با روزگار حضرت سجاد (ع) متفاوت است و حضرت زهراء به عنوان سرور زنان عالم و دختر پیامبر می توانند با مردم سخن بگویند و چنین هم کردند و خطبه فدک یکی از آنهاست . آری می توان گریه امام سجاد (ع) را بر مظلومیت حضرت سید الشهداء برای این غرض دانست . چون ایشان هنگامی می گریستند که سخن از ظلمی در حق پدرشان یا یاران پدرشان به میان می آمد و بهانه ای ایجاد می شد برای اظهار ظلم بنی امیه علیه اهل بیت (ع) . ولی آن طور که در برخی روایات غیر صحیح وارد شده است و عده ای در مجالس سوگواری می گویند اصلا گویی حضرت زهراء (س) کاری جز گریستن بر پیامبر خدا (ص) نداشته اند ! باید توجه داشت که حضرت زهراء (س) یقینا اشکشان یک اشک الهی است تا آنکه یک اشک شخصی باشد . ایشان در رحلت پدرشان رحلت آخرین پیامبر خدا را می دیدند نه صرفا یک پدر را . و ازاین روست که می فرمایند : « یا ابتاه انقطع عنا خبر السماء » ( بحارالانوار/ ج 43) « ای پدر بعد از تو اخبار آسمان از گرفته شد »
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 359]
-
گوناگون
پربازدیدترینها