واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : /نمايشگاه مطبوعات و خبرگزاريها/ در كارگاه گزارشنويسي مطرح شد: RobertDeniro18th November 2008, 07:05 PMخبرگزاري دانشجويان ايران - تهران سرويس: رسانه كارگاه گزارشنويسي در حاشيهي سومين روز از پانزدهمين نمايشگاه بينالمللي مطبوعات و خبرگزاريها برگزار شد. به گزارش خبرنگار رسانهي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) علياكبر قاضيزاده - مدرس ارتباطات - در اين كارگاه با بيان اين كه گزارش شايد زندهترين شيوهي ارتباط با مخاطب باشد، اظهار كرد: در روزنامهنگاري و همچنين عالم اطلاعرساني مهارت خبر، مصاحبه و گزارش وجود دارد كه اگر رسانهاي را از اين مهارتها خالي كنيم آنچه باقي ميماند تنها عرصههاي عمومي است و آنچه كه يك رسانه را از لحاظ حرفهيي رسانه ميكند همين سه مهارت است. وي افزود: اخيرا در جشنوارههاي مختلف ديده ميشود كه قطعههاي بسيار خوبي در گروه گزارش داده ميشود كه اتفاقا اصلا گزارش نيست. شايد مقاله و يا يادداشت خوبي باشند اما قطعا گزارش نيستند. او ادامه داد: اين سوءتفاهم يعني در نظر گرفتن مقاله، يادداشت و غيره به جاي گزارش معمولا چند دليل دارد كه شايد مهمترين آن اين است كه مدرسان روزنامهنگاري اغلب دربارهي گزارشنويسي اجماع ندارند. اين مدرس ارتباطات تصريح كرد: از سوي ديگر كساني كه در رسانهها دبير و يا سردبير ميشوند نيز اغلب گزارش را با مهارتهاي ديگر اشتباه ميكنند. درباره برگزاركننده جشنوارهها هم اين مشكل صادق است. ضمن اين كه گزارشگران نيز گاهي نميدانند متني را كه تاييد كردهاند در كدام حوزه گزارشگري شامل توصيفي، تحقيقي و تحليلي جاي گرفته و اين كه اصلا گزارش نوشتهاند يا يادداشت و مقاله. او در ادامه به تعريف گزارش از اساتيد مختلف اشاره و خاطرنشان كرد: دكتر معتمدنژاد در تعريف گزارش اين طور ميگويد "گزارشگر از طرف و به جاي مخاطبان آنچه را او امكان ديدن ندارد، دريافت كرده و براي آنها بازگو ميكند" و يا اين طور ميگويد "گزارش يك نوع خبر توصيفي و يا تصويري از نظر كلام است و گزارشگر كسي است كه حواس خود را به مخاطبان قرض ميدهد". به گفتهي وي دكتر فرقاني نيز دربارهي گزارش ميگويد:"گزارش تلفيق خبر و تحقيق به اضافه بازسازي هنرمندانه صحنهها، موضوعات و حوادث و واقعيات زندگي پيرامون است". قاضيزاده ادامه داد: ديويد رندال، روزنامهنگار انگليسي، نيز گزارشگر خوب را كسي معرفي ميكند كه آگاهيهاي لازم جهان پيرامون را درباره يك موضوع زيبانويسي ميكند و به همه پديدهها نيز به يك اندازه اهميت ميدهد و سالي آدامز، روزنامهنگار انگليسي ديگر نيز گزارشگري را كاري دشوار، پرمسووليت و جذاب ميداند كه بايد در آن نكات تحقيقي و اساسي به بياني پرجاذبه به مخاطب منتقل شود. او در جمعبندي اين تعاريف تاكيد كرد: در مجموع از اين تعاريف ميتوان به نكاتي مانند اين كه گزارشگر نمايندهي مخاطبان بوده يا به توصيف و زيبانگاري نياز داشته با در نظر گرفتن ويژگيهاي پايه خبر نيازمند بوده و اينكه حتما بايد اطلاعات و نكتههاي لازم را از سوژه به دست آورده باشد رسيد. ضمن اين كه گزارش بايد به زبان قابل فهم براي مخاطبان نوشته شود. وي با اشاره به داشتن تجربه دست اول از سوژه در گزارشگري گفت: بسياري نويسندگان غيرايراني معتقدند گزارشگر نسبت به سوژه خود بايد تجربه دست اول داشته باشد و اين يعني گزارشگر خود بايد موضوع را لمس كرده و آن را تجربه كند تا بتواند آن را به خوبي به مخاطبش منتقل كند كه متاسفانه اين امر در بسياري از گزارشگرهاي امروز خيلي كم ديده ميشود. او ادامه داد: عاملي كه گزارشي را خواندني كرده و از مقاله، يادداشت و نقد جدا ميكند، حضور گزارشگر در صحنه است كه البته اين حضور تنها به معناي ديدن و مشاهده نيست، بلكه به معناي حضور آگاهانه همراه با تجربه، شعور حرفهيي روزنامهنگاري و شم روزنامهنگاري است كه به خبرنگار فرصت ديدن و قضاوت ميدهد. اين مدرس ارتباطات با اشاره به اين كه دو نوع گرايش نادرست در كار گزارشگري وجود دارد، خاطرنشان كرد: تكيه بيش از حد به قابليتهاي نگارشي از جمله گرايشهاي نادرست در گزارشگري است. بسياري تصور ميكنند قلم بسيار گيرايي داشته و بر همين اساس به توصيفات سرد و يخ ميپردازند و به جاي آن كه به سراغ سوژهي اصلي بروند فقط به قابليتهاي نگارشي اهميت ميدهند كه گزارشها ادبيات محور هستند. وي ادامه داد: گرايش بعدي نيز دربارهي قطعههايي است كه پر از اطلاعات و آمار هستند اما يكي از مهمترين نكات يعني حضور گزارشگر در صحنه در آنها غايب است كه گزارش آنها نيز يك خطابه استدلالي است و قطعا خواننده صبوري براي خواندن گزارش نياز دارند تا گزارش را خوانده و با ربط دادن آنها به هم به نتيجه برسد. او همچنين با اشاره به اين كه گزارش دو ركن جدانشدني و حذف نشدني دارد افزود: مشاهده (حضور گزارشگر در صحنه)، نقل قول (مصاحبه و استناد به كتاب، بروشور و اطلاعات) دو ركن اساسي درگزارشنويسي هستند كه اطلاعات در اين زمينه نقش بسيار مهمي را ايفا ميكند. قاضيزاده داشتن آرشيو شخصي در قلمرو حوزههاي كاري خبرنگاران يكي از منابع خوب براي دسترسي به اطلاعات در حوزههاي مختلف عنوان و اضافه كرد: در گزارشنويسي بايد به ياد داشته باشيم كه براي مخاطب با حوصله و صبري مشخص مطلب مينويسيم و در نتيجه بايد ساده و كوتاه نوشته و از نقل قولهاي كوتاه و موثر با شاهد مثالهاي كافي استفاده كنيم. او در ادامه با اشاره به اين كه در عرف رسانههاي جهان خبر و گزارش تك محوري، شبه خبر و شبه گزارش خوانده ميشود، ادامه داد: اساس روزنامهنگاري تضاد، شگفتي و استثنا است و اگر اين موارد در خبر نباشد اعلاميهاي بيش نيست. وي گفت: تكيه تنها به رايانه، روزنامهنگاري كشور را به بنبست رسانده و باعث شده است روزنامهنگاري ما بسيار كمرمق شود، ضمن اين كه بر اين اساس نتوانستهايم مخاطبان لازم را به سمت رسانهها جذب كنيم. قاضيزاده مطالب رسانهها را خشك، سياسي و بحراني دانست و اضافه كرد: مسووليت روزنامهنگار بسيار زياد و حساس است به همين دليل با توجه به محدوديتهاي موجود باز هم بايد اخبار درست و مناسبي به مخاطب ارايه كرد. به گفتهي وي هرچه جامعه شفافتر، بازتر و به روي روزنامهنگار و مردم گشودهتر باشد مطمئنا موفقتر است چراكه باعث ميشود از تمركز قدرت جلوگيري شده و در نتيجه مردم سالاري و رفاه بيشتري براي آنها ايجاد شود. اين مدرس ارتباطات در پاسخ به سوالي درباره استفاده از فن داستاننويسي در گزارش تصريح كرد: تعداد زيادي از گزارشها به ويژه در حوزه شهري، گزارش از شخص و عاطفي شباهت زيادي به داستان دارند و تمام ملاحظات و مهارتهايي كه در قصهنويسي رعايت ميشود در آنها نيز كاربرد دارد. او تصريح كرد: تنها تفاوت در داستاننويسي و گزارشنويسي اين است كه در گروه اول تخيل نيز وارد ميشود اما در گزارشنويسي نميتوان چيزي را عوض كرده و در نتيجه تخيل را وارد كرد. سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 498]