تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817106008
اخراج به زمين
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
اخراج به زمين نويسنده: حسام الدين حقيقيان بازخواني ماجراي هبوط انسان با نگاهي انتقادي به انيميشنEX.ET همه چيز نشان مي دهد که با يک سياره پيشرفته و منظم روبه رو هستيم که ظاهرا هر آنچه در آن ديده مي شود، يا زرد است يا آبي يا سبز يا بنفش. موجودات متحدالشکلي که معلوم نيست بتوان گفت انساني هستند يا چيزي شبيه به انسان . با نظم و ترتيب خاصي ، از خانه هاي يک اندازه و هم قيافه بيرون مي آيند . در خيابان هاي متقاطع به گونه اي رفت و آمد مي کنند که ممکن نيست با يکديگر برخورد کنند و حتي بدون نياز به چراغ راهنما از چهارراه ها عبور مي کنند. هر کس وظيفه اي دارد و براي آن کاري در نظر گرفته شده . مردان اشيا را جابه جا مي کنند، زنان ورزش مي کنند و کودکان مشغول بازي هستند. داستان انيميشن از جايي شروع مي شود که کودکي که برق نگاه او و حرکات نامرتب بدنش او را از ديگران جدا ساخته، مشغول بازي با همان چيزي است که دوران کودکان ديگر با آن مشغول وقت گذراني هستند. اما او ترجيح مي دهد مانند ديگران نباشد و با خميري که در اختيار دارد، چيزي بسازد و ترکيب ثابت چهارگوش آن را برهم بزند. دوستان حسود او اين يکه تازي را برنمي تابند و به گروه مادران که در کنار آنها مشغول ورزش هستند، اطلاع مي دهند. خبر به گوش مادر کودک بازيگوش مي رسد و او با مشاهده آنچه در جريان است، خجالت مي کشد و در پاسخ به نگاه هاي او معترض و طلبکار مادران ديگر، کودکش را برمي دارد و به سوي همسرش که در جايي آن طرف تر مشغول يک فعاليت ساده و تکراري است، مي دود. پدر با تعجب به سخنان کنايه آلود مادر گوش مي دهد که ناگهان کودک فراري به سراغ نوزاداني که مشغول تاب بازي هستند رفته و با دخالت در جريان منظم گردش تاب ها، همه نوزادان را واژگون مي کند. کار به محاکمه مي کشد و گروه سه نفره اي که مسؤول رسيدگي به پرونده کودک متخلف هستند ، نخست به آزمايش او مي پردازند . کودک مکعب رنگي منظمي که به او داده اند را به هم مي ريزد و رنگ هاي چهارگانه اي که دنياي آنجا را فراگرفته است، با هم ترکيب مي کند. گروه حاکم تصميم به درمان کودک مي گيرد. اين گونه مي شود که از طريق هيپنوتيزم او، دارويي معجزه آسا به وي خورانده مي شود که در نتيجه او را به ديگران شبيه مي سازد و از هر گونه تک روي برحذر مي دارد . از اين به بعد کودک بازيگوش که اکنون ديگر سر به راه شده، نه تنها به سراغ کارهاي پيشين خود نمي رود که حتي در دقت به خرج دادن و مرتب بودن، گوي سبقت را از ديگران مي ربايد و با هر گونه بي نظمي و نامتقارن بودن مخالفت مي کند. ماجرا به همين منوال ادامه مي يابد تا آنکه ظرفيت کودک به اتمام مي رسد و هنگامي که والدين او به عنوان جايزه او را مستحق خوردن بستني مي دانند، داروي خود را پس مي آورد و دوباره به ماهيت شرور خود باز مي گردد. کودک که در اين مرحله افسار گسيخته تر نشان مي دهد، همه چيز را به هم مي ريزد و با سوار شدن بر وسيله اي که شبيه به موتورسيکلت است و راندن بي قاعده در خيابان ها، به کلي نظم اجتماعي را به هم مي ريزد. نوبت به محاکمه دوم مي رسد. اما اين جلسه بيش از آنکه رسيدگي به يک مورد خاص باشد، مربوط به تصميم گيري درباره سرنوشت کودک است. گروه سه نفره از والدين کودک مي خواهند که موافقت خود را با تصميم آنها اعلام کنند و سپس در نمايي متفاوت از آنچه در زندگي معمولي در جريان است، کودک سوار بر يک سفينه کوچک به سوي فضا پرتاب مي شود. دل کندن از سياره خودي براي او دشوار است اما با گذشت زمان، او به موجودي ديگر تبديل مي شود و در قالب يک جنين انساني که در درون سفينه خود قرار گرفته، در مدار زمين و به سوي آن حرکت مي کند. نماي آخر، تصوير بزرگي است که نشان مي دهد همراه جنيني که سرنوشت آن را مرور کرديم، سفينه هاي کوچک ديگري مانند او به سوي زمين در حرکت هستند
انيميشن EX.ET در نگاه اول گزارشي از يک سياره ديگر است که با ذهنيت ما درباره موجودات فضايي همخواني دارد. با اين تفاوت که در آنجا قيافه موجودات انساني تر و کارهاي آنها به اعمال و رفتار انسان ها نزديک تر است و حتي چيزي مشابه خانواده نيز در آنجا وجود دارد. فضاي کلي سياره به گونه اي است که ساختار بنيادين و گسترده اي در همه حوزه هاي آن ريشه دوانده و همه موجودات و فعاليت هاي آنها در درون اين ساختار منظم شده اند. همه چيز ثابت به نظر مي رسد و هيچ چيزي خارج از قاعده تشابه و تکرار نيست. اشيا معمولا مربعي شکل هستند تا برگرداني از عناصر رنگي چهارگانه شکل دهنده سياره باشند و از سوي ديگر بر استواري و ايستايي زندگي در اين سياره تاکيد کنند. در درون اين نظم بي نظير که همه چيز از قبل در نظر گرفته شده و جا براي هيچ گونه احتمالي وجود ندارد، موجودي سربرآورده که اين نظم را نمي پذيرد و در صدد است تا شباهت ها را از بين ببرد و محدوديت هايي که باعث تمايز مي شوند را زير پا گذارد. اين چيزي است که در آزمون گروه حاکم از کودک -هنگامي که او رنگ هاي جعبه اي که به او داده اند را به هم مي ريزد - به خوبي نشان داده مي شود. از اين رو اشتباه نيست اگر بگوييم اين اثر درباره تقابل نظم و بي نظمي و درگيري ميان شباهت و تمايز و هويت و ماهيت است . با اين حال، سطوح معنايي عميق تري براي آن متصور است. EX.ET همچنين نشان دهنده يک جامعه پيشرفته و کامل است. چيزي شبيه به اتوپيا که در آن براي همه اتفاقات و رويدادها و اشخاص برنامه ريزي شده و سلطه قانون به کامل ترين وجه خود برقرار است . در اين جامعه تقسيم وظايف به خوبي صورت گرفته و هر کسي در جايگاه مخصوص خود مشغول به فعاليت است . فضاي کلي زندگي آن قدر منظم و قاعده مند است که گمان مي رود اين نظم اجتماعي تا بي نهايت ادامه خواهد داشت و همه لوازم و شرايط کمال و خوشبختي در طرح اوليه اين آرمان شهر لحاظ شده است. اگر چه مانند همه اتوپياها حس ماشيني بودن و دلزدگي ناشي از آن، همه جا را فراگرفته و کودکي که به دور از اين حس همچون فرزندي که مادرش را در آغوش مي گيرد، با خميري که به او سپرده اند بازي مي کند، متخلف محسوب مي شود. نتيجه درگيري کودک با قانون اجتماعي چيزي نيست جز اخراج او از اين جامعه کامل و فرستادن او به جايي دورتر که بتوانند ميزبان چنين موجودات قانون گريز و بي بند و باري باشد. اينجاست که زمين به عنوان محلي براي همه قانون شکنان و اخراجي ها معرفي مي شود. اين سياره، وطن کساني خواهد بود که لياقت حضور در جامعه متکامل و پيشرفته را نداشته و زندگي منظم و باقاعده را برنمي تابند و اکنون در ضمن تغيير شرايط و تبديل قيافه، به سوي يک مقصد مشترک و مشخص در حرکت هستند. با اين وجود، برچسبي که روي سفينه هاي اخراجي ها نقش بسته و حاوي نشان لک لک است، علاوه بر اينکه مفهوم نام اثر را روشن مي سازد-Express ET-پرده از لايه عميق تر معناي اين انيميشن برمي دارد. پلان آخر، آغاز يک حرف تازه است و آن اينکه همه کساني که در زمين زندگي مي کنند، پيش تر در جايي ديگر با شرايطي متفاوت با آنچه در زمين است، حضور داشته اند و اين طرح دوباره همان دغدغه هميشگي است که ما آدم ها از کجا آمده ايم و پيش از اين دنيا در کجا و چگونه بوده ايم؟ هر چند از سکانس هاي پيشين زندگي در سياره ديگر نيز مي شد حدس زد که اين کودک اولين و آخرين اخراجي نيست. آنجا که گروه سه نفره براي تخدير او به جعبه قرص ها رجوع مي کنند ، نشان داده مي شود که پيش از اين قرص هايي مصرف شده و پس از آن نيز افراد ديگري خواهند آمد که مستحق دريافت اين دارو باشند و اين گونه نيست که راه علاج اين کودک به يکباره کشف شده و داروي او منحصر به فرد باشد. همچنين سکوي پرتاب سفينه اخراجي به گونه اي است که نشان مي دهد تعداد زيادي سفينه از اين ايستگاه به فضا پرتاب مي شود و گويي اين رويه معمول اين سياره است که به صورت مداوم و هميشگي کساني که تاب تحمل زندگي در آن را ندارند، به سوي مقصدي مشخص پرتاب کند. مقصدي که پيش از ورود ، براي زيستن در آن آماده مي شوند و قيافه اي انساني به خود مي گيرند. هبوط انسان از يک نظم آسماني براي ما که در فضاي ديني بزرگ شده ايم، يادآور داستان خلقت است. در اديان ابراهيمي مبتني برآنچه در تورات و روايات ديني آمده است ، با اندکي تفاوت، اين آموزه وجود دارد که انسان پيش از آنکه زندگي خود را روي زمين آغاز کند، در جايي در همين دنيا اما نه در روي زمين - آنچنان که ماهم اکنون زندگي مي کنيم - روزگار مي گذرانده است. سپس بر اثر نافرماني و تمرد، از آن وضعيت خارج شده و پا به زمين گذاشته است. در روايت قرآني، انسان قبل از آنکه به زمين برسد در وضعيت بهشت گونه اي قرار داشته که شرايط کامل و ايده آلي براي زندگي محسوب مي شده و نيازهاي متعارف انساني همچون نياز به لباس و غذا بدون زحمت و مشقت برآورده مي شده است. در اين ميان او تنها مي بايست از قانوني پيروي مي کرده که يک فرمان بيشتر نداشته و آن نزديک نشدن به درختي مشخص بوده است که البته اين اتفاق نمي افتد و آدم به زمين هبوط مي کند و در شرايط زندگي او در زمين با آنچه پيش تر بوده متفاوت مي شود. با اين حال، اينچنين نيست که زندگي روي زمين يک وضعيت بحراني و نفرين شده باشد و امکان رستگاري براي انسان در زمين وجود نداشته باشد؛ آنچنان که در مسيحيت اين انگاره به چشم مي آيد. در قرآن بيان شده که پس از هبوط نيز هدايت هايي به سراغ انسان مي آيد که اگر او به استقبال آنان رود امکان نجات و بهره مندي از شرايط ايده ال را خواهد داشت. همچنين گفته شده که مقصود خداوند از آفرينش انسان، قرار دادن جانشيني براي خود در روي زمين بوده و در طرح خلقت، هبوط انسان پيش بيني شده و از اين رو زيستن در وضعيت ابتدايي ما قبل زمين، به مثابه قرار گرفتن در يک وضعيت آزمايشي به شمار مي رود؛ چيزي که در اين انيميشن نيز ديده مي شود و گويي آدم ها قبل از اينکه به اين دنيا بيايند، مدتي را در يک وضعيت کامل و ايده آل سپري مي کنند. منبع: همشهري آيه /ج
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 412]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها