تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815357365
دلالي پر سودترين شغل كشاورزي در كردستان
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، آنچه بيش از هر عواملي حتي حوادث غير مترقبه از جمله سرمازدگي محصولات، تگرگ و باران هاي سيل آسا كه نابودي محصولات كشاورزي را به دنبال دارد، كشاورزان را ناراحت و نااميد مي كند، فعاليت غير منطقي و سودجويانه دلالان محصولات كشاورزي در فصل برداشت است. اكثر محصولات كشاورزي بعد از توليد و بدون فرآوري به بازار عرضه مي شوند، اما دلالان هميشه به عنوان دست هاي پنهان در تعيين قيمت آن نقش دارند، بطوري كه حضور آنها در بازار فروش محصولات هميشه موجب نگراني كشاورزان است. متاسفانه به جز چند قلم از محصولات كشاورزي استان كردستان، مانند گندم، كلزا و دانه هاي روغني، اكثر قيمت محصولات كشاورزي در استان كردستان به طور مستقيم با دخالت دلالان تعيين و تثبيت مي شود. كشاورزان به عنوان زحمت كش ترين قشر جامعه در امر توليد و خدمت به عرصه اقتصادي كشور فعاليت دارند و هيچ وقت به سود واقعي و دست رنج خودشان نرسيده و در بسياري از موارد دخل و خرجشان به سختي برابري مي كند. با توجه به فصلي بودن زمان كار و درآمد كشاورزان استان كردستان و ضعف بنيه مالي، نخستين محصولات خود را به خاطر بدهي بانك و نيازمندي با هر قيمتي كه از سوي دلالان تعيين شود مي فروشند. در برخي موارد نيز به دليل هزينه هاي كلان حمل و نقل و محدوديت در مدت زمان برداشت محصول، كشاورزان چاره اي جز تسليم شدن به فروش ندارند. در اين گزارش اجمالي نگاهي به سايه سنگين دلالان در فروش محصول توت فرنگي و سيب زميني به عنوان دو محصول عمده كشاورزي كردستان مي اندازيم. حبيب اله رحيمي سيب زميني كار كردستاني به خبرنگار ايرنا گفت: كشاورزان مظلوم ترين قشر توليدكننده هستند كه حاصل رنج و زحمت يك ساله آنها هميشه از سوي دلالان به تارج مي رود. اين كشاورز سيب زميني كار اظهار داشت: كاشت محصولاتي كه خريد تضميني نداشته باشد در اين منطقه به دليل وجود دلالان، حركتي ريسك پذير براي كشاورزان است و به گونه اي كه كشاورزان بر اين باورند كه كشت اين محصولات مانند قمار است. وي بيان كرد: اكثر خريدهاي محصولات منطقه مانند سيب زميني، توت فرنگي، پياز، چغندر، هويج و يونجه هر ساله به صورت مافيايي از سوي دلالان در فصل برداشت قيمت گذاري مي شود. وي گفت: مثلا سيب زميني را در محل برداشت با قيمت 100 تومان مي خرند، اما تا به ميدان بار مي رسد قيمت بيش از سه برابر شده و اين در حالي است كه براي هر كيلوگرم حق حمل و نقل و كارگر تا سنندج كمتر از 10 تومان پرداخت مي كنند. در بسياري از موارد دلالان اين منطقه 70 الي 80 درصد سود مي برند در صورتي كه كشاورز زحمت كش با وجود زحمات زياد در طول سال و تقبل هزينه هاي كلان بذر، كود، كارگر، برق و سوخت و هزينه تمام سرمايه زندگي خود در فعاليت هاي كشاورزي، در فروش محصولات كمتر از 30 درصد سود مي برند. صديق نادري ديگر كشاورز كردستاني گفت: اگر قرار باشد از توليدكننده اي براي صادرات حمايت شود، معيار را فروش دلالان در نظر مي گيرند نه ميزان توليد كشاورزان، كه اين امر هميشه ما را از كشاورز بودنمان پشيمان مي كند. وي با اشاره به اجراي قانون هدفمند كردن يارانه ها افزود: تحقق اين قانون ملي بركات زيادي براي اقشار مختلف جامعه داشت، اما براي ما كشاورزان به دليل حضور دلالان، عدم افزايش قيمت فروش محصولات و در مقابل چند برابر شدن هزينه برق و سوخت ماشين آلات كشاورزي به ضرر ما است. علي قوامي يكي از كشاورزان سالخورده منطقه نيز گفت: تبليغات رسانه اي مسوولان در حمايت از كشاورزان تنها به نام كشاورزان است، بلكه بيشتر بكام دلالان اين حوزه است. وي با اشاره به غني بودن زمين هاي كشاورزي و آب در منطقه گفت: كشاورزان كردستاني مي توانند محصولات زيادي با تنوع بيشتر توليدكنند، اما به دليل عدم حمايت دولت در خريد تضميني و همچنين مشخص نبودن قيمت اين محصولات به ساير توليدات روي مي آورند. وي بيان كرد: در زمان خريد بذر سيب زميني در منطقه در فصل كشت، قيمت هر كيلو بيش از 15 هزار ريال است، اما در فصل برداشت قيمت هر كيلو به كمتر از يك 1500 ريال هم مي رسد. مهندس وريا حيدري كارشنان كشاورزي منطقه نيز، ضعف مالي كشاورزان در ايجاد سوله ها و انبارهاي محصولات كشاورزي را فرصتي براي توسعه فعاليت دلالان دانست و افزود: اگر كشاورزان كردستاني انبارها و سوله هايي براي نگهداري محصولات خود داشتند و در زمان مناسب به بازار عرضه مي كردند سود واقعي محصولات به خود آنان بر مي گشت. وي نبود صنايع تبديلي و بسته بندي را هم عاملي مهمي در حذف دلالان دانست و بيان كرد: تحقق اين امر باعث به حداقل رساندن فاصله قيمت توليد و مصرف محصولات كشاورزي مي شود. سيد عماد حسني نماينده مردم شهرستان هاي قروه و دهگلان در مجلس شوراي اسلامي نيز گفت: دستگاه هاي اجرايي در حوزه كشاورزي و بازار مانند جهاد كشاورزي، تعاون روستايي، اداره غله، سازمان بازرگاني، سازمان پايانه و حمل و نقل و شهرداريها نيز بايد با در اختيار گذاشتن امكانات خود براي كشاورزان، حضور دلالان محصولات كشاورزي در اين بخش را كمرنگ كنند. وي اقدام شهرداري تهران در واگذاري كانكس ها و غرفه هاي ميوه فروشي به كشاورزان را نمونه اي مناسب از حمايت دستگاه هاي دولتي از كشاورزان عنوان كرد و گفت: اين امر موجب حذف دلالان در معاملات ميوه و تعيين قيمت هاي واقعي براي كشاورز و خريدار مي شود كه اين حركت همه بايد به صورت الگو در ديگر شهرهاي كشور انجام شود. وي تشكيل تعاوني هاي روستايي و افزايش تعداد نمايشگاه هاي عرضه فروش محصولات كشاورزي منطقه متناسب با زمان برداشت محصولات منطقه را نيز بسيار موثر خواند و بر آن تاكيد كرد. وي تدوين قوانين جديد و لازم براي حمايت بيشتر از قشر توليدكننده در كميسيون كشاورزي مجلس را نيز بسيار موثر دانست و گفت: توسعه پايدار منطقه در گرو حمايت از توليدكنندگان است كه در اين ميان كشاورزان بيشتر از هر توليد كننده ديگري در كشور نيازمند حمايت هستند. حسيني پرداخت وام و تسهيلات ويژه به كشاورزان در زمينه ايجاد سوله ها و انبارهاي لازم براي محصولات خود را در حذف دلالان محصولات كشاورزي موثر عنوان كرد. اين نماينده مجلس با اشاره به مرزي بودن استان كردستان اظهار داشت: تدوين برنامه اي منظم براي كاهش و افزايش ميزان ترانزيت محصولات كشاورزي در مرزهاي استان بايد بر اساس زمان برداشت محصولات كشاورزي منطقه تضمين شود. وي افزود: متاسفانه به دليل عدم شناخت مسوولان از زمان برداشت محصولات كشاورزي منطقه، محدوديت هايي براي صادرات محصولات كشاورزي در نظر گرفته شده است، به اين طريق كه با فروش محصولات كشاورزي به دلالان، تعرفه هاي صادراتي كاهش مي يابد و صادرات بيشتر مي شود كه اين اقدام اگر چه به نام كشاورز صورت مي گيرد، اما تنها به نفع دلالان پايان مي يابد. وي اعلام كرد: از پتانسيل مرزي بودن كردستان دستگاه هاي اجرايي متولي حمايت از كشاورزان بايد براي فروش محصولات منطقه بدون واسطه استفاده كنند. رييس جهاد كشاورزي استان كردستان نيز در اين مورد گفت: كشاورزان براي كنترل بازار و قيمت محصولاتشان، نبايد اجازه دخالت بيش از حد به دلالان بدهند. ابراهيم حسن نژاد با بيان اين كه كشاورزان مي توانند با تشكيل تعاوني هاي كشاورزي مانع ايجاد بازار سياه از سوي واسطه ها شوند، اظهار كرد: كشاورزان بايد با راه اندازي تشكل هاي محلي در بحث توزيع و فروش مستقيم محصولات توليد شده در منطقه شركت كنند كه قطعا در اين صورت سود حاصل از اين كار عايد خودشان مي شود. وي هوشياري و هماهنگ بودن كشاورزان منطقه در كنترل بازار را بسيار مهم خواند و افزود: كشاورز به عنوان يك توليدكننده بايد در مديريت بازار نقش اساسي داشته باشد كه تحقق اين مهم نيازمند هماهنگي بيشتر آنها است. وي با اشاره به امكان نگهداري بسياري از محصولات كشاورزي تا زمان تثبيت قيمت آنها از سوي بازار گفت: اين امر نياز به مديريت دارد و جهاد كشاورزي نيز در اين زمينه براي مشاوره و همكاري بيشتر در خدمت كشاورزان است. رييس سازمان جهاد كشاورزي استان كردستان با اشاره به وضعيت كنوني اين استان در زمينه توليد توت فرنگي گفت: به طور متوسط سالانه بيش از دو هزار و 300 هكتار از مزارع استان به كشت توت فرنگي اختصاص پيدا كرده است كه پيش بيني مي شود بيش از 30 هزار تن توت فرنگي در سال در استان برداشت و به بازار مصرف عرضه شود كه مديريت اين امر شرايط ايجاد اشتغال را هم فراهم مي كند. حسن نژاد خاطر نشان كرد: استان كردستان بيش از 80 درصد از توت فرنگي توليدي كشور را به خود اختصاص داده و شغل اكثريت قريب به اتفاق روستائيان شهرستانهاي كامياران و سنندج نيز كشاورزي و برداشت توت فرنگي است و هر روز نيز بر ميزان افراد فعال در اين عرصه افزوده مي شود. وي گفت: بيش از 70 درصد از توت فرنگي توليدي استان كردستان به صورت تازه خوري در بازار مصرف به ويژه تهران و سنندج عرضه مي شود و 30 درصد نيز به بخش صنايع تبديلي اختصاص پيدا مي كند. تبديل محصولات كشاورزي و توليد فرآورده هاي مختلف از آن نه تنها ارزش افزوده اين محصول را افزايش مي دهد كه اين امر باعث خواهد شد تا سود بيشتري به توليدكنندگان برسد و آنها مجبور نباشند كه بخش زيادي از سود عايد از توليد اين محصول را در بخشهاي حمل و نقل براي عرضه به بازار از دست بدهند. عدم وجود صنايع تبديلي از يك سو و نبود مديريت هماهنگي و يكپارچه از سوي ديگر براي عرضه توت فرنگي توليدي استان كردستان به بازار مصرف باعث شده است تا سود اصلي اين محصول به جيب افراد دلال و واسطه ريخته شود و كشاورزان نيز به اندك درآمد خود از اين محصول دلخوش باشند. در حال حاضر هيچگونه تعاوني يا حتي سيستم جامعي كه براي عرضه توت فرنگي كردستان به بازار مورد استفاده قرار گيرد، وجود ندارد و اين فرصت در اختيار افراد واسطه قرار گرفته تا با چشم طمع و گرفتن پورسانت هاي سرسام آور زمينه عرضه و فروش توت فرنگي كردستان را در بازار تهران فراهم كنند. فاصله بسيار زياد استان كردستان با مركز كشور از يك سو و هزينه هاي زياد براي حمل و نقل توت فرنگي در كنار بسته بندي نامناسب اين محصول از جمله مشكلاتي است كه در طول چند سال گذشته وجود داشته و هر چند كه تاكنون بارها براي رفع آنها اقدام شده ولي هنوز به نتيجه اي در خور توجه نرسيده است. يكي از كشاورزان منطقه در اين مورد گفت: در فصل برداشت توت فرنگي، قيمت هر كيلوگرم توت فرنگي در بازار سنندج كمتر از 10 هزار ريال است، ولي در بازار تهران اين محصول با قيمت بالاي 50 هزار ريال و حتي بيشتر هم عرضه مي شود. وي ادامه داد: براي يك كيلو توت فرنگي 14 هزار ريال به من كشاورز پرداخت مي شود كه با كسر هزينه حق العمل كاري فروشنده، حمل و نقل و خريد جعبه؛ اين رقم به كمتر از 10 هزار ريال مي رسد. اين كشاورز سنندجي با اشاره به وضعيت كنوني سيستم حمل و نقل براي عرضه توت فرنگي كردستان به بازار مصرف عنوان كرد: در حال حاضر ما از وسيله نقليه وانت براي حمل و نقل توت فرنگي خود استفاده مي كنيم كه البته به دليل نبود آسفالت و راه مناسب امكان تردد وسائل نقليه بزرگتر وجود ندارد. البته در بازار خريد همه محصولات كشاورزري و باغي كردستان همين روش حاكم است كه در نهايت سود محصولات كشاورزي بيشتر در اختيار دلالان است تا توليدكنندگان كه بايد براي اين مهم از سوي صاحبنظران و كارشناسان اقتصادي و كشاورزي برنامه ريزي مدوني صورت پذيرد تا زماني كه در كشور ما سود دلالان بيشتر از توليدكنندگان باشد، شاهد هيچگونه رشد واقعي و توسعه پايداري در بخش توليد نخواهيم بود. 7354/533/1594
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2513]
-
گوناگون
پربازدیدترینها