تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815620323
باستان شناسی ایران
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : باستان شناسی ایران zebelak18th September 2008, 12:12 PMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشندپیشگفتار ایران به دلیل داشتن سابقهی تاریخی طولانی و از آنجا که در زمرهی کهنترین مراکز سکونتی و زیستی انسان بوده، یکی از مناطق مهم باستانی جهان است و همواره مورد توجه و اقبال محققان و باستانشناسان بوده است. براساس آمار تخمینی و نه چندان دقیق، ایران دارای چهارسد هزار آثار باستانی شناخته شده مشتمل بر : بنا، تپه، قبرستان و محوطهی باستانی و تاریخی است که برای مطالعه و حفظ و احیاء آنها توان علمی و مادی بسیاری نیاز است. تاکنون بخش اندکی از این آثار مورد بررسی و کاوش قرار گرفته و تنها نزدیک به دو هزار اثر در فهرست آثار ملی ثبت شده است.(1) zebelak18th September 2008, 12:13 PMادوار باستانی و تاریخی ایران براساس مطالعات و یافته‌های باستانشناسی ادوار سنگی موقعیت طبیعی و شرایط خاص اقلیمی و جغرافیایی کشور ایران موجب شده تا این سرزمین در زمرهی یکی از نخستین زیستگاهها و کانونهای اجتماعی انسان پیش از تاریخ بشمار رود و مطالعات باستانشناسی، انسانشناسی و دیرینشناسی نیز این موضوع را تایید کرده است. گرچه پیدایش و ظهور نخستین گروههای انسانی در فلات ایران به روشنی معلوم نیست و نمی‌دانیم نخستین انسانها از کجا و کدام سو به آسیای غربی و ایران مهاجرت کرده‌اند، ولی به اعتقاد «دکتر فیلیپ اسمیت» باستانشناس کانادایی و کاوشگر محوطهی باستانی «گنج دره هرسین» که در شمار اولین دهکده‌های ماقبلی تاریخی در ایران است : «... منطقی به نظر می‌رسد، تصور کنیم که در دوران «پلیستوسن»(2) عمیق در حدود یک میلیون سال پیش، اجتماعات انسانی با ادوات سنگی مشخص خود بتدریج از آفریقا مهاجرت نموده و به مناطق اروپا و آسیای غربی و سپس بتدریج به نواحی میان دو رود و ایران وارد شده‌اند.»(3) کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند«ژاک دومورگان» باستانشناس فرانسوی در اواخر قرن گذشتهی میلادی تعدادی ادوات سنگی مربوط به عهد «پلیستوسن» را ازحوزهی دریای مازندران (کاسپین) کشف کرد.(4) در سالهای 67 و 1966 میلادی هیئتی از دانشگاه «مینوسوتا»ی آمریکا به سرپرستی «گاری هیوم» بررسیهایی در منطقهی «لادیز» و «مشکید» بلوچستان انجام داد و آثار و نمونه ابزارهای سنگی از عهد «پارینه سنگی عمیق» بدست آورد. باستانشناس نامبرده آثار یافت شده را فرهنگ «لادیزیان» نام نهاد. این یافته‌ها نشان می‌داد که جنوب شرقی ایران در عرصهی «پارینه سنگی عمیق» یعنی میان یکسد تا هشتاد هزار سال پیش مسکون بوده است.(5) طی یک بررسی باستانشناسی و دیرینشناسی در سال 1975 میلادی در شمال غربی ایران در ناحیهی جنوب شرقی دریاچهی ارومیه و منطقهی میان مراغه ـ میانه و تبریز و در دامنه‌های ارتفاعات سهند، آثاری متعلق به عهد پارینه سنگی زیرین بدست آمد. این نمونه‌های سنگی به نخستین ساکنان شمال غربی ایران و آذربایجان تعلق داشته‌اند. خانم «هند صادق کوروس» که بررسی مذکور را انجام داده، این آثار را مربوط به فرهنگ «آشولین»(6) دانسته و قدمت آنها را یکسد هزار سال پیش تخمین زده است.(7) ناحیهی دیگری از ایران که کهنترین آثارسکونت انسان در فلات ایران در آنجا یافت شده، حوزهی کشَف رود خراسان (چهل کیلیومتری شمال شرق مشهد) است که در سالهای 75، 1974میلادی دو دانشمند به نامهای «آریایی» و «تی‌بالت» شناسایی و بررسی کردند. در مسیر این رودخانه خشک و سیلابی نخستین رد پای آدمی در فلات ایران و مربوط به هشتسد هزار سال پیش بدست آمد. دانشمندان نامبرده نظر دادند که از دوران «پلیوسن» دریاچه‌ای در این منطقه وجود داشته که بتدریج خشک شده است. احتمالا اجتماعاتی از نخستین ساکنان ایران در اطراف این دریاچه ساکن بوده‌اند و ابزارهای گوناگون سنگی شامل : تیغه‌ها، رنده‌ها و چاقوهای سنگی از آنها به یادگار مانده است.(8) پروفسور «کارلتون کون»، باستانشناس آمریکایی نخستین کاوشهای خود را دربارهی دوران «پارینه سنگی متوسط»، در چند غار باستانی ایران به نامهای : کمربند و هوتو (در نزدیکی بهشهر)، شکارچیان (واقع دربیستون)، تمتمه (در حوالی شهر ارومیه) و خونیک (در خراسان جنوبی و نزدیکی مرز افغانستان) انجام داد. وی به نتایج سودمندی از ادوار سنگی ایران و فرهنگ «بارادوستیان» دست یافت و پس از چند سال کاوش در ایران نتایج کار خود را در کتاب ارزشمند «هفت غار» و نیز کتابها و مقالاتی دیگر چاپ و منتشر کرد.(9) کاوش در غار کمربند منجر به کشف شش لایه سکونتی در آن غار از دوران «پالئولیتیک» تا دوران «نئولیتیک پیش ازسفال»(10) گردید. در این غار تعدادی چاقوهای کوچک از سنگ چخماق و قطعاتی از استخوان سگ دریایی و آهوهای وحشی بدست آمد. ضمنا جمجمهی یک دختر بچه از نوع انسان «نئاندرتال» کشف گردید که در نوع خود منحصر بفرد بود.(11) کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشندآثار بدست آمده از غار هوتو که مجاور غار کمربند قرار دارد مکمل آثار یافت شدهی قبلی بود. مطالعات و کاوشهای ادوار سنگی و مرحلهی غارنشینی در ایران توسط «پروفسور مک بورنی»، درشمال شرق ایران و غارهای «کی آرام» و «علی تپه» گرگان و نیز غرب ایران و حوزهی ابرسن (زاگرس) مرکزی دنبال گردید و آثاری از دورهی «موسترین»(12) احتمالا مربوط به شصت تا پنجاه هزار سال پیش گردآوری و مطالعه شد.(13) از دورهی پارینه سنگی میانی با مشخصهی فرهنگ موسترین، آثاری در غرب و شمال غربی ایران خصوصا در غار «تمتمه» نزدیک ارومیه، غار «خر» و «شکارچیان» در بیستون کرمانشاه و دیگر غارهای حوزهی ابرسن (زاگرس) بدست آمده است. تجمع گروههای انسانی در ادوار «پارینه سنگی فوقانی» و «فراپارینه سنگی» عمدتا در غرب ایران و در حوزهی ارتفاعات ابرسن (زاگرس) متمرکز بوده و درشمال و شمال شرقی ایران بجز لایه‌هایی که در غار هوتو و کمربند، بهشهر و علی تپه یک بین بهشهر و گرگان کاوش گردید، آثاری از این دوره‌ها شناخته نشده است. باستانشناسان آثار دو دورهی یاد شده را که با تحول و تکامل دست ساخته‌ها و ادوات سنگی همراه بوده در مراکز باستانی دره هلیلان و مناطقی چون ایزه و ایوه در شمال خوزستان و غار «خر» بیستون و غار «پاسنگر» لرستان کشف کرده‌اند. بنابه اعتقاد باستانشناسان متخصص ادوار سنگی، شواهد روشن و قطعی از عصر «میانه سنگی» در ایران در دست نیست. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشندعصر «نوسنگی» را یک مرحلهی انقلابی در سیر حیات آدمی دانسته‌اند؛ زیرا در این دوره انسان در روند تکامل، گامهای بزرگی برداشت و به پیشرفتهای بسیاری در زمینه‌های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی دست یافت و ایران نیز همچون دیگر مناطق باستانی آسیای غربی و خاورمیانه در فاصلهی زمانی 9000 تا 7000 سال پیش از میلاد قدم درمسیر پیشرفت و تکامل نهاد. با افزایش جمعیت انسانی، بشر از عصر جمع‌آوری غذا یا (شکار) وارد مرحلهی تولید غذا یا (کشاورزی) شد. گونه‌هایی از حیوانات و گیاهان را اهلی کرد و به خدمت گرفت. و در این دوره صنعت سفالگری و هنر معماری بوجود آمد. آدمی با احداث خانه‌ها و دهکده‌های اولیه که به شکل بسیار ساده و ابتدایی و با گل و چینه و پوشش چوبی یا حصیری درکنارچشمه‌ها و امتداد رودخانه‌ها و مناطق امن ساخته می‌شدند غارنشینی را رها کرد و قدم به دورهی «استقرار در دهکده‌ها» و یکجا نشینی گذاشت که خود سرآغاز مرحلهی شهرنشینی بود. همزمان با پیدایش نخستین دهکده‌ها در میان دو رود (بین‌النهرین) شمالی، در ایران نیز شاهد شکل‌گیری دهکده‌های پیش ازتاریخی هستیم. از آن جمله‌اند : «تپه سراب» و «تپه آسیاب» کرمانشاه، «تپه گنج دره» در هرسین، «تپه گوران» در منطقه هُلیلان، «تپه حاجی فیروز» در نقده (آذربایجان غربی)، تپه «عبدالحسین» در استان کرمانشاه، تپه‌های «موسیان» و «علی‌کش» درمنطقهی دهلران، تپه «سنگ چخماق» در شاهرود، تپه «زاغه» دردشت قزوین، نخستین لایه‌های سکونتی در «سیلک» کاشان و تپه‌های «چغابنوت» و «بُنه فاضلی» درشمال دشت خوزستان. در میان تمام مراکز تاریخی یاد شده، تپه «گنج دره» هرسین به دلیل مشخصه‌های فرهنگی و باستانشناختی، بعنوان کاملترین و کهنترین دهکدهی پیش ازتاریخی مورد قبول عموم باستانشناسان قرار گرفته است. براساس شواهد موجود معماری، اول بار در گنج دره و چند تپهی باستانی عصر استقرار در دهکده‌ها، ابداع شد. منازل سکونتی در گنج دره در ابعاد کوچک با چینه و خشت خام شکل گرفته‌اند. خشتها مکعب مستطیلی و کوچک است و بعضی از دیوارها با مادهی سفید رنگی همچون گچ، اندود شده است. واحدهای ساختمانی دارای اطاقهای کوچک وانبارهایی در طبقهی زیرین‌اند و سیلوهای مدوَر برای ذخیرهی آذوقه در آنها تعبیه شده است. پوشش سقف اطاقها احتمالا با حصیر و یا تیرهای چوبی بوده که با گذشت زمان از میان رفته و اثری از آنها باقی نمانده است. zebelak18th September 2008, 12:13 PMعصر بعد از نوسنگی یا عصر فلز (ایران در هزاره‌های ششم، پنجم، چهارم پیش از میلاد) با ساختن نخستین نمونه‌های اشیاء فلزی، انسان قدم به عصری نهاد که به «عصر فلز» مشهور است. کهنترین فلزی که بشر کشف و از آن استفاده کرد، مس بود. یکی از مهم‌ترین تپه‌هایی که مس اول بار در آنها ظاهر شد «تل ابلیس» کرمان است. این تپهی باستانی در «دره بردسیر» و 72 کیلومتری جنوب شرق کرمان و سه کیلومتری جنوب دهکدهی دشتکار واقع شده است و در سالهای 1966 و 1967میلادی (1344 و 1345 خورشیدی) توسط هیئت باستانشناسان آمریکایی، اعزامی از موزهی «ایلینویز» به سرپرستی «پروفسور جوزف کالدول» کاوش گردید. تعدادی از نخستین کوره‌های ذوب مس در عمیق‌ترین لایه مربوط به هزارهی پنجم درتل ابلیس بدست آمد و اشیاء مسی شامل سنجاق و درفش، مهر و دستبند و حلقهی انگشتری از آنها کشف گردید. براساس یافته‌های باستانشناسی از اواسط دوران فلز، بجز مس، فلزات غیر ترکیبی و سهل‌الوصول دیگری چون قلع، طلا، نقره در چرخهی فن‌آوری مردمان آن عصر پدیدار شدند و شاید به این دلیل است که این دوره را دورهی فلز نام نهاده‌اند نه دوره مس. فن‌آوری ساخت و پرداخت سفال نیز در این دوران پیشرفت زیادی کرد. چرخ سفالگری به وجود آمد و کوره‌های پیشرفتهای برای پختن اشیاء و ظروف سفالی ساخته شد. نقوش سادهی هندسی تک رنگ به نقوش ترکیبی چند رنگ تکامل یافت و گنجینه‌ای گرانبها و ارزشمند به نام سفالینه‌های منقوش پیش از تاریخ بر جای ماند. عده‌ای از صاحب‌نظران نقوش روی سفالها را مقدمهی پیدایش نگارش (خط و کتابت) در نیمهی دوم هزارهی چهارم پیش از میلاد دانسته‌اند. نقطهی اوج و اعتلای هنر سفالینه‌های منقوش پیش از تاریخ (هزاره چهارم پ. م.) همان سفالینه‌های کشف شده در قدیمترین لایهی شوش (شوش یک و دو) و سایر تپه‌های متعلق به فرهنگ سوزیانا (14) است. فرهنگهای مهم پیش ازتاریخ ایران که در دورهی فلز و در طول هزارهی ششم تا چهارم پیش از میلاد به وجود آمدند، عبارتند از : 1. تپهی سیلک کاشان (سیلک دوم و سوم)؛ 2. تپهی گیان نهاوند (گیان پنجم)؛ 3. تپهی چشمه علی، ری (lb – la)؛ 4. تپهی اسماعیل‌آباد، ساوجبلاغ؛ 5. تپهی حصار (lla, b-la, b,c) 6. تپهی تل ابلیس، کرمان؛ 7. تپهی یحیی، کرمان (یحیی lVc, Vac, Vl)؛ 8. تل باکون، فارس (باکون، با سفال ساده و باکون با سفال منقوش) و چند تپهی پیش از تاریخ، هزارهی سوم پیش از میلاد در فارس؛ 9. شوش (شوش یک و دو) و تپه‌های مربوط به فرهنگ سوزیانا در دشت خوزستان؛ 10. تپه‌های سگزآباد و قبرستان، دشت قزوین. zebelak18th September 2008, 12:22 PMایران در هزارهی سوم پیش از میلاد هزارهی سوم پیش از میلاد با چند رویداد بسیار مهم و تاثیرگذار در زندگی ساکنان فلات ایران و خصوصا دشت خوزستان قرین است که هر یک از آنها در حیات اجتماعی ـ فرهنگی و اقتصادی آنان نقش بسزایی داشته است. رویدادهای مهم این دوره عبارتند از : 1. پیدایش و رواج نگارش (خط و کتابت) در مناطقی از ایران؛ 2. کشف فلز ترکیبی (آلیاژی) مفرغ؛ 3. قدرت یافتن سلسلهی عیلامی «آوان» و ظهور و تجلی فرهنگ و مدنیت عیلامی؛ 4. پیدایش شهرنشینی و گسترش کلان شهرها. zebelak18th September 2008, 12:22 PM1. پیدایش نگارش (خط) گرچه پیدایش و رواج نگارش نخستین بار در نیمهی دوم هزارهی چهارم پیش از میلاد در جنوب میاندورود و توسط کاتبان و دبیران سومری تحقق یافت، اما گسترش و تکامل آن به آغاز هزارهی سوم پیش از میلاد مربوط میشود. «سومری»ها ـ کهنترین ساکنان شناخته شدهی جنوب میان دو رود ـ قومی متمدن و پیشرفته بودند. از آنان با عنوان ساکنان غیرسامی میان دو رود یاد کرده‌اند. کاتبان سومری با ابداع خط میخی تصویری، جامعهی بشری را از دوران مجهول و تاریک پیش از تاریخ وارد مرحلهی تاریخی کردند.(15) کمی بعد از پیدایش خط میخی تصویری سومری و بابلی، ساکنان منطقهی شمالی دشت خوزستان و کوهپایه‌های ابرسن (زاگرس) نوع دیگری از خط میخی تصویری را ابداع کردند که به خط «ماقبل عیلامی» مشهور شد. گرچه اکثر صاحب‌نظران خط و زبانهای باستانی بر این عقیده‌اند که منشاء پیدایش خط از غرب ایران یعنی جنوب میان دو رود و سرزمین سومر بوده و پروفسور «والتر هینتس» می‌نویسد : «در 3000 سال پیش از میلاد وقتی که سومری‌ها خط تصویری را به عنوان بهترین وسیله برای مکاتبات خود اختراع کردند این ابداع به سرعت به همسایگان عیلامی آنها رسید» وی اضافه میکند : «صرف‌نظر از اختلاف در جزییات، تردید نباید کرد که خط تصویری عیلامی بر مبنای سرمشق سومری تدوین شده است. این خط به سرعت گسترش یافت و تقریبا همزمان در شمال شرق کاشان (میان تهران و اصفهان) و در شرق دور و جنوب در کرمان ظاهر شد»(16)، اما فرضیهی دیگری نیزدر سالیان اخیر مطرح شد که سیر پیدایش و تاثیرگذاری خط پروتو عیلامی (= ماقبل عیلامی) را از شرق به غرب می‌داند (17) و معتقد است که خط و نگارش تصویری ابتدا در حوزهی درهی سند و نواحی جنوب شرقی ایران به ظهور رسید و سپس به فارس و دشت خوزستان راه یافت. این فرضیه براساس کشف علایم پیکتوگرافیک و الواح پروتو عیلامی در کاوشهای «موهنجودارو»(18)، «شهداد»(19)، «شهر سوخته»(20)، «تپه یحیی»(21)، (لایهی IVC)، «تپه ملیان»(22) و «تپه قزیر»(23) شکل گرفته است. فرضیهی جدید به «نظریهی تک ریشه‌ای بودن خط» با تردید می‌نگرد و معتقد است همان‌گونه که خط «هیروگلیف»(خط تصویری مصری) همزمان و منتزع از خط تصویری سومری به وجود آمد، در درهی هند و جنوب شرقی ایران نیز خط تصویری دیگری به نام پروتو عیلامی شکل گرفت و رواج یافت. تپهی چغامیش دزفول را باید نخستین مرکز در ایران دانست که خط و کتاب اول بار در آنجا ظاهر شده است. چغامیش تپه‌ای است بزرگ که در حاشیه دشت شوش و 25 کیلومتری جنوب شرقی دزفول واقع شده است. این تپه را هیات مشترک باستانشناسان اعزامی از دانشگاه کالیفرنیا و موسسهی شرق‌شناسی دانشگاه شیکاگو به سرپرستی «پروفسور پینهاوس دولوگاز» و پس از وی خانم دکتر «هلن کانتور» در سالهای 1961 تا 1976 میلادی کاوش کردند. چغامیش یکی از مراکز مهم آغاز کتابت و شهرنشینی در ایران بشمار می‌رود و تعداد زیادی الواح گِلی (شمارشی) و قطعات و ظروف و کاسه‌های سفالی مشهور به «لبه واریخته» که از سفالینه‌های شاخص دورهی آغاز نگارش است، از این تپه به دست آمد.(24) از مراکز مهم دورهی آغاز تاریخی در دشت خوزستان، «شوش» این ابرشهر دنیای باستان و پایتخت امپراتوری عیلام است که از اواخر هزارهی پنجم و اوایل هزارهی چهارم پیش از میلاد مرکز سکونت و استقرار آدمی بوده است ولی در دوران آغاز نگارش، شهر چنان وسعتی یافت که بر 95 هکتار بالغ شد.(25) zebelak18th September 2008, 12:23 PM2. عصر مفرغ کشف فلز ترکیبی (آلیاژی) مفرغ رویداد مهم دیگری است که در هزارهی سوم پیش از میلاد، ایران شاهد وقوع آن بود. چند هزار سال از کشف نخستین فلز (مس) سپری شده بود تا آنکه در نیمهی اول هزارهی سوم پیش از میلاد آثار و شواهد مربوط به پیدایش مفرغ در ایران ظاهر گشت و عصر فلز جای خود را به دورهی مفرغ سپرد. این دوره را که از 2800 پیش از میلاد یعنی ظهور نخستین اشیاء مفرغی آغاز و تا 1300 پیش از میلاد که همزمان با پیدایش آهن است، پایان می‌یابد، عصر مفرغ نامیده‌اند و خود به سه دوره تقسیم میشود : مفرغ قدیم، مفرغ میانه و مفرغ جدید.(26) از مراکز مهم فرهنگهای عصر مفرغ ایران باید به غرب ایران و حوزهی ابرسن مرکزی (لرستان پیشکوه و پشتکوه) اشاره کرد که از ابتدای کشف مفرغ، صنعتگران مفرغ‌کار آن منطقه، در به کارگیری از این فلز مهارت تام داشتند و به عقیدهی «پروفسور لویی واندنبرگ» مفرغهای ساخته شده در کوهپایه‌های ابرسن (زاگرس) به صورت مال‌التجاره به سرزمین سومر و عیلام می‌رفته است.(27) کاوشهای «واندنبرگ» باستانشناس بلژیکی در گورستان باستانی «بنی سورمه» واقع در چوار ایلام که از مناطق آغاز مفرغ است منجر به تجدید نظر در گاهنگاری عصر مفرغ و اضافه شدن سه سده به تاریخ آن شد.(28) zebelak18th September 2008, 12:23 PM3. ظهور و به قدرت رسیدن حکومت عیلام (ایلام) از رویدادهای مهم فرهنگی و سیاسی ایران در هزارهی سوم پیش از میلاد، ظهور و قدرت یافتن حکومت و امپراتوری عیلام است که نقش مهمی در تاریخ سیاسی و فرهنگی ایران داشته است و به عبارتی : «تا پیش از مادها و پارسها حدود یک هزار سال تاریخ سرزمین ایران به تقریب منحصر به تاریخ عیلام بوده است.»(29) براساس یافته‌های باستانشناسی قرن اخیر، رد پای فرهنگ و تمدن عیلامی را از شرق رودخانهی دجله تا شهر سوخته زابل و از ارتفاعات ابرسن مرکزی تا بوشهر می‌توان سراغ گرفت. گرچه سرزمین اصلی عیلام در شمال دشت خوزستان بویژه شوش متمرکز بوده است، خاستگاه و نژاد عیلامیان و اینکه از چه نژادی بوده‌اند هنوز مشخص و روشن نیست. تا این اندازه گفته‌اند که آنان نه سامی نژادند و نه آریایی (هند و ایرانی) !!! و به گفتهی «والتر هینتس» : «نژادی هستند با استقلالی خدشه‌ناپذیر».(30) شاید بتوان آنان را ساکنان اولیهی دشت خوزستان دانست. سرزمین اصلی عیلام شامل ایالات شوش، آوان، سیماش، انشان (انزان)، پارسوماش بود که جز شوش و انشان هنوز محل دقیق ایالات نامبرده مشخص نگردیده و عیلام‌شناسان هرکدام برای تعیین محل آنها به حدس و گمان پرداخته‌اند.(31) در تاریخ عیلام بجز دورهی آغازین و چند دورهی متناوب، شوش همواره به عنوان مرکز فرمانروایی و پایتخت عیلام بوده و ایالات مختلف که به صورت فدرال اداره می‌شدند، از آن تبعیت می‌کردند. پیدایش نگارش و ورود ایران به ادوار تاریخی، خود با ظهور و پیدایش دولت عیلام همراه بود و می‌توان عیلامیها را نخستین مخترعان خط در ایران به شمار آورد. پا نوشت ها (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) zebelak18th September 2008, 12:24 PM4. پیدایش شهرنشینی و گسترش کلان شهرهای باستانی در ایران گرچه عده‌ای از صاحب‌نظران و پژوهشگران واژهی «شهر» و «شهرنشینی» را به هزاره‌های قبل از هزارهی سوم پیش از میلاد نیز تعمیم داده‌اند (32)، ولی با توجه به ویژگیهای در نظر گرفته شده برای یک شهر و وسعت و جمعیت و ساختارهای اجتماعی ـ سیاسی و شیوه‌های معیشتی در مرحلهی شهرنشینی، شهر به مفهوم اخص آن از اواخر هزارهی چهارم پیش از میلاد و خصوصا هزارهی سوم پیش از میلاد در ایران موجودیت یافت. شهرهای مهم ایران در هزارهی سوم پیش از میلاد عبارتند از : تپه حسنلو و هفتوان تپه در آذربایجان سیلک، کاشان حصار، دامغان گیان، نهاوند گودین، کنگاور شاه‌تپه و تورنگ تپه گرگان تپه قبرستان بوئین زهرای قزوین شوش، خوزستان تپه یحیی و شهداد، کرمان ملیان، فارس شهر سوخته، زابل zebelak18th September 2008, 12:25 PMایران در هزاره‌های دوم و اول پیش از میلاد تا آغاز سلسله‌ها و روی کار آمدن «ماد»ها و «پارس»ها چند رویداد مهم تاریخی و فرهنگی که در هزارهی دوم پیش از میلاد اتفاق افتاد، زمینه‌ساز تحولاتی شد که به تشکیل سلسله‌ها و ظهور نخستین حکومتهای مستقل همچون : «ماننا»، «ماد» و «اورارتو» و سرانجام به تاسیس امپراتوری وسیع هخامنشی انجامید. توالی و تداوم این رویدادها که هزارهی دوم و سده‌های آغازین هزارهی اول پیش از میلاد را دربر می‌گیرد، موجب شده که باستانشناسان از سال 2000 پیش از میلاد تا ظهور دولت ماد را با هم مورد مطالعه قرار دهند.(33) مهم‌ترین رویدادهای یاد شده عبارتند از : 1. دورهی برنز جدید (فرهنگ برنز لرستان) پایان عصر مفرغ و شروع دورهی آهن (کشف آهن). 2. رواج سفال خاکستری رنگ و فرهنگ مربوط به آن. 3. مهاجرت آریایی‌ها (هند و ایرانیان) به فلات ایران. 4. روی کار آمدن دولتهای مستقل به جای دولتشهرهای پیشین. 5. تجمع فرهنگهای مقیم و مهاجر خصوصا در مناطق غربی و شمال غربی ایران. zebelak18th September 2008, 12:25 PM1. پایان عصر مفرغ و شروع دورهی آهن (کشف آهن) گنجینهی مفرغ مکشوفه از گیلان و مناطق شمالی ایران که به «گنجینه املش» مشهور شده و اشیاء مفرغی مکشوفه از محوطه‌ها و گورستانهای باستانی لرستان که «فرهنگ مفرغ لرستان» نام گرفته است، از آنجا که اغلب این اشیاء در کاوشهای غیرعلمی و به طور قاچاق و یا تصادفی کشف شده‌اند، نمی‌توان انتساب آنها را به محل یا فرهنگ و قوم خاصی قطعی دانست و در مقایسه با مقدار اندکی که در کاوشهای علمی شمال ایران و یا لرستان بدست آمده‌اند به حدس و گمان آنها را شناسایی و تاریخ‌گذاری کرده‌اند.(34) گنجینهی مفرغ شمال ایران که به تسامح، «مفرغهای گنجینه املش»(35) نام گرفته، به اقوام محلی ساکن ارتفاعات گیلان و طالش منتسب هستند.(36) اشیاء مفرغ جدید لرستان نیز سرنوشت مفرغ گیلان را داشته‌اند و اکثرا در گورستانهای باستانی و از طریق سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2213]
-
گوناگون
پربازدیدترینها