واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: رابرت دنيرو، آخر كن ۶۱
جشنواره- گروه ادب و هنر:
رابرت دنيرو همهجوره كن ۶۱ را تمام كرد؛ هم با اهداي جايزه به برنده نخل طلا و هم با اكران آخرين فيلم اين دوره كن با نام «چي شد؟» به كارگرداني بري لوينسون و البته بازي خودش.
رابرت دنيرو روي سن تالار اختتاميه شصت و يكمين جشنواره بينالمللي فيلم كن رفت تا نخل طلاي اين دوره را به برنده منتخب هيات داوران به رياست شون پن، اهدا كند.
دنيرو در حال اهداي جايزه بهترين فيلم به لورن كانته فرانسوي
اما پيش از آن در اكران آخرين فيلم كن امسال حضور يافت؛ «چي شد؟» كه با شركت در بخش خارج از مسابقه، بهعنوان پايان دهنده كن از ابتداي جشنواره معرفي شد، فيلمي كمدي است كه براساس اتوبيوگرافي يك تهيهكننده هاليوود ساخته شده و دنيرو در نقش اصلي بازي ميكند؛ تهيه كنندهاي كه در ازدواج دوم نيز شكست خورده است.
بري لوينسون كه تا بهحال پايش به اين فستيوال اروپايي نرسيده بود، در كنفرانس خبري اين فيلم گفت: دنيرو هميشه هنرمندان و فيلمسازان را تشويق ميكند كه خاطراتشان را بنويسند و وقتي آنها اين كار را ميكنند، دنيرو آنها را تشويق ميكند كه آن را براي من بفرستند.
اين بار من پذيرفتم كه چنين اقتباسي را بسازم چون هم جالب بود و هم اينكه برخلاف قصههاي رياكارانه زيادي كه درباره هاليوود وجود دارد، آن را بسيار صادقانه يافتم.
آخرين فيلم مسابقه
اما اختتاميه بخش رقابتي كن امسال فيلم «فيلمبرداري در پالرمو» ساخته ويم وندرس، كارگردان سرشناس آلماني بود. وندرس پس از نمايش اين فيلم در نشست خبري حضور يافت و گفت : اين اولين فيلم من است كه سرانجام پس از 15 سال در اروپا ساختهام و قصيدهاي است در وصف قدرت موسيقي.
او كه آخرين فيلم جهاني اش در سال ۱۹۹۹، تقدير از موسيقي سنتي كوبا بود، اعلام كرد: موسيقي در زندگي من از اهميت خاصي برخوردار است. جرات ساخت فيلمي با اين محتوا و گوشسپردن به تمام چيزهايي كه ما را عميقا نگران ميكند، برگرفته از اين واقعيت است كه گروههاي موسيقي مورد علاقه من درباره موضوعاتي ميخوانند كه در هيچ فيلمي به آنها پرداخته نشده است.
من اين فيلم را بهعلت جذابيت هميشگي كشورهاي اروپايي شمالي نزد اروپاي جنوبي ساختهام و پيش از آغاز، خاطرات روزانه «وولفگانگ گوته» درباره دوران حضورش در ايتاليا را خواندم.
برنده نخل طلاي كن در سال ۱۹۸۴ براي «پاريس، تگزاس» در پايان اين نشست خبري، سينماي معاصر را بسيار پويا و زنده خواند و افزود: به عقيده من، آنچه روي پرده اتفاق ميافتد، برگرفته از زندگي مردم است.
ادامه اهداي جوايز بخش جنبي
پيش از معرفي برندگان بخش مسابقه اصلي، برندگان بخشهاي جانبي كن ۶۱ معرفي شدند.
فيلم سينمايي «تولپان» به كارگرداني سرگئي دوورتسوي فيلمساز قزاق درباره يك شبان دلشكسته، برنده جايزه اصلي بخش نوعي نگاه كن امسال شد كه توليد مشترك قزاقستان، روسيه، سوئيس، لهستان و آلمان است و از ميان ۱۹ فيلم اين بخش انتخاب شد.
جايزه هيات داوران اين بخش به رياست فاتح آكين، فيلمساز آلماني تركتبار هم به درام خانوادگي «سونات توكيو» ساخته كيوشي كوروساوا فيلمساز ژاپني رسيد.
فيلم مستند «تايسن» به كارگرداني جيمز توباك درباره زندگي جنجالي مايك تايسن، قهرمان اسبق بوكس سنگينوزن جهان جايزه نوعي نگاه «كي. او» را از آن خود كرد.
توباك ۶۴ ساله در مراسم اعطاي جوايز گفت: سفري طولاني داشتيم. وقتي كار را شروع كرديم فقط من و مايك (تايسن) بوديم و همه چيز طوري بود كه انگار داريم يك فيلم ويدئويي خانگي ميسازيم.
جايزه هيات داوران براي جذابترين فيلم اين بخش به «آسمان نهم» از آلمان ساخته آندرياس درسن تعلق گرفت و جايزه جديد اميد كه ظاهرا به اميدواركنندهترين اثر يك كارگردان اعطا ميشود، به «جنون سگي جاني» ساخته ژان استفن سواير از فرانسه رسيد.
اگرچه قرار بود هيات داوران بخش نوعي نگاه تنها ۳ جايزه اعطا كند، اما به گفته فاتح آكين، با توجه به ويژگيها و پرمايه بودن فيلمهاي امسال، مسئولان جشنواره اجازه دادند براي بخش نوعي نگاه ۲ جايزه ديگر نيز در نظر گرفته شود.
تاريخ درج: 5 خرداد 1387 ساعت 20:52 تاريخ تاييد: 6 خرداد 1387 ساعت 00:15 تاريخ به روز رساني: 6 خرداد 1387 ساعت 01:59
يکشنبه 5 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 354]