تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833230903
انتظارات نوجوانان
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : انتظارات نوجوانان نسترن7419th September 2007, 01:29 PMسلام من اين تاپيك رو زدم وممنون ميشم اگه فعال بشه . كاربراي نوجوان بيان بگن از ديگران چه انتظاراتي دارن و بقيه كاربرا هم بگن وقتي نوجوون بودن چه انتظاراتي از ديگران داشتن. god_girl24th September 2007, 07:37 PMجوانان و مشكلات مالي خانواده ها کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند تأمين زندگي و كمك به پدر و مادر و كاستن از مشكلات خانواده، يكي از مهمترين دغدغه هاي فكري جوانان و نوجوانان مي باشد. نوجوانان مخصوصا در خانواده هاي كم درآمد، مي خواهند تا جايي كه مقدور مي باشد با پيدا كردن شغلي مناسب، هم از فشار اقتصادي خانواده بكاهند و هم از لحاظ مادي به خود متكي باشند. بسياري از اين دوستان در خانواده هايي زندگي مي كنند كه دجار مضيقه مالي شديد هستند. در اين خانواده ها پدر براي گذران امور زندگي و امرار معاش از صبح تا پاسي از شب، مشغول كار و تلاش مي باشد. فرزندان خردسال و حتي نوجوانان و جوانان چنين خانواده هايي اكثرا از ديدن پدر و شنيدن صداي گرم و محبت آميز او ـ به دليل زود از خانه خارج شدن براي كار و دير برگشتن ـ محروم مي باشند. مشاهده اين فشارها و سختي ها، نوجوانان و جوانان را مصمم مي كند كه با پيدا كردن كاري هرچند موقت و با درآمد ناچيز به خانواده خود كمك كنند. دسته اي از اين نوجوانان درس و تحصيل خود را بطور كلي رها مي كنند و تمام تلاش و انرژي خويش را براي رسيدن به اين هدف، صرف مي كنند. گروهي ديگر هم در كنار درس و تحصيل به مشاغلي موقت و صوري دل مي بندند، تا از اين راه كمكي به پدر و مادر خود بكنند. «مريم» كه 17 سال دارد و تا سوم راهنمايي تحصيل كرده است، در اين زمينه مي گويد: «پدرم كارگر يك نانوايي فانتزي مي باشد. ايشان موقع كار با جديت و دلسوزي تمام كار مي كند، اما مزد و حقوق او بسيار ناچيز است و با زحمت و تلاش او قابل مقايسه نمي باشد. پدرم صبح ها ساعت 4 براي كار از خانه بيرون مي رود و شب ها دير وقت به خانه برمي گردد. با اين حال حقوق او كفاف زندگي 7 نفره ما را نمي دهد، مخصوصا كه خواهر بزرگترم در شرف ازدواج مي باشد. همين امر باعث شده كه من و خواهرم از تحصيل چشم پوشي كنيم و در يك بسته بندي مواد غذايي مشغول بكار شويم.» دسته اي ديگر از نوجوانان هم نه تنها به خاطر كمك به خانواده، بلكه به خاطر سرزنش هاي پدر و مادر ـ به دليل فشار مشكلات مالي و اقتصادي ـ به دنبال كار و اشتغال مي باشند. والدين اين دسته از نوجوانان به خاطر مشكلات مالي و تأمين فرزندان با سختي و مشقت، از آنها انتظارات فوق العاده اي دارند. گاهي اين والدين هستند كه از نوجوان شان مي خواهند دنبال كاري برود و با كسب درآمد، ولو به صورت ناچيز و اندك، به آنها كمك كنند. اگر هم فرزندان آنها كاري پيدا نكنند و يا مهارتي براي كاري نداشته باشند، خانواده، همه چيز را از چشم آنها مي بينند و به عدم امكانات و گاهي نداشتن استعداد وي توجهي نمي كنند. «سودابه»، يكي از دوستان جوان ما كه 18 سال دارد و ساكن قم مي باشد در مورد تأثير مشكلات مالي بر خانواده ها و عدم اشتغال جوانان مي گويد: «متأسفانه مشكلات مالي ميدان پيشرفت بسياري از نوجوانان مخصوصا دختران را محدود مي كند و از آنجايي كه بسياري از نوجوانان از لحاظ مالي كاملا وابسته به خانواده هاي خود مي باشند، اين وابستگي اقتصادي مشكلاتي را براي آنان بوجود مي آورد. گاهي اوقات والدين به دليل اينكه ما يحتاج فرزندان خود را تأمين مي كنند از انسان انتظارات فوق العاده اي دارند و فكر مي كنند هر چه از نوجوانان و جوانان خود مي خواهند بايد عملي شود و در اين زمينه دختران بيشتر آسيب مي بينند. والدين نمي دانند كه فرزندان آنها، از اينكه فشار مالي فقط روي دوش پدر و مادر مي باشد بسيار ناراحت هستند، ولي به علت پيدا نكردن كاري، نمي توانند از اين فشار بكاهند.» نوجواناني چون «سودابه» از والدين خويش انتظار دارند كه از هر گونه سرزنش فرزندان جهت نداشتن كار يا درآمد بپرهيزند و سعي كنند در كنار جوانان به رشد عاطفي، اجتماعي و اقتصادي آنان كمك كنند. والدين بايد بدانند كه احساس فداكاري و دلسوزي فرزندان، مخصوصا دختران نسبت به پدر و مادر، بيشتر آنها را وامي دارد كه به فكر كار و كمك كردن به خانواده باشند. اما همين كه مي خواهند وارد بازار كار شوند، با امكانات محدودي مواجه مي شوند و گاهي زير فشار قرار مي گيرند و عملا به كاري مي پردازند كه هيچ گونه آمادگي و علاقه اي به آن ندارند و استعدادهايشان نيز به هدر مي رود. به طور كلي تأمين شغل مناسب و راهنمايي جوانان و نوجوانان بايد از اهميت ويژه اي برخوردار باشد. كوتاهي و سستي در اين زمينه، جوانان را به انحراف، بزهكاري و اعتياد خواهد كشاند و چه بسا با ناراحتي هاي رواني مواجه خواهد ساخت. لذا پدران و مادران به عنوان بهترين مربيان و دلسوزترين افراد براي فرزندان، بايد آينده آنها را در نظر بگيرند و با برنامه ريزي صحيح و سنجيده در درجه اول نوجوانان و جوانان خود را به تحصيل و درس تشويق كنند. ممکن است مشاغل موقت و صوري در يك مقطع زماني بتواند كمكي به خانواده و يا نوجوان بكند، اما مانع پيشرفت نوجوان در امور تحصيل و علم مي شود و باعث مي شود آينده نوجوان فداي اين گونه مسائل ناچيز گردد. والدين محترم مي توانند با ايجاد روحيه قناعت و صبر و تحمل در فرزندان، آنها را به صرفه جويي و قانع بودن تشويق كنند و خود نيز با صبر و تحمل در مورد مسائل و مشكلات مادي و قانع بودن و صرفه جويي كردن، الگويي مناسب براي نوجوانان خويش باشند. از طرفي مسئولان امر نيز بايد با ايجاد مراكز آموزشي فني و حرفه اي براي چنين نوجواناني امكان كسب مهارت ـ در مدت نه چندان طولاني ـ را فراهم كنند تا نوجوان بتواند با آگاهي و كسب مهارت وارد بازار كار شود. همچنين مي توانند با ايجاد حرفه ها و كارهايي كه ضمن انجام آنها افراد، تجربه و مهارت روز افزون كسب مي كنند و سطح آگاهي علمي و حرفه اي خود را بالا مي برند، به استفاده صحيح از توانايي ها و مهارت هاي جوانان كمك كنند و امكان ارتقاي مهارتي آنان را نيز ضمن انجام كار، فراهم سازند. در كنار اين عوامل نوجوانان نيز بايد بدانند كهقدرداني از زحمات پدر و مادر و انتظارات بي جا از آنها نداشتن و صرفه جويي در هزينه ها و قناعت در امور مادي بهترين و شايسته ترين كمك به والدين آنها مي باشد. اگر نوجوانان از والدين خواهش ها و يا توقعات بي شمار نداشته باشند مسلما والدين نيز از نوجوانان به جز درس خواندن و تحصيل انتظار كار و يا درآمدي نخواهند داشت. بزرگترين آرزوي والدين موفقيت فرزندان در امر تحصيل و كسب مدارج علمي مي باشد. پس نوجوانان بايد با استفاده صحيح از راهنمايي هاي والدين و تحمل مشكلات به وسيله قناعت و صرفه جويي به فكر آينده خويش باشند و به مشاغل موقت و كاذب دل نبندند كه اين گونه مشاغل، مشكل مادي آنها و خانواده هايشان را حل نخواهد كرد. نسترن7424th September 2007, 09:41 PMمرسي از اينكه اين تاپيك رو فعال كرديد. به نظر من نوجوونا احتياج به اين دارن كه ديگران اونا رو درك كنن و براي مسائلي كه واسشون پيش اومده يا مياد راه حل انتخاب كنن و بدونن با سرزنش كردن كاري رو پيش نميبرن. royan_sade25th September 2007, 03:41 PMسلام . من انتظاراتي دارم كه خبلي از نوجوانان دارن . :( من دوست دارام والدينم اينقدر به من گير ندن.! :( تا يه چيزي مي شه سنت رو نكوبن تو سرت و بگن تو هنوز 15 سالته....... ! :( تا پايه كامپوتر ميشيني سرت داد نزنن و بگن بسه ! :( دوست ندارم دفتر خاطراتم و بخونن ! :( دوست ندارم تا مدرسه هم راهيم كنن وقتي من تو راه هيچ كاري نمي كنم ! :( دوست ندارم مادرم كتاب دفترام و چك كنه كه يه وقت من با كسي دوست نشم ! :( دوست ندارم دقيقه به دقيقه ازم بپرسن درسات رو خوندي ! :( دوست ندارم والدينم با دوستام تند صحبت كنن ! :( .............. به نظر شما يه دختر 15-16 چقدر تاقط اينجور كار ها رو داره ؟ :( اين كارا به ضرر والدين چون نوجوون تجربه زيادي نداره و ممكنه دست به خود كشي هم بزنه . :( amirala17th October 2007, 12:48 PMگر بین 13 تا 24 سال داشته باشید، چه چیزی باعث شادی شما خواهد شد؟ نتایج یک نظرسنجی جدید نشان می‌دهدکه برخلاف تصور معمول ،درا ین گروه ،روابط خانوادگی مهمترین عامل شادی است. به گزارش آسوشیتدپرس در یک نظرسنجی با بیشتر از 100 سوال از بیش از 1200 نفر فرد 13 تا 24 سال در مورد ماهیت شادی ، "گذراندن وقت با خانواده" در راس پاسخ‌ها قرار گرفت. در رده ی دوم میان پاسخ‌ها ، گذراندن وقت با دوستان و پس از آن ، گذراندن وقت با یک فرد مهم دیگر بود. تقریبا سه چهارم افراد جوان گفتند که رابطه‌شان با والدین‌شان باعث شادی آنها میشود. تعداد زیادی از جوانان به خصوص جوانان طبقه متوسط و زنان ، بیش از مردان احساس استرس می‌کردند. شاید فکر کنید که پول ارتباط مستقیمی با شادی دارد. در این نظرسنجی به پول به عنوان یک عامل مجزا برای شادی اشاره نشده بود، هر چند افراد با بیشترین درآمد خانوادگی عموما زندگی شادتری داشتند. با این حال داشتن والدین تحصیل‌کرده نسبت به درآمد ، عامل پیش‌بینی‌کننده قوی‌تری برای شادی بود. نزدیک به نیمی از پاسخ‌دهندگان گفتند که مذهب و مسائل معنوی برای‌شان بسیار اهمیت دارد. جالب اینکه اغلب این جوانان معتقد بودند که ازدواج باعث شادی آنها میشود و می‌خواستند روزی ازدواج کنند. اغلب آنها می‌خواستند روزی بچه داشته باشند. بالاخره هنگامی که از این جوانان نام قهرمانان‌شان را پرسیدند، حدود نیمی از آنها از یک یا هر دوی والدین‌شان نام بردند. و مادرها اندکی جلوتر از پدرها قرار داشتند. منبع : همشهری آنلاین نسترن7427th October 2007, 07:57 PMسلام ممنون از نظرات قشنگتون. به نظر من نوجوونا از خانواده ها انتظاراتي دارن كه براورده شدن اونا توسط خانواده ها كار سختي نيست. نوجوونا احتياج دارن كه ديگران بهشون اعتماد داشته باشن و كاري با دفترچه خاطرات و وسايل شخصي اونا نداشته باشن . خانواده ها بايد در طريقه دوستيابي با نوجوونا صحبت كنن و بعد از اينكه اونا با افراد نالايق دوست شدن اونا رو سرزنش نكنن و به نوجوونا تذكر بدن كه با دوستان نابابشون قطع رابطه كنن و در اين رابطه با اونا صحبت كنن. من از مطالبي كه روانشناسان درباره ي حساسيت اين سن و انتظارات نوجوونا گفتن اطلاعات جامعي ندارم و اينها نظرات شخصي من بود كه در بيشتر خانواده هاي روشنفكر اجرا ميشه و به نفع همه اعضاي خانواده هم هست.من خدارو شكر ميكنم كه در يك خانواده روشنفكر زندگي ميكنم ولي هستن و ميشناسم افرادي رو كه از دست خانواده هاشون ناراحتن اميدوارم همه خانواده ها به اونجايي برسن كه بتونن فرزند نوجوونشون رو اونطور كه بايد كنترل كنند. amirala26th November 2007, 12:19 PMحرف حساب نوجوان چيه ؟ 1- بلوغ يک دوره ي بحراني است که طي آن تغييرات زيادي را تجربه مي‌کنم. بسياري از رفتارهاي من براي سال‌هاي نوجواني طبيعي است. اگر شما بتوانيد اين واقعيت‌ها را درک کنيد و برخوردي متناسب با سني که دارم با من داشته باشيد، با موفقيت خواهم توانست اين مرحله ي بحراني را سپري کنم. 2- من در حال تغيير هستم و نبايد مرا يک کودک به شمار آورد. من در حال بالغ شدن هستم و شما بايد برخوردي را که در دوران کودکي با من داشتيد، تغيير دهيد. سعي کنيد همان گونه که با دوستان خود و ساير افراد بالغ رفتار مي‌کنيد، با من برخورد نماييد. 3- مخالفت، سماجت، يکدندگي، سرکشي و علاقه به استقلال، قسمت‌هايي از وضعيت طبيعي يک نوجوان هستند .اگر در زمينه اي با شما مخالفت کردم ، ناراحت نشويد. بيش از اينکه درباره محتواي نظرم نگران شويد، در مورد نحوه ي ابراز داشتن آن نگران باشيد. 4- اگر بخواهم به حرف‌ها و نصايح تکراري شما گوش دهم، مي‌توانم آنها را ضبط کنم تا شما نيازي به تکرار آن نصايح نداشته باشيد. بنابراين، از پند دادن و طرح پرسش‌هاي تکراري خودداري کنيد، در غير اين صورت سخنان شما را از اين گوش شنيده و از گوش ديگر بيرون خواهم کرد. 5- من اغلب فکر مي‌کنم که شما قديمي هستيد و در دوره‌هاي گذشته زندگي مي‌کنيد. من ديگر از شنيدن عباراتي مثل «زماني که به سن تو بودم» خسته شده‌ام. شما چطور مي‌توانيد مرا درک کنيد؟ 6- اگر با شما زياد صبحت نکردم يا مانند دوران کودکي‌ام به شما وابسته نبودم، نگران و ناراحت نشويد زيرا اين رفتارها در سنين بلوغ طبيعي است. 7- چنين به نظر مي‌رسد که از قدرت هوشي شما کاسته شده و ديرتر به مسائل پي مي‌بريد. شما چطور و از کجا مي‌دانيد که وظيفه ي من چيست؟ چطور مي‌توانم به نصيحت‌ها، راهنمايي‌ها و پيشنهادهاي شما عمل کنم؟ مرا تحمل کنيد. در عرض چند سال، چيزهاي بسياري را در برخورد با من خواهيد آموخت. 8- هر چه قدرت هوشي شما تحليل مي‌رود، حافظه و دانش من نيرومندتر شده و افزايش مي‌يابد. من تقريباً يک نابغه هستم و از همه چيز اطلاع دارم. فقط دوستان و نوجوانان ديگر ممکن است از من با هوش‌تر باشند. 9- ترجيح مي‌دهم کارهايم را به کمک دوستانم انجام دهم تا به کمک شما يا ساير اعضاي خانواده. اگر دعوت شما را براي رفتن به ميهماني رد کردم يا علاقه‌اي نداشتم با شما باشم، ناراحت نشويد. 10- همچون دوستان خودتان با من رفتار کنيد تا دوست شما شوم. به ياد داشته باشيد که من از يک انگاره و الگو، بيش از يک انتقاد آموزش مي‌بينم. 11- ممکن است ما مثل گذشته نتوانيم با هم صحبت کنيم زيرا کارهاي من زياد شده است. يا با دوستانم هستم يا با تلفن صحبت مي‌کنم و يا در اتاقم به سر مي‌برم. به همين دليل است که بيشتر صحبت‌هاي ما در مورد اشتباهات من و اينکه چه کار بايد بکنم و چه کار نبايد بکنم، مطرح مي‌شود. بيشتر بحث‌هاي شما يک سخنراني است که طي آن سعي داريد چيزي به من بياموزيد يا به نکته‌اي اشاره کنيد (ارزش تحصيلات، معني و مفهوم مسئوليت و...) بگذاريد فقط براي صحبت کردن با هم حرف بزنيم، درباره موفقيت‌ها، دلبستگي‌ها، و فعاليت‌هايم. 12- گاهي اوقات کوچک‌ترين کار شما مرا ناراحت مي‌کند، حتي پرسش ساده‌اي مثل «خوش‌گذشت؟» ممکن است باعث شود که جواب سربالا به شما بدهم. زياد ناراحت نشويد چون بي‌ترديد ناراحتي من از جاي ديگري است و مي‌خواهم آن را بر سر شما خالي کنم. بي‌حوصله بودن براي سن من طبيعي است. 13- گاهي اوقات اين طور به نظر مي‌رسد که من تقدّم و تأخر کارها را فراموش مي‌کنم؛ فعاليت‌هايي مثل صحبت کردن با تلفن، بيرون رفتن براي تفريح، خوش‌گذراني، ورزش و... براي من بسيار مهم‌تر از انجام کارهايي مثل تکليف‌هاي درسي و وظايف منزل هستند. من تنبل نيستم ولي چون کارهاي ديگري دارم نمي‌توانم به کارهاي بي‌اهميت بپردازم. 14- شما حافظه خود را از دست داده‌ايد و به ياد نداريد که احساسات يک نوجوان چگونه است. يک نصيحت را بارها تکرار مي‌کنيد، گويي پيش‌تر آنها را به من نگفته‌ايد. شما فراموش مي‌کنيد که بيست بار به من گفته‌ايد «اتاقت را تميز کن» يا «آيا درست را خوانده‌اي؟» آشپزي کردن از يادتان رفته است و غذاهاي خوشمزه درست نمي‌کنيد. 15- اگر کاري را از من خواستيد و من در حال انجام آن غرغر کردم، ناراحت نشويد زيرا راضي به انجام آن کار نيستم و از اين طريق آتش خشم خود را خاموش مي‌کنم. 16- هيچ‌گاه به زور مرا به انجام کاري ناگزيز نسازيد زيرا من خواهم آموخت که زور حرف اول را مي‌زند. اين کار باعث افزايش مقاومت، لجاجت و يکدنگي در من خواهد شد. مي‌خواهم مثل يک فرد بالغ با من رفتار کنيد. 17- اگر چه انتظار دارم مثل افراد بالغ با من برخورد کنيد، ولي گاهي خودم مثل بچه‌ها رفتار مي‌کنم. به جاي تاکيد بر رفتار بچه‌گانه ي من، کاري کنيد که احساس مسئوليت و آزادي و استقلال در من تقويت شود. 18- از جنگ و دعوا با من دوري کنيد زيرا هر جنگي برنده و بازنده‌اي دارد. تا زماني که بچه بودم هميشه شما برنده مي‌شديد ولي حالا ديگر چنين نيست. سعي کنيد انتظارات خود و نوع مجازات‌ها را براي من مشخص سازيد و در اجراي آن آرامش خود را حفظ کنيد. تلاش کنيد تا با هم سازش کنيم زيرا در اين حالت هر دو برنده خواهيم بود. 19- هيچ‌گاه نسبت به حرف‌هاي من واکنش شتابزده و سخت نشان ندهيد زيرا بيشتر اوقات فقط براي آغاز گفت‌وگو با شما چيزهايي به زبان مي‌آورم. 20- من به تشويق و درک متقابل و توجه مثبت از سوي شما به شدت نياز دارم و چون خودم به تنهايي قادر به تأمين اين کارها نيستم، به شما تکيه مي‌کنم. منبع : منبع: کليدهاي رفتار با نوجونان دکتر دن فونتنل – با تغيير و تلخيص flower horn20th January 2008, 11:45 PMسلام . من انتظاراتي دارم كه خبلي از نوجوانان دارن . :( من دوست دارام والدينم اينقدر به من گير ندن.! :( تا يه چيزي مي شه سنت رو نكوبن تو سرت و بگن تو هنوز 15 سالته....... ! :( تا پايه كامپوتر ميشيني سرت داد نزنن و بگن بسه ! :( دوست ندارم دفتر خاطراتم و بخونن ! :( دوست ندارم تا مدرسه هم راهيم كنن وقتي من تو راه هيچ كاري نمي كنم ! :( دوست ندارم مادرم كتاب دفترام و چك كنه كه يه وقت من با كسي دوست نشم ! :( دوست ندارم دقيقه به دقيقه ازم بپرسن درسات رو خوندي ! :( دوست ندارم والدينم با دوستام تند صحبت كنن ! :( .............. به نظر شما يه دختر 15-16 چقدر تاقط اينجور كار ها رو داره ؟ :( اين كارا به ضرر والدين چون نوجوون تجربه زيادي نداره و ممكنه دست به خود كشي هم بزنه . :( نسترن جان تو واقعا اینقدر دلخوری minam15th February 2008, 12:14 AMبه نوجوانت اعتماد کن! کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند 1- اگر چه ارتباط بین والدین و فرزندان بسیار اهمیت دارد ، ولی نوجوانان همیشه با بحث و گفت‌وگو اقناع نمی‌شوند. برخی از آنها نخست باید به یک رفتار عادت کنند و سپس تفکرشان تغییر کند. 2- از هر گونه بحث، موعظه، نصیحت و سر و صدا راه انداختن افراطی خودداری کنید. 3- انتظارها و مجازات‌ها را قبل از ارتکاب هر عمل نامناسبی تعیین کنید تا فرزندتان مسئولیت عمل خود را بر عهده گیرد و کسی غیر از خود او مسئول پاداش یا مجازات نباشد. از بی‌نظمی و تعیین مجازات پس از انجام خطا یا عمل ناشایست خودداری کنید. پاداش و مجازات را به رفتار او گره بزنید تا خودش مسئول باشد. از پاداش‌ها و مجازات‌هایی که هیچ ارتباطی با رفتار فرزندتان ندارد ، خودداری کنید. 4- هیچ‌گاه برای تغییر رفتار فرزندتان از زور استفاده نکنید، در صورت انجام چنین کاری، شما مسئول تغییر رفتار فرزندتان هستید نه او. 5- در ابتدای برخورد، مهمترین نکته این است که فرزندتان نتیجه ی عمل خود (پاداش و مجازات) را تجربه کند. تغییر رفتار یا اجرای یک خواسته اهمیت اولیه ندارد و گاهی در انتهای فرآیند برخورد ، به آن می‌رسید. از بازنده شدن در چند نبرد نگران نباشید زیرا در جنگ، برنده ی نهایی بودن اهمیت دارد. نخستین مسأله‌ای که فرزندتان باید بیاموزد این است که رفتارهای مختلف نتایج متفاوتی دارند. دومین نکته این است که او با انتخاب خود مسئول نتایجی است که به دست می‌آورد. سومین نکته این است که او آزادی انتخاب دارد و شما خواسته ی خودتان را به او تحمیل نمی‌کنید. آخرین انتظاری که شما دارید انجام یک رفتار خاص توسط فرزندتان است. اهمیت این انتظار کمتر از آن است که فرزندتان یاد بگیرد با انتخاب خود مسئول عمل و فرآیند رفتارهای خویش است. 6- فرزندتان ممکن است در پی‌آگاه شدن از درخواست شما و مجازات آن، رفتاری مرتکب شود که نتیجه‌ای منفی برای او داشته باشد. در این حالت ممکن است دیگران را مقصر قلمداد کند و مثلاً بگوید «تقصیر شما بود که من نتوانستم گواهینامه بگیرم.» اگر فرزندتان از چنین ترفندی استفاده کرد، به او بگویید «تو خودت تصمیم گرفتی لذا باید مسئولیت آن را نیز بپذیری. تو از نتیجه ی رفتارت اطلاع داشتی ولی باز به آن ادامه دادی. من فقط تا رسیدن به نتیجه یک ناظر بودم و دخالتی نکردم.» 7- از مجازات‌های سخت و طولانی استفاده نکنید زیرا 20 مجازات کوچک بسیار موثرتر از یک مجازات بزرگ است. 8- تأمین کردن تمام خواسته‌های فرزندتان، لوس کردن او و پیشتیبانی از او در برابر مجازاتی که نتیجه عمل او بوده است، مانع از تقویت احساس مسئولیت در فرزندتان میشود. 9- هیچ‌گاه فرزندتان را به خودتان وابسته نکنید زیرا در این صورت مسئولیتی در برابر رفتارهای خود احساس نخواهد کرد و استقلال او تأمین نخواهد شد. 10- تقسیم کار در منزل و واگذاری انجام دادن کارها به فرزندان، به تنهایی قادر نیست احساس مسئولیت آنان را تقویت کند و فقط نقش کمکی دارد. 11- اگر فرزندتان رفتاری مرتکب شد که اعتماد شما را از خود سلب ساخت، فرصت دوباره‌ای به او بدهید تا بتواند اعتماد شما را جلب کند. برای این کار باید به او آزادی عمل بیشتری بدهید. فرزند شما نیز باید به گفته‌هایش عمل کند. گفته‌های او را پی‌گیری کنید تا ببینید واقعیت دارند یا خیر. این پی‌گیری به دلیل بی‌اعتمادی نیست، بلکه برای این است که بتوانید اعتماد از دست رفته را دیگر بار به دست آورید. نسترن744th April 2008, 03:04 PMنسترن جان تو واقعا اینقدر دلخوری این پست برای من نیست [-X من دلخور نیستم و خوش بختانه هیچ مشکلی ندارم.:rolleyes: Nil0ofar15th April 2008, 05:38 PMسلام . من انتظاراتي دارم كه خبلي از نوجوانان دارن . :( من دوست دارام والدينم اينقدر به من گير ندن.! :( تا يه چيزي مي شه سنت رو نكوبن تو سرت و بگن تو هنوز 15 سالته....... ! :( تا پايه كامپوتر ميشيني سرت داد نزنن و بگن بسه ! :( دوست ندارم دفتر خاطراتم و بخونن ! :( دوست ندارم تا مدرسه هم راهيم كنن وقتي من تو راه هيچ كاري نمي كنم ! :( دوست ندارم مادرم كتاب دفترام و چك كنه كه يه وقت من با كسي دوست نشم ! :( دوست ندارم دقيقه به دقيقه ازم بپرسن درسات رو خوندي ! :( دوست ندارم والدينم با دوستام تند صحبت كنن ! :( .............. به سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 1080]
-
گوناگون
پربازدیدترینها