تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833276451
نقش دين در تربيت فرزندان(2)
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
نقش دين در تربيت فرزندان(2) نويسنده: اسماعيل اخلاقي ب. بعد از تولد از نظر دين اسلام، آداب و دستورات تربيتي و اخلاقي وجود دارد كه از بدو تولد فرزند بايد رعايت گردد و به آنها عمل گردد و عمل به اين سنن اخلاقي اي، زمينه تربيت سالم را در فرزند مطلوب تر مي سازد كه آثار چنين آداب اخلاقي هم به جنبه هاي مادي و جسمي مربوط مي شود و هم از سويي باعث باروري و تقويت جنبه رواني افراد مي شود. تاثيرات مثبت آنها در مراحل رشد و كمال بعدي بيش از پيش هويدا مي گردد و تربيت تدريجاً و با توجه به آموزه هاي تربيتي و سيره پيشوايان دين صورت مي پذيرد و كودك در آينده با اين واژه ها و كلمات انس مي گيرد، صدا و حركات را مي شناسد و بعضاً عكس العمل نشان مي دهد. برخي از اين آداب، از اين قرارند: 1. نقش شيرمادر دين اسلام، شير مادر را يكي از پاك ترين و سالم ترين غذاها براي كودك و حق طبيعي او مي داند. قر آن كرديم مي فرمايد: (وَالْوالِداتُ يُرضِعْنَ اوْلادَهُنّ حَوْلَيْنِ كامِلَيْنِ لِمَنْ ارادَ انْ يُتِمَّ الرّضاعَه)؛ (1) «مادران، فرزندان خود را دو سال تمام شير مي دهند،[اين حكم] براي كسي است كه بخواهد دوران شير خوارگي را تكميل كند». پيامبر خدا صلي الله عليه و آله مي فرمايد: «ليست للصّبيّ لبن خير من لبن امه؛ (2) هيچ شيري براي فرزند بهتر از شير مادرش نيست». امام صادق عليه السلام مي فرمايد: «ما من لبن يضع به الصّبيّ اعظم بركه عليه من لبن امّه؛ (3) براي فرزند شيرخوار هيچ شيري مبارك تر از شير مادرش نيست». از آن جا كه شير مادر نقش بسيار مهمي در تربيت جسمي، روحي و رواني فرزندان دارد، به همين جهت پيشوايان دين به اصحاب و پيروان خود در انتخاب «دايه» سفارش مي كنند. امام علي عليه السلام مي فرمود: «انظروا من ترضع اولادكم فان الولد يشبّ عليه؛(4) به دايه اي كه فرزندان شما را شير مي دهد، خوب بنگريد؛ زيرا كودك همانند وي مي شود». و نيز مي فرمايد: «تخيروا للرضاع كما تخيرون للنكاح فان الرضاع يعير الطباع؛ (5) براي شير دادن (دايه اي مناسب) انتخاب كنيد، همان طور كه در پيوند زناشويي (دختر مناسب) اختيار مي كرديد؛ چون شير دادن، سرشت كودك را دگرگون مي سازد». نكته قابل توجه كه در زمينه هاي تربيتي پيشوايان دين وجود دارد، اين است كه پس از ارائه آگاهي ها و آموزش هاي لازم براي تقويت و پرورش جسم و روان، نوبت تشويق و اهداي پاداش به كاربران اين آموزه هاست. ام سلمه از پيامبر صلي الله عليه و آله درباره زناني پرسيد كه به همسر و فرزندان خود خدمت مي كنند. آن حضرت پاداش هاي فراواني برشمرد و از جمله فرمود: «فاذا ارضعت فلها بكل رضعه تحرير رقبه من ولد اسماعيل؛ (6) هنگامي كه مادر به فرزندش شير مي دهد، در هر نوبت شير دادن، پاداش آزاد كردن يك بنده از فرزندان حضرت اسماعيل عليه السلام را مي برد». 2. گفتن اذان و اقامه در گوش كودك اذان و اقامه، چيزي است كه كودك مسلمان در اولين قدم كه در عرصه جهان بيرون از رحم مادر مي گذارد، با آن آشنا مي شود و در روايات آمده است كه: اذان و اقامه به گوش كودك خواندن، وي را از شر شيطان و بلاياي طبيعي و غير طبيعي مصون مي دارد. امام صادق عليه السلام اين مصونيت را چنين بيان فرموده است: «مروا القابله او بعض من يليه ان يقيم الصلاه في اذنه اليمني فلا يصيبه لمم و لا تابعه ابدا؛ (7) به ماما و برخي از كساني كه در اطراف كودك هستند، بگوئيد اذان بگويد كه در آن صورت، درد و مرض به سراغ او نخواهد آمد». از آنجايي كه كودكان در روزهاي اول زندگي، گفته هاي اطرافيان به خصوص پدر و مادر را به خوبي مي شنوند و عكس العمل نشان مي دهند و در ذهن خويش آنها را ضبط مي نمايند، پيشوايان دين به جايگاه و ارزش تربيتي «اذان» نگريسته و آن را مقدمه و پيش زمينه آموزه هاي ديني و تربيتي مي دانند و به آن سفارش كرده اند. امام صادق عليه السلام از پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله نقل مي كند: «من ولد له مولود فليؤذن في اذنه اليمني بأذان الصلاه و ليقم في اذنها اليسري فانها عصمه من الشيطان الرجيم؛ كسي كه فرزندي برايش متولد شد، پس در گوش راست او اذان بگويد به اذان نماز و در گوش چپش اقامه بگويد؛ زيرا آن باعث در امان ماندن كودك از شر شيطان است». 3. كام برداشتن كودك از ديگر آداب تربيتي، كام برداشتن كودك مي باشد و از زمينه هاي مطلوب به حساب مي آيد و در بهتر شدن شخصيت و رفتار وي در آينده تاثير دارد و سفارش شده با چيز شيريني مانند خرما، كام نوزاد را باز كنيد و يا با چيزهايي كه داراي قداست هستند مانند تربت پاك سالار شهيدان عليه السلام، بدين صورت كه نخست آن را ملايم و نرم ساخته و آنگاه به كام نوزاد انداخته شود. از جمله چيزهايي كه آثار و بركاتي دارد، تربت كربلاي حسيني است تا اين نوزاد با فرهنگ عاشورا و برنامه هاي تربيتي انقلاب امام حسين عليه السلام مأنوس شود. امام صادق عليه السلام فرموده است: «حنّكوا اولادكم بتربه الحسين عليه السلام فانّه امان؛ (8) كام فرزندانتان را با تربت امام حسين عليه السلام برداريد، پس به درستي كه او در امان است». از فرمايش امام صادق عليه السلام استفاده مي شود كه تربت امام حسين عليه السلام باعث امان كودك در دوره هاي بعدي مي گردد و او از دچار شدن به دين هاي انحرافي و شياطين و نيز بلاهاي طبيعي و غير طبيعي در امان است. همچنين پيشواي صادق آل محمد صلي الله عليه و آله فرموده است: «ما اظن احداً يحنك بماء الفرات الا احبّنا اهل البيت؛ (9) من گمان نمي كنم احدي را كه كامش را با آب فرات بردارند، مگر اينكه دوستدار ما اهل بيت خواهد شد». در اين روايت، به اثرات روحي و قداست «آب فرات» اشاره شده است؛ زيرا اگر كام كودكي را با آب فرات باز نمايند، به دليل قرب و فضيلتي كه آب فرات نزد اهل بيت دارد، فوائد جسمي و رواني آن روي شخصيت آينده كودك خواهد ماند. 4. تبريك و دعا تهنيت گفتن در تولد فرزند به پدر و مادر و سايرين نيز از آموزه هاي معصومان عليهم السلام محسوب مي گردد. مردي به امام صادق عليه السلام عرض كرد: من صاحب پسري شده ام. امام فرمود: «خداي را سپاس كه فرزند را روزي ات كرده است و آن را بر تو مبارك گرداند و او را حفظ كند و تو را از نيكي او بهره مند سازد». (10) امام صادق عليه السلام اظهار داشته است: «مردي ولادت فرزند مردي ديگر را چنين تهنيت و تبريك گفت: قدم سواركار نو رسيده، بر تو مبارك. امام حسن عليه السلام فرمود: از كجا مي داني كه او سوار كار خواهد بود؟ آن مرد عرض كرد: فدايت شوم! پس چه بگويم؟ امام حسن عليه السلام فرمود: بگو خدا، سپاس بخشنده را روزي ات كند، فرزند را بر تو مبارك گرداند، او را به رشد و كمال رساند و تو را از نيكي او بهره مند سازد». (11) تبريك گفتن، زمينه شادماني را براي پدر و مادر فراهم مي سازد و اين اظهار تهنيت و مبارك گفتن، مي بايست آميخته با ارزش هاي معنوي و آموزه هاي اخلاقي و يادآوري نعمت ها و سپاس پروردگار باشد و از پروردگار بخواهد كه براي اين فرزند، زندگي مطلوبي عنايت فرمايد. دعاي خير پدر و مادر، زمينه ساز زندگي مطلوب و مصونيت فرزند از آفات است و بسيار ثمر بخش مي باشد و باعث سلامت جسمي و درستكاري فرزند مي گردد. ضمنا ًروحيه اعتماد به نفس و ايجاد اشتياق و تلاش و ابتكار را در فرزند تقويت مي نمايد و اگر اين دعا نمودن براي فرزند در حضور جمع باشد، باعث مي گردد كه كودك به خودباوري برسد و زمينه هاي تربيت اخلاقي و عقلاني در او به وجود آيد. اگر ما به روش معصومان عليهم السلام نگاه كنيم، مي بينيم كه آنان هيچ گاه از دعا و استمداد از خدا براي كودك غافل نمي شدند؛ چرا كه اين، اساس كار تربيت است. 5. نام گذاري نام نيكو و متناسب با شخصيت خانوادگي، مذهبي و تاريخي، تاثير ويژه اي بر شخصيت آينده فرزند دارد. امام علي عليه السلام مي فرمايد: «اولين نيكي كه انسان به فرزندش مي كند، نام نيك است كه براي او انتخاب مي كند». (12) دين اسلام «نام نيكو» را يكي از مهم ترين حقوق فرزندان مي داند. پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله در وصيت به امام علي عليه السلام مي فرمايد: «يا علي حق الولد علي والده ان يحسن اسمه و ادبه و ...؛ (13) اي علي! حق فرزند بر پدرش اين است كه نام نيكويي براي او انتخاب كند و او را خوب تربيت كند». پيشوايان ديني ما بر همه فرزندان خود نام هايي با معناي عالي مي نهادند و كوشش مي كردند جامعه از نام هاي نيكو و با معنا بهره مند و از نام هاي بي معنا و زشت خالي باشد. پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و ائمه عليهم السلام نام هاي بد افراد را عوض مي كردند و نام هاي نيكو بر آنها مي نهادند. امام صادق عليه السلام مي فرمود:«پيامبر صلي الله عليه و آله نام هاي زشت افراد و ... را تغيير مي داد». (14) يعقوب بن سراج مي گويد: خدمت امام صادق عليه السلام رسيدم، ايشان بر بالين امام كاظم عليه السلام كه در گهواره بود، ايستاده بود و مدت زيادي با فرزندش كاظم عليه السلام چيزي مي گفت، و پس از آنكه فارغ گرديد، من از جاي خود برخاستم، ايشان خطاب به من فرمود: نزد مولايت بيا و بر او سلام كن. نزديك امام كاظم عليه السلام آمدم و بر او سلام كردم و اين طفل در گهواره با زبان فصيح پاسخ داد و فرمود: «نام فرزندت را كه خدا ديروز به تو عطا فرموده است، عوض كن؛ زيرا اسم هاي بد، مورد نفرت خدا است». وي مي گويد: خدا دختري به من عطا كرده بود كه نامش را حميرا گذاشته بودم. (15) آثار تربيتي نام نيك «نام» چه تأثيري مي تواند در تربيت داشته باشد كه از نيك و بد آن بحث شود؟ در پاسخ بايد گفت: نام نيك از چند جهت در تربيت انسان تاثير مي گذارد: 1. نام انسان، نماد و نشان دهنده هويت وي براي اطرافيان مي باشد و اغلب مليت هاي جهان با مشخصه هايي مانند اسم، هويت يابي مي كردند و از بقيه ملت ها و فرهنگ ها جدا مي شوند. 2. معمولاً انسان هايي كه داراي اسم نيكو هستند، سعي مي كنند مفهوم آن را در خود متبلور سازند و در رفتار فردي و اجتماعي نشان دهند و اما اسم هايي كه از روي شخصيت هاي كاذب افسانه اي و ماجراجويان گرفته مي شود، ممكن است در رفتار و گزينش اخلاقيات آنها تاثير گذار باشد. 3. نام انسان، برچسبي است كه از آغاز تا پايان عمر حتي قيامت همراه انسان است و بر او اثر تلقيني دارد؛ زيرا همه افرادي كه با انسان سر و كار دارند، با اين نام او را مي خوانند. اگر نام انسان فضل، ابوالفضل و عبدالله و از اين قبيل نام ها باشد، به انسان صفت فضيلت و بندگي خدا را تلقين مي كند و انسان كوشش مي كند اين صفات را در خود به جود آورد. كساني نيز كه با انسان سر و كار دارند، توقع دارند كه او مطابق نام خويش عمل كند. (16) بدين جهت در روايات آمده است: «در قيامت افرادي وارد بهشت مي شوند كه نامشان محمد است. خداوند مي فرمايد: آيا حيا نكردي و مرا معصيت كردي در حالي كه نام حبيب مرا بر خود داشتي؟ من از اينكه نام حبيبم را برخود داري، حيا مي كنم كه تو را عذاب كنم». (17) نام هاي زشت و بد، اثر سوئي بر انسان مي گذارد؛ علاوه بر اين، نام هاي بد و ناشايسته دست آويزي مي شود براي ديگران در تمسخر و اهانت و ضربه زدن به شخصيت انسان. پي نوشت ها : 1. بقره/233. 2. مكارم الاخلاق، ص203. 3. فروع الكافي، محمد بن يعقوب كليني، ج6، ص41، بيروت، دارالتعارف للمطبوعات، 1413ق. 4. همان، ص46. 5. همان، ص48. 6. بحارالانوار، ج103، ص351. 7. وسائل الشيعه، ج15، ص137. 8. مستدرك الوسائل، ج15، ص139. 9. همان. 10.كافي، ج6، ص19. 11. همان. 12. همان. 13. وسائل الشيعه، ج21، ص389. 14. بحارالانوار، ج101، ص235. 15. الرشاد، شيخ مفيد، ترجمه: سيد هاشم رسولي محلاتي ، ج2، ص306. 16. سيره تربيتي پيامبر صلي الله عليه و آله، سيد علي حسين زاده، ج1، ص46. 17. مستدرك الوسائل، ج15، ص130. منبع:فرهنگ کوثر81 ادامه دارد...
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 506]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها