تور لحظه آخری
امروز : شنبه ، 8 اردیبهشت 1403    احادیث و روایات:  امام موسی کاظم (ع):بهترین چیزی که بنده بعد از شناخت خدا به وسیله آن به درگاه الهی تقرب پیدا می کند، ...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

بلومبارد

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

خرید اکانت اسپاتیفای

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

تعمیر گیربکس اتوماتیک

دیزل ژنراتور موتور سازان

سرور اختصاصی ایران

سایت ایمالز

تور دبی

سایبان ماشین

جملات زیبا

دزدگیر منزل

ماربل شیت

تشریفات روناک

آموزش آرایشگری رایگان

طراحی سایت تهران سایت

آموزشگاه زبان

اجاره سند در شیراز

ترازوی آزمایشگاهی

رنگ استخری

فروش اقساطی کوییک

راهبند تبریز

ترازوی آزمایشگاهی

قطعات لیفتراک

وکیل تبریز

خرید اجاق گاز رومیزی

آموزش ارز دیجیتال در تهران

شاپیفای چیست

فروش اقساطی ایران خودرو

واردات از چین

قیمت نردبان تاشو

وکیل کرج

تعمیرات مک بوک

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

سیسمونی نوزاد

پراپ تریدینگ معتبر ایرانی

نهال گردو

صنعت نواز

پیچ و مهره

خرید اکانت اسپاتیفای

صنعت نواز

لوله پلی اتیلن

کرم ضد آفتاب لاکچری کوین SPF50

دانلود آهنگ

طراحی کاتالوگ فوری

واردات از چین

اجاره کولر

دفتر شکرگزاری

تسکین فوری درد بواسیر

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

قیمت فرش

خرید سی پی ارزان

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1798404581




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

اهداف وقف در ايران و مقايسة اجمالي آن با رسالت سازمان ملل متحد(1)


واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
 اهداف وقف در ايران و مقايسة اجمالي آن با رسالت سازمان ملل متحد(1)
اهداف وقف در ايران و مقايسة اجمالي آن با رسالت سازمان ملل متحد(1)   نويسنده: نادر رياحي ساماني   مقدمه مدتي قبل در جلسة يکي از مؤسسات خيريه که هدف خيرخواهانه‌اي را دنبال مي‌کند و علاقه‌مند است تا در عرصة کارآفريني و اشتغال ايفاي نقش کند، با آقاي دکتر فرزين که در دفاتر وابسته به سازمان ملل شاغل هستند آشنا شده و دربارة امکانات و زمينه‌هاي همکاري اين نهاد بين‌المللي در ساير کشورها گفتگوي مختصري داشتم. مقرر شد به منظور آشنايي بيشتر با ابعاد فعاليت‌هاي اين نهاد بازديدي از دفتر مشارٌ ‌اليه داشته باشم. بر اساس هماهنگي قبلي اين اقدام انجام گرفت. در جلسة مذکور با توضيحات ايشان شناخت بنده از ابعاد مختلف مأموريت و اهداف دفاتر سازمان ملل بيشتر شد و وقتي مقايسه‌اي بين اهداف سازمان ملل متحد و نيت خيرخواهانة واقفين داشتم، به اين نتيجه رسيدم مناسب است تا با بضاعت اندک، رسالت اين دو نهاد مردمي و دولتي را مقايسة مختصري کنم. در اين رابطه گفتگوهايي با آقايان نصرآبادي و اوسطي انجام دادم و ايشان هم قبول کردند تا بخشي از مطالب را استخراج کنند. ثمرة اين تلاش‌ها مجموعة مختصر کنوني است؛ هر چند مطالب بسيار خلاصه بوده، ولي اميدوارم سرفصلي باشد براي تحقيق و پژوهش‌هاي بعدي جهت بررسي همه‌جانبة اهداف و رسالت اين سازمان‌ها و ارتباط آنها با نهاد وقف در جوامع اسلامي. و آرزومندم حاصل اين هم‌انديشي‌ها بتواند در عمل گِرهي از مشکلات نيازمندان ملل عالم را بگشايد. اين تحقيق از سه بخش تشکيل شده است. در بخش اول به بررسي پيشينة وقف و نوع‌دوستي در دوران قبل و بعد از اسلام خصوصاً در ايران پرداخته شده است. بخش دوم، سازمان ملل متحد و ساختار آن و نيز ساختار و عملکرد سازمان کنفرانس اسلامي را بررسي مي‌کند. در بخش سوم نيز برخي از موقوفات مهم و برجسته و تاريخچه و اهداف آنها معرفي شده و در انتها با مقايسة داده‌هاي موجود، نتيجه‌گيري شده است. بخش اول:   پيشينة وقف   در بين مردم عالم و اديان مختلف همواره نوع‌دوستي و کمک به هم‌نوعان امري پسنديده و مطلوب بوده است. پيروان اين اديان با بخشش و يا وقف قسمتي از اموال خود در راه کمک به هم‌کيشان و برگزاري مراسم مذهبي يا ادارة معابد و عبادتگاه‌ها به اين مهم ميپرداختند. اين اقدامات نشان مي‌دهد بشر از هنگامي که زندگي جمعي را آغاز کرده است،در حل مشکلات، همکاري و مشارکت جامعه را به عنوان يک امر مهم و ماندگار تلقي نموده و همواره سعي کرده در عمل، نامي از خود به يادگار بگذارد. شادروان علي اصغر حکمت در تاريخ اديان مي‌نويسد: در مدنيت بابل، معبد نقش بسيار مهم دارد ... در آنجا بوده است که مدارس براي تعليم منشيان و نويسندگان خط ميخي برپا کرده و اين طبقه را تربيت مي‌نموده‌اند. اضافه بر آن،معبد مرکزيت کسبي و تجاري نيز داشته است(1) . ويل دورانت مي نويسد: و اينان (کاهنان) حکمت و درايت فراوان داشتند به طوري که بسياري از مردم سرمايه‌هاي خود را براي بهره‌برداري به ايشان مي‌سپردند. کاهنان با شرايطي سهل‌تر از ديگر وام‌دهندگان، به مردم قرض مي‌دادند و گاهي به درويشان و بيماران، بدون درخواست فايده، وام مي‌دادند... عيسي مسيح گويد: بينوايان را شما همواره با خود داريد... او به ثروتمندي که از او پرسيد علاوه بر احکام عشره چه کند پاسخ داد: مايملک خود را بفروش و به فقرا بده(2) . به قوم يهود، درس نيکوکاري را چنين آموختند: «اگر يکي از برادرانت فقير باشد، دل خود را سخت مساز و دستت را بر برادر فقير خود مبند، بلکه البته دست خود را گشاده دار و به قدر کفايت موافق احتياج به او قرض ده»(3) . در کتاب مذهبي زرتشتيان (اوستا) چنين آمده است: «خشتي مجا اهورايي آييم درگو بيوددت و استرم»؛ يعني: اهورا مزدا از کسي خشنود است که بينوايان را دستگيري کند. در طبيعت برابري نيست، ما بايد آن را ايجاد کنيم. خداوند متعال تمام افراد را يکسان نيافريده، از اين جهت هميشه افرادي پيدا مي‌شوند که از ديگران ناتوان‌تر و ضعيف‌تر هستند. پيامبران الهي توصيه مي‌کنند به اين گونه افراد کمک کنيد و رسيدگي به محرومان و مستمندان را از وظايف پيروان خود قرار داده‌اند. در مذهب زرتشتي هر کس موظف است يک دهم درآمد خود را صرف داد و دهش و خيرات و کمک به فقرا و مستمندان کند. «نياکانمان باور داشتند که دهش بايد به گونه‌اي همگاني انجام شود نه دست به دست، که بي‌گمان فراگرد (جامعه) را به يک گونه تنبلي و گداپروري وا مي‌دارد»(4) . در جامعه يونان باستان صدقه و خيرات نيز برقرار است و مؤسسات بسياري براي پذيرايي بيگانگان، معالجة بيماران و حفظ پيران و فقيران برپاست. «ارسطو توصيه مي‌کند که: مازاد خزانة عمومي را بين مردم بي‌چيز چنان تقسيم کنند که هر کس بتواند مزرعة کوچکي براي خود بخرد». روميان با نظام مؤسسات کنيسه و مؤسسات خيريه آشنا بودند. اين مؤسسات به اداره فقيران و ناتوانان مي‌پرداخت و اموالي به اين مؤسسات اختصاص مييافت تا به مصرف فقرا وناتوانان برسد. هنگام فتح شوش، در بقعة دانيال نبي سندي به دست آمد که به موجب آن گنجي براي پرداخت وام‌هاي بدون ربح اختصاص يافته بود. خليفه دستور داد که گنج به‌دست‌آمده به بيت المال منتقل شده، طبق دستور مندرج در سند عمل شود(5) . وقف در اسلام   از ابتدا در اسلام بر انجام كارهاي خير و انفاق در راه خدا تأكيد بسياري شده است. اگر چه مستقيماً آياتي در ارتباط با وقف اموال وجود ندارد و حتي كلمة وقف در قرآن(6) به مفهوم اصطلاحي آن به كار نرفته است، اما با وجود اين از همان سال‌هاي اوليه كه اسلام در مدينه قدرت سياسي پيدا كرد به مسئلة وقف توجه شد. چنان‌كه گفته شده است، اولين وقف در اسلام توسط پيامبر و پس از غزوة احد صورت گرفت. پس از جنگ، پيامبر هفت نخلستان را كه شخصي يهودي به نام مُخَيريق وصيت كرده بود در صورت كشته شدنش در جنگ در اختيار پيامبر قرار بگيرد، بر مسلمانان وقف كردند(7) . حضرت علي ? نيز علي‌رغم زندگي زاهدانة خود، اراضي واملاکي در اختيار داشتند كه بسياري از آنها توسط ايشان آباد شده بود. درآمد اين املاك در زمان حيات حضرت صرف كارهاي خير مي‌شد و پس از خود نيز مقرر كرده بودند كه اين اموال در چه راهي مصرف شود. بنابراين شايد اولين وقف‌نامة رسمي در اسلام همان وصيت‌نامة حضرت علي ? باشد كه در آن، دربارة اموال و املاك خود سخن گفته، بسياري از آنها را در زمرة صدقه قرار داده‌اند و رسيدگي و نظارت بر كلية اين اموال را نيز بر عهدة امام حسن ? قرار داده‌اند. با توجه به آنچه گفته شد مي‌توانيم تصور كنيم كه اگر چه لفظ صريح وقف در قرآن به مفهوم مورد نظر ما ذكر نشده است، اما صدقه و صدقة جاريه دقيقاً در مفهوم وقف به‌كار رفته است. پيامبر ? در اين مورد حديثي نقل فرموده‌اند كه دستور‌العمل واقفان قرار گرفته است. پيامبر فرمود: «إذا مات بن آدم انقطع عمله إلّا من ثلاثة: صدقة جارية أو علم ينتفع به أو ولد صالح يدعو له»؛ زماني که فرزند آدم بميرد پروندة عمل او بسته مي‌شود مگر از سه چيز: صدقة جاريه، علم مفيد و فرزند صالحي که براي او دعا کند(8) . امام صادق ? نيز فرمودند: «ليس يَتبع الرّجلَ بعد موته إلي يوم القيامة إلا ثلاثة: موقوفة لا تورث أو سنة هدي سنّها فکان يعمل بها و عمل بها من بعده أو ولد صالح يستغفر له»: بعد از مرگ، تنها سه چيز براي انسان سود دارد: موقوفه‏اي که قابل ارث نباشد؛ يا روش درستي که برقرار کرده و خود او و بعد از او ديگران به آن عمل کرده باشند؛ يا فرزند خوبي که براي او طلب آمرزش کند(9) . در مجموع مي‏توان گفت كه احكامي مانند زكات، خمس، صدقه و وقف در اسلام دربردارندة گسترش عدالت و مساوات و عادلانه‏تر كردن توزيع ثروت در جامعه است. وقف در ايران بعد از اسلام:   پيدايش سنت حسنة وقف به صورت اسلامي همراه با ساير سننِ واجب و مستحب اسلام به وسيلة مناديان اسلام، از سال‌هاي 21 و 22 ق مطابق با سال 651 م (زمان فتح ايران به دست مسلمانان) به‏تدريج در ايران مرسوم شد، هر چند در ابتدا داراي تشکيلات منظمي نبوده است. در دورة سلجوقيان (1037 ـ 1175 م) و در دورة صفويان (1502 ـ 1736م) و در دورة قاجاريان (1786 ـ 1925م) فعاليت‏هاي وقفي در ايران گسترش يافت. در دورة سلجوقيان، خواجه نظام الملک وزير باتدبير ملکشاه سلجوقي موقوفات زيادي را براي احداث و نگهداري و ادارة نظاميه‌هاي خود ايجاد کرد. توسعة موقوفات در کشور ايران در زمان شاهان صفوي به اوج خود رسيد؛ به طوري که شاه عباس اول همة اموال و املاک خود را وقف کرد و به تبعيت از اين پادشاه، ساير ثروتمندان و حاکمان آن زمان در سراسر ايران نيز به امر وقف مبادرت ورزيدند. در کتاب تاريخچة اوقاف اصفهان آمده است: ...در اواخر دورة حکومت صفويه، املاک و باغ‏ها و اراضي اصفهان به حدي وقف شده بود که براي موقوفات جديد، زمين طِلق در اصفهان پيدا نمي‏شد. مردم اصفهان براي وقف ناچار از اراضي اطراف کاشان و جاهاي ديگر استفاده مي‌کردند؛ و هم‏اکنون بسياري از املاک اطراف کاشان، وقف مدرسة سلطاني اصفهان است(10) . پس از پيروزي انقلاب اسلامي ايران در سال 1357 و در دوران جمهوري اسلامي توجه ويژه‌اي به وقف صورت گرفته است؛ به طوري كه در ابتدا «سازمان حج و اوقاف» و سپس «سازمان اوقاف و امور خيريه» به طور خاص به مديريت موقوفات پرداخت. اين امر سبب گرديد تا با همّت خيّران و نيکوکاران ميزان موقوفات جديد در اين دوره افزايش يابد. وقف در کشورهاي غربي:   همان‌گونه که در قسمت «پيشينة وقف» اشاره شد، ساير اديان و ملل نيز به امر نيکوکاري و نوع‌دوستي اهتمام داشته و دارند، به طوري که در دوره‌هاي کنوني نهادها و سازمان‌هايي مشابه وقف اسلامي نيز به وجود آمده‌اند که در ادامه به‌اختصار به برخي از آنها اشاره مي‌گردد: 1- تراست (Trust): مفهوم اين واژه در ارتباط با وقف عبارت است از: انتقال مال منقول يا غير منقول که مالک آن، تسلط قانوني بر آن را به انساني امين منتقل مي‌کند و آن فردِ امين متصدي مديريت و سوددهي آن مال مي‌گردد تا به دست استفاده‌کنندگان از آن مال ـ که مالک مشخص کرده است ـ برسد. در تعريف ديگر نيز چنين آمده است: ترتيبات قانوني که به موجب آن اموال يا دارايي‌ها از مالک به شخصي ديگر (امين) منتقل مي‌شود تا وي در جهت منافع يک يا چند نفر به اداره آن بپردازد(11) . نظام يا نهاد حقوقي تراست در حقوق آمريکا و انگلستان در برابر نهاد حقوقي «الموسسه» (نظام وقفي مخصوص کليسا و امثال آن) به وجود آمده و اين دو نهاد از جهاتي با هم فرق دارند. در انگلستان هدف از نهاد حقوقيِ تراست، حمايت از بيوه‌زنان و کودکان و نيز انجام کارهاي عام المنفعه بوده است(12) . 2- Endowment: اصطلاحاً يعني کمک خيرخواهانة فرد يا نهاد در قالب پول يا دارايي يا هرگونه منبع درآمد دائمي به بنيادي خيريه يا دانشکده يا بيمارستان و يا هر نهاد ديگر(13) . 3- Foundation : نهادي است غير تجاري، غير انتفاعي و غير دولتي كه با هدف آماده ساختن و بالا بردن سطح افراد يا موسسات ديگر (مردمي‌و يا دولتي) كمك‌هاي مالي را به نهادهاي غير انتفاعي ديگر (از جمله جمعيت‌هاي خيريه) مي‌رساند(14) . تقريباً اکثر فعاليت‌هاي خيريه و عام‌المنفعه با ماهيت عناوين فوق انجام مي‌گيرد. در فرانسه براي سامان دادن به اوقاف و امور خيريه و براي استفادة بهينه از تلاش‏هاي پراکنده و فردي نيکوکاران و خيرين، بنياد اوقاف و امور خيرية فرانسه تشکيل شده‌است(15) . اين بنياد در زمينه‏هاي کمک به اجتماعي زيستن، امدادرساني به سالمندان، کودکان، معلولان، امداد بين‏الملل و خدمات اورژانس، بهداشت و سلامت همگاني، تحقيقات پزشکي و امور فرهنگي فعاليت دارد. در کشور آلمان که يکي از کشورهاي موقوفه‏خيز و باني بنيادهاي جهان است، به اين امر توجه ويژه‌اي شده است(16) . بيشترين تعداد موقوفات به مقاصدي چون تکاليف اجتماعي (8/33 درصد موقوفات)، آموزش، تعليم و تربيت (21 درصد)، دانش، پژوهش و آموزش‏عالي (1/11 درصد)، هنر و فرهنگ (5/9 درصد اختصاص يافته است. همچنين در برخي مناطق مؤسسات خيريه به دو گونه طبقه‌بندي مي‌شوند: 1) مؤسسات خيرية خاص (Private foundation): شامل مؤسسات خيرية تأسيس‌شده توسط افراد مستقل يا مؤسسات خيرية وابسته به شركت‌هاي تجاري يا مؤسسات خيريه فعال و عملياتي؛ 2) مؤسسات خيرية عمومي(Community foundation): اين گونه مؤسسات توسط گروهي از اشخاص با هدف خدمت به بخشي از جامعه يا محلة خود تأسيس مي‌شوند(17) . هر دو گروه به فعاليت‌هاي عام‌المنفعه مي‌پردازند. بخش دوم:   سازمان ملل متحد و سازمان کنفرانس اسلامي سازمان ملل يك سازمان بين‌المللي است كه در سال 1945 ميلادي تأسيس شد.‌ اعضاي آن تقريباً شامل همة كشورهاي مستقلي مي‌شود كه از نظر بين‌المللي به رسميت شناخته شده‌اند. مقر سازمان ملل متحد در كشور آمريكا و در شهر نيويورك است. كشورهاي عضو و مؤسسات وابسته در طول سال با تشكيل جلسات در مورد امور بين‌المللي و اجرايي مربوط به آنها تصميم‌گيري مي‌كنند. كشورهاي عضو سازمان ملل و آژانس‌هاي تخصصي آن به ارائه راهنمايي‌ها و اتخاذ تصميماتي در جلسات سالانه و دوره‌اي خود مي‌پردازند. اداره‌كنندگان جلسات از مجمع عمومي،‌ شوراي اقتصادي و اجتماعي و شوراي امنيت و حتي همتايان اين مجامع در ساير نهادها وابسته به سازمان ملل هستند. از جمله اقدامات سازمان ملل تشكيل سازمان‌هايي جهت انجام امور بشردوستانه در مسائل اقتصادي،‌ اجتماعي و فرهنگي است كه در ادامه برخي از آنها معرفي مي‌شود. 1- سازمان خواربار و کشاورزي ملل متحد (فائو):   اين سازمان در سال 1943 ميلادي توسط نمايندگان 44 دولت در هات اسپرينگ ويرجينياي آمريکا پايه‌گذاري شد. عرصه‌هاي اصلي رسالت فائو عبارت است از: بالابردن سطح تغذيه و استانداردهاي زندگي، افزايش بازده، توليد و توزيع محصولات کشاورزي، ارتقاي سطح زندگي جمعيت روستايي و تضمين رهايي بشريت از گرسنگي. براي تحقق اين رسالت فائو از راه هاي زير به نيازهاي اعضاي خود پاسخ مي دهد: ـ مشارکت در ريشه‌کني ناامني غذايي، سوء تغذيه و فقر روستايي؛ ـ ارتقا و تقويت سياست‌گذاري و چارچوب‌هاي قانوني براي غذا، کشاورزي، شيلات و جنگل‌داري؛ ـ ايجاد رشد پايدار ذخاير و دسترسي به غذا و ساير توليدات کشاورزي، دامي، شيلات و جنگل‌داري؛ ـ پشتيباني از حفظ منابع طبيعي و استفادة پايدار از آن؛ ـ بهبود تصميم‌گيري از طريق ارائة اطلاعات و تحکيم مديريت دانش(18) . 2- صندوق کودکان سازمان ملل متحد (يونيسف):   اين صندوق در سال 1946 ميلادي براي ارائة کمک‌هاي اضطراري به کودکاني که از تبعات جنگ جهاني دوم در رنج بودند ايجاد شد. در سال‌هاي نخست، مهم‌ترين مأموريت يونيسف تهية شير براي کودکان در اروپاي بعد از جنگ بود، اما در 1950 مأموريت يونيسف از يک صندوق براي شرايط اضطراري بعد از جنگ، به يک نهاد توسعة اجتماعي براي کودکان ارتقا يافته وگسترده‌تر شد تا به حل مشکلات ديگر نيز کمک کند. در اين دوره يونيسف تلاش‌هايي جهاني را براي از بين بردن بيماري‌هاي واگيردار هدايت کرد. در زمان وقوع بلايا کمک‌هاي بين‌المللي از طريق يونيسف ساماندهي مي‌شوند. يونيسف در شرايط اضطراري، با در اختيار داشتن بودجة بيشتر به تأمين ملزومات پرداخته، بر كنترل کيفيت و توزيع آنها نظارت مي‌کند‌. به طور کلي، پيمان‌نامة جهاني حقوق کودک راهنماي عمل يونيسف است تا حقوق کودک را به عنوان اصل اخلاقي ماندگار مطرح کرده، استانداردهاي بين المللي رفتار با کودک را پايه‌گذاري کند. يونيسف متعهد مي‌شود تا از محروم‌ترين کودکان از جمله قربانيان جنگ، بلاياي طبيعي، فقر شديد و هر گونه خشونت و بهره‌کشي و معلولان حمايت ويژه کند(19) . 3- برنامة توسعة ملل متحد:   اين برنامه، شبکة جهاني سازمان ملل براي توسعه است كه کشورها را به دانش تجارب و منابع يکديگر پيوند داده و از ايجاد تحول در آنها با هدف کمک به مردم براي سازندگي بهتر حمايت مي‌کند. برنامة توسعة سازمان ملل در حال حاضر در 166 کشور جهان فعاليت دارد و آنها را در تدوين و اجراي راهکارهاي بومي براي مقابله با چالش‌هاي جهاني و ملي در زمينة توسعه ياري مي‌دهد. اين کشورها نيز براي دستيابي به توسعه و افزايش توانمندي‌هاي خود از امکانات برنامة توسعة ملل متحد و طيف گستردة نهادهاي همکار آن استفاده مي‌کنند. پنج اولويت اساسي برنامه توسعة ملل متحد عبارتند از: 1- کمک به کشورها در زمينة دستيابي به آرمان‌هاي توسعة هزاره و کاهش فقر انساني؛ 2- توسعه و تحکيم حکومت‌مداري خوب و حقوق بشر؛ 3- حفظ پايداري محيط زيست و استفادة بهينه از منابع انرژي براي توسعة پايدار؛ 4- تقويت ظرفيت‌هاي ملي در پيشگيري از بحران‏ها و بلايا و بازسازي؛ 5- پيشگيري از گسترش ايدز و ويروس آن به عنوان چالشي در مقابل توسعه(20) . 4- سازمان آموزشي، علمي و فرهنگي ملل متحد (يونسکو) :   اين سازمان در 16 نوامبر 1945 با هدف «ايجاد صلح در اذهان بشريت» تأسيس شد. يونسکو در زمينة ظرفيت‏سازي و تأمين خدمات و پشتيباني فني براي پديدآوردن شرايط مناسب براي احترام به ارزش‏هاي معنوي و حفظ هويت شهروندان و فرهنگ توسعة پايدار فعاليت مي‏کند. رسالت اصلي و اولويت‏هاي يونسكو در زمينه‌هاي آموزش،‌ علوم طبيعي، ‌فرهنگ،‌ ارتباطات و اطلاعات، علوم انساني و زمينه‌هاي تخصصي است.‌به طور مثال اهداف يونسكو در آموزش عبارتند از: آموزش همگاني، سوادآموزي، آموزش براي توسعة پايدار، آموزش فراگير، علم و فن‏آوري، آموزش فني و حرفه‏اي، آموزش عالي، تربيت بدني و بهداشت مدارس(21) . 5- دفتر کميسارياي عالي سازمان ملل متحد در امور پناهندگان :   اين دفتر در سال 1950 توسط مجمع عمومي سازمان ملل تاسيس شد. کميساريا موظف است حرکت‏هاي بين المللي در جهت حمايت جهاني از پناهندگان و حل مشکلات آنها را هماهنگ و هدايت کند. وظايف کميسارياي عالي سازمان ملل متحد در امور پناهندگان عبارت است از: 1- حمايت از پناهندگان از طريق حصول اطمينان از اينکه به حقوق اولية آنها در کشور ميزبان احترام گذاشته مي‏شود؛ 2- حصول اطمينان از اينکه دولت به اصل Non – Refoulement ( اصل عدم بازگرداندن اجباري پناهندگان به کشوري که ممکن است در آنجا تحت تعقيب و آزار و شکنجه قرار گيرند)، احترام مي‏گذارد؛ 3- يافتن راه حل‏هاي پايدار براي حل مشکل پناهندگان از طريق بازگشت داوطلبانه، ادغام محلي و اسکان مجدد(22) . 6- صندوق جمعيت ملل متحد:   اين صندوق به عنوان يک سازمان بين المللي در حيطة توسعه تلاش مي‏کند تا حق هر زن، مرد و کودک را در دسترسي به بهداشت و فرصت‏هاي برابر ارتقا دهد. صندوق جمعيت، کشورها را در استفاده از داده‏هاي جمعيتي به منظور تدوين سياست‏ها و برنامه‏هاي کاهش فقر ياري مي‌نمايد. بنا به خواستة دولت‏ها، صندوق جمعيت آنها را در سياست‏گذاري و برگزيدن شيوه‏هاي مناسب جهت کاهش فقر و حمايت از برنامه‏هاي پايدار توسعه ياري مي‏رساند. همچنين دولت‏ها را تشويق مي‏کند نيازهاي نسل‏هاي آينده را همچون نسل حاضر مد نظر قرار دهند(23) . 7- برنامة جهاني غذا:   در سال 1961، سازمان خواربار و کشاورزي ملل متحد (فائو) و مجمع عمومي سازمان ملل متحد قطعنامة مشترکي براي تأسيس برنامة جهاني غذا تصويب نمودند و مقرر گرديد برنامة سه سالة آزمايشي از ژانوية 1963 به مرحله اجرا درآيد. برنامة جهاني غذا بازوي کمک‏رسان غذايي سيستم سازمان ملل متحد است. کمک‏رساني غذايي يکي از ابزارهايي است که امنيت غذايي را ارتقا ميبخشد. امنيت غذايي بدين معني است که همة مردم همواره به مواد غذايي مورد نياز براي يک زندگي سالم و فعال دسترسي داشته باشند. سياست‏هاي حاکم بر استفاده از کمک غذايي برنامة جهاني غذا بايد معطوف به ريشه کن کردن فقر و گرسنگي بوده و هدف نهايي کمک‏رساني غذا مي‏بايست رفع کامل گرسنگي باشد. اهداف استراتژيک برنامة جهاني غذا عبارت است از:   ـ نجات زندگي در شرايط بحراني؛ ـ حفاظت از معيشت در شرايط بحراني و ارتقاي مقاومت در برابر صدمات ناگهاني؛ ـ حمايت از ارتقاي سطح تغذيه و سلامت کودکان، مادران و ساير اقشار آسيب‏پذير؛ ـ حمايت از دستيابي به تحصيل و کاهش نابرابري جنسيتي در دسترسي به تحصيل و آموزش مهارت‏ها؛ ـ بالابردن توانايي کشورها براي ايجاد و ادارة برنامه‏هاي کمک غذايي و کاهش گرسنگي(24) . 8 ـ سازمان جهاني بهداشت:   اين سازمان يکي از آژانس‏هاي تخصصي سازمان ملل است که در سال 1948 با هدف نيل به بالاترين سطح سلامتي براي همة مردم تأسيس شد. اساس‏نامة آن در هفتم آوريل 1948 لازم الاجرا گرديد. همه ساله اين روز به عنوان روز جهاني سلامت گرامي داشته مي‏شود. بر طبق تعريف سازمان جهاني بهداشت، سلامتي عبارت است از يک حالت آسودگي کامل جسمي، رواني، اجتماعي و تنها به نبود بيماري يا ناتواني اطلاق نمي‏شود. سلامتي انسان‏ها امري است اساسي براي دستيابي به صلح و امنيت که به بالاترين ميزان همکاري بين مردم و دولت‏ها وابسته است. همچنين بر طبق اساس‏نامة سازمان جهاني بهداشت، بهره‏مندي از بالاترين استانداردهاي قابل دسترسي سلامتي يکي از اساسي‏ترين حقوق هر انسان بدون در نظر گرفتن نژاد، مذهب، اعتقادات سياسي، شرايط اقتصادي يا موقعيت اجتماعي اوست. سازمان جهاني بهداشت شش وظيفة اصلي بر مبناي اختيارات خود ايجاد کرده است: 1- راهبري امور حياتي براي سلامت و مشارکت در اموري که نيازمند فعاليتي مشترک هستند؛ 2- شکل‏دادن پژوهش و تشويق به توليد، ترجمه و نشر دانش؛ 3- تدوين معيارها، استانداردها، ترويج و پايش اجراي آنها؛ 4- تصريح گزينه‏هاي اخلاقي و سياست‏هاي مبتني بر شواهد؛ 5- پشتيباني فني، تسريع تغييرات و ظرفيت‏سازي پايدار سازماني؛ 6- پايش وضعيت سلامت و ارزيابي نيازهاي آن(25) . سازمان كنفرانس اسلامي   هر چند سازمان ملل در عرصة بين‌المللي با اهداف مذکور تشکيل گرديده و داراي قدمت بيشتري است، اما در محدودة کشورهاي اسلامي نيز سازمان کنفرانس اسلامي با تأسي از مباني ديني و وجوه مشترک بين مسلمانان تشکيل گرديده و با اهداف متنوع ديگري مشغول فعاليت است. مسلمانان كشورهاي اسلامي در جهت ايجاد اتحاد و همبستگي و تلاش براي حل مشكلات يكديگر اين سازمان را تأسيس کردند. البته بايد متذكر شد تأسيس تشكيلات ابتدايي سازمان كنفرانس اسلامي در پي به آتش كشيده‌شدن مسجد الاقصي ـ نخستين قبلة مسلمانان ـ بود که در 21ماه اوت سال 1962ميلادي به دست رژيم صهيونيستي رخ داد. در سپتامبر اين سال سران كشورهاي اسلامي با هدف محكوم كردن اين جنايت در رباط پايتخت مغرب گرد آمدند، اما تأسيس رسمي سازمان در مي1971 بود. اين سازمان داراي 57 عضو است. در منشور سازمان كنفرانس اسلامي چندين هدف ذکر شده که به قرار ذيل است: 1- ارتقاء همبستگي اسلامي ميان كشورهاي عضو؛ 2- حمايت از همكاري ميان كشورهاي عضو در زمينه‌هاي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، علمي و ديگر موارد اساسي و مشورت ميان كشورهاي عضو در سازمان‌هاي بين المللي؛ 3- تلاش در جهت محو تبعيض نژادي و خاتمه بخشيدن به استعمار در تمام اشكال آن؛ 4- اتخاذ تدابير لازم براي پشتيباني از صلح و امنيت بين المللي مبتني بر عدالت؛ 5- هماهنگ كردن تلاش‌ها به منظور حفاظت از اماكن مقدس و آزادسازي آنها و پشتيباني از مبارزة ملت فلسطين و كمك به اين ملت در جهت بازپس گرفتن حقوق [خود] و آزاد کردن سرزمينش؛ 6- پشتيباني از مبارزة تمام ملل اسلامي در راه حفاظت از كرامت، استقلال و حقوق مليشان؛ 7- ايجاد فضايي براي ارتقاء همكاري و تفاهم ميان كشورهاي اسلامي و ديگر كشورها. منبع:فصلنامه وقف میراث جاویدان ش 71 ادامه دارد... /ع  





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 588]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن