محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831396132
طنز در ادبيات كودك و نوجوان
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: roshanak123rd January 2007, 11:32 AMبياييد كسل كننده نباشيم در اينجا شعر ، قصه و هر طنزي كه به كودكان و نوجوانان مربوط ميشه را ميتونيد بنويسيد . :) :D طنز در ادبيات كودك دوستى مى گفت: «هيچ چيز سخت تر از نوشتن يك مطلب طنز نيست چون مهارت و استعداد خاصى مى خواهد كه شخص بايد با آن متولد شده باشد تا بتواند مردم را بخنداند.» و دوست ديگر مى گفت: «هر كسى كه از شنيدن لطيفه اى خنديده باشد _ بدون اين كه لازم باشد نكته طنز نهفته در آن را برايش توضيح بدهند _ استعداد طنز را دارد.»همه ما دوست داريم كه بچه ها را بخندانيم. همه ما با ديدن يك نوزاد، انگشتمان را به روى چانه و دهانش مى كشيم تا لبخند بزند. آن وقت فرياد مى زنيم: «داره مى خنده! داره مى خنده!»حتى عبوس ترين آدم ها هم با ديدن بچه ها لبخند مى زنند تا نشان بدهند كه آنها را دوست دارند. اما با بزرگ شدن كودكان، اين علاقه به خنداندن كم كم رنگ مى بازد و بچه ها هم ديگر به يك شكلك در آوردن ساده لبخند نمى زنند. آن وقت بايد يك جورهايى متوسل به چيزهاى ديگرى شد. بايد غلظت كار را زياد كرد تا كودك آن را با گوشت و پوست خود حس كند و لب هايش از هم باز شود. در طنزهاى تصويرى خنداندن بچه ها خيلى راحت تر است آنها با يك زمين خوردن ساده هم از خنده روده بر مى شوند، اما در طنز كلامى بايد مهارت هايى بيشتر از يك زمين خوردن به دست آورد. چيزهايى مثل تغيير صدا، استفاده از ميميك چهره و... درحالى كه طنز نوشتارى براى كودكان، از هر دوى اينها هم سخت تر است. كودك بايد كلمات را بخواند و بخندد. بايد مفهوم كلمات و آنچه را كه در پشت كلمات پنهان است، درك كند و از آن لذت ببرد.با اينكه كودكان عاشق خنده اند و دوست دارند كسى آنها را بخنداند و شاد كند، با اين حال در ادبيات كودك ما، خصوصاً در حيطه تاليف اين اتفاق خيلى كمتر مى افتد. شايد نويسنده ها بيشتر ترجيح مى دهند كه كارهاى جدى تر و اتوكشيده ترى داشته باشند.اگر زياد به عقب برنگرديم، در ميان كارهاى طنز اين دهه هاى اخير مى شود از «قصه هاى مجيد» مرادى كرمانى نام برد. طنزى كه روى تلخى ها و بدبيارى هاى زندگى كشيده مى شود تا رنگ و لعاب شادترى به آنها بدهد و در نهايت نوجوان را به فكر كردن وا مى دارد.با اينكه قصه هاى مجيد در نوع خود كار بسيار موفقى است اما با تبديل شدن به فيلم، كتاب از دور خارج مى شود و جايش را به يك طنز تصويرى مى دهد. كودك ديگر با كلمات نوشته شده در ارتباط نيست بلكه با تصوير در ارتباط است. به نظر مى رسد كودكانى كه با طنز و كارهاى طنز آشنا هستند راحت تر مى توانند با ديگران ارتباط برقرار كنند. آنها از نظر درك موضوعى يك قدم از ديگر همسالانشان پيشتر مى روند و گاه مى توانند در قالب طنز و شوخى ناراحتى ها را به شادى تبديل كنند. از ميان نويسندگان خارجى، كسى كه در زمينه طنز كودك بسيار موفق بوده، شل سيلور استاين است. كارهاى او نه فقط به خاطر طنز كه به خاطر موضوعات، نحوه بيان، انتخاب كلمات و تصاوير جذاب براى كودكان دلنشين است.كارهاى رولد دال نيز خالى از طنز نيست. طنزى لطيف كه در سراسر رمان ها و داستان هاى او حس مى شود اما شيوه بيان و تنوعى كه در طنز استاين است او را از ديگران متمايز مى كند. سيلوراستاين نيازهاى سركوب شده كودك را التيام مى بخشد و به راحتى از دنياى درون آنها سخن مى گويد: (دعاى كودك خودخواه)مى خواهم بخوابم/ از خداى بزرگ مى خواهم كه روحم را حفظ كند / و اگر در خواب مردم / تمام اسباب بازى هايم را بشكند تا بچه ديگرى از آنها استفاده نكند / آمين.كودك در فضاى راحت و واقعى كتاب نفسى تازه مى كند و از خودخواهى آن بچه به خنده مى افتد در حالى كه شايد خودش نيز بارها چنين دعايى كرده باشد.لوئيس ساشار، نويسنده آمريكايى، درباره كارهاى سيلوراستاين مى گويد: «من نوشته هاى شل سيلوراستاين را اول خودم مى خوانم چون از آنها خوشم مى آيد و بعد آنها را براى دخترم مى خوانم. اين جور مواقع چشم هايش از شادى مى درخشد و بعضى از كارهايى را كه برايش مى خوانم حفظ مى كند.»سيلور استاين با كلماتش تصويرى طنزآميز مى سازد مثل «جيمى ويزيون» بچه اى كه آنقدر به تلويزيون علاقه دارد و مرتب پاى تلويزيون است تا بالاخره با آن يكى مى شود. استاين نصيحت نمى كند. سرزنش هم نمى كند. بلكه فقط در كنار بچه ها قدم برمى دارد. نوشته هاى او هميشه هم پيام اخلاقى ندارد گاهى هم فقط و فقط مى خواهد بچه ها را بخنداند و اين عامل مهمى در برقرارى ارتباط بين او و بچه هاست.شهرام شفيعى در كتاب «چرا كچل ها عاقبت به خير مى شوند؟» از شگرد اغراق و تشبيهات طنز براى خنداندن بچه ها استفاده مى كند: «همه مان دور سفره شام نشسته بوديم به كوكو سيب زمينى و خيارشور خوردن. بابا البته خيارشور دوست نداشت و به جايش حرص مى خورد. كوكو سيب زمينى اش را هم جورى مى خورد كه انگار مجبورش كرده اند چند تا بچه موش زنده را نمك و گلپر بزند و بخورد. چشمهايش، حسابى گرد و ورقلمبيده شده بود شبيه چراغ هاى تراكتور. گردنش را هم آنقدر سيخ و كشيده نگه داشته بود كه آدم مى گفت الان است كله اش مثل كله عروسك كنده شود؛...»امروزه كم و بيش كارهاى طنز ترجمه را مى شود در ويترين ناشرها ديد. كارهايى كه بسيار انگشت شمارند. «دردسرهاى بچه شرور» نيز مجموعه داستان طنزى است پر از آزار و اذيت پدر و مادر، به هم ريختن كلاس و گذاشتن جاى پاهاى گلى روى سقف غذاخورى و...كودك با خواندن آنها و همزادپندارى به نوعى از چارچوب اصول و قوانين روزمره زندگى رهايى پيدا مى كند.به تازگى در زمينه تاليف كار موفقى به نام «خانواده آقاى چرخشى» نيز به بازار آمده كه نوشته طاهره ايبد است. نويسنده در اين كتاب با استفاده از فضايى طنز و شخصيت هايى كه براى بچه ها دوست داشتنى و جالبند توجه بچه ها را به محيط زيست جلب مى كند و با خلق موقعيت هاى بامزه شخصيت ها را رودرروى هم قرار مى دهد:«يك روز نشستيم و فكرهايمان را روى هم گذاشتيم تا راهى پيدا كنيم. بابام گفت: «اين ساعت هايى كه من مى رم اداره و مى آم خونه، خيابونا خيلى شلوغه.»چرخان گفت: «نخير، ساعت هايى كه ما مى ريم مدرسه، شلوغه.» مامان گفت: «اينكه فرقى نمى كنه، شما با هم از خونه بيرون مى ريد.» يكدفعه فكرى به ذهنم رسيد. گفتم: «چطوره ما موقعى بريم بيرون كه مردم برمى گردن؟»همه پريدند بالا و به فكر فرو رفتند. بابام بلند شد و توى اتاق چرخيد و گفت: «بد فكرى نيست...»از فردا همين شد. وقتى آدم بزرگ ها برمى گشتند خانه، بابام سوار دوچرخه مى شد و مى رفت اداره. من هم وقتى بقيه بچه ها مى آمدند خانه، مى رفتم مدرسه. خيلى خوب بود. يك ربع بيشتر تو راه نبوديم... فقط يك اشكال كوچك وجود داشت: آخر ماه كه شد حقوق بابام و نمره هاى كارنامه من و انضباط چرخان، همگى صفر بود.»هر چند كه خواندن اين نمونه هاى كوتاه از آثار طنز كودك، تصوير روشنى از وضعيت طنز در ادبيات كودك نشان نمى دهد. با اين حال ما هنوز هم به لطيفه هايى كه از اين طرف و آن طرف مى شنويم، مى خنديم و لبخند مى زنيم. پس استعداد طنز را داريم و همچنان با ديدن يك نوزاد انگشتمان را به چانه اش مى كشيم تا لبخند بزند. پس دوست داريم بچه ها بخندند. اما به نظر مى رسد كه بايد خنده را جدى تر گرفت چرا كه امروز نياز كودكان به خنديدن بيشتر از هر زمان ديگرى است. اگر خنده را دوست داريد و مى خواهيد بچه هايتان شاد باشند، كار را با خواندن طنز شروع كنيد و يادتان باشد كه همه خنده را دوست دارند و شايد راز موفقيت سيلور استاين نيز در همين باشد. او پيشتاز آفرينش طنز خوب و درست است. طنزى كه به قول اس بتى لوئيس، پيش از او كسل كننده بود. پس بياييد كسل كننده نباشيم! roshanak123rd January 2007, 11:34 AMدلم مي خواد كف بكنم دلم مي‌خواد داد بزنم جيغ بزنم، جيغ بنفش پاره كنم لباسمو برم حموم با كت و كفش دلم مي‌خواد زار بزنم صدام بره به آسمون كتابامو شوت بكنم از تو حياط به پشت بوم دلم مي‌خواد پر بكشم مثل مگس به هر طرف وزوز و ويزويز بكنم لقمه بگيرم از علف دلم مي‌خواد كف بكنم مثل پودر لباس شويي باد بكنم، گنده بشم مدام برم به دستشويي فكر نكني ديوونه‌ام يا خيلي درب و داغونم نه عزيزم من سالمم فقط كمي نوجوونم. roshanak123rd January 2007, 11:39 AMعروسک قشنگم هنوز تو رختخوابه نمي دونه که بيرون آفتاب داره مي تابه عروسک کوچولو خوابو ديگه رها کن ببين آفتاب در اومد پاشو چشماتو وا کن پرنده هاي روي بوم دارن آواز مي خونن خوب صداشونو گوش کن ببين چه ناز مي خونن به من بگو که وقتي همه جا غرق نوره با چشماي شيشه اي دنياي ما چه جوره ؟ roshanak123rd January 2007, 11:42 AMقصه فنجان ... فنجانهاي پر از چاي روي سيني نشسته اند . چاي آنقدر داغ است كه از كلة فنجانها بخار بلند مي شود . شيلا از راه مي رسد و يكي از فنجانها را بر مي دارد . اما واي ... فنجان داغ است و شيلا آن را رها مي كند . حالا فنجان بيچاره روي زمين افتاده است و چاي آن روي زمين ريخته و دسته فنجان هم شكسته است . فنجان از شدت درد ناله مي كند و اشك مي ريزد . مثل اينكه شيلا صداي ناله هاي فنجان را شنيده است . شيلا فنجان شكسته را بر مي دارد و با چسب دسته آن را مي چسباند . حالا كمي از درد فنجان كم شده است و در دلش آرزو مي كند كه : « اي كاش شيلا از اين به بعد مواظب فنجانها باشد ! » ghafourian3rd February 2007, 10:40 AMاز دوستان عزیزی که توانایی و علم طنز نویسی را دارند، درخواست دارم که به اعضایی که آگاهی از چگونه نوشتن و "چه" را نوشتن ندارند اجازه تخریب جو این تاپیک و دیگر تاپیکها را با پاسخ ندادن به آنها، ندهند. فاصلۀ "طنز" تا "لودگی" بسیار کمتر از فاصلۀ "طنزپرداز" با "لوده" است. هدف تالار طنز ایجاد مرجع طنزی است برای تمام آنهایی که در اینترنت به دنبال طنز می گردند. حیف است کسی ما را به "زبان درازی" ها و "دهان کجی" ها و "شکلک در آوردن" های خودش آلوده کند. از دوستان طنزپرداز تقاضا دارم به گونه ای بنویسند که هر "گند گاو چاله دهانی" سرش را به این تالار کج نکند. این چیزی نیست که با کارتهای زرد و قرمز و اخراج هدایت شود. این تنها با قلمهای شما "طنازان طنزپرداز" قابل ساخت است. یادم است به کلمه "فنّی" من خنده زدند، حیف از تاپیکهایی که نوشته های فنی آن در زیر تل انبار نوشته های آنچنانی نابود شدند. خواهشم را بار دیگر تکرار می کنم: به پستهای "چرند"، پاسخ ندهید و تمام استعداد خود را برای نوشتن هرچه قویتر و هرچه فنّی تر به میدان آورید. god_girl29th June 2007, 07:21 PMگروه خبر: هوشنگ مرادي کرماني با همکاري شوراي کتاب کودک به نويسندگان آثار طنز جايزه مي دهد. اين جايزه که «قاقا» نام دارد شامل دو سکه بهار آزادي است که از سرمايه شخصي هوشنگ مرادي کرماني به نويسنده و تصويرگر کتاب برگزيده اهدا مي شود. مرجع بررسي آثار رسيده شوراي کتاب کودک خواهد بود. اين جايزه هر سال در سالگرد تاسيس اين نهاد به نويسندگان و تصويرگران برگزيده کتاب هاي کودکان و نوجوانان اهدائ خواهد شد. هوشنگ مرادي کرماني نويسنده در گفت و گو با بخش کتاب ميراث خبر با اشاره به اينکه هزينه اين جايزه را از محل درآمدها و يا حق التاليف ها اهدا تامين مي کند، درباره اين جايزه و دليل تاسيس آن گفت: «طنز در ادبيات کودک و نوجوان ايران بسيار کمرنگ و کم رمق است. در بسياري از آثار تاليفي ما در اين حوزه متاسفاه روحيه افسردگي و نااميدي حاکم است. حس کردم که لازم است در اين باره کاري درخور انجام شود و از دوستان شوراي کتاب کودک خواستم کتاب ها را بررسي کنند و از ميان آثار تاليفي يک کتاب را به عنوان اثر برگزيده سال انتخاب کنند.» وي درباره دليل نامگذاري اين جايزه به نام «قاقا» اظهار داشت:« سه دليل را مي توانم در اين باره ذکر کنم. اول اينکه اين نام خود به خود خاصيت طنز دارد و دوم اينکه ناقابل بودن اين جايزه را نشان مي دهد که واقعا مبلغ اهدايي در حد خريدن قاقا است و سوم اينکه اين اسمي بچه گانه است و در ادبيات کودکان معني روشن و ويژه اي دارد. هنوز هم بزرگترها و بچه ها از اين اصطلاح استفاده مي کنند و حالا ما هم مي خواهيم به طنزنويسان قاقالي لي بدهيم.» مرادي کرماني با انتقاد از اينکه در بسياري از جوايزي که به نويسندگان ادبيات کودک و نوجوان داده مي شود به مسائل و موضوعات جدي مي پردازند،ادامه داد: «اين کتاب ها اغلب داراي پيام هاي غليظ و شعاري است. اين مسائل ديگر جواب نمي دهد. اساسا روح ادبيات کودک با اين مقدار جديت و خمودگي همخواني ندارد و بالطبع اين گونه آثار مقدار بازدهي که بايد داشته باشد را ندارد. در ايران متاسفانه مقوله شوخي و خنده يا آن قدر لوس مي شود که به ابتذال مي رسد يا اينکه ماجرا کاملا عبوس و جدي و عصا قورت داده مي شود.» اين نويسنده کودک و نوجوان در پاسخ به اين سوال که چرا در ايران کمتر در حوزه کودکان و نوجوانان آثار طنز توليد مي شود، افزود: «اين وضعيت چند علت عمده دارد. نوشتن طنز هوشياري خاصي مي خواهد. اگر در دنيا به فرض 5 هزار نويسنده وجود داشته باشد حدود 500 نفر از اين ميزان طنز نويس خوبي هستند. اصولا وقتي نويسندگان کارهاي جدي دست به نوشتن طنز مي زنند در اغلب موارد خنک و لوس و بي مزه در مي آيد. طنز مقوله ظريفي است که در آن بايد بداني که چه چيزهايي را چقدر بزرگ کني و کجاي يک موضوع جدي خنده دار است.» وي با اشاره به آثار انتشار يافته از خود گفت: «من هرچه نوشته ام درباره فقر و بي پولي و يتيمي و ... است اما هرگز نگذاشته ام که اين موضوع به قدري عميق شود که تمام کار را با عبوسي و جديت خشک روبرو سازد و در تمامي موارد اين مشکلات با طنز گره خورده اند.» مرادي کرماني ادامه داد: «علت ديگر آن است که خود جامعه ما داراي روحيه و مشکلاتي است که مجال خنديدن ندارد. واقيت اين است که ماجراهاي انقلاب و هشت سال جنگ و سازندگي و ... که به هر حال هرکدام داراي بار ارزشي خود هستند و طرح مسائل تنش زا و سنگين باعث شده روحيه مردم به مقدار خيلي زيادي خموده و عبوس باشد. اين ماجرا در فضاي آموزشي ما هم تاثير گذاشت و فضاي مدرسه ها، معلم ها و شاگردها از اين مسئله متاثر بوده و هست. به همين دليل نويسندگاني هم که از اين فضا برمي خيزند داراي چنين روحيه اي هستند.» وي با تاکيد بر اينکه اين بحث به حتم دلايل ريشه اي هم دارد اين روحيه را ميراث قرن هاي متمادي تاريخ ايران دانست و در خصوص جايزه کتاب طنز ادامه داد: «به نظر من جاي اين مقوله در ايران بسيار خالي است. ما اين جايزه را با اين مقدار محدود هزينه آغاز کرديم و از همه هم دعوت مي کنيم که در اين کار مشارکت کنند.» سالگرد تاسيس شوراي کتاب کودک که در آن جايزه قاقا به کتاب برگزيده سال اعطا مي شود، اواسط دي ماه است. سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 910]
-
گوناگون
پربازدیدترینها