تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه میتواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1849278278
الگوی عشق باشیم یا الگوی نفرت؟
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
الگوی عشق باشیم یا الگوی نفرت؟ نويسنده:طاهره خلیلی کسمایی بسیاری از والدین هنگامی که با مشکلات روحی و ناسازگاری های شخصیت فرزند خود در سنین نوجوانی و یا جوانی مواجه می شوند، متعجب شده و با نگرانی و اضطراب و شتاب به دنبال حل مشکلات روحی و رفتاری فرزندشان در این سنین بر می آیند. این در حالی است که به شرایط محیط زندگی و کاستی های عاطفی و تربیتی در دوران حساس و اثرگذار کودکی، حتی فکر هم نکرده اند. این والدین چه بسا با خود بیاندیشند که در برنامه های آموزشی چیزی برای فرزندشان کم نگذاشته اند و از این جهت خرسند باشند؛ ولی اهمیت و دقت در مسائل روحی و تربیتی به خصوص در سال های اولیه ی زندگی کودک، موضوعی است که باید به راستی جدی گرفته شود؛ چرا که در همین سال هاست که ساختار شخصیتی کودک برای آینده شکل می گیرد. تقلید کودک از گفتار و رفتار والدین، نکته ای بسیار حائز اهمیت است. کودک معمولاً در برابر رفتارهای پدر و مادر عکس العمل آنی نشان نمی دهد، ولی این به معنی عدم درک یا بی توجهی او نیست. کودک با قدرت تقلیدی که دارد، گفتار و رفتار والدین را به سرعت جذب کرده و در شرایط و موقعیت دیگری بروز می دهد. در واقع، هر آن چه را که او از پدر و مادر می شنود یا در رفتار آنان می بیند، الگوی خود قرار داده و همان را در برابر اطرافیان بازتاب می دد. لذا، والدین باید از بیان کلام تند، واژه های خشن و دادن نسبت های نا به جا به یک دیگر جداً اجتناب کنند. کودکان روحی پاک و زیبا دارند و در عین حال موجوداتی بسیار حساس هستند. آن ها انسان هایی هستند که بنا به شرایط سنی شان جسمی کوچک و کودکانه دارند و طبیعتاً در جریان زندگی، که آمیخته با رویدادها و حادثه هاست، رشد می کنند و وجود درگیری های خانوادگی و هیاهوی قضاوت های منفی سبب می شود که بیش از هر کس کودک ها از آن رنج برند و آسیب ببینند. اگر پدر و مادر درگیر اختلافات خانوادگی، فامیلی یا قومی و فرهنگی با یک دیگر یا بستگان و اطرافیان خود هستند، بایستی مراقب برخوردها و تعصبات خود باشند و در حضور کودک از ابراز داوری ها و احساسات خشم آلود اجتناب کرده و روح پاک فرزندشان را که سرشار از لطافت است و نیاز به محیط و کلام مهرآمیز دارد، تخریب نسازند و از همان کودکی بذر انزجار و دوری از اقوام و اطرافیان را در قلب او نپاشند. کودکی که در فضای آلوده به منفی گرایی ها رشد می کند، متاثر از همان باورها و احساسات منفی بار می آید. او یاد می گیرد از کسانی یا چیزهایی نفرت داشته باشد و آن نفرت را در درون دنیای کوچکش حفظ کند. طبیعتاً انسان همان چیزی را به دیگران ابراز می کند که در درون خود دارد و وقتی کودک از همان طفولیت بدبینی و انزجار را شناخت و آموخت، در جریان زندگی بالاخره کسانی را می یابد که حس تنفرش را به آن ها ابراز کند. او در حین رشد با تاثیرپذیری از این شیوه ی خانوادگی در مورد هر کسی به راحتی پیش داوری و اظهار نظر می کند. اظهارنظر، بدبینی و نفرت برایش به مراتب آشناتر از ابراز محبت و ایجاد رابطه ی دوستی است و این روحیه و روند، او را در برقراری ارتباط دچار مشکل کرده تا جایی که گاهی حتی با کوچک ترین اختلاف نظری با دوستان و اطرافیان تحمل آن ارتباط و دوستی را ندارد. از آن ها دوری کرده و تنهایی را پیشه می کند. و این شیوه های منفی که کودک ها از والدین خود دریافت می کنند، گاه چنان قوی عمل می کند که فرزندشان در سنین نوجوانی و جوانی نسبت به خود دل سرد و بی اعتنا شده و حتی در مورد توانمندی ها و قابلیت های خودش هم دچار یاس، ناباوری و بیزاری می گردد. وقتی کودک در چنین فضای مبهمی که دائماً نگرش ها، گفت و گوها و حتی تلقینات منفی است، رشد می کند، چگونه می تواند روابطی آرام و صلح آمیز داشته باشد؟ معیارهای انسانی و معنوی را از چه کسانی باید دریافت کند؟ او یک الگوی قوی، موثر و سازنده را که برای تربیت خود و رشد یک شخصیت سالم لازم دارد در چه کسی و کجا باید بیابد؟ والدین در مورد شیوه هایی که فرزندان آن ها از آن الگو می گیرند، وظیفه ی سنگینی دارند؛ چرا که هر کاری که انجام می دهند، طبعاً نتیجه ای به دنبال دارد و مسائل روحی و رفتاری کودک متاثر از نحوه ی تفکر و رفتار والدین و اطرافیان است. واقعیت این که هر چند ممکن است چنین روش های مخربی که در خانواده ها اعمال می شود بی اهمیت جلوه کند، ولی وقتی روح و شخصیت فرزندی در اثر شیوه های غلط و محیط نامناسب تخریب شد، یک عمر طول می کشد تا این روح و درون ویران شده، اندکی ترمیم یابد. ارزش های انسانی مقوله ی حائز اهمیتی است که باید توسط والدین به کودک ها ارائه شود. بیایید به فرزندان خود محبت را بیاموزیم و آنان را در محیطی مهرآمیز بزرگ کنید- محیطی که کودک به جای این که شاهد درگیری ها باشد، ارزش های معنوی را تجربه کند، بتواند خود را بشناسد و به استعدادها و توانایی های خود پی ببرد و در فضای متعالی به عظمت انسانی اش واقف گردد. بسیار از روش های زندگی یک عادت است، عادت هایی که می توانند تغییر کند و انتخاب های مفیدتر و سازنده تر جای گزین آن شود. منبع: http://www.khanevadeyema.com
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 250]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها