واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: قابل توجه نمايندگاني كه يكشنبه با وزير جلسه دارند خلبان در آخرين ثانيه هاي عمر خود تصميم گرفته هواپيما را بر زمين بنشاند و لذا اولين محوطه بازي كه در مسيرش بوده را انتخاب كرده اما وقتي به يكصد متري محل سانحه رسيده ،بال هاي آن به درختان اطراف زمين باز برخورد كرده و كنده شدند. عصرايران - پيگيري هاي خبرنگار عصرايران در اروميه از طريق منابع مرتبط با فرودگاه اين شهر نكات جديدي را درباره سقوط هواپيما و آنچه در لحظات آخر بر سر مسافران و كادر پرواز گذشته آشكار مي سازد كه مي تواند در قالب سوال نمايندگان از وزير راه و رئيس سازمان هواپيمايي كشوري در مجلس شوراي اسلامي مطرح شود.از آنجا كه هنوز منابع رسمي در اين باره نظر نهايي را نداده اند و با توجه به اين كه روز يكشنبه ،قرار است وزير راه و ترابري در كميسيون عمران مجلس حضور يابد و به سوالات نمايندگان در اين خصوص پاسخ دهد ،بي مناسبت نيست نمايندگان عضو كميسيون ، نتيجه تحقيقات به عمل آمده توسط عصرايران را نيز دستكم به عنوان گمانه با وزير در ميان بگذارند و مطالبه پاسخ كنند.1 - جا دارد از وزير راه و ترابري درباره ادعاي اين كه علت سقوط شرايط جوي نامساعد بوده پرسش شود كه نقش آب و هوا در اين ميان چه بوده است؟! آقاي حميد بهبهاني در واكنش به سقوط هواپيما ،در جمع خبرنگاران و روز 20 دي 89 به صراحت گفته است: "تنها عامل سقوط اين هواپيما مسافربري شرايط نامناسب آب و هوايي و عدم ديد كافي خلبان بوده است." حال كه ايشان با اين جمله ،تقصيرها را متوجه آب و هوا كرده ، بد نيست نمايندگان از آقاي وزير بپرسند كه اگر آب و هوا مشكل داشته چرا اجازه پرواز صادر شده است؟ آيا هواشناسي نتوانسته هواي مقصد را حتي براي يك ساعت آينده پيش بيني كند و با پيش بيني و اطلاعات غلط ،باعث پرواز هواپيما شده است؟!اگر چنين است رئيس سازمان هواشناسي هم بايد پاسخگو باشد.2 -لطفا بپرسند كه آيا غير از اين است كه هواپيما به بالاي باند فرودگاه رسيده و ارتفاع خود را كم كرده و به چند متري زمين هم رسيده بوده است ولي در ثانيه هاي آخر فرود ،به طور ناگهاني اوج گرفته است؟علت چه بوده و آيا برج مراقبت در لحظه آخر چنين دستوري داده است؟برخي مسافران بازمانده روايت مي كنند كه هواپيما آنقدر به باند نزديك شد كه ما حتي احساس كرديم براي لحظه اي چرخ هاي آن به سطح زمين رسيد.آيا جز اين است كه عدم اجازه فرود آن هم در آخرين لحظه اي كه هواپيما سرعت و قدرت خود را كاسته و آماده نشستن است ،باعث مي شود در فرايند سرعت گيري مجدد هواپيما ،آن هم هواپيماي 37 ساله و تعمير شده ، ايجاد اشكال شود؟آيا بعد از مجبور كردن خلبان به اوج گيري مجدد ، اشكال فني ايجاد نشده است؟آيا فرودگاه اروميه مهياي پذيرش هواپيما نبوده و براي رفع مسووليت از خود در آخرين لحظات مانع از فرود شده است؟يا خود خلبان تقاضاي بازگشت كرده و اگر چنين است چرا؟!چرا ممانعت از فرود آمدن ، درست در آخرين لحظه صورت گرفته است و اگر مشكلي در فرودگاه بوده ، چرا وقتي هواپيما در آسمان بود و ارتفاع خود را كاهش نداده بود ، از خلبان نخواستند بازگردد؟!اگر هواپيما در فرودگاه مي نشست (كما اين كه به روي باند هم رسيده بود) اين اتفاق رخ مي داد؟مسوولان برج مراقبت فرودگاه اروميه ،بايد تحت پرسش قرار گيرند و آخرين مكالمات آنها با خلبان بايد به عنوان مدركي مهم ،مورد ارزيابي قرار گيرد.اي بسا سرنخ ماجرا را در برج مراقبت بتوان يافت!3 - بپرسند اگر محدوديت ديد وجود داشته و نمي شد با آن همه چراغ و امكانات و آي ال اس و ... فرود آمد ،خلبان هواپيما چگونه توانسته است در اطراف فرودگاه در ميان آن همه روستا و منطقه مسكوني و باغ ،زميني نسبتاً مسطح را "ببيند" و هواپيما را در قالب فرود اضطراري در آن بنشاند؟نمايندگان بدانند كه اين ماجرا ،قطعاًسقوط عادي نبوده ،بلكه فرود اضطراري ناكام بوده است. در شب سانحه ، بعد از اين كه هواپيما در فرودگاه ننشسته ، مجدداً اوج گرفته ولي به دليل نامعلومي كه به احتمال قوي نقص فني بوده است ، دچار افت ارتفاع شده و خلبان ماهر آن - كه از استادان بوئينگ بوده - در آخرين ثانيه هاي عمر خود تصميم گرفته هواپيما را بر زمين بنشاند و لذا اولين محوطه بازي كه در مسيرش بوده را انتخاب كرده است اما متاسفانه ، وقتي به يكصد متري محل سانحه رسيده ،بال هاي آن به درختان اطراف زمين باز برخورد كرده و كنده شدند . در تصاوير نيز كاملا مشخص است كه هواپيماي سانحه ديده كه بر زمين افتاده ،بال ندارد ،چون بال ها ،در فاصله تقريباً يكصد متري بر زمين افتاده بودند.نكته مهم اين كه گويا خلبان ، براي جلوگيري از انفجار، بنزين هواپيما را قبل از فرود اضطراري تخليه كرده بود كه با اين كار جان تعدادي از مسافران را نجات داده است.با اين اطلاعات ، نمايندگان مجلس بايد فارغ از بحث سقوط ،بر روي فرود اضطراري تمركز كنند و اين سوال را مطرح نمايند كه چرا هواپيما در فرودگاه ننشسته و چرا ناگزير به فرود شده است؟4 - اين هواپيما چند هفته قبل از سانحه ،اورهال شده بود ؛لذا در صورت اثبات نقص فني ، اين هشدار بايد به صورت خيلي جدي مطرح شود كه وضعيت اورهال كردن هواپيماها در چه شرايطي است و چرا به فاصله اندكي از اورهال ، اين اتفاق رخ داده است. آيا بقيه اورهال ها هم همين گونه اند؟5 - ممكن است در جلسه نمايندگان ،اين نقد از سوي آنها مطرح شود كه چرا هواپيمايي با 37 سال عمر هنوز در خطوط هوايي ايران مي پرد؟ و تقاضا شود كه هواپيماهاي قديمي از رده خارج شوند.پاسخ وزير احياناً اين خواهد بود كه الان در دنيا و حتي در برخي كشورهاي پيشرفته نيز بوئينگ هايي با اين قدمت پرواز مي كنند و اضافه خواهد شد در خصوص هواپيما ،سن و عمر مطرح نيست و با اورهال كردن آن مي توان تا جايي كه استانداردهاي پرواز اجازه مي دهد پرواز كرد.جواب اين توجيهات چنين است:اولا آن تعداد از هواپيماهاي قديمي 272 ، يا در كشورهاي فقير و خطوط هوايي درجه چندم و نامعتبر پرواز مي كنند و يا اگر هم در برخي كشورهاي صاحب نام مي پرند ،ديگر مسافري نيستند و به باربري تغيير كاربري داده اند كه صد البته استانداردهاي ايمني هواپيماهاي مسافربري بسيار بالاتر و سختگيرانه تر از باري هاست.ثانياً اورهالي كه در خصوص همين هواپيماهاي باري انجام مي شود ، با توجه به امكانات و تجهيزاتي كه در اختيار دارند ،بهتر ، بروزتر و استاندارد از اورهال ماست كه با انواع تحريم ها دست و پنجه نرم مي كنيم و قطعه تهيه مي نماييم.ثالثاً شرايط آب و هوايي در جاهاي مختلف متفاوت است و هر هواپيمايي كه در يك جغرافيا خوب جواب داده ، معنايش اين نيست كه در همه جاي دنيا مي تواند ايده آل باشد.رابعاً اگر با اورهال مي توان بدون محدوديت عمر هواپيما ،از آن استفاده كرد ،چرا در آمريكا و اروپا كه اقتصادي تر هم فكر مي كنند ، هواپيماها را اين همه اورهال نمي كنند و بعد از ميزان ساعت مشخصي از پرواز از رده خارج مي نمايند؟لذا وقتي در ايران با اين شرايط ،هواپيماي 37 ساله پرواز مي كند ، معنايش اين است كه يك سوء تدبير مديريتي در ميان است و نتيجه اش هم هميني مي شود كه مي بينيم.7 - درست است كه بايد وزير راه پاسخگو باشد ولي چرا نمايندگان سراغ رئيس سازمان هواپيمايي نمي روند؟مگر نه اين است كه او مسوول مستقيم حوزه حمل و نقل هوايي است و در اين مدتي كه از سقوط گذشته ،سكوت اختيار كرده است و پاسخگو نيست؟!اگر وزير راه در حوزه حمل و نقل زميني و دريايي و هوايي به طور عام مسووليت دارد، رئيس سازمان هواپيمايي كشوري فارغ از مسووليت هاي فراگير وزير ، تنها در عرصه هوايي كار مي كند و تمركز بيشتري بر اين حوزه دارد و براي پاسخگويي و مورد بازجويي نمايندگان مردم قرار گرفتن ، مستحق تر است.مخلص كلام آن كه از نمايندگان انتظار مي رود حالا كه وارد ماجرا شده اند ، بحث "فرود اضطراري" و نه سقوط را جدي بگيرند و سرنخ ها را در برج مراقبت نيز جست و جو كنند و در عين پرسش از وزير ، رئيس سازمان هواپيمايي كشوري را نيز از سلابه سوال و جواب مصون ندانند و البته بحث خارج كردن هواپيماهاي قديمي از رده را نيز به طور جدي پيگيري نمايند چه آن كه برغم كمبود هواپيما ، مسافرت زميني ، مطلوب تر از سفر هوايي با هواپيماهايي است كه عمرشان را كرده اند و دنبال بهانه اند كه به زمين بخورند و صداي انا لله و انا اليه راجعون بازماندگان را به آسمان بلند كنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 311]