تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1849080770
تأثير خشونت، جنسيت، تبليغات و رسانههاى گروهى
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
تأثير خشونت، جنسيت، تبليغات و رسانههاى گروهى مىتوان گفت كه تأثيرات ناشى از رسانههاى گروهى به روى افراد جامعه، كه از 30 سال گذشته خود را به وضوح نشان داده است، قابل مقايسه با وضعيت كنونى اين رسانهها مىباشد. اين گونه وسايل ارتباط جمعى تنها مختص به راديو و تلويزيون نيست و مجلات، مقالات، فيلمها و پديدهى اخير يعنى همان اينترنت را نيز دربرمىگيرد. ميزان اطلاعاتى كه از طريق كابلها و حتى صندوقهاى پستى درب منزلمان به ما مىرسد بسيار چشمگير است. همگى شاهد اين مسئله هستيم كه روزانه اخبار جديد، سرگرمىهاى نو و داد و ستدهاى بسيارى از طريق همين رسانهها صورت مىپذيرد و به طور دائم سيلى از تبليغات به جهت فروش كالاها و دادن خدمات لازم به افراد جامعه انجام مىگيرد. يكى از مواردى كه به طرق مختلف همچون فيلمها، موسيقىها، اخبار تلويزيونى و حتى كارتون بچهها شاهد آن هستيم ابراز مسائل مسائل خشونتآميز است كه نه تنها در كشور خود بلكه از طريق ماهواره به تمام دنيا پخش مىگردد. همچنين تصورات مربوطه به جنسيتهاى مختلف در هر جايى از دنيا ديده مىشود و مبلغين اين گونه برنامهها، اهداف گوناگونى را دنبال مىكنند. به طور مثال امروزه در جوامع به وضوح مىبينيم كه از همين موضوع جنسيت زن و مرد براى فريفتن افراد، تبليغات تجارى و فروش اجناس تجارى استفادههاى كلانى مىگردد. هرگز اجازه ندهيد كه رسانههاى گروهى روى تفكرات فرزندتان تأثير سويى بگذارد با توجه به سيل عظيم اطلاعات، شاهد آن هستيم كه تأثير اين گونه اخبار در ميان افراد جامعه، به طور قابل ملاحظهاى و با شدت، سير فزاينده دارد. موضوع «خشونت» از جمله موارد بسيار گويايى است كه اين رسانهها، امروز به صورت ديگرى به آن مىنگرند و مىتوان گفت كه آن را پذيرفتهاند و حتى در بسيارى از فيلمها و انواع خاصى از موسيقى، اين قضيه را ستايش مىكنند. مواردى همچون تصورات جنسى و رفتارهاى جنسى كه روزگارى در راديو و تلويزيون اشارهاى گذرا به آنها مىگرديد، امروزه به صورت آشكار و به شكل سرگرمىهاى خاص در ميان عموم جامعه شايع گرديده است و بسيار عادى با آن برخورد مىگردد. جاى شگفتى است كه بسيارى از خانوادهها مطلع نيستند كه نونهالان آنها از طريق اينترنت به عكسها و مطالب زنندهاى با محتواى جنسى دسترسى دارند كه والدين به هيچ وجه وجود آن را تصور نمىكنند و نمىدانند كه فرزندانشان با داشتن تنها يك رايانه و دسترسى به اينترنت و حداقل دانش كامپيوترى، قارند كه به اين مطالب و تصاوير قبيح دسترسى يابند. سيل عظيم اطلاعات تأثيرات ناشى از اطلاعات و اخبار سبب گريده است كه به زندگى، در تمام جهات سرعت و شتاب ببخشد. اين امر باعث شده كه ندرتا زمانى براى استراحت، آرامش و ارتباطات اجتماعى اختصاص داده شود. اضطراب و استرس و به دنبال آن بيمارىهاى قلبى و عروقى افزايش پيدا كرده است؛ افسردگى شيوع بسيارى دارد و بر روى نونهالان تأثير مىگذارد. فرزندانمان استرس زيادى را در زندگى متحمل مىشوند و اگر چه ممكن است آشكارا و به وضوح مشكل خود را بروز ندهند ولى تأثير عميق و سوء اين كشمكشهاى درونى و اضطرابها در وجود آنها باقى مىماند. در اين دنياى پر شتاب فرزندان مجبور هستند كه زودتر از سن واقعى و روند طبيعى رشد، طى طريق كنند. به اين معنا كه زودتر از دنياى كودكى فاصله بگيرند و در واقع اين نونهالان زمان كمى دارند كه در دوران كودكى سير كنند. در اين جا به بيان اين مطلب مىپردازيم كه با توجه به تأثير عميق رسانهها و تبليغات، فرزندان ما چگونه انسانهايى خواهند بود. پيامهاى تجارى كه از طريق راديو و تلويزيون و ساير رسانهها منتشر مىشود چه به صورت تصويرى و زنده و چه گفتارى، اثر عميقى را در جامعه خواهند گذاشت. تأثير و نفوذ اين تبليغات تجارى محدود به ايجاد عرضه و تقاضا و فروش كالا نيست، بلكه مىتوان گفت كه اثر عميقتر و جدىتر آن در تغييرات رفتارى، پوششى و نگاه مردم به زندگى و پيرامون خود مىباشد. اين گونه تبليغات تصوير جديدى را در مقابل چشمان افراد جامعه قرار مىدهد. همهى ما شاهد اين مسئله هستيم كه از طريق رسانههاى گروهى جاذبهها، زيبايىها و دانش و فرهنگ جديدى به تصوير كشيده مىشود و هيچ كس هم قادر به توقف اين چنين وقايعى نخواهد بود و همهى افراد در روند اين سرگرمىها و تبليغات، با روى گشاده قدم مىگذارند. در گير و دارهاى تبليغاتى - تجارى مىتوان چنين اظهار داشت كه بهترين فعاليت تجارى، تلاش در زمينهى ايجاد تصويرى است كه سبب شود مردم كسى را سرمشق خود قرار دهند و در واقع مىتوان گفت كه مبلغين اين گونه تجارتها در ابتدا به فكر فروش محصولات خود نيستند بلكه در نظر دارند اسوه و الگويى را ايجاد كنند تا مردم دنبالهرو آن گردند. به طور مثال اين گونه تبليغ مىكنند كه اگر شما مىخواهيد مثل مايكل جوردن (1) باشيد بايد همچون او لباس بپوشيد، همان نوشيدنى را بخوريد و همان ورزش را انجام دهيد. حال اگر شما تمام اين كارها را هم انجام دهيد واضح است كه خود مايك نخواهيد شد ولى از درون در شما يك احساس رضايت خاصى ايجاد مىگردد. در اين جا قصد نداريم كه آقاى جوردن را مورد انتقاد قرار دهيم، چون او از بسيارى جهات نقش مثبتى دارد و مىتواند الگويى مناسب براى جوانان باشد اما نكتهاى كه در اين جا قابل ذكر است نفوذ وسيع و قدرتمند پيامهاى تبليغاتى است كه سبب مىگردد كه اميال، ادراك و رفتارهاى مردم جامعه تغيير شكل پيدا كند. در واقع جدا از مسئله آقاى جوردن بسيارى از اين الگوسازىها مىتواند براى جوانان مضر باشد و اثرات سوء و مخربى را در شخصيت آنها داشته باشد. تصاوير تبليغاتى پيرامون زنان تبليغاتى كه پيرامون مدهاى روز و زنان صورت مىگيرد براى دختران جوان مضر و مخرب است خصوصا اگر اين تصاوير غير واقعى باشند. امروز لاغر اندام بودن و پيرو مد قرار گرفتن مورد نظر دختران و زنان مىباشد و به صورت اغراقآميزى ذهن آنها را به خود مشغول ساخته است. بسيارى عقيده دارند كه مسئله مد كه امروز به وسيلهى مدلها و نمايشهاى تبليغاتى عرضه مىگردد خطر آفرين باشد. امروزه صنايع بسيارى از كشورهاى پيشرفته به سوى ساخت غذاها، نوشيدنىها و داروهايى قدم برمىدارد كه نياز مردم را براى لاغر شدن فراهم نمايد. كتابهاى رژيم غذايى و كاهش وزن پر فروشترين كتابهاى سال است و اصلا هيچ فردى به اين قضيه اهميت نمىدهد كه بسيارى از آنها سلامت جسمى را در نظر نمىگيرند. در دنياى كنونى، در عين اين كه به مسئله زيبايى اندام توجه مىشود و تلاشهاى زيادى روى اين موضوع صورت مىگيرد، مىبينيم كه ارزش و توانايىهاى افراد هم روى همين مسئله سنجيده مىگردد. مردم ما نگاهشان نسبت به يكديگر قضاوت مىكنند و زيبايى اندام به عنوان يك ارزش محسوب مىگردد. موفقيت افراد، وابسته به لاغر بودن آنهاست و مكررا ديده مىشود كه افرادى با وزن بالا مورد تبعيض قرار مىگيرند و ديگران آنها را به عنوان افراد تنبل، نامرتب و فاقد خويشتندارى قلمداد مىكنند. اين تصوير ذهنى در مورد هر دو جنس مذكر و مؤنث صدق مىكند اما نقش مؤثرتر و مهمترى را در زندگى زنان بازى مىكند. تأثير منفى ناشى از تصور عدم تناسب اندام در زندگى يك دختر جوان، مىتواند به سادگى روى خودباورى، ارتباطات اجتماعى و سلامت فيزيكى او تأثير سوء بگذارد. دخترانى كه از وضعيت اندام خود تصور درستى ندارند در معرض كاهش خودباورى هستند و نگرانىهاى موجود ذهن آنها را به خود مشغول ساخته و انرژى جسمى و روانى آنان را كاهش مىدهد و سبب مىگردد كه آنها از انجام كارهايى كه لذت مىبرند خوددارى كنند چون از وضعيت خود راضى نيستند و فكر مىكنند كه در باور و ادراك ديگران هم فرد ايدهآل و قابل قبولى محسوب نمىشوند و همين امر سبب مىشود كه دائما از لباسهاى گشاد و يكنواختى استفاده كنند. عدم رضايت از ظاهر سبب مىگردد كه بسيارى از زنان و دختران جوان، تلاشهايى را در جهت تغيير وضعيت اندام خود انجام دهند كه اين تلاشها مىتواند آسيبزا و پر خطر باشد و سبب اختلالات تغذيهاى در آنها گردد. شيوع اين اختلالات در زنان بيشتر از مردان است و اساسا در سن بلوغ بروز مىكند. مىتوان گفت كه با شروع شناخت فردى، اين اختلالات آغاز مىگردد و البته به خود فرد، اجتماع و فرهنگ نيز وابسته است و اين زنان هستند كه خود را تحت فشار قرار مىدهند و هويت خود را با تغيير شكل بدنى خاص خودشان پيدا مىكنند و به خاطر ديگران مىخواهند كه ظاهرى آراسته و مد روز داشته باشند. اختلالات تغذيهاى از هر 10 دختر دبيرستانى، 7 نفر از وضعيت بدنى خود راضى نيستند و درصدد كاهش وزن خود هستند، حتى ديده شده است كه در ميان 10 تن از دختران در سن بلوغ و با وزن طبيعى، 7 نفر مىخواهند از وزن خود را كاهش دهند. بيمارىهاى تغذيهاى خصوصا بىاشتهايى عصبى و ضعف ناشى از گرسنگى، روى 10 تا 15 درصد از دختران در سن بلوغ تأثير مىگذارد. اين بيمارىها تهديدى براى زندگى اين نوجوانان است و ضرورت دارد كه هر چه زودتر شناخته و درمان گردد. مشخصات اساسى اين اختلالات شامل مواردى است همچون: ترس غير منطقى از چاق شدن، ميل به لاغر و تركهاى شدن و عدم رضايت از اندام. از جمله فعاليتهايى كه براى كاهش وزن صورت مىگيرد و خطرناك و غير بهداشتى است مىتوان از رژيمهاى غذايى غلطى نام برد كه شخص به خود گرسنگى مىدهد و يا خود را ترغيب مىكند كه استفراغ كند و يا ممكن است از داروهاى ملين و مدر استفاده كرده و بيش از حد تمرينات بدنى انجام دهد. بسيارى از دختران و زنان اين گونه رفتارهاى مضر و خطرناك را با رضايت دنبال مىكنند چون سرسختانه سعى دارند كه از لحاظ اندام ظاهرى به آن تصوير درست فرهنگى دست بيابند. البته بسيارى از زنان به مقابله با اين فشارهاى فرهنگى برخاستهاند اما هنوز هم بسيارى قربانى اين مسئله هستند و با اين كار، خودباورى، سلامت جسمانى و حتى گاهى اوقات زندگى خود را از دست مىدهند. امروزه مشاهده مىشود كه زنان از يك طرف براى كسب استقلال تلاش مىكنند و سعى در كنار گذاشتن شرايط آسيبپذير و وابستگىها دارند و از طرف ديگر هنوز در تلاشاند كه ارتباط خود را با مردان گسترش دهند و براى جنس مخالف خود جذابيت داشته باشند و به همان شكلى از ظاهر درآيند كه توسط رسانههاى گروهى به تصوير كشيده شده است. حال در اين جا اين سؤال مطرح مىشود كه كدام يك از اين دو مورد از ارزش بالاترى برخوردار است؟ استقلال داشتن يا تابعيت از مد؟ در دنياى كنونى فشارهاى ناشى از مد و تبليغات رسانهها بسيار عظيم است و جوانان خصوصا دختران در روند رشد و شناخت خود از آن پيروى خواهند كرد. خشونت و رسانههاى گروهى در مقايسه با 20 يا 30 سال گذشته مشاهده مىشود كه امروزه در سينما، تلويزيون و موسيقىهاى تغزلى، بيشتر در مورد خشونت صحبت به ميان مىآيد و اين موضوع به تصوير كشيده مىشود. مىتوان گفت كه رسانههاى گروهى با به تصوير كشيدن اين مسائل به نقش سرگرم كنندگى برنامههايش توجه دارند در حالى كه تحقيقات روانشناسى نشان مىدهد كه علت بسيارى از ترسها در فرزندانمان همين مسئله خشونت است كه در خبرهاى تلويزيونى مطرح مىگردد. پخش چنين خبرهايى از طريق تلويزيون باعث ايجاد ترس و اضطراب در افراد بزرگسال و كودكان مىشود. به طور مثال خبرهايى راجع به تيراندازى در مدرسهاى در ايالت آركانزاس سبب جنجالى تبليغاتى و جهانى گرديد و بسيارى از كودكان نقاط مختلف جهان دچار اضطراب و ترس ناشى از صدمه ديدن و كشته شدن در مدرسه گرديدند. اين گونه برنامههاى تلويزيونى در بچههاى شهر تورنتو ايجاد ترس و اضطرابهاى بيمار گونهاى كرده است. سؤالى كه در اين جا مطرح مىشود اين است كه چه تعداد از شوها و برنامههاى تلويزيونى در شهرهاى كوچك و بزرگ جهان، با اين كلمات نحس و شوم آغاز مىگردد كه مثلا در اين محل تيراندازى شده و غيره. اين چنين داستانهاى خشونت آميزى در خبرهاى رسانههاى گروهى خصوصا تلويزيون ديده مىشود و علت آن هم ايجاد علاقه و جذب توجه مردم براى تماشاى چنين برنامههايى است. خشونت در تلويزيون براساس مطالعات و تحقيقات انجمن روان شناسى آمريكا، خشونت در تلويزيون، بىترديد، اثر منفى روى فرزندانمان مىگذارد. مشاهدهى خشونت در تلويزيون 3 اثر كلى و اساسى روى فرزندان مىگذارد. اول اين كه: بچهها حساسيت و توجه خود را نسبت به مشكلات و رنج و دردهاى ديگران از دست مىدهند، مىتوان گفت كه اين خشونتها از لطف و مهربانى فرزندان نسبت به ديگران مىكاهد. دوم اين كه: بچهها ترس و واهمهى بيشترى نسبت به محيط و دنياى اطراف خود پيدا مىكنند. مورد سوم اين كه: با مشاهدهى خشونتها در تلويزيون احتمال بيشترى وجود دارد كه بچهها رفتارهاى پرخاشگرانه و تهاجمى نسبت به ديگران نشان دهند. مطالعات انجام شده در دانشگاه پنسيلوانيا نشان داده است كه برنامههاى تلويزيونى بچهها، در هر ساعت در حدود 20 فعاليت خشونتآميز را به نمايش مىگذارد و كودكان با مشاهدهى اين گونه واكنشها، به احتمال زياد فكر مىكنند كه دنيا مكانى پر از خطر است. به خاطر بسپاريد كه بچهها، آن چه را كه مىبينند بيشتر به خاطر مىآورند به اين معنى كه اثر ديدن بيشتر از خواندن و يا شنيدن است. تصاويرى از خشونتها كه توسط تلويزيون به نمايش گذاشته مىشود و بچهها شاهد آن مىباشند تأثيرى عميق به روى فرزندانمان مىگذارند كه براى مدت زمانى طولانى در فكر و روح آنها باقى مىماند. ديگر مطالعات حاكى است كه بچهها اغلب با مشاهدهى برنامههاى تلويزيونى، رفتارهاى متفاوتى از خود بروز مىدهند. بر طبق بررسىاى كه در دانشگاه پنسيلوانيا صورت گرفت عكس العمل 100 كودك پيش دبستانى را مورد مطالعه قرار دادند. بعضى از اين بچهها، كارتونهايى را تماشا مىكردند كه پر از رفتار و اعمال خشونتآميز و تهاجمى بود و ديگر بچهها برنامههاى بدون خشونت را مشاهده كرده بودند. محققين دريافتند كه گروه اول (آنانى كه شاهد خشونت در كارتونها بودهاند) در مدرسه به دوستان خود صدمه وارد مىكنند و يا به آنها دعوا مىكنند، همچنين اين گونه بچهها از دستورات والدين سر پيچى مىكنند كه در گروه دوم اين چنين رفتارهايى مشاهده نمىشود. در مطالعات ديگرى كه در دانشگاه ايلينويز انجام گرفت اين مسئله روشن شد كه كودكانى كه در دوران ابتدايى برنامههايى پر از خشونت نگاه مىكنند در دوران نوجوانى تمايل بيشترى براى نشان دادن رفتارهاى تهاجمى دارند. دانشمندان با بررسى و تحقيق روى نوجوانان 13 ساله دريافتند كه كودكانى كه در سنين 8 سالگى برنامههاى خشونتآميز از تلويزيون مشاهده كرده باشند در سن نوجوانى احتمال بيشترى وجود دارد كه به خاطر جنايت و ديگر اعمال نادرست توسط پليس دستگير گردند. اين مطالب بيانگر اين موضوع است كه والدين بايد توجه كنند كه فرزندانشان شاهد چگونه برنامههايى هستند و در مورد مدت زمان تماشا و محتواى برنامههاى تلويزيونى دقت كافى داشته باشند و ضمنا برنامه سازان تلويزيونى نيز بايد در نشان دادن چنين برنامههايى دقت داشته و براى اين كار محدوديتهايى را در نظر بگيرند. دختران پرخاشگر خشونت نمايش داده شده در تلويزيون به همان اندازه كه روى پسرها اثر گذار است روى دخترها نيز تأثير مىگذارد. براساس مطالعات دانشگاه ميشيگان پيرامون مسائل اجتماعى مشخص گرديده است كه: دختران جوانى كه شاهد برنامههاى تهاجمى و خشونتآميز باشند در دوران بزرگسالى افرادى پرخاشگر و تندخو هستند و در زندگى درگيرىهاى بسيارى دارند و دست به كارهاى خشونتآميزى همچون حمله به ديگران با چاقو و يا خفه كردن آنان مىزنند كه اين گونه اعمال در زنانى كه در دوران نوجوانى شاهد چنين برنامههايى نبودهاند و يا بسيار كم مشاهده كردهاند ديده نمىشود.قدرت تلويزيون محققين عقيده دارند كه سنين 6 تا 8 سالگى از جهت رشد روحى و روانى كودكان، سالهاى بسيار حساس و سرنوشتسازى است. در اين دوران بچهها رفتارهايى را كه در طول زندگى با آنها همراه است مىآموزند. اگر بچهها در اين سنين، شاهد خشونت باشند (چه از طريق رسانهها و چه پدر و مادر و دوستان) به هر حال آنها اين رفتارهاى خشونتآميز را مىآموزند و در مواجهه با مشكلات زندگى اين گونه واكنشهاى تهاجمى را از خود نشان مىدهند. چنين رفتارهاى پرخاشگرانه ممكن است سريعا آشكار نگردد و سالها طول بكشد كه اولين علايم و نشانههاى رفتارهاى تهاجمى بروز نمايد. صنعت ساخت برنامههاى تلويزيونى مسئول است كه در برنامههاى تلويزيونى خصوصا برنامههاى مربوط به كودكان محدوديتهايى را ايجاد كند. در سال 1998، اين صنعت در جهت آگاهى والدين پيرامون برنامههايى كه مناسب فرزندانشان نيست، گامهايى برداشت. بر خلاف انجمن برنامههاى كارتونى آمريكا، امروزه مشاهده مىشود كه شبكهى تلويزيونى آمريكا سعى در ارزيابى برنامههاى خود دارد. اين مسئله اقدام مثبتى محسوب مىگردد زيرا همان طور كه دوروتى كانتور، رئيس انجمن روانشناسى آمريكا اظهار مىدارد: ما در دنياى زندگى مىكنيم كه والدين چه پدر و چه مادر در بيرون از منزل كار مىكنند و بچهها آزادى بيشترى دارند و كمتر تحت كنترل واقع مىشوند، پس در چنين قرنى، والدين بايد به كيفيت و ميزان برنامههايى كه بچهها خصوصا در سنين جوانى شاهد آن هستند توجه كنند و سيستمها و انجمنهاى برنامهسازى بايد در اين راستا به والدين كمك كنند. صنعت برنامهسازى در تلويزيون، بايد به گونهاى باشد كه در راستاى كمك به والدين، به كاهش ميزان و شدت برنامههاى خشونتزا، از تلويزيون بپردازد و از به تصوير كشيدن اين برنامهها از طريق اين رسانه بكاهد و فيلمهايى با محتواى مناسب براى بچهها در نظر بگيرد. با توجه به اعمال خشونتزايى كه از كودكان سر مىزند، مىتوان به اين مسئله دست يافت كه صنعت برنامهسازى در تلويزيون داراى تاريخچهى موفقى نبوده است و از اين پس بايد در جهت بهبود برنامههاى خود تلاش كند. در سال 1990 كنگرهى آمريكا طرحى را پياده كرد كه در آن به موضوع برنامههاى آموزشى كودكان پرداخته بود. بر اين اساس محققين به مطالعه پرداختند و دريافتند كه روزانه 3 - 4 ساعت برنامهى آموزشى براى كودكان در نظر گرفته مىشود كه عمدهى اين گونه برنامهها، قديمى است و تنها نيم ساعت از آنها، جنبهى آموزشى دارد. به همين جهت هيأت آموزشى، تعريف خود را از برنامههاى آموزشى محدود كرد و نياز به ايجاد برنامههاى مؤثر در تلويزيون را گوشزد نمود. به هر حال مهمترين وظيفهى پدر و مادر كنترل فرزندان و زير نظر گرفتن آنها براى مشاهدهى فيلمها و برنامههاى تلويزيونى است. وظيفهى والدين چيست بر اساس نظرات انجمن روان شناسى آمريكا، والدين به منظور حفظ فرزندانشان از خطرات ناشى از برنامههاى خشونتزا، مىتوانند با انجام همهى اين موارد يا قسمتى از موضوعاتى كه در زير ذكر مىشود در عادات فرزندان خود تغييراتى ايجاد كرده و يا آنها را تحت كنترل خود داشته باشند. اول اين كه حداقل يك قسمت از فيلم يا برنامهاى را كه فرزندتان تماشا مىكند بنگريد چون به اين صورت مىتوانيد به مضمون و محتواى آن برنامه پى برده و دربارهى آن با فرزند خود بحث و مباحثه انجام دهيد. مورد دوم اين كه برنامههايى را كه با خشونت همراه است محدود كنيد و جايگزين مناسبى را براى آن در نظر بگيريد. همچنين فرزندان خود را تشويق كنيد كه تنها به برنامههاى آموزشى و آن چه كه از نظر شما قابل قبول است بپردازند و آنها را ترغيب كنيد تا در ساير فعاليتها همچون سرگرمىها - ورزش و بازى با دوستان شركت كنند و در نهايت ميزان ساعتى كه كودكان به تماشاى تلويزيون مىپردازند را كاهش دهيد و محدوديتها را در نظر بگيريد. جنسيت، رسانههاى گروهى و اينترنت ساليان مديدى است كه جنسيت و مسائل جنسى در رسانهها مطرح مىگردد و حاميان اين مسئله آموختهاند كه چگونه از اين موضوع به خوبى و به طور مؤثرى استفاده كنند. اكثريت فيلمها و برنامههاى تلويزيونى به گونهاى است كه شخصيت اصلى آن اساسا داراى نقش سكسى است كه عموما زنان و گاهى اوقات مردان اين نقش را ايفا مىكنند. چنين نقشهايى در انواع گوناگون فيلمهاى تلويزيونى از قبيل ماجرايى، كمدى و حتى در مسابقات تلويزيونى ديده مىشود.امروزه مشاهده مىشود كه در سريالهاى تلويزيونى مطالب قبيح و زنندهاى به نمايش گذاشته مىشود، همچنين در انواع موسيقى و ترانههاى ويدئويى، تصاوير سكسى به وضوح عرضه مىگردد و موسيقىهاى تغزلى نيز فاقد هر گونه حد و مرزى است. در تبليغات مجلهها، عاملان اين گونه تبليغات از مسئله سكس براى فروش لباس، عطر، ماشين و حتى سيگار استفاده مىكنند. اينترنت پديدهاى است كه در اين روزها به طور وسيعى از لحاظ نمايش و عرضهى مطالب جنسى گسترش پيدا كرده است و بسيارى از والدين از مطالب اينترنت اطلاعى ندارند و به عمق فاجعه پى نبردهاند. مجلهها و فيلمهايى كه به خانوادهها مربوط مىشود به هر حال از محدوديتهايى برخوردار است اما چنين امنيتى در مورد اينترنت وجود ندارد. هر كسى با داشتن يك رايانه و خريد مدم مىتواند به اين برنامهها دست پيدا كند. مطالب مضر و زنندهاى كه امروزه به طور مستمرى از طريق اينترنت ارائه مىگردد بسيار فراتر از حدس و گمان بيشتر مردم است. خود من صراحتا مىتوانم بگويم كه به عنوان شخص كارآموزده در علوم كامپيوتر و كسى كه سالها در اين زمينه مطالعه و تحقيق داشته است از ديدن چنين برنامههايى متعجب شدهام. كودكى كه حداقل دانش كامپيوترى داشته باشد با تايپ كلمهى سكس (sex) مىتواند به طور اتوماتيك به تعداد زيادى گروه و دستهبندى دسترسى پيدا كند. اين دستهبندىها كه روى صفحهى كامپيوتر به نمايش در مىآيد هر كدام به شاخههاى مختلف تقسيم مىشود و كودك كنجكاو با ورود به سايتهاى مختلف با دنياى وحشتناكى روبرو مىشود. مىتوان گفت كه اين سايت اينترنتى محلى است كه جايگاه مطالب و صحنههاى جانور منشى، خود آزارى و ديگرى آزارى است. در واقع اين سايت نگاه غير طبيعى و عجيب و غريبى به مسئله جنسيت دارد كه در سراسر دنيا وجود دارد و براى اين گونه برنامههاى قبيح هيچ گونه حد و مرزى وجود ندارد. اكثر برنامههاى جنسى موجود در اينترنت، با پرداخت حق اشتراك قابل دسترسى است ولى به هر حال بيشتر اين سايتها نمونههايى از برنامههاى خود را بدون پرداخت حق عضويت در اختيار استفاده كنندگان قرار مىدهند و هر فردى با هر سن و سالى با فشار دادن تنها يك دكمه مىتواند به اين سايت كه پر از برنامههاى قبيح و زننده است دست پيدا كند. تنها عملى كه اين سايتها براى محدود كردن افراد انجام دادهاند اين است كه هشدارى خندهآور و مسخره را مطرح كردهاند و گفتهاند كه افراد زير 18 سال اجازهى ورود به اين سايت را ندارند. براى انجام اين عمل كلمهى «بلى» و «خير» را قرار دادهاند و سؤال مىكنند آيا بالاى 18 سال هستيد و يا خير؟ اگر روى كلمهى «نه» برويد پس اجازهى ورود سلب مىشود و گرنه با فشار دادن دكمهاى و ثابت شدن روى كلمهى «بلى» مىتوانيد به اين برنامهها وارد شويد. به هر حال والدين بايد به عمق اين مسئله واقف باشند و بدانند كه نه خود كامپيوتر و نه اين سايت خاص، نمىتواند در مورد سن فرزندان ارزيابى درستى انجام دهد و با توقف روى كلمهى «بلى»، افراد در هر سن و سالى قادر به استفاده و ورود هستند. والدينى كه براى فرزندانشان امكانات كامپيوترى و ورود به خط اينترنت را فراهم مىكنند بايد در مورد استفادهى فرزندانشان از اينترنت دقت و ملاحظهى لازم را داشته باشند. اينترنت مجموعهاى وسيع و جذاب است كه داراى همه گونه مطالب مفيد و آموزشى است. تمام مراكز از جمله مجامع علمى و تاريخى، موزهها، دانشگاهها و حتى مدارس ممكن است براى خود سايت خاصى را داشته باشند. وظيفهى هر پدر يا مادرى است كه فرزندان خود را با سايتهاى مفيد و آموزشى آشنا كرده و از تماس با برنامههاى خطرناك، مضر و مطالب بيمارىزا از لحاظ روانى جلوگيرى به عمل آورد. امروزه انواع مختلفى از نرم افزارها وجود دارند كه كمك مىكنند تا اين مطالب و سايتهاى زننده قابل دسترسى نباشند البته بايد به خاطر داشت كه اين نرم افزارها مصون از خطا و اشتباه نمىباشند. به همين جهت با وجود تمام امكانات موجود، بهترين راه كنترل فرزندان، هنوز هم حضور پدر و مادر و توجه به كودكان و ادارهى فعاليتهاى آنان است. فرزندان را به سوى دنياى حقيقى و كودكىشان راهنمايى كنيد رسانههاى گروهى، در سالهاى اخير، سبب شدهاند كه فرزندان زودتر از سن خود به رشد و تكامل دست پيدا كنند. گر چه در مواردى اين عمل جنبههاى مثبتى را مىتواند به همراه داشته باشد ولى به طور كلى، اثرى جز تخريب زندگى طبيعى فرزندان را به دنبال نخواهد داشت. مادر دخترى 14 ساله چنين اظهار مىدارد كه از نفوذ و تأثير رسانههاى گروهى روى دخترش به وحشت افتاده است. او مىگويد: دخترم همچون ديگر نوجوانان همسن و سالش زنانى را كه در تلويزيون ايفاى نقش مىكنند و يا عكس آنها روى تبليغات و مجلهها قرار دارد، سرمشق خود قرار مىدهد و روى مسائلى همچون چطور لباس بپوشد، چطور با جنس مخالف ارتباط برقرار كند و چگونه بهتر به نظر برسد، دقت و تلاش مىكند. بايد به خاطر داشت كه تقليد فرزندانمان از هنر پيشههاى تلويزيونى و معيار قرار دادن آنها چيزى جز اتلاف عمر و زندگى طبيعى آنان نمىباشد و از سوى ديگر مىتوان گفت كه با اين عمل فرزندانمان قدم در زندگى غير عادى، نامناسب و ناسالم مىگذارند. اين مادر ادامه مىدهد كه: رسانههاى گروهى آن چنان با مسائل جنسى و استفاده از موارد مخدر آلوده شده كه به تدريج در زندگى عادى افراد و كودكان نيز حضور خود را به نمايش مىگذارد تا جايى كه دخترم همچون دوستانش، در مورد مسائل جنسى بسيار عادى و ساده صحبت به ميان مىآورد و مسائل جنسى براى او موضوعى پيش پا افتاده تلقى مىشود. والدين چه كارى مىتوانند انجام دهند دو نكتهى مهم وجود دارد كه والدين بايد به آن توجه داشته باشند، يكى محدود كردن آنها و ديگر تشويق فرزندان براى ارتباط برقرار كردن با پدر و مادر. در مورد ايجاد محدوديت، والدين لازم است كه ميزان ساعاتى را كه فرزندان تلويزيون تماشا مىكنند و همچنين نوع و كيفيت برنامهها را كنترل كنند. والدين بايد اين كار را از سنين كودكى فرزندان آغاز كنند و اين عمل را به عنوان جزئى از فرهنگ و آداب زندگى در نظر بگيرند. با وجود اين كه امروزه هم پدر و هم مادر در خارج از منزل كار مىكنند ولى اين انتظار مىرود كه از توجه خود نسبت به دلبندانشان و همچنين ايجاد محدوديت پيرامون تماشاى برنامههاى نامناسب دست بر ندارند. والدين بايد فرزندان خود را تشويق به ديگر كارها و فعاليتها نمايند و در واقع هيچ كودك و يا شخص بزرگسالى نبايد بنده و معتاد وسايل الكترونيكى بوده و خود را در منزل اسير اين گونه برنامهها نمايد. دومين نكته اين است كه والدين بايد در مورد نفوذ برنامههاى تلويزيونى بر روى فرزندانشان، با آنها به بحث و گفتگو بنشينند. به طور مثال والدين بايد بگويند كه درست است كه اگر برنامههاى تلويزيونى در نهايت به خشونت و يا داستانهاى غمانگيز ختم مىشود ولى اين مسئله بدان معنا نيست كه زندگى واقعى نيز پر از اين حوادث غمانگيز و پر تنش است. در واقع پدران و مادران با بيان اين مطلب به زدودن ترس از زندگى واقعى كودكان كمك مىكنند. موضوع قابل توجه ديگر اين است كه والدين بايد به فرزندان خود بقبولانند كه نيازى به داشتن هر گونه وسيله، بازىهاى كامپيوترى و ويدئويى نيست چون بسيارى از تبليغاتى كه در مورد خريد اين گونه وسايل مىشود تنها درصدند كه اين گونه وسايل را به فروش برسانند و در واقع بسيارى از اين بازىها بىاستفاده هستند. به خاطر داشته باشيد كه همواره گفتگوى دوستانه و راه گشا با فرزند خود برقرار كنيد و ارتباط نزديكى با او داشته باشيد. محدوديتهايى را براى فرزندان خود قائل شويد ممكن است فرزندان با محدوديتهاى والدين موافق نباشند و به خاطر اين موضوع پدران و مادران محبوبيت خود را نزد فرزندان از دست بدهند، ولى با وجود اين مسائل والدين بايد تلاش خود را براى تربيت درست كودكان انجام دهند. شما شاهد اين مسئله هستيد كه دوستان فرزند شما، برنامههايى را تماشا مىكنند كه از نظر شما زننده است و يا بازىهاى كامپيوترى و ويدئويى را انجام مىدهند كه بسيار خشونتآميز است و همهى اين مسائل با روش تربيتى درستى كه شما در پيش گرفتهايد منافات دارد، پس وظيفه پدر و مادر اين است كه فرزند خود را از نفوذ و تأثير اين مواد مضر و خطرناك حفظ كنند؛ خواه فرزند موافق اين مسئله باشد و يا به اين قضيه اعتراض كند. اگر شما توجه و عشق خود را نثار فرزندانتان كنيد در اين صورت حتى اگر بچهها موافق محدوديت نباشند اما پذيراى آن هستند. هنگامى كه بچهها اين مسئله را نپذيرند، وظيفهى پدر و مادر سنگينتر خواهد شد و والدين بايد آنها را نسبت به پذيرش اين موضوع وادار كنند. مىتوان گفت كه بزرگترين برنامه و نمايشى كه مىتواند بيانگر عشق واقعى پدر و مادر به فرزندان باشد، همانا حفظ آنها از تأثيرات مضر رسانههاى گروهى و توجه به علايق بچهها مىباشد. پي نوشت : (1). Micheal Joardan/س
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 669]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها