پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1851373327
كتابچه را ورق ميزنم...
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: كتابچه را ورق ميزنم...
جام جم آنلاين: «نهمين جشنواره بينالمللي راديو ... بخش ويژه: صلح و دوستي ملل» خاطرات غافلگيرم ميكنند... راديو براي من يعني مجتبي ... مجتبي عاشق راديو بود... تمام سرگرمي بچه‌هاي كلاس اين بود كه دور مجتبي در گوشه‌اي از حياط مدرسه جمع شوند تا او راديوي گوشي كوچكش را با كمك ناودان ساختمان كهنه مدرسه راه‌اندازي كند و بعد با لحن گوينده راديو نتيجه بازي‌هاي ايران در مسابقات جام ملت‌هاي آسياي 1984 را به اطلاع ما برساند... مجتبي هميشه آرزو داشت روزي گوينده راديو شود و خبر پيروزي تيم ايران را خودش اعلام كند... اما ...
راديو به اين شكل براي بچه‌هاي نسل ما تجربه جديدي بود... ما بچه‌هاي نسل جعبه جادو بوديم... با پينوكيو خواب روييدن درخت سكه مي‌ديديم و با جك و لوبياي سحرآميز قد مي‌كشيديم... ما هيچ چيز از جاني دالر و گل‌هاي تازه نمي‌دانستيم... تا آن كه دست تقدير راديو را وارد زندگي ما كرد...
شهريور 1359 براي همه اهالي نوار مرزي جنوب، راديو دوباره كشف شد... در گرماي نمناك اواخر تابستان، زير راه‌پله باريك خانه، ما بچه‌ها چشم به پدر داشتيم تا راديوي كوچك دوموجش را از روي گوش بردارد و با لبخند بگويد:
«جوجه قناريا وضعيت سفيده ... حالا دوباره آزادين»
راديو در آن روزها حكم مرگ و زندگي را داشت و زندگي ما چيزي بود بين آژيرهاي مداوم سفيد و قرمز، بمباران‌ها و آژير آمبولانس‌‌ها... در اين ميان و در هجوم خاموشي‌ها «قصه شب» راديو نجوايي بود كه آرام مي‌كرد و آرامش مي‌داد.
يادش بخير با چه ترس و دلهره‌اي راديو را وارد مدرسه مي‌كرديم و با چه اضطرابي در گوشه‌اي از حياط راديو گوش مي‌داديم... هيچ‌وقت يادم نمي‌رود روزي را كه كنار همان ناودان، ناظم مدرسه در حال راه انداختن راديوي گوشي مجتبي غافلگيرمان كرد... چقدر گريه كرديم تا راديومان از توقيف درآمد...!
راديو براي من يعني مجتباي 13 ساله وقتي كه فرداي آن روز پيكر بيجانش را از زير آوار بمباران بيرون كشيدند. آن هم كنار ناودان حلبي حياط خانه‌شان؛ در حالي كه راديو كوچكش را در مشت فشرده بود...!
راستش راديو از آن روز به بعد براي من معناي ديگري پيدا كرد... معنايي كه سال‌ها بعد به تكامل رسيد... روزي كه براي اولين بار رودرروي ميكروفن قرار گرفتم... ميكروفني كه اگر مجتبي قدري زودتر صدايش را شنيده بود، شايد حالا... و من امروز آرزوهاي زيادي در دل دارم... آرزوهاي خودم... آرزوهاي مجتبي... «من جايزه ويژه بهترين برنامه درباره موضوع صلح و دوستي جشنواره نهم را تقديم مي‌كنم به مجتبي و همه كودكاني كه راديو برايشان حكم زندگي را دارد.»
غلامرضا بحيرايي
تهيه‌كننده راديو تهران
سه شنبه 31 ارديبهشت 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-