تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821223792
رسانه ها و بمبئی
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آسیای میانه و قفقاز - یادداشتی از دکتر طارق رحمان – استاد دانشگاه قاعد اعظم پاکستان رسانه های هند و پاکستان، خصوصا رسانه های الکترونیک در این دو کشور، در رابطه با حملات بمبئی بسیار غیرمسئولانه عمل کردند. تنها ساعاتی پس از آغاز حملات، رسانه های هند فیلم هایی به سبک بالیوود پخش کردند که همگی حاکی از دخالت عناصر پاکستانی در حملات تروریستی بودند؛ به همان سرعت نیز رسانه های پاکستان عکس العمل نشان داده و این ادعاها را به طور کامل رد کردند. عکس العمل هر دو طرف بسیار غیرمسئولانه و اغراق آمیز بود. رسانه های هند نمی توانسته اند فیلمی در اختیار داشته باشند که حاکی از پاکستانی بودن تروریست ها بوده باشد. رسانه های پاکستان نیز نمی توانسته اند مدرکی در دست داشته باشند و با اطمینان تمام این ادعاها را رد کنند. رسانه های هند به این مسئله دقت نکردند که پوشش خبری یکطرفه واقعه ای اینچنین تاثیرگذار، بدون داشتن هرگونه مدرک و متهم کردن پاکستان می تواند باعث تحریک بسیاری از افراد و در نتیجه بروز نتایج ناگوارتری شود. از سوی دیگر، رسانه های پاکستان نیز حساسیت زیادی نسبت به کشته ها و زخمی های حملات بمبئی نشان ندادند؛ و این یعنی سقوط اخلاقی آن ها. رسانه های پاکستان به سابقه تشکیل گروه های جهادی در پاکستان حتی اشاره ای گذرا هم نکردند و این دقیقا نتیجه ای برعکس دارد. اکنون دیگر هیچ کسی در خارج از پاکستان نیست که بپذیرد پاکستان پایگاهی برای پرورش گروه های تروریستی نبوده است؛ گروه هایی که از زمان جنگ افغانستان و با پول امریکایی ها و حمایت های احتمالی نهادهای امنیتی پاکستان شکل گرفتند. حتی خود این گروه های تروریستی نیز شرکت در آنچه هنوز آن را «جهاد» می نامند رد نمی کنند و پیش از این نیز مسئولیت برخی حملات در هند را پذیرفته اند. با توجه به چنین پیشینه ای کاملا واضح است که چرا غربی ها و هندی ها قبل از اینکه مدرکی در دست داشته باشند انگشت اتهام به سوی پاکستان دراز می کنند. اما لازم نیست رسانه های هند در برابر اینگونه اشتباهات رسانه های پاکستان عکس العمل نشان دهند. آن ها بایستی از قدرت خود در شکل دادن به افکار عمومی به نحوی استفاده نمایند تا دولت های دو کشور بتوانند برای مبارزه با گروه های تروریستی همکاری کرده و آن ها را به کلی از بین ببرند. رسانه های پاکستان پس از رد ادعاهای رسانه های دیگر مبنی بر وجود دخالت عناصر پاکستانی در حملات، اکنون اقدامات دولت زرداری در دستگیری برخی از اعضای یک گروه تندرو را مورد انتقاد قرار می دهند. برخی از معروفترین مجریان تلویزیونی حتی اینگونه اقدامات دولت را ناشی از تسلیم در برابر فشارهای خارجی توصیف می کنند. در این زمینه می توان به برخی از بهترین روزنامه نگاران نیز انتقاد وارد کرد. این رسانه ها در مورد اقدامات دولت علیه نیروهای طالبان نیز اینگونه عکس العمل نشان دادند تا اینکه در نهایت این نیروها بر برخی از شهرها مسلط شدند. آن ها حتی جنگ کنونی در مناطق قبیله ای را جنگ امریکا قلمداد می کنند و نه جنگ پاکستان و به این نکته توجه ندارند که در حقیقت این دولت پاکستان است که حاکمیت بر برخی از نقاط سرزمین خود را از دست داده است. دلیل نادیده گرفتن حقایق چیست؟ دلایل متعددی می تواند ذکر کرد. اول اینکه بیزاری از امریکا و هند در میان رسانه های پاکستان بسیار زیاد است. امریکا به دلیل حمایت غیر عادلانه از اسرائیل، جنگ در افغانستان و اقداماتش در عراق مورد تنفر قرار دارد. نفرت از هند نیز به دلیل سرکوب اقدامات استقلال طلبانه در کشمیر و برخورد تبعیض آمیز با مسلمانان هندی است. دوم، در ادبیات نوشتاری و دیداری پاکستان نکات منفی علیه هند بسیار است. در این ادبیات در رابطه با امریکایی ها، هندی ها و یهودی ها، بیشتر مسائل حول تئوری های توطئه می چرخند و مردم هم آن ها را باور دارند. و در آخر می توان به ناسیونالیسم (در اینجا بهتر است بگوییم میهن پرستی افراطی) اشاره کرد که باعث اقدامات کورکورانه رسانه ای در پاکستان شده است. مجموع این دلایل باعث شده بسیاری از روزنامه نگاران و مجریان تلویزیونی بدون اینکه از حقیقت آگاه باشند، راهکار ارائه دهند. رسانه ها می توانند به بهترین شکل ممکن به تقویت دولت بپردازند. به نظر می رسد با وجود اینکه پاکستان در شرایط حساسی قرار گرفته است، رسانه ها خیال ندارند به تقویت دولت بپردازند. پاکستان برای اینکه بتواند گذشته سیاه خود را تغییر دهد بایستی دولتی باثبات و دموکراتیک داشته باشد و رسانه ها باید در سرکوب گروه های تروریستی با آن همراهی نمایند. علاوه بر این، دولت نیازمند کمک رسانه ها است تا بتواند با ارتش و آژانس های اطلاعاتی که خود دولتی موازی با دولت مرکزی به شمار می روند مقابله کند. این گروه ها همیشه احساساتی ضد هندی داشته اند و همین احساسات اجازه نداده است به این درک برسند که پاکستان نیازمند صلح است، نه جنگ. حتی اگر سران ارتش نیز کاملا حامی دولت باشند باز هم به حمایت رسانه ها نیاز است، چرا که سربازان نیز همانند مردم عادی تحت تاثیر رسانه ها هستند. دولت ها در هر دو کشور هند و پاکستان تاکنون خویشتنداری به خرج داده اند. اکنون نوبت رسانه ها است تا به خاطر استقرار صلح در جنوب آسیای خویشتندار باشند. ترجمه: محمد امین خرمی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 178]
-
گوناگون
پربازدیدترینها