پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1851194344
هيچ نمي شود...
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
هيچ نمي شود... نويسنده: اميد مهدي نژاد لحن و زباني تلخ و معترض ، جملاتي بريده بريده که گويي از دهان بي حوصله اي خارج مي شود، موضعي انتقادي اما ظريف و گاه طنز آلود ، و ابهامي پر رنگ در عبارات. اينها برخي از خصوصيات شعرهاي « کمال رستمعلي » هستند. کمال رستمعلي شاعري است مازندراني و اهل قائم شهر ، که هم خود را به سرودن شعرهاي سپيد صرف کرده است. شعري که از او خواهيد خواند، شعر سپيد نسبتا بلندي است در مخاطبه با شهيدي. اين مخاطبه محملي است براي آنکه شاعر نهيبي به وضع و حال امروز بزند و اکنون و اکنونيان را به چالشي دردناک بکشد. چالشي که البته نتيجه اش محکوميت ماست که فراموش کرده ايم. فراموش کرده ايم در ترس ها و ترديدها آن يقين مردانه را. فراموش کرده ايم خانه ابدي را و بسنده کرده ايم به خانه اي که در قرعه کشي بانک نصيبمان خواهد شد يا نخواهد شد. به ما که قنوتمان را هم به دعا براي حصول توفيق در قرعه کشي دنيا مي گذرانيم. به ما که ديري است پديد آوردنده هيچ اتفاقي نيستيم. هيچ نمي شود تو بگو بر ما چه مي رود اين روزها با پلک بسته بر ما چراغ هاي ناروا به مسجد به خانه تو بگو که پيش از اين نگفته بودي که هيچ نخواستي که بگويي تو بگو که سرت را گلوله ها بلند ساختند و دستت را شني تانک ها گرفتند که درون آن همه تلاطم و تبآن همه کوسه و خون امن تر از ما بودي که اين روزهاي فتنه شترهايمان نه کوهان دارند که بار... نه پستان دارند نه شير... اين سال هاي تقيه و تنهايي که مخفي کرده ايم عقيق هامان را نيز ديگر چند سالي ست بزرگ تر شده ام از تو که در همان 19 سال تبسم و حيرت مانده اي ميان آن همه اروند آن همه 21 سال و 19 سال ميان آن همه کربلاي 4 و 5والفجرهاي رنگ و رو رفته ي به اهتزاز در آمده بر فرازتان هنوز شسته تاريخ هاي در باران ... ديگر چند سالي است که لحظه هايم از ترس ها و ترديد هايي مي گذرند که يقينت بود سال و ماه تو نبايد باشند که بايد پاشيده شويبا قطره هاي خون علي اصغر به آسمان گردن مي شکنم ديري ست در قنوت براي خانه اي که ندارم قرعه اي که بانک - علي ذکره السلام !- حاصل شود توفيق به نام و کاممان بزند... و يادم رفت به جان نازنينت که يادم رفت چگونه مي شود دست شست از اين لحظه ها و ترس ها به باران اردي بهشت به هواي ديدن آن عزيز که قطره قطره ات به آسمان پاشيد تو بگو اگر عنايتي برايمان هنوز باقي مانده چه مي شود ما را اين روزها ؟که هر چه مي کنيم هيچ مي شود هيچ نمي شود. منبع:ماهنامه ي امتداد شماره ي 23/س
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-