واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
شاخصهای انتخاب بهترین دانشگاههای دنیا براساس مطالعات انجام گرفته، مشخص شده است که بیشتر دانشجویان سراسر دنیا، دانشگاه مورد تحصیلشان را بر اساس نوع رتبه و ردهشان در سطح جهانی انتخاب میکنند.
درحقیقت دانشگاه های نمونه جهان براساس رتبه بندی هایی که از سوی موسسات مختلف انجام می شود، انتخاب می شوند. این رتبه بندی ها بر اساس پارامترهای مختلفی انجام می شود. موسسه کی و اس (QS) هر سال فهرستی از 200 دانشگاه برتر دنیا منتشر می کند و بر اساس این رتبه بندی در سال تحصیلی 2015 ـ 2014، دانشگاه های ام آی تی، کالج امپریال لندن، کمبریج و هاروارد ـ ثروتمندترین دانشگاه دنیا ـ به ترتیب در مقام های یک تا چهار قرار گرفته اند. دانشگاه ام آی تی آمریکا سه سال پی در پی در مقام نخست رتبه بندی این موسسه قرار گرفته است. از طرفی دانشگاه های آکسفورد و لندن هردو در جایگاه پنجم هستند. به این فهرست که خوب بنگرید متوجه می شوید سه دانشگاه از انگلیس و 11 دانشگاه از آمریکا در میان 20 دانشگاه برتر دنیا قرار دارند. گرچه برخی از کارشناسان در خصوص صحت و درستی این رتبه بندی تردید دارند، اما نمی توان عملکرد خوب و موثر این دانشگاه ها را نادیده گرفت. در واقع این دانشگاه ها بنابر اعتقاد مدیر پذیرش دانشگاه آکسفورد، نسبت به گزینش تک تک افراد از کارکنان گرفته تا استادان و دانشجویان دقت عمل زیادی به خرج می دهند. رتبه های دانشگاه ها به برند آنها شده و این دانشگاه ها با کسب شهرت می توانند دانشجویان شایسته، استادان برتر و سرمایه کافی برای تحقیقات خود جذب کنند. اما یک دانشگاه چگونه می تواند به جایگاه برتر صعود کند و چه چیزی واقعا توانسته دانشگاه های برتر را در جایگاه برتر حفظ کند. موسسه «کیو اس» برای رتبه بندی دانشگاه ها، چند پارامتر درنظر گرفته است که مهم ترین آن مربوط به اعتبار علمی است که از کل امتیاز 40 درصد را به خود اختصاص می دهد. این اعتبار بر اساس نظرسنجی و بررسی آکادمیک دانشگاه ها صورت می گیرد. آنها با تحقیق و بررسی عقاید و نظرات 60 هزار دانشگاهی از سراسر دنیا در خصوص شایستگی و کارآمدی دانشگاه های مختلف دنیا در تربیت متخصصان علوم مختلف و عملکردشان به رتبه بندی دانشگاه ها می پردازند. بنابرگفته مدیرعامل موسسه رتبه بندی «کیو اس» دانشگاه هایی که نام و اعتباری قدرتمند دارند، احتمال دارد نسبت به دانشگاه های دیگر عملکرد بهتری داشته باشند. مهم ترین پارامترهای دیگر نسبت هیات علمی به دانشجو و میانگین استناد به مقاله های پژوهشی هیات علمی است، در واقع میزان تاثیر پژوهش های دانشگاه و تعداد کارهای تحقیقی استادان و دانشجویان دانشگاه مورد توجه قرار می گیرد. از پارامترهای دیگر این رتبه بندی می توان به اعتبار کارفرما (10 درصد) که برمبنای استخدام دانش آموختگان آن دانشگاه صورت می گیرد، اشاره کرد. برندهای بزرگ سه عامل اعتبار و شهرت علمی، تحقیقات و هیات علمی دانشگاه ها در مورد اغلب رتبه بندی ها به کار برده می شود. همچنین پارامترهای دیگری از جمله نسبت دانشجویان و هیات علمی بین المللی به داخلی وجود دارد که مقدار تنوع دانشجویان و هیات علمی دانشگاه مورد نظر است. این شاخص ها در کنار هم الگویی برای معرفی دانشگاه های موفق و برتر دنیا به دست داده و نشان می دهند که دانشگاه های بزرگ و معتبر که دارای دپارتمان های قدرتمند در زمینه علوم مختلف هستند و حجم بالایی از تحقیق و پژوهش و همکاری های بین المللی دارند به احتمال زیاد می توانند گوی سبقت را از دیگر دانشگاه ها بربایند و در جایگاه بهترین ها قرار بگیرند. اما در اکثر شاخص های موسسات رتبه بندی دانشگاه ها توجهی به کیفیت تدریس یا توانایی دانشجویان نشده است. بنا به گفته مدیر عامل موسسه رتبه بندی «کیو اس» بررسی دانشگاه ها بر اساس جزئیات عملکردشان بسیار کند پیش خواهد رفت و آنها به کلیات عملکرد دانشگاه ها توجه می کنند و البته مسلما چنین فهرست هایی در خصوص رتبه بندی دانشگاه نقاط ضعف و قوتی دارند. از طرفی «رتبه بندی آموزش عالی تایمز» در خصوص معرفی 200 دانشگاه برتر دنیا پارامترهای دیگری نیز در نظر می گیرد و نگاه جزئی تری به این دانشگاه ها دارد. آنها درآمد دانشگاه (750 هزار دلار در سال) و نسبت دانشجو به استاد (12 به 1) و درآمد حاصل از پژوهش های سالانه (230 هزار دلار) را در نظر می گیرند. در ضمن باید یک پنجم استادان و دانشجویان بین المللی باشند. موسسه رتبه بندی تایمز معتقد است یک دانشگاه زمانی می تواند ادعایی داشته باشد که بتواند با داشتن پول کافی، استادان برجسته و تسهیلات لازم برای تربیت متخصص و پژوهش جذب کند. اما تایمز دانشگاه هایی را که غیرتحقیقی هستند به حساب نمی آورد. موسسه های دیگر رتبه بندی دانشگاه ها موسسات دیگری در زمینه رتبه بندی دانشگاه ها فعال هستند. موسساتی چون «اس جی تی یو» ـ از سوی دانشگاه شانگهای جیا تانگ ـ که دانشگاه ها را براساس تعداد مقالات در حوزه علوم طبیعی رتبه بندی می کند، «وبومتریک» توسط آزمایشگاه سایبرمتریک و براساس اطلاعات مبتنی بر وب به رتبه بندی دانشگاه ها می پردازد. «فاکتور جی» که تعداد پیوندهای وب سایت یک دانشگاه را در میان وب سایت های دیگر دانشگاه ها محاسبه می کند. در حقیقت میزان محبوبیت و اهمیت وب سایت یک دانشگاه خاص را در میان وب سایت های دانشگاه های دیگر نشان می دهد. «رتبه بندی حرفه ای دانشگاه های دنیا» براساس کارایی هر دانشگاه در اصول حرفه ای است و براساس تعداد تربیت مدیران اجرایی ارشد دانشگاه ها که مشغول کار هستند، محاسبه می شود. این رتبه بندی می تواند مکمل رتبه بندی آموزشی دانشگاه های دنیا باشد، زیرا قابلیت دانشگاه ها را در زمینه آموزشی و سودآوری اقتصادی نشان می دهد. «رتبه بندی عملکرد مقالات علمی» که بر اساس سه معیار مقالات علمی (بهره وری تحقیقات، میزان تاثیر گذاری تحقیقات و برتری آنها) است. اثر رتبه بندی دانشگاه ها رتبه بندی دانشگاه ها تاثیر سودمندی روی آنها گذاشته است و مدیرعامل موسسه «کیو اس» معتقد است که این روند دانشگاه ها را وادار به بررسی دقیق تر خود و این که در مقایسه با رقبایشان چگونه دیده می شوند، کرده است. در حقیقت این رتبه بندی ها نتایجی غیرقابل پیش بینی داشته اند. درواقع دانشگاه ها برای این که در رده بهترین ها قرار بگیرند بهبود عملکردشان را در دستور کار خود قرار داده اند. topuniversities / مترجم: نادیا زکالوند
 
چهارشنبه 26 فروردین 1394 ساعت 06:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 98]