تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867313565
-با هفته اول کاری راه بیایید
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
با هفته اول کاری راه بیایید هفته اول کاری مثل یک پسر بچه تخس می‌ماند. انگار توی تمام مدت تعطیلات و خوشگذرانی‌ها و بگو بخند‌ها و یله گی هامان، یک جا مشغول بازی بوده و شیطنت و از دور برایمان شکلک درمی‌آورده و بی‌صدا آتش می‌سوازنده، بعد که شیطنت‌هایش تمام شده آمده، چشم در چشممان زبان درازی می‌کند. هفته اول کاری هیچ وقت به تعویق نمی‌افتد.
هیچ وقت تمام نمی شود، گم نمی شود. همیشه از یک جایی شروع می شود که نقطه اوج لذت است. اصلا هفته اول کاری یک پسر بچه خبیث است که با نگاه تیز و ترسناکش روز آخر تعطیلاتمان را تباه می کند و خوشی ها را دانه دانه از کف دستمان می دزدد. اینها همه جمله های منفی بی فایده ای است که توی تمام دقایق عید، پسِ ذهن همه مان، پشت بزن و بکوب های دسته جمعی، آن ور قهقهه هامان در رفت و آمد بوده و سر بزنگاه ها حالمان را می گرفت و خوشی را زهر تنمان می کرد. هفته اول کاری، روز شنبه اول سال، تمام شدن تعطیلات، آغاز بدبختی و... اینها اما یک مشت ترکیب ساده اند که خودمان برای خودمان عجیب و نحس کردیمشان. اصلا گاهی یادمان می رود این پسر بچه تخس را خودمان بزرگ کردیم. توی تمام مدت سال دستش توی دست خودمان بوده، اصلا خودمان سفارش کردیم زودِ زود برگردد. حالا هم که برگشته دلمان می خواهد سر به تنش نباشد. آدم یک وقت هایی حساب و کتاب از دستش درمی رود. خودش را می سپرد به دست تعطیلات فربه و خوش زبان، اسیر وسوسه ها و زبان گرم و نرمش می شود یادش می رود باید برخیزد. تعطیلاتی که شلوغ و پلوغ است و خوشگذران. یک زن میانسال که انصافا دستپخت خوبی هم دارد. آنقدر محو تماشا و گشت و گذار و مزه کردن خوراکی های خوشمزه اش می شویم که از خیال پسرک پر جنب و جوش و پرتلاشمان درمی آییم. از خیال این که توی همین بالا و پایین رفتن ها و خسته شدن هاست که احساس خوشبختی می کنیم. از خلال همین رفتن ها و رفتن هاست که خودمان را پیدا می کنیم. اصلا به خاطر همین خستگی ها و فرسودگی هاست که گاهی تعطیلات و استراحت می چسبد به تن آدم. اصلا فرمول زندگی همین است. همین که بلد باشی پسر بچه خستگی ناپذیر درونت را بزرگ کنی و اسیر بیهودگی نشوی. ما گاهی یادمان می رود زندگی کردن را. خوش خیال و تنبل می شویم. بازیگوش و حرف گوش نکن. خواب و خوراک اسیرمان می کند و از خیال روزگار می اندازدمان. اصلا همه بدی تعطیلات به این است که بی خیالی را عادتمان می کند. کرختی و پروار شدن را حتی. مسئولیت را از یادمان می برد. مسئولیت تر و خشک کردن پسربچه تخس مان را که همیشه خدا یک جایی دارد شیطنت می کند و بالا و پایین می پرد که همیشه خدا حرف های گنده تر از دهنش می زند و سوال های درست و حسابی از آدم می پرسد و گاهی آنقدر گیج مان می کند تا آخر سر پیدا کنیم پاسخ سوالاتش را. حالا هم که بعد یک تعطیلات درست و حسابی و مغزدار آمده ایم تنگ خانه نشسته ایم، انتظار داریم پسرک تخس هفته اول کاری بر سرمان هوار نشود. خب حق دارد. 15 روز بی هوا رهایش کردیم، بی توجهی کردیم و تنگ آغوشمان راهش ندادیم. حالا هم او دارد تلافی می کند. غر می زدند. بدخلقی می کند. دهن کجی می کند و روی خوبش را پنهان می کند از ما. حواسمان باشد یکی دو روزی با بیتابی هایش کنار بیاییم، دوباره می شود همان پسرک پر شر و شور دوست داشتنی که کنارش حتی اگر خسته هم بشویم خوشحالیم و راضی. بیایید هوای این پسرک تخس را حتی توی تعطیلات داشته باشیم. مهراوه فردوسی / چمدان (ضمیمه آخر هفته روزنامه جام جم)
شنبه 22 فروردین 1394 ساعت 15:58
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها