تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835576178
ناگفته های دیدار رهبر انقلاب با شهید آوینی و گروه روایت فتح
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز: ناگفته های دیدار رهبر انقلاب با شهید آوینی و گروه روایت فتح
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی خامنه ای گفت و گوی مهدی همایونفر مسوول موسسه فرهنگی هنری روایت فتح را درباره دیدار عوامل برنامه روایت فتح با رهبر معظم انقلاب منتشر کرد.
به گزارش نامه نیوز، پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی خامنه ای همزمان با سالروز شهادت سید مرتضی آوینی سید شهیدان اهل قلم، مصاحبه مسوول موسسه فرهنگی هنری روایت فتح را درباره حال و هوای دیدار عوامل برنامه روایت فتح در سال 65 با رهبر معظم انقلاب منتشر کرد که این گفت و گو به شرح زیر است:
سال 65 از دفتر ریاست جمهوری وقت (حضرت آیت الله خامنه ای) با عوامل برنامه ی روایت فتح تماس گرفته و پیغام می دهند که آقای رییس جمهور تمایل دارند دیداری با بچه های گروه روایت فتح داشته باشند. بچه های روایت فتح که متعجب از چنین دیدار غیر مترقبه ای بودند، در روز مقرر به دیدار رییس جمهور رفتند.
چند سال بعد، سید شهیدان اهل قلم که معلوم بود خاطرهٔ شیرینی از آن دیدار برایش به جای مانده بود، در مقاله ای با عنوان مبشر صبح، به این دیدار اشاره ای کرد و چنین نوشت: «عزیز ما! ای وصیّ امام عشق! آنان که معنای «ولایت» را نمی دانند در کار ما سخت درمانده اند اما شما خوب می دانید که سرچشمهٔ این تسلیم و اطاعت و محبت در کجاست. خودتان خوب می دانید که چقدر شما را دوست می داریم و چقدر دلمان می خواست آن روز که به دیدار شما آمدیم، سر در بغل شما پنهان کنیم و بگرییم. ما طلعت آن عنایت ازلی را در نگاه شما بازیافتیم. لبخند شما شفقت صبح را داشت و شب انزوای ما را شکست. سر ما و قدمتان که وصیّ امام عشق هستید و نایب امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف.»
مهدی همایونفر از جمله افرادی بود که در آن روز و دیدار همراه تیم روایت فتح حضور داشت. همایونفر از همراهان شهید مرتضی آوینی در گروه جهاد تلویزیونی بود و مسئول برنامه ی روایت فتح بعد از جنگ و تصویربردار اصلی این برنامه در دوران جنگ و پس از جنگ بود.
وی از سال 1371، هم زمان با راه اندازی دوباره ی برنامه ی روایت فتح تا سال 1377 مسئولیت گروه روایت فتح را بر عهده داشت و هم اکنون نیز مسئول مؤسسه فرهنگی- هنری روایت فتح است. به مناسبت سالگرد شهادت سید شهیدان اهل قلم، با او درباره ی حال و هوای این دیدار، شهید آوینی، و افق های برنامه روایت فتح به گفت و گو نشستیم.
* از بحث ورود به کار مستندسازی شهید آوینی شروع کنیم. چه شد شهید آوینی وارد عرصه ی هنر انقلاب شدند و چرا ایشان تصمیم گرفت روایت فتح را بسازد؟
من سعی می کنم کوتاه پاسخ بدهم. در سال 58، سید مرتضی آوینی پس از اینکه به جهاد پیوست، به تلویزیون آمد تا برای فیلم برداری از فعالیت هایی که خودش در جهاد می کرد، امکانات بگیرد. تا آن موقع آوینی کار معماری انجام می داد، ولی همان موقع هم ذوق هنری او غلبه داشت بر فضای معماری و همین باعث شد که وقتی دوربین به دستش رسید، تا زمان شهادت دیگر دوربین را رها نکند و از همان شهریور 58 با ساخت «سیل خوزستان» و «شش روز در ترکمن صحرا» شروع به ساخت فیلم مستند کرد. تا اینکه در سال 59 جنگ شد و توجه مرتضی هم معطوف به جنگ شد.
در مهر 59 با گروه دو-سه نفره در بحبوحه ی جنگِ تن به تن در خرمشهر، به آنجا رفت و از آبانِ همان سال، شروع به ساخت فیلم مستند کرد. این مستندها به نام «حقیقت» نام گذاری شدند که اولین مجموعه مستندهای جنگی هستند که مرتضی در جهاد تلویزیونی ساخت.
این روند تا سال 64 ادامه پیدا کرد. مرتضی از 59 تا 64 دو کار مهم انجام داد. اول اینکه یک عده جوان مؤمن و انقلابی را وارد عرصه ی مستندسازی کرد و در گام بعدی، ارتباط خوبی با سپاه برقرار نمود که باعث شد ورود گروه مستندسازی اش به مناطق عملیاتی راحت تر باشد. تا اینکه در سال 64 در عملیات والفجر8، مجموعه تصاویری نزدیک به صحنه و بسیار متفاوت از آنچه مردم قبلاً از جنگ دیده بودند، گرفته شد و نظر خیلی از افراد را به خودش جلب کرد.
پس از آن، تلویزیون مشتاق شد تا از این جنس برنامه ها بیشتر ساخته شود. به ما در پخش تلویزیون، دفتری دادند و مرتضی هم که به دنبال فرصت بود تا بتواند هنر و ادبیات را برای انقلاب خرج کند، «روایت فتح» را کلید زد. این برنامه از تابستان 65 تا پایان جنگ، به دلیل استقبال زیاد مردم و تصاویر بسیار بدیع و جالبی که از جنگ ارائه می داد، تقریباً هر دو سه هفته یک بار، به صورت بلاانقطاع پخش می شد.
* شهید آوینی در روایت فتح چه افق هایی را می دید؟
آوینی در مقالاتش مفصل به این موضوع اشاره کرده که با ظهور حضرت امام و انقلاب اسلامی، عصر توبه ی بشر شروع شده است و این راه به سمتی می رود که دوران جاهلیت ثانی به پایان برسد و ان شاءالله به ظهور حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف بیانجامد.
این تعبیر و نگاه، بچه های انقلاب اسلامی را پیش قراول این حرکت می دانست و معتقد بود که این حرکت فتحی است. فتحی نه به معنای دنیاگشایی، بلکه منظور فتح قلوب بشری است و ما باید روایت این فتح را نشان دهیم. آخرین برنامه ی مجموعه ی «حقیقت» به نام «و این است فتح الفتوح» ساخته شد که به نظرم «روایت فتح» را از این نام کلید زد.
مرتضی پس از آنکه همه ی عملیات طریق القدس را به تصویر می کشد، در پلان آخر نشان می دهد که یک رزمنده در سنگر به صورت نشسته نماز می خواند و موقعی که قامت می بندد و تکبیره الاحرام می گوید، مرتضی دوربین را فیکس می کند و می گوید: «و این است فتح الفتوح» منظور مرتضی از «روایت فتح» هم همین بوده است. مثلاً هنگامی که فاو را نشان می دهد، منظورش فتح فاو نیست. اگر کسی اهل مطالعه باشد یا نریشن های مرتضی آوینی را در مستندهایش گوش داده باشد، کاملاً می فهمد که منظور مرتضی از فتح، همان فتحی است که در سوره ی نصر آمده است و اشاره دارد به فتح کامل پیامبر اسلام که توانست قلوب مسلمانان را فتح کند و بیانگر خلیفه اللهی است. به نظرم مرتضی این دید را به فتح داشت.
* جناب عالی یکی از اشخاصی بودید که در دیدار رهبر انقلاب با دست اندرکاران «روایت فتح» حضور داشتید. اگر مایل هستید، از اینجا شروع کنیم که اصلاً چطور شد در آن برهه ی زمانی، رهبر انقلاب برنامه ای برای دیدار با عوامل «روایت فتح» ترتیب دادند؟
ما از بهار سال 65 یک برنامه کلید زده بودیم به نام «روایت فتح» که به صورت مستمر پخش می شد. فکر می کنم در تابستان سال 65 بود که از دفتر ریاست جمهوری با من تماس گرفتند که رئیس جمهور می خواهند با اعضای گروه دیدار کنند.
آن موقع ما را که حدود بیست نفر بودیم، کسی نمی شناخت. یک گوشه مشغول کار خودمان بودیم و در رأس کار، مرتضی آوینی بود. تشکیلاتمان نظم خاصی نداشت و معلوم نبود منتسب به کجاییم. کار خودمان را می کردیم.
بنابراین کسی ما را به صورت فردی یا اداری نمی شناخت که معرفی مان کند. کسی که با من تماس گرفت آقای حسینی نژاد، مسئول تبلیغات جهاد بودند. ایشان تنها کسی بودند که از وزارت جهاد وقت با ما تماس داشتند. تماس گرفتند و گفتند که دفتر ریاست جمهوری می خواهند شما را ببینند.
* مقاله شهید آوینی با عنوان مبشر صبح
این را هم باید بگویم که «روایت فتح» تیتراژی نداشت و اصلاً معلوم نبود توسط چه کسی و کجا ساخته شده است. فقط نوشته «روایت فتح» می آمد. این موضوع به روحیه ی آوینی برمی گشت که می گفت باید در گمنامی کارمان را بکنیم و به وظیفه ی الهی مان عمل کنیم. می گفت چطور از آن بسیجی که به عملیات می رود نمی پرسند که هستی و از کجا آمده ای؟ ما هم باید مثل او باشیم. کاری که برای خدا انجام بگیرد، اجر و قربش بیشتر است.
به همین دلیل، تیتراژی نداشتیم که از آن طریق کسی بفهمد چه کسی این برنامه را می سازد. همه ی این ها باعث شد که آن تماس را جدی نگیریم. در کمتر از یک ماه از تماس اول، دوباره تماس گرفتند که رئیس جمهور شخصاً می خواهند با شما ملاقات کنند. باز هم ما باورمان نمی شد. گفتیم ما اصلاً درخواست ملاقات نداده بودیم که رئیس جمهور پذیرفته باشند. دوباره مسئول دفتر ایشان تکرار کرد که خود ایشان شخصاً می خواهند با شما دیدار کنند. بالأخره به آقا، که آن زمان در کسوت ریاست جمهوری بودند، ارادت قلبی داشتیم. همگی مبهوت بودیم و به هر حال به ساختمان ریاست جمهوری رفتیم.
* اگر از حال وهوای شهید آوینی پیش از دیدار با آقا چیزی به یاد دارید، بیان کنید.
یادم می آید مرتضی به من، که آن موقع مسئول گروه بودم، گفت لطف کنید در این دیدار نگویید چه کسی متن می نویسد و می خواند. به من گفت اگر نظر من را می خواهی، نگو چه کسی چه کاری انجام می دهد و اگر آقا سؤالی داشتند، جواب بده.
* چه نکاتی را آقا در آن دیدار بیان کردند و محور صحبت هایشان چه بود؟
موقعی که خدمت آقا رفتیم، از روی کنجکاوی از مسئول دفترشان پرسیدیم آقای رئیس جمهور چه کاری داشتند که لطف کردند و ما را دعوت کردند؟ ایشان پاسخ دادند آقای رئیس جمهور گفته اند «من دوست دارم با بچه های روایت فتح دیداری داشته باشیم و این بچه ها را ببینم.» در آن جلسه ایشان خیلی از ما قدردانی کردند.
از عجایبی که ایشان در آن جلسه فرمودند و در خاطرم مانده است و سال ها آوینی از آن یاد می کرد این بود که گفتند: «شب های جمعه که جلسه ی سران سه قوه است، به اعضای جلسه می گویم که چون روایت فتح رأس ساعت 9:30 شروع می شود، یا جلسه را زودتر برگزار کنیم که با روایت فتح تداخل نداشته باشد یا بگذارید که من زودتر از جلسه خارج شوم.»
من این را دقیقاً به یاد دارم. خیلی برای ما عجیب بود که رئیس جمهور مملکت این قدر به برنامه علاقه مند است که دوست دارد به هر صورت به برنامه برسد و برنامه را ببیند، وگرنه ما خبری از جنگ نمی دادیم که ایشان ندانند. اصلاً برنامه ی ما خبری نبود و آقا به نوع نگاه برنامه توجه داشتند.
نکته ی دومی که از آن جلسه به یاد دارم این بود که آقا گفتند این قلم و صدایی که پخش می شود خیلی زیباست. متن ها را چه کسی می نویسد؟ از آنجایی که مرتضی خیلی تأکید داشت بر اینکه از باب اخلاص نگوییم این ها کار کیست، به ایشان گفتم: آقا اگر بخواهید من بچه ها را به شما معرفی می کنم، ولی صاحب صدا و نویسنده می خواهند معرفی نشوند. آقا هم اصراری نکردند.
* در حین جلسه، شهید آوینی صحبت یا سؤالی کردند؟ در صحبت هایی که بعد از جلسه داشتید، چه صحبت یا اتفاقی توجه شهید آوینی را به خود جلب کرده بود؟
در آن جلسه، شهید آوینی برای همان گمنامی که خدمت تان گفتم، در ردیف دوم نشست و صحبتی نکرد.
* شما به همراه سید مرتضی آوینی جزء هسته ی مرکزی گروه جهاد تلویزیونی بودید که مستند «خان گزیده ها» و «روایت فتح» را ساختید. این حرکت تا پایان جنگ ادامه پیدا کرد، اما پس از جنگ سیر مستندسازی های دفاع مقدس متوقف شد. گویا رهبر انقلاب در آن روزها به اعضای «روایت فتح» تذکری دادند. لطف کنید درباره ی آن روزها و تذکر آقا توضیحی بفرمایید.
بله، همین طور است. مجموعه مستندهای «روایت فتحِ» اول، پس از جنگ متوقف شد. البته به صورت پراکنده مستندهایی مثل «با من سخن بگو دوکوهه» در همان سال های 67 یا 68 کار می شد، ولی دیگر در تلویزیون مثل گذشته، خبری از برنامه های منظم «روایت فتح» نبود.
از آنجایی که ما خودمان هم کار دیگری جز ساخت مستند جنگی بلد نبودیم و به این دست کارها اعتقاد داشتیم، همان موقع جلساتی با برخی بچه ها از جمله شهید فلاحت پور (که یک سال قبل از مرتضی در لبنان شهید شد) ترتیب دادیم تا برای «روایت فتح» پس از جنگ، تصمیم گیری کنیم. جمع بندی این جلسات به اینجا رسید که می توان بعد از جنگ هم در این باره فیلم مستند ساخت، ولی از نگاه عقلایی. همه ی جزئیات را در کاغذی نوشتیم، ولی در حد همین کاغذ ماند و به عمل نرسید.
در سال 69 مرتضی دعوت شد که به عنوان سردبیر مجله ی «سوره» شروع به کار کند. مرتضی به قلم و ادبیات خیلی علاقه داشت و از طرف دیگر برایش فرصتی پیش آمده بود تا دنیایی از مطالبی که در ذهن داشت، بنویسد.
بنابراین دعوت را پذیرفت و از همان سال به شدت درگیر مجله ی «سوره» شد. من هم با آنکه در جهاد تلویزیونی مسئول بودم، به «سوره» رفتم و در همین اثنا بود که مدیر وقت شبکه ی یک، آقای مهدی فریدزاده، ما را دید و گفت در جلسه ای که با آقا داشته است، ایشان پرسیده اند چرا دیگر «روایت فتح» پخش نمی شود.
وقتی این نکته را آقای فریدزاده به من گفت، ما چون به لحاظ تشکیلاتی منسجم نبودیم، از این صحبت عبور کردیم. فکر نمی کردیم جدی باشد. تا اینکه به فاصله ی کمتر از یک سال، یک بار دیگر آقای فریدزاده به ما گفت که رهبر انقلاب از من پرسیدند پیام مرا به بچه های «روایت فتح» رساندی؟ چرا اقدامی صورت نگرفت؟ این را که شنیدم، به سراغ مرتضی آوینی رفتم و گفتم آقا چنین پیغامی داده اند.
میان شهید آوینی و آقا ارتباط معنوی و قلبی عمیقی برقرار بود. مرتضی دو مقاله هم برای آقا نوشته بود. این موضوع را که شنید، تکان خورد و گفت باید کاری کنیم. تصمیم برآن شد که صورت جلسه هایی که چند سال قبل شهید فلاحت پور نوشته بودند، به دفتر آقا بفرستیم.
وقتی این طرح را فرستادیم، بعید می دانستیم این نامه ی دست نویس و بدون سربرگ، به دست آقا برسد. احتمال 99 درصد می دادیم که رهبر انقلاب یا دفتر ایشان به این طرح بی نام ونشان نگاه هم نمی کنند.
آن موقع به دلایل اداری و ساختاری، «روایت فتح» یک تشکیلات بدون پشتوانه محسوب می شد. باورمان نمی شد که این دست نوشته ها اصلاً خوانده شود. پس از گذشت کمتر از یک ماه، در اتاق جهاد تلویزیون نشسته بودیم که کسی آمد و گفت جواب نامه تان به رهبری آمده است و برای پیگیری های بعدی با دفتر رهبری در تماس باشید. یعنی آن نامه صرفاً یک جواب نبود و پیگیری های بعدی هم پیش بینی شده بود.
* از محتوای نامه ی رهبری چیزی به یاد دارد؟
بله، ایشان در حاشیه ی همان نامه ی دست نوشته ای که ما برایشان ارسال کرده بودیم، تک تک موارد طرحمان را خوانده بودند و زیر هریک نکته ای نوشته بودند. مثلاً نوشته بودند این خوب است یا این قسمت بهتر است اجرا نشود.
یکی از آن ها را خوب به یاد دارم که ما نوشته بودیم در دویست سال گذشته، ایران همواره شکست خورده و قسمتی از این سرزمین به تاراج رفته است. آقا زیر این نوشته بودند که عباس میرزا شکست نخورد و این اشتباه است. تا این حد ایشان این طرح را با دقت خوانده بودند. به دلیل آنکه نامه گمنام بود، شفاهی گفته بودند که اقدام شود و اگر مشکلی بود، از طریق دفتر پیگیری شود.
ما که دیگر به خودمان آمده بودیم، ابتدا از طریق تلویزیون اقدام به شروع کار کردیم، ولی نشد. بعد از طریق جهاد خواستیم کار را شروع کنیم که آن هم نشد. بنابراین با دفتر ایشان تماس گرفتیم و آن ها هم در نهایت همکاری، همه ی امکانات را در اختیار ما گذاشتند. آوینی هم مشتاقانه پای کار آمد و سری دوم «روایت فتح» را کلید زد.
* به نظر می رسد رهبر انقلاب از همان ابتدا توجه ویژه ای به پدیده ی مستندسازی تجربی و غیرتجربی دفاع مقدس داشتند. در جایی ایشان فرموده اند که مستندسازی دفاع مقدس با کار داستانی متفاوت است و باید ادامه پیدا کند. به نظر شما، این توجه تا چه اندازه اثرگذار بوده است؟
ما از همان ابتدا فکر می کردیم یکی از موضوعاتی که در مستندسازی از آن غفلت می شود، جنگ است. اکثر افرادی که جنگ را دیده اند، در حال حاضر هستند؛ یعنی بهترین موقعیت است برای نشان دادن جنگ و محقق کردن آن نگاه مرتضی که نسبت به جنگ داشت و برگرفته از نگاه صدر اسلام بود. واقعاً اگر آن موقع آقا پیگیر نمی شدند و از ما حمایت نمی کردند، محال بود آوینی دوباره به «روایت فتح» برگردد و این برنامه به اسوه ی مستندسازی پس از جنگ تبدیل شود.
* در روز تشییع جنازه ی شهیدآوینی، مقام معظم رهبری به صورت غیرمنتظره در مراسم حضور پیدا کردند. از واکنش مسئولین و جمعیت حاضر در آن مراسم چیزی به یاد دارید؟ به نظرتان چه دلیلی وجود داشت که آقا چنین کاری را برای آوینی انجام دهند؟
مرتضی در روزهایی شهید شد که به شدت متهم بود به دوری از اندیشه هایی که یک روز خودش مدافع آن ها بود. در اوج این مسائل و فشارها و سرمقاله هایی که علیه او نوشته می شد و در کوران بدبینی ها، به صورت خیلی غیرمنتظره شهید شد.
حضور آقا در مراسم تشییع شهید آوینی، پیام های زیادی برای منتقدین داشت. تا آن موقع، چه در زمان حیات امام و چه در زمان رهبری آقا، مرسوم نبود شخص اول نظام در مراسم تشییع جنازه ی کسی شرکت کند. این اولین باری بود که آقا در کسوت رهبری، در چنین مراسمی شرکت می کردند. به نظرم این حضور هشداری بود برای کسانی که مرتضی را بد شناخته بودند.
۲۰ فروردين ۱۳۹۴ - ۱۲:۱۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 53]
-
گوناگون
پربازدیدترینها