محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826785343
استقبال از بیانیه لوزان با پرتاب سنگ یا تقدیم گُل؟
واضح آرشیو وب فارسی:الف: استقبال از بیانیه لوزان با پرتاب سنگ یا تقدیم گُل؟
نعیمه موحد، 18 فروردین 94
تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۸ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۰۹:۵۸
تا امروز درباره بیانیه مشترک مطبوعاتی لوزان، توافق نامه و تفاهم نامه، برجام یا هرچه که اسمش را بگذاریم، زیاد گفته و شنیده شده است. برای همین شاید الان بهترین فرصت باشد که به قضاوت عملکرد خودمان و اطرافیانمان درباره این اتفاق بنشینیم.این بحث از همان ابتدا با اظهار نظر صریح افراد غیرمتخصص درباره برد و باخت قطعی در این بخش از مذاکرات شروع شد، ازمسائل فنی گرفته تا املا و نگارش زبان انگلیسی! دراین بین کسی هم ندید که حتی تیم مذاکره کننده هسته ای هم که طبیعتاً باید اطلاعات بیشتری از سازوکارهای مربوط به فعالیت‌های هسته ای داشته باشد برای مباحث فنی کار، علی اکبر صالحی را که مهندس هسته ای و استاد دانشگاه صنعتی شریف است به همراه داشت.وقتی می گوییم صحبت کردن درباره مسائل فنی بیانیه ژنو باید محدود به افراد متخصص شود عده ای زبان به اعتراض می‌گشایند که نمی‌توان جلوی اظهارنظر مردم درباره مسائل مهم مملکتی را گرفت. جواب صریح به این افراد این است که وقتی به متخصصی فرصت داده نشده تا با تبیین آنچه در بیانیه آمده ماهیت آن را روشن کند اظهارنظرهایی که هرکدام از برداشت‌ها و حتی نوع جهتگیری های سیاسی ما نشأت می‌گیرد اساساً چه فایده ای می‌تواند داشته باشد؟طنز تلخ ماجرا جایی است که انگار قبل از قرائت رسمی بیانیه لوزان، عده ای تصمیم خود را برای موافقت و مخالفت گرفته بودند. در روزهای قبل از قرائت این بیانیه در شبکه‌های اجتماعی متنی رد وبدل می‌شد با این مضمون که نتیجه مذاکرات هرچه می‌خواهد باشد ظریف در تاریخ کشور قهرمان‌اند! البته که کسی منکر تلاش‌ها و دلسوزی‌های تیم مذاکره کننده نیست اما قهرمان سازی و اسطوره پروری فارغ از هر نتیجه ای که در مذاکرات حاصل می‌شود، فقط بوی رفتار جناحی می‌دهد و بس!آنچه بیانیه مشترک لوزان یا پیشنویس توافقنامه نامیده می‌شود، قرار است قسمت‌هایی از تاسیسات و دستاوردهای هسته ای کشور را از چرخه کار خارج کند و بخشی از فعالیت‌ها را در سطح غیرقابل پیشرفتی نگه دارد و در ازای آن و در صورت خوشقولی طرف غربی بخشی از حقوق پایمال شده مان در طی سال‌ها تحریم به ما بازگرداننده شود. حالا عقل سلیمی دراین بین بگوید که در مذاکره ای که به خاطر فشار چند کشور زورگو مجبور به کوتاه آمدن از برخی حقوقمان برای گرفتن بخش دیگری از حقمان شده‌ایم، خوشحالی، ریختن به خیابان‌ها و تبریک گفتن به یکدیگر چه توجیهی می‌تواند داشته باشد جز یک رفتار جناحی ِخام و نپخته و بچه گانه؟اگر قرار است که در تاریخ چیزی از مذاکرات هسته ای برای آیندگان ثبت شود، تیم مذاکره کننده دولت روحانی ادامه دهنده مذاکرات وفعالیت های هسته ای دولت‌های قبلی است که اگر بنا بود در دوره‌های قبل این توافق صورت بگیرد دولت‌های غربی خواستار برچیده شدن کامل فعالیت‌های هسته ای بودند اما امروز که این تاسیسات گسترده تر از سالهای گذشته شدند به کاهش فعالیت‌های آنها اکتفا کرده‌اند.گروه مقابل نیز در صف بندی جناحی مقابل یک پدیده ملی چیزی کم نگذاشتند. نکته بدیهی که هیچکدام از منتقدین سرسخت دولت یازدهم آن را ندیدند این بود که ایران با اجازه حضرت آقا پای میز مذاکره نشست. معنی مذاکره در هر لغتنامه ای یعنی صحبت برسر آنچه به دست می‌آید و آنچه که از دست می‌رود نه صرفاً آنچه به دست می‌آید که اگر قرار براین بود پس مذاکره کردن چه سود؟از طرف دیگر اگر فرض محال را براین بگیریم که تیم مذاکره کننده بدون اجازه حضرت آقا در لوزان توافقی کرده باشند و نامگذاری سال ۹۴ به نام سال «همدلی و همزبانی دولت و ملت» راهم در این جا دارای محلی از اعراب ندانیم، وقتی حضرت آقا تیم مذاکره کننده را فرزندان انقلاب می‌نامند و می گویند که به آنان اعتماد دارند، با چه توجیهی از ولایت پذیری آنان را خائن می‌نامیم و به در شبکه‌های اجتماعی با عناوینی چون «لوزان چای» آنان را به وطن فروشان تشبیه می‌کنیم؟وقتی گفته می‌شود که بیانیه ای که توسط ظریف و موگرینی قرائت شد باهم متفاوت هستند و خواسته یا ناخواسته متن طرف غربی متن اصلی خوانده می‌شود یعنی که ما به طرف غربی، جان کری و اوباما بیش از رئیس جمهور و وزیرامورخارجه خودمان اعتماد داریم و در ادامه همین روند دیگر جای تعجبی هم ندارد که به منافقی مثل بنی صدر که معلوم نیست چرا با بیانیه لوزان مخالفت می‌کند، هم استناد کنیم و حرف‌هایش را سند حقانیت خود بدانیم!موافقت و مخالفت چشم بسته تعصب به بار می‌آورد و آنچه این روزها از بسیاری از موافقین و مخالفین بیانیه لوزان دیدیم و شنیدیم چیزی جز تعصب سیاسی نبود درحالی که مطالب مهم‌تری مثل اعتراف به قدرت وبزرگی ایران از سوی آمریکا، به رسمیت شناختن حق غنی سازی، عصبانیت اسرائیل از این بیانیه و نقد منصفانه مفاد بیانیه دستاویزهای خوبی بودند برای «همدلی وهمزمانی دولت و ملت» در روزهای پس از لوزان.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
سیاسی
پربازدیدترینها