واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۷ فروردين ۱۳۹۴ (۱۱:۳۴ق.ظ)
فلاحت پيشه: اقدام مجلس به مثابه مقابله به مثل است/ ادبيات شکست تئوري مقاومت اشتباه است موج - يک کارشناس مسايل سياسي با اشاره به اينکه ايران ديپلماسي خوبي در روند مذاکرات به کار گرفته است صحبت هاي اخير در مورد تصويب پروتکل الحاقي را واکنشي در مقابل اقدام احتمالي کنگره آمريکا برآورد کرد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاري موج، ديروز محمدجواد ظريف به کميسيون امنيت ملي مجلس رفت و با انتقادهايي از سوي برخي نمايندگان نسبت به بيانيه مواجه شد. قبل از اين گفته شده بود که ظريف صرفا براي بيان گزارشي از روند مذاکرات هسته اي به مجلس خواهد رفت ولي تعداد قابل توجهي از سوالات و ابهامات برخي نمايندگان ادامه گفتگو را به جلسه غيرعلني سه شنبه موکول کرد.
اين رويدادها مصادف با برخي جبهه گيري ها و موضع گيري هايي جناح ها و تشکل هاي سياسي است. همراه با تشويق و شادي موافقين جمعي از مخالفين نسبت به آينده مذاکرات وجود دارند که در قالب کنفرانس و نظر و بحث مخالفت خود را اعلام کرده اند. در مورد برخي از اين موارد با دکتر حشمت الله فلاحت پيشه، نماينده پيشين مجلس گفتگويي را انجام داده ايم که در ادامه خواهيد خواند:
همانطور که باخبر هستيد ديروز مخالفت هايي با بيانيه و در نشست ظريف با اعضاي کميسيون امنيت ملي صورت گرفت؟ جايگاه مجلس را با توجه به سيل انتقادات گفته شده چگونه ارزيابي مي کنيد؟ گفته شده که پروتکل الحاقي بايد به تصويب مجلس برسد..
واقعيت پروتکل الحاقي اين است که اولين بار نيست که ايران اجراي داوطلبانه آن را مي پذيرد. يک بار در زمان خاتمي بود که در آن زمان ايران پذيرفت که به صورت داوطلبانه آن را اجرا کند. بر اساس قانون پروتکلهاي خارجي بايد به تصويب مجلس برسد اما اين مساله با آنچه که اکنون از آن صحبت ميشود تفاوت دارد. مجلس هفتم يک قانوني را به صورت پيشگيرانه وضع کرد بر مبناي اينکه اگر پرونده ايران از شوراي حکام به شوراي امنيت برود؛ ايران اجراي داوطلبانه پروتکل الحاقي را متوقف کند و اين قانون بعد از ارجاع پرونده به شوراي امنيت اجرايي شد.اگر دولت بخواهد پروتکل الحاقي را به صورت دائم پذيرفته بايد آن را به مجلس بفرستد و آن زمان مجلس اختيار دارد که در جريان روند قانون گذاري خود آن را تصويب کند يا تصويب نکند اما اکنون صحبت از بازگشت به اجراي دواطبانه پروتکل همچون سالهاي قبل و در شرايطي است.بر اساس تفاهم انجام شده و بيانيه لوزان طرف غربي پذيرفته است که با صدور قطعنامهاي، قطعنامههاي شش گانه قبلي را ملغي کند و در صورت انجام اين تعهد روح حاکم بر قانوني که در مجلس هفتم تصويب شده بود نيز نقض خواهد شد لذا براي بازگشت به اجراي دواطلبانه پروتکل نيازي به تصويب مجلس نيست. با اين حال مجلس مي تواند تصويب کند. البته اگر اکثريت مجلس همراهي کند. اين کار مجلس هم اقدامي مقابله به مثل در مورد واکنش هاي احتمالي کنگره آمريکا است که ممکن است در مقابل بيانيه اعلام شده رخ دهد. به نظر من هر زماني که صحبت از تصويب پروتکل الحاقي در مجلس به ميان آيد نيز در قالب کارشناسي رويکرد کنگره آمريکا مقابله به مثل خواهد شد.
به غير از اختلافات در ايران چالش هايي هم در غرب رخ داده است. با توجه به سخنان اوباما پس از اعلام بيانيه و موضع گيري اسراييل اين گونه مخالفت ها با اصل توافق را در چه چيزي مي بينيد؟
بخش عمده اي از اختلافات و مخالفت ها در مورد موضع گيري هاي مخاطب خاص خودش را دارد. عزم طرفين بر اين است که موافقت نامه را اجرايي کنند و به طور طبيعي مخالفين در اين راستا موضع خاصي اتخاذ مي کنند. اوباما در پاسخ به ابهام نتانياهو گفته بود که تضعيف دولت اسراييل ناکامي دوران رياست جمهوري من محسوب مي شود. البته به نظر مي رسد که اين ها نوعي ايران هراسي است. ايران از ديپلماسي خوبي در مذاکرات استفاده کرده است.
فضايي در داخل به راه افتاده است که آينده مذاکرات را مساوي با شکست گفتمان مقاومت تحليل مي کنند. نظر شما در اين باره چيست؟
ديدگاه مبتني بر اختلاف نيست. آن چيزي که الان شکل گرفته است حاصل مقاومت گذشته است و درايت در نحوه ديپلماسي حاصل زحمات تيم هاي قبلي مذاکره کننده نيز مي باشد.اگر ايراني ها در مقاومت شکست خورده اند به فکر مذاکره نبودند. با اين حال اگر تيم مذاکره کننده فعلي منفصل از تيم گذشته باشد با شکست مواجه مي شود. با اين حال ادبيات شکست تئوري مقاومت اشتباه است. چرا که کليت نظام با اصل مذاکره و توافق موافق بوده است.هر تصميمي گرفته شده با واقعيت هاي موجود است . البته ممکن هم هست که چنين تصمياتي بنيان هاي اختلافي ايجاد کند. ولي به معني شکست نيست.
امسال سال دولت و ملت، همدلي و همزباني نامگذاري شده است. عده اي معتقدند اين نامگذاري بي ارتباط با نتيجه مذاکرات و اصل توافق نهايي نيست. نظر شما در اين باره چيست؟
من اعتقادم بر اين است که موضوع هسته اي بخشي از انگيزه نامگذاري بوده است. امسال سال انتخابات است و بايستي روح وحدت و همدلي غلبه پيدا کند. در فضاي رقابت انتخاباتي ممکن است ملاحظات ناديده گرفته شود. بايد سعي شود که در قالبي وحدت گرايانه عمل شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]