محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842633107
بیانیه سوئیس و مسئولیت‌های ما
واضح آرشیو وب فارسی:الف: بیانیه سوئیس و مسئولیت‌های ما
حمید صفری، 16 فروردین 94
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۶ فروردين ۱۳۹۴ ساعت ۰۷:۳۱
سال‌های سخت زیادی از آغاز مذاکره برسر موضوعی که به سرعت تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های قرن جدید میلادی شد می‌گذرد. موضوعی که رفته رفته یادآور و جایگزین دوره جنگ سرد در جهان دوقطبی شد و پیرامون آن چنان تبلیغاتی در جهان به راه افتاد که همسنگ تهدید بلوک شرق برعلیه منافع دنیای آزاد متعلق به تمدن لیبرال دمکراسی غرب به شمار رفت. چرایی این رویکرد از سوی غرب ابعاد گوناگونی دارد که البته هدف نگارش این مقال نیست اما امروز جهان در نقطه ای قرار گرفته است که از لحاظ زمانی موقع برای کنکاش تمامی زوایای یک دوره پرتنش که گاه تا رویارویی نظامی نیز به پیش رفت فراهم شده است. شرایطی که از لحاظ تاریخی بیش از هر زمان دیگری نیازمند تمرکز و موشکافی است چرا که حقیقتاً یک طرف این حادثه پرماجرا ما بودیم.مایی که شاید بخاطر قرار گرفتن در درون بحران، کمتر از ابعاد وسیع و خطرات عبور از این گردنه صعب باخبر بودیم. در این دوره حیاتی حوادث بزرگ و تجربه‌های بزرگ‌تری اتفاق افتاد – بحران‌ها و جنگ‌هایی که چهره خاورمیانه و گاه نظام جهانی را تغییر داد. ساختارهای بسیاری را ایجاد و بسیاری را منسوخ کرد. از غرب تا شرق و ما بلطف تاریخ و البته جغرافیا مانند همه ادوار کهن و جدید در وسط این معرکه قرار داشتیم. امروز اما کشور در شرایط جدیدی قرار گرفته است. مرحله جدیدی از حیات سیاسی و تثبیت پایه‌های امنیت ملی فراهم شده است. فارغ از عوامل و مؤلفه‌های گوناگونی که باعث ایجاد این وضعیت شده‌اند و البته ظرفیت نامحدودی نیز، برای پرداختن به آن‌ها و روشن سازی حقایق برای افکار عمومی وجود دارد، برای بررسی اتفاقی که افتاده است و درک و فهم لوازمی که برای تحلیل و مدیریت این حادثه مورد نیاز نظام و افکار عمومی آحاد ملت است، نقشه راهی برای پایش آثار و پیامدها و مدیریت معتدل و منطقی این رخداد تاریخی ارائه نمود. با این هدف، محورهایی که بیشتر توصیفی و توصیه ای است تا تحلیلی و نقادی مورد اشاره قرار می‌گیرد. این محورها البته می‌توانند در طراحی نوع ارتباط با افکار عمومی از سوی رسانه‌ها مورد توجه قرار گیرند.۱- ایستادگی، مداومت، پایداری و مدیریت عالی نظام در طراحی استراتژی مواجهه یا مذاکره و مدیریت آن با رعایت حداکثر انعطاف پذیری که در اصول و ادبیات سیاسی ما به نرمش قهرمانانه تعبیر شده است از جمله ارکان اصلی تمرکز بر محورهای تعریف شده و پایداری بر اصول و مبانی نظام از ویژگی‌ها و شاخص‌های مهم این فرآیند استراتژیک بود که با قدرت و انعطاف معقول به پیش برده شد و ثمره آن نقشه راهی است که هرچند بی عیب و ابهام نیست پیش روی کشور و مقابل رأی و نظر افکار عمومی جهان قرار گرفته است.۲- مسلماً آنچه که بدست آمده است تحقق یک پیروزی است اما یک پیروزی نسبی که در مقایسه با آنچه که در سال‌های ابتدایی رویارویی و تفاوت آشکار در شکل مذاکره و مطالبات بیگانگان وجود داشت ترسیم می‌شود. امروز با دستاوردهای بدست آمده اساساً از لحاظ زمانی و جایگاه و سطح تاثیرگذاری منطقه ای و جهانی با سال‌های اول دهه هشتاد شمسی تفاوت‌های آشکاری وجود دارد و همین امر نشان می‌دهد که نظام و در رأس آن رهبر عزیز و مقتدر انقلاب مسیر صحیح و هدفگذاری دقیقی را با شناخت عمیق فرصت‌ها و درک تحولات زمان طراحی کرده‌اند که امروز ثمرات آن در معرض قضاوت ملت بزرگ ایران و مردم جهان قرار دارد.۳- این یک واقعیت است که آنچه درطول سال‌های متمادی درچهارچوب مذاکرات هسته ای دنبال شد و دولت‌های متعددی را درگیر این فرآیند اوجگیری درونی و تاثیرگذاری بیرونی و جهانی ساخت نتیجه تلاش جمعی است. اگرچه تلاش هر یک از دولت‌ها به اقتضای شرایط زمانی و ظرفیت و مقدورات داخلی و بعضاً نیز جهت گیری‌های سیاسی گاه متناقض بود اما به اقرار آنچه که در طول زمان رخ داد و حوادث سخت و صعب این دوره، همه جریانات تلاش و همت خود را معطوف بر تأمین حداکثر منافع ملی ساختند؛ بنابراین هیچ یک از جناح‌ها و جریانات سیاسی حق ندارند دستاوردهای اراده یک ملت را بنام خود مصادره نمایند.۴- آنچه که در این روزها مورد نقد و بحث جریانات سیاسی و گاه مجموعه‌های معاند و معارض نظام قرار دارد ایجاد چندگانگی تحلیلی و اعلام مواضع متناقض درقبال مفاد و نوع مطرح ساختن بندها و استنباط‌های متنوع پیرامون بیانیه مطبوعاتی از سوی هیئت‌های مذاکره کننده است.بدون هیچ قضاوتی و با ذکر این نکته که بطور معمول در چنین مذاکراتی با این حجم و وسعت و بزرگی، هریک از طرفین تلاش خود را متمرکز بر تفاسیر متنوعی می‌سازند تا مواضع یا دستاوردهای خود را برتر و موثرتر از طرف مقابل نمایش دهند، ضرورت و تجربه اقتضا دارد تا با شناختی که نسبت به فریبکاری طرف‌های غربی درطول سال‌های متمادی وجود دارد، فضای تحلیلی و استنادی در حوزه رسانه‌های کشور اعتماد خود را متوجه هرآنچیزی نماید که از سوی دستگاه دیپلماسی کشور منتشر شده است و تفسیرها بسمت تقویت و روشن ساختن ابعاد این سند گرایش یابد. چراکه تضعیف مواضع داخلی فرصتی است برای تخریب پایه‌های اعتماد به تیم مذاکره کننده و مقامات عالی نظام که تردیدی بر نظارت آنان بر روند مذاکرات وجود ندارد.۵- بیانیه مطبوعاتی که در انتهای مذاکرات سخت ۹ روزه لوزان صادر شد در عرف دیپلماتیک صرفاً یک نقشه راه است برای رسیدن به نقاط مشترکی که می‌تواند مسیر را برای انعقاد یک پیمان نامه هموار سازد؛ بنابراین نه تنها الزام آور نیست بلکه تضمینی هم برای تبدیل آن به یک توافق پایدار و تغییر ناپذیر وجود ندارد. قرار دادن یک دوره سه ماهه تا تدوین مفاد بندهای مورد توافق و وجود قرائت‌های مختلف و حاکمیت تحولات جدید در جهان و منطقه و کارشکنی‌های قابل پیش بینی از سی قدرت‌ها و بعضاً دولت‌های یاغی و تخریبگر در منطقه ایجاب می‌کند که حداکثر هوشیاری و بردباری درسایه تقویت پایه‌های همبستگی ملی به کار گرفته شود تا در طول سه ماه آینده، کشور در بهترین شرایط ممکن از جهت انسجام درونی تمرکز و برنقاط اشتراک و جریانات سیاسی و پرهیز از پرداختن به نقاط افتراق قرار گیرد. همچنین پرهیز از هرگونه رؤیاپردازی و برداشت‌های نادرست از مفاد بیانیه لوزان و قرار دادن افکار عمومی درمسیر درک ناصحیح از حقایق بیانیه و ایجاد توقعات کاذب و غیرواقعی یک ضرورت ملی است. باید این حقیقت بطور مشخص و بدرستی و با استفاده از منطق قابل دفاع و محکم سیاسی تبیین شود که نه تنها بیانیه لوزان بلکه هر پیمان نامه و قراردادی لزوماً نمی‌تواند مشکلات کشور را بسرعت حل و فصل نماید و آرزوها را به سرانجام رساند و ایده آل‌ها را محقق سازد؛ بنابراین برخورد معقول و از سرتدبیر و درک صحیح می‌تواند ما را در این گام‌های نزدیک به آخر، یاری دهد.۶- تردیدی نیست که آمریکا هیچ گاه قابل اعتماد نبوده است. حکومت آمریکا برپایه فریب و نیرنگ بنا شده است لذا انتظار نرمش از سر پذیرش منطق و استدلال و پذیرش حقانیت و ماهیت وجودی جمهوری اسلامی در جغرافیای ایران از سوی آمریکایی‌های تنها یک رویای فریبنده است. امروز آمریکایی‌ها چاره ای بجز پذیرش ایران بعنوان اصلی‌ترین بازیگر مطقه ای که از ظرفیت‌های فعال شده‌ی بی نظیری برای جهش بسمت ایفای نقش تاریخی خود در جهان برخوردار شده است، ندارد؛ بنابراین اعتماد یک امر دو سویه است که درصورت معلوم شدن علائم آن هرچندبطور نسبی قابل اعتنا است در عرف بین الملل اعتماد زاییده سطح، نوع کیفیت روابط میان کشورها است که بر اساس رفتارهای متقابل و مواضع مورد رضایت طرفین شکل می‌گیرد. در مورد غرب و آمریکا این امر بشدت شکننده است چراکه تاریخ روابط آنان با ایران هیچ گاه به نقطه اعتماد متقابل نرسیده و امروز نیز این قاعده همچنان بقوت خود پابرجا است؛ اما در شرایط کنونی نقاط مشترکی در تأمین منافع طرف‌های غربی با ایران بوجود آمده که این امر موجب می‌گردد طرفین براساس نقاط مشترک با یکدیگر گفت و گو و سپس به توافق برسند. اگر غربی‌ها در طول سه ماه آینده و پس از آن امضای پیمان همکاری و ترک مخاصمه تاریخی با ایران بگونه ای رفتار کنند که نشان دهنده‌ی وجود اراده ایجاد فضای اعتماد بین طرفین باشد آنگاه می‌توان به اندازه اجرای بندهای مورد توافق نسبت به آن‌ها امیدوار بود. درغیراین صورت دیوار بی اعتمادی همچنان پابرجا خواهد ماند.۷- یکی از مؤلفه‌های اصلی در سیاست گذاری و جهت گیری‌های سیاسی و ... در ایران تبعیت موضعات حیاتی از خرد جمعی است که از ناحیه بالاترین مرجع مدیریت کشور یعنی رهبری به نقطه اجرا می‌رسد. درمورد موضوع هسته ای این فرآیند قانونی و خدشه ناپذیر در دوره‌های مختلف از سوی رهبری نظام مدیریت و هدایت شده است این امر در دوره‌های گوناگون بشکل های مختلفی مدیریت گردید بخاطر داریم که در مقاطعی رهبری معزز انقلاب حتی مذاکره مستقیم و رو در رو با آمریکایی‌ها را منع و آن را جایز ندانستند. این امر دلایل گوناگونی داشت چراکه در هر دوره سطح ارتباط و نوع و کیفیت و انتها و نتیجه گیری مذاکرات بنابر نوع استراتژی طراحی شده در نظام و مدیریت رهبری انقلاب تعریف می‌شد و سطح چانه زنی هیئت‌ها در نقطه مشخصی (به اقتضای شناخت دقیق از تحولات داخلی، پیرامونی و جهانی) متوقف می‌ماند؛ اما در این دوره برای نخستین مرتبه حوزه وسیعی از اختیارات و حجم بزرگی از توان ملی معطوف عبور از شرایط خطیر کنونی شد و پس از فراز و نشیب‌های زیاد به نقطه امروزی رسید؛ بنابراین ایجاد تردید و ابهام در نظارت عالیه نظام در مراحل مذاکرات و نتایجی که در آخر بدست آمد بجز ایجاد نفاق و خارج ساختن یک تحول ملی از اندازه‌های خود و تنزل آن به یک حرکت حزبی جناحی ظلم به مجموعه بزرگی است که در این راه از هر تلاشی فروگذار نکرده‌اند. این امر شامل همه گروه‌های سیاسی کشور است و استثنائی در این میان وجود ندارد. با این اوصاف نیاز امروز کشور ایجاد فضای توأم با آرامش درمیان جریانات سیاسی، تقویت روحیه ملی و ایجاد امید و نشاط در میان اقشار و آحاد ملت است. بخاطر بسپاریم که مذاکرات هسته ای با ۶ قدرت بزرگ دنیا فقط برای احقاق حقوق هسته ای نیست، بلکه بهانه ای است برای بازگرداندن عزت و اقتدار سرکوب شده‌ی ایرانیان درطول چند قرن گذشته که به فضل و عنایت خدای عزیز مقتدر درحال تحقق است.۸- بی‌گمان یکی از تاثیرگذارترین عوامل در تحمیل نرمش اجباری به قدرت‌های غربی و وادار ساختن آنان به نشستن در پشت میز مذاکره و تسلیم در مقابل منطق قوی و خدشه ناپذیر ایران، ارتقاء توان دفاعی و بازدارندگی در کشور است. اغراق نیست اگر بگوییم بیشترین تأثیر در روند مذاکرات به نفع ایران را استراتژی توسعه بازدارنده فعال در حوزه تنوع بخشی به تولید سلاح‌های متعارف تاکتیکی با قابلیت واکنش‌های استراتژیک به خود اختصاص داده است این روند در یک پروسه تجربی دستاوردهای بی بدیلی را برای جمهوری اسلامی به ارمغان آورده است و بنابراین همزمان با چانه زنی‌های سیاسی می‌بایست ظرفیت و توان تولید سلاح‌هایی که در فرآیندهای سیاسی تاثیرگذار هستند توسعه یابد قابلیت‌های دفاعی کشور همواره ارتقا یافته و هیچ محدوده جغرافیایی در جهان نمی‌بایست برای تهدید کنندگان امنیت ملی ایران بزرگ، امنیت داشته باشد. این یکی از اصول اصلی تئوری بازدارندگی است که توازن قدرت را پایه ریزی می‌کند. بر این اساس فرقی نمی‌کند که تهدید در سواحل دریای شمال، آتلانتیک، اقیانوس آرام و یا هر نقطه دیگری از جهان باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
سیاسی
پربازدیدترینها