واضح آرشیو وب فارسی:تراز: تراز: در زمینه عکاسی خانوادگی هیچ چیز بیش از مجموعهای از مهارتها برای عکاس ضروری نیست. با نگاهی به تاریخ عکاسی مشخص میشود رایجترین استفاده از عکاسی برای هنرهای انتزاعی یا مواردی از قبیل این نبوده بلکه عکاسی از افراد و خانوادههایشان بوده است.
به گزارش تراز ، افرادی که به این کار مشغولند به دلیل هزینه و دشواری گرفتن هر عکس در عکسبرداری صحیح و درست برای همان بار اول ماهر میشوند و فریم مناسبی را برای جا دادن همهی اعضای خانواده در آن در نظر میگیرند. نکات کوچکی وجود دارد که در ساختار کلاسیک عکس تمایز ایجاد میکند و بر فرم عکس مسلط شده است. من این موارد را در قالب پنج باید و نباید در خصوص عکاسی خانوادگی مطرح میکنم.
بایدهای عکس خانوادگی
1- گروهتان را جمع کنید.
افراد اغلب حتی اگر اعضای خانواده باشند به اندازهی کافی نزدیک به هم نمیایستند. ممکن است فرهنگ کم تماس آمریکایی در این میان دخیل باشد اما این مساله برای من همیشه مشکل جدی بوده است چون وقتی اعضای یک خانواده نزدیک به هم میایستند عکس حالت و فضای متفاوتی به خود میگیرد. وقتی فاصله بین اعضای خانواده کم باشد به بیننده گرم، صمیمی و نزدیک بودن اعضای خانواده به هم را نشان میدهد. وقتی که همه شانه به شانه هم ایستادهاند یک خانواده نمونه به حساب میآیند و ترکیب آن روی هم رفته بهتر و چیزی بیش از یک عکس فوری به نظر میرسد. تلاش کنید افراد با زاویهی کم و شانه به شانه هم قرار گیرند. همچنین سن خانواده را در نظر بگیرید و اگر مادربزرگ و پدربزرگ در عکس حاضر هستند برای هر کدام یک صندلی قرار دهید.
2- لباس ها را هماهنگ کنید
قبل از اینکه خانواده را ببینید، به آنها بگویید به کمد لباسهایشان سری بزنند. در نهایت انتخاب سبک و مدل لباس به اختیار خود آنهاست اما خیلی ساده به آنها یادآوری کنید لباس هایی بپوشند که با هم همخوانی داشته باشد. از پوشیدن رنگهای تند اجتناب کنند. لوگو یا هر چیز چاپ شدهی دیگر روی لباسهایشان تفاوت بزرگی در آنها به وجود میآورد. این گزینه این امکان را به شما میدهد که عکستان را رنگی یا سیاه و سفید کنید. همان طور که گفتم عکس متعلق به آنها و انتخاب با خودشان است. اما یک پیشنهاد معمولی از یک فرد حرفهای معمولا قابل قدردانی است.
3- چک کنید چشمان همه باز باشد ( پلک یا چشمک نزنند و صورتشان واضح باشد )
عکاسی از یک یا دو نفر کار دشواری نیست اما از یک گروه بزرگتر میتواند مشکل ایجاد کند و ممکن است شما عکسی را که همه چشمانشان در آن باز بوده از دست بدهید. پیشتر در آن لحظه به خودم میگفتم: «هی این دیجیتال است و پشت سر هم عکس میگیرم تا یکی درست از آب دربیاید.» اما بعد از اینکه چند چشم را در فتوشاپ از عکسی به عکس دیگر منتقل کردم روشم را عوض کردم. شاید بتوانید با فتوشاپ از شر یک لبخند بیرمق خلاص شوید ولی اگر مشتری در پرترهی خانوادگیاش خواب به نظر برسد خوشحال نخواهد شد. با تجربه و تمرین یاد میگیرید چطور از چشمان باز همه در یک لحظه واحد عکس بگیرید.
4- کارهای جالب و بامزه کنید تا لبخندهای واقعی داشته باشید.
کمی شوخی به طرز عجیبی فشار و اضطراب را از فضا دور میکند. عکاس میتواند از آدمها بخواهد ژستهایشان را بشکنند. یکی از راههای به لبخند در آوردن سوژهها خواستن کاری از آنهاست که در شرایط عادی و نرمال انجام نمیدهند. مثلا آنها را مجبور کنید، بدوند، جستوخیز کنند یا هر چه که به ذهن میرسد و از این طریق میتوانید ژستهای خلاقانه و شوخ داشته باشید.
5- پسزمینه را تیره کنید
بزرگترین دهانه دیافراگم (اپرچر) را تنظیم کنید در عین حال که همه چیز را تفکیک شده و واضح (sharp) نگاه میدارید. با اپرچر 2.8 ممکن است درختان و بوتهزار ابریشمی و صاف به نظر رساند اما ممکن است یکی از اعضا را در انتهای فریم تیره نشان دهد. این مشکل زمانی به وجود میآید که هر کسی با فاصله کانونی مختلف ایستاده است. در این مورد از پیش نمایش و دکمه زوم دروبین استفاده کنید تا مطمئن شوید همه خوب به نظر میرسند و بعد به کارتان ادامه دهید
نبایدهای عکاسی خانوادگی
1- فراموش نکنید همهی تنظیمات پایهای دوربینتان را قبل از فشار دادن دکمه چک کنید.
ISO (ایزو)، سایز و نور تصویر، اندازه گیری و غیره را چک کنید. حتما مطمئن شوید تنظیمات را بعد از آخرین عکاسی تغییر داده باشید. در نظر داشته باشید تنظیمات عکس در بیرون از خانه با داخل با هم فرق میکند ؛ همانطور که نور طبیعی با نور مصنوعی متفاوت است.
2- اجازه ندهید سوژهها سرها را به سمت یکدیگر خم کنند
مردم فکر میکنند اگر سرشان را به هم نزدیک یا پایین بیاورند، عکسشان بهتر میشود. زمانی خودم حتی این کار را میکردم وقتی از من عکس میگرفتند. اما حواستان به این موضوع باشد. البته منظور من ژست عاشقانهی رایجی نیست که عامدانه سرهایشان را به هم نزدیک و تکیه میکنند.
3- نامطمئن به نظر نرسید
سعی کنید انرژی مثبت تزریق کنید. نگویید کار نمیکند یا به درد نمیخورد. گزارهتان را مثبت کنید و بگویید اجازه دهید موقعیت های دیگری را امتحان کنیم. هر چه بیشتر به آنها بگویید: عکس ها عالی به نظر می رسند، عکس ها بهتر به نظر خواهند رسید. به جملاتی نظیر چه دوست داشتنی، خوب است و ... فکر کنید. این گونه انرژی شما در کیفیت عکستان تاثیر میگذارد؛ آنچه از یک عکس میخواهید را به شما میدهد و سوژهایتان اعتماد را با لبخندشان نشان خواهند داد.
4 -5 - دو مورد اخیر ممکن است با هم در تضاد باشند بنابراین آن دو را با هم میگویم 4- نگذارید مادرتان نمایش را در دست بگیرد 5) نترسید از اینکه به مادر، پدر و بچهها اجازه دهید با ژستها و ایدههای جدید بیایند.
در ابتدا دربارهی مادر نگذارید فضا را خشک و نظامی کند! دویدن، پریدن، کثیفی و تفریح ممنوع تا تمام شدن عکس؛ احتمالا این راه بهترین راه برای خراب کردن عکسی خانوادگی است که بعد از مدتها گرفته میشود. علاوه بر این که مثلا کنترل کردن یک بچه هشت ساله در عکس کار سختی است و باعث میشود پرترهی خوبی نیز از آب درنیاید. تا حدی به مادرتان اطمینان دهید که کنترل اوضاع در دستتان است. بعد با بچه ها بازی کنید. بگذارید بچهها بچگی کنند؛ بگذارید کشتی بگیرند و بازی کنند و از آنها در بهترین حالتشان عکس بگیرید. بعد از اندکی خانوادهای را میبینید که آرام و خوشحالند و ممکن است عکسهای خانوادگی جالب و بامزهای از دوستانشان داشته باشند و بخواهند مدل آنها را در عکس خود پیاده کنند، ایدههایشان را بشنوید و رویشان فکر کنید. آنها حس میکنند عکسشان باید نمایانگر چیزی بیش از چهره زیبایشان باشد.
ترجمه از الهه رضازاده میراب
منبع: شفقنا
پنجشنبه 13 فروردين 1394 ساعت 11:30
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تراز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]