واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: 13 فروردین وعده دیدار مردم با طبیعت زاهدان- ایرنا- طبیعت در روز 13 فروردین به عنوان عهدی همیشگی و ناگسستنی با مردم سایه مهر و نوازش خود را بر سر مشتاقان گسترانده و در زیر پاهای آنان همچون مهد آرامش و آسایش نشسته است.
به گزارش ایرنا، 13بدر، روزی است که ایرانیان از زمان باستان تاکنون در سال نو و پس از 12 روز شادی و جشن، به باغ و صحرا رفته و این روز را جشن می گیرند در این روز گرایش روح انسان به طراوت و طبیعت، شکوفا می شود.
گفته می شود ایرانیان باستان در سال نو و پس از دوازده روز برپایی جشن و شادی به یاد دوازده ماه سال، روز سیزدهم نوروز را که روز فرخنده ای است به باغ و صحرا می رفتند و شادی می کردند و به این ترتیب بطور رسمی دوره نوروز را به پایان می رسانیدند.
ایرانیان باستان دلایل خاص خود را برای برگزاری مراسم 13 بدر داشتند نخست اینکه آخرین روز جشن های نوروزی که سابقه ای چهار هزار ساله دارد بوده و از سوی دیگر در این روز، نیم سال دوم زراعی آغاز می شد.
همچنین سیزدهم فروردین، نخستین روز "تیشتر روز" سال است و در این روز ایرانیان برای نیایش و گرامیداشت تیشتر، ایزد باران آور و نوید بخش سال نیک، به کشتزارها و مزارع خود می رفته و در زمین تازه روییده و سرسبز و آکنده از انبوه گل ها و گیاهان صحرایی، به شادی و ترانه سرایی و پایکوبی می پرداخته اند و از گردآوری سبزه های صحرایی و پختن آش و خوراکی های ویژه غافل نمی شدند.
در گاهشماری ایرانی، هر روز ماه نام ویژه ای دارد به عنوان مثال تیر در زبان اوستایی تیشتریه خوانده می شود و هم نام تیشتر ایزد باران است، واژه 13 به در به معنای "سیزدهم به سوی در و دشت شدن" است که همان معنی بیرون رفتن و در دامان طبیعت سر کردن را می دهد.
مردم، بیرون رفتن در این روز را نماد مهرورزی، دوستی، پالایش روح و روان از کدورت ها و اختلافات و پیامش را پیام مهر و آشتی می دانند.
همچنین مردم ایران باستان عدد سیزده را به نحسی یاد می کردند و معتقد بودند که مردم در این روز باید از خانه های خود خارج شده و به دامان طبیعت پناه برند تا نحسی 13 از آنان و خانواده هایشان دور شود اما امروزه این اعتقاد در بین خانواده های ایرانی به چیزی شبیه خرافات تبدیل شده و کمتر کسی به این امر معتقد است.
این روز دارای آیین های ویژه ای است که در درازای تاریخ پدید آمده و اندک اندک چهره سنت به خود گرفته است.
گره زدن سبزه، سبزه به رود سپردن، خوردن کاهو و سکنجبین و پختن خوراکی های گوناگون بویژه آش رشته از آیین های رایج این روز است.
سبزه گره زدن به عنوان یکی از آیین های این روز بیشتر در بین جوانان مرسوم است، گره زدن سبزه به معنای گره زدن زندگی با طبیعت است که همیشه سبز و شاداب باقی بمانیم.
روز طبیعت بسیاری از خانواده ها و مسافران نوروزی به دنبال مکانی خوب می گردند تا سیزده خود را به در کنند در این راستا جاذبه های طبیعی، مناطق تفرجگاهی و تنوع زیستی سیستان و بلوچستان می تواند محیط مناسب را برای روز انس با طبیعت فراهم کند.
طبیعت زیبا، بکر و دیدنی، آثار متعدد باستانی، تاریخی، فرهنگی و اماکن تفریحی سیستان و بلوچستان همه ساله به ویژه در ایام نوروز هزاران نفر از هموطنان را جذب این استان می کند و مناطق دیدنی استان در روز طبیعت دشتی به وسعت و سرسبزی ایران را برای دوستداران دشت های زیبای این سرزمین فراهم می آورد.
کوه آتشفشان نیمه فعال تفتان خاش، کوه خواجه، شهر سوخته و دهانه غلامان سیستان، قلعه ناصری و بمپور ایرانشهر، سواحل زیبا و جاذبه های دیدنی فراوان چابهار و مکان های جذاب روستاهای تمین، لادیز، سردریا، کارواندر، ترشاب، تمندان و دهها روستای سرسبز گردشگری میرجاوه و خاش از جمله مکان های دیدنی سیستان و بلوچستان هستند که مردم در روز سیزده نوروز به این مکان ها می روند.
مردم سیستان و بلوچستان رسم دارند که در روز 13 نوروز به اتفاق اقوام و دوستان به روستاها و دشت و دمن و کوهساران می روند و با پهن کردن بساط کباب و چای و شیرینی یک روز را با طبیعت به خوشی سپری می کنند.
عزیمت دسته جمعی خانواده ها به دشت و کوهساران در این استان آنقدر زیبا و جذاب است که بعضا هر جمع خانوادگی و دوستانه به 50 تا 60 نفر نیز می رسد.
روز 13 نوروز معمولا شهرها خالی از خودرو و عابر پیاده می شود و نفسی تازه می کنند بجای آن دشت و صحرا میزبان شهرنشینان و روستا نشینان می شوند.
شهر زاهدان که از داشتن روستاها و دشت های سرسبز و آبادان محروم است مردم این شهر برای گذران 13 بدر به کلاته یا بوستان ملت، گوربند، روستاهای میرجاوه و خاش و سیستان عزیمت می کنند.
دشت بوستان ملت زاهدان در روز 13 نوروز مملو از چادرهایی است که مردم بر پا کرده اند، این بوستان از درخت و سبزه زار زیادی برخوردار نیست به همین سبب شهروندان در هر گوشه ای از دشت چادری برپا کرده و زنان به تهیه گوشت و مرغ و بعضا پلو مشغول می شوند و مردان و جوانان بساط آتش و کباب و غیره را راه می اندازند.
در این روز جشن و پایکوبی به ویژه رقص چوب و شمشیر همراه با ساز و دهل در بسیاری از مناطق گردشگری رو به راه است و جوانان سیستانی و بلوچ به شادی و نشاط می پردازند.
روستاییان عزیز که معمولا سیستانی و بلوچ هستند به گرمی و مهربانی از شهروندان پذیرایی می کنند و درهای باغ و زمین مزروعی خود را برای تفریح و لذت مردم گشوده و حس میهمان نوازی خود را به نحو شایسته ای نشان می دهند.
روز انس با طبیعت روزی است که باید از محیط زیست و منابع طبیعی به بهترین نحو ممکن حفاظت کرد، انس گرفتن با طبیعت به معنای دوستی و حفظ حرمت و شان یکدیگر است، طبعیت زیباییهایش را به ما عرضه می کند و ما نیز باید قدردان این زیباییها باشیم و از آنها مراقبت کنیم.
باغ ها و سبزه زارها در این روز آغوش مهربانی به روی مردم می گشایند، زحمت کشاورزان و روستاییان مهربان را باید قدر بدانیم و از تخریب درختها، شکستن شاخه و برگ درختان، تخریب مزارع کشاورزی و منابع طبیعی پرهیز کنیم و ما نیز محبت آنان را با محبت و دوستی پاسخ دهیم.
7316 / 6081
13/01/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]