محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827016304
فرار از آدم‌های پژمرده و همیشه نالان
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
فرار از آدم‌های پژمرده و همیشه نالان
جام جم سرا- اولی: چندشب پیش «ف» گفت: «دلم واسه آدم‌های بامزه تنگ شده، همه یا جدی شدن یا معمولی!»
دومی: من هم دیشب به «م» داشتم می‌گفتم «چقدر همه جدی شده‌ایم! دوستانی که چندسال پیش درمهمانی‌ها از سر و کول هم بالا می‌رفتیم الان در فیس‌بوک، عکس‌های متفکرانه می‌گذارند و حرف‌های نقادانه و فیلسوفانه می‌زنند، بیرون از این‌جا هم که اصلا نمی‌شود پیدایشان کرد!»
اولی: «فیلم‌های خانوادگی قدیمی را که می‌بینم، می‌فهمم که این جدی شدن و نگرانِ سرنوشتِ جهان بودن، مختص من و دوستانم نیست، در تمام دورهمی‌های ٧-٨سال پیش، پدرم ضرب می‌گرفت و می‌خواند، عمویم تمپو می‌زد، پسرعمه‌ام لباس زنانه می‌پوشید، دایی‌ام می‌رقصید و خلاصه هرکس به نوعی هنرنمایی می‌کرد؛ یکی از دایی‌هایم رکوردِ دوساعت و نیم بی‌وقفه جوک تعریف کردن دارد! شوهرعمه‌ام به تنهایی می‌توانست چهل نفر آدم عاقل و بالغ را از خنده روده بُر کند!
دومی: حالا در مهمانی‌ها همه می‌نشینند و با چهره عبوس، حرف‌های مهم می‌زنند؛ شوهرعمه، کیسه دوا‌هایش در دست، ساکت به آنها زل می‌زند؛ دایی با طمأنینه بقیه را نصیحت می‌کند؛ بابا زود خوابش می‌گیرد؛ و عمو، زیر یک قطعه سنگ سیاهِ حکاکی شده در بهشت زهرا، خوابیده است. چه بر سر آن آدم‌های خوش مشرب، طناز و دوست‌داشتنی که گل سرسبد مهمانی‌ها بودند آمد؟ چه شد که این‌قدر جدی شدیم؟!
اولی: آره واقعا... خیلی کم شدن این آدما... البته خودمون هم اون یه مقدار طنازی که داشتیم را داریم از دست می‌دیم. انگار مثل یک گیاهی که وقتی شرایط محیطی مناسب نیست داره پژمرده می‌شه... ما آدما هم داریم پژمرده می‌شیم... به طرز عجیبی و ناخودآگاه از آدم‌های نالان و پژمرده و از آدم‌های خیلی جدی دوری می‌کنیم... خیلی‌ها هم طناز نبودن رو مساوی با فیلسوف و متفکر بودن می‌دونن و چقدر این آدما زیاد دارن می‌شن و چقدر این آدما کسالت بارن... خدایا نذار ما‌ها هم آدمای کسالت‌باری بشیم... (احمدرضا دالوند گرافیست/شهروند) *انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.
جمعه 29 اسفند 1393 09:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها