محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1847177060
ای دریغ از ما اگرکامی نگیریم از بهار
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: ای دریغ از ما اگرکامی نگیریم از بهار تهران- ایرنا- روزنامه «کیهان» در یادداشت روز امروز - پنجشنبه- خود به مناسبت فرا رسیدن سال جدید خورشیدی و فصل بهار نوشته است: ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار! بوی باران و بهاران را باید از خاک تفتیده و گیاه سوخته ای شنید که قد می کشد آن هنگام که روح باران در جان او می دود؛ اگر نه شوره زار را چه نسبت با بهار؟ خاک که قابل نباشد، مبارک ترین باران و بهاران در او کمترین برکت و حرکتی برنمی انگیزد.
باران که در لطافت طبعش خلاف نیست، در باغ لاله روید و در شوره زار خس. بسا آدمی که فراوان بهار دید و تکان نخورد. شگفتا از آدمی که هزار سال و بیشتر، بهار را گم کرد و در فرو بستگی ها گرفتار آمد اما به رسم مشتاقی و مهجوری عمل نکرد. نو نشد تا روزگار او تازه شود. نشد تا بشود. هزار سال و بیشتر است که آن اتفاق مهم نیفتاده است. اتفاقی بزرگ باید در عالم بیفتد که معطل اتفاقی در ظرف جان ماست. بشر، این چنین هزارها سال راه آمده اما رنج، گریبان او را رها نکرده است.
حقیقت شور انگیزی است کلام پیامبر خدا(ص) که فرمود «مثال آن چه که خداوند مرا از هدایت و علم برانگیخت، مثال باران فراوان است که به زمین رسد. بخشی از زمین، پاکیزه و نرم و مستعد است، پس آب را می پذیرد و انواع فراوان گیاه و سبزه را می رویاند. و بخشی از زمین سنگ و سخت است که آب را نگاه می دارد و مردم از آن می نوشند و آبیاری و زراعت می کنند. و پاره ای از باران به زمین شوره زار [و بی استعداد] می رسد؛ نه آب را نگاه می دارد و نه گیاه می رویاند. این مثال کسی است که در دین خدا تعمق کند و خداوند او را به آنچه مرا مبعوث کرده منتفع سازد، پس او بیاموزد و بیاموزاند. و باز، مثال کسی است که سرش را بالا بگیرد و هدایتی را که خداوند مرا به خاطر آن فرستاده، نپذیرد.» بیچاره آن که باران و بهاران بیاید و او هیچ تکانی نخورد. قرآن حکیم تعبیر عجیبی دارد. «ثم قست قلوبکم من بعد ذلک فهی کالحجارهًْ او اشد قسوهًْ... سپس (پس از تذکر آیات الهی) دل های شما سخت همچون سنگ شد یا سخت تر! چرا که پاره ای از سنگ ها می شکافد و از آن نهرها جاری می شود. و پاره ای از آنها شکاف برمی دارد و آب از آن تراوش می کند؛ و پاره ای از خشیت الهی (از فراز کوه) فرو می افتد. و خداوند از اعمال شما غافل نیست.» (بقره- 147)
زمین را با مرغوبیت و حاصل خیزی آن قیمت می گذارند. آدمی را چگونه باید قیمت گذاشت؟ سینه امیرمؤمنان(ع) لبالب معجونی از غم و اشتیاق بود که دست کمیل بن زیاد را گرفت و تا بیرون شهر برد، سپس آه بلندی از عمق جان کشید و فرمود «یا کمیل بن زیاد! ان هذه القلوب اوعیهًْ فخیرها اوعاها... ای کمیل این دلها چونان ظرف است و ارزنده ترین آنها پر گنجایش ترین آنهاست... ای کمیل در این سینه دانشی است انباشته اگر حاملانی برای آن می یافتم. آری یافتم شخص باهوشی را که امانتدار نبود... و یافتم آن را که فرمانبردار حاملان حق بود بدون بصیرتی و با اولین شبهه، شک در دلش سر می کشید... خداوندا آری زمین از حجت خدا خالی نماند؛ در میان مردم ظاهر و مشهور باشد یا در وضعیت بیم و پنهان تا حجت های الهی نابود نگردد. اینان چندند و کجا هستند؟ آنان به خدا سوگند شمارشان کم، و قدر و قیمت شان نزد خداوند از همه بزرگ تر است. خداوند با آنها حجت ها و دلایل خود را حفظ می کند تا آنها را به امثال خود بسپارند و در دلهای نظیران خود بکارند. علم با حقیقت بصیرت به آنان رو آورده و با روح یقین هم نشینند. آسان می شمارند آنچه را مترفان مشکل می دانند. آنان جانشینان خداوند در زمین و دعوت کننده به دین او هستند. آه... آه که چه قدر مشتاق دیدارشان هستم! برگرد ای کمیل، هرگاه که خواستی» (کلمه قصار 147 نهج البلاغه). آنها که یادشان شوق در جان مولای متقیان برمی انگیزد، دارای نشانه هایی هستند از جمله پاک دلانی که «عقلوا الدین عقل وعایهًْ و رعایهًْ، لا عقل سماع و روایهًْ . در دین اندیشیدند، عقل به جان خریدن و رعایت کردن و نه عقل شنیدن و باز گفتن؛ که روایت کنندگان علم فراوانند و رعایت کنندگان آن اندک». (خطبه 239)
بهار، ماجرای ظرفیت یافتن برای تازه و زنده شدن است. بهار، قاعده الهام بخش زندگی و روح امید است. یعنی که می توان روزگار را تغییر داد و تازه کرد. می توان از عهده رنج ها و مشکلات و سنگ اندازی های خصم برآمد اگر که خود را تغییر داده باشیم. از سنگ گیاه نمی روید. خاک باید که نرم باشد تا آب و دانه و ساقه در او جای گیرد و از دل همین خاک نرم است که درختان تناور و محکم سربر می آورد. دل ها که به ذکر الهی ذوب شد و در قالب حقیقت ریخت، آنگاه می شود «زبر الحدید، پاره فولاد». می شود همان که امام صادق علیه السلام فرمود: «مؤمن از پاره های آهن محکم تر است. پاره آهن چون داخل آتش شود، دگرگون شود و همانا مؤمن اگر کشته شود سپس برانگیخته شود، قلب او دگرگون نمی شود». می شوند یاران وعده داده شده امام زمان(عج) که اولیای دین درباره توانایی شان فرمودند: «به هر یک از آنها قدرت چهل نفر داده شده و قلب هر یک از آنها محکم تر از پاره آهن است. اگر بر کوه بگذرند، فرو پاشد. شمشیر در غلاف نمی کنند مگر اینکه خدای عزوجل راضی و خشنود شود» و «مردمانی هستند که گویا دل های آنان پاره ای از آهن است، شک در آن راه ندارد، در امر الهی استوارتر از سنگ سخت هستند» با بودن چنین استوانه های استقامتی است که یک ملت دگرگون شده و انقلاب کرده می تواند به مطالبه خصم برای تغییر- عقب نشینی و ارتجاع و تسلیم- نه بگوید و به سینه او دست رد بزند. یک ملت برای اینکه بتواند دست رد به سینه شیاطین و مستکبران و طوغیت بزند، باید که خود را بسازد و دگرگون کند و قدرتمندتر شود؛ اگر نه در بیراهه ای مدیریت می شود که شیاطین بزرگ و کوچک در عالم به او تحمیل می کنند.
قرآن کریم تعابیر دقیق و رسایی دراین باره دارد. یک جا در آیه 37 سوره زخرف می فرماید «شیطان و قبیل او شما را می بینند از جایی که شما آنها را نمی بینید». این، بیان نوعی استیلا و رصد اطلاعاتی خوف انگیز است اما بلافاصله تصریح می کند«انا جعلنا الشیاطین اولیاء للذین لایومنون». ما شیطان ها را برای آنان که ایمان نمی آورند، ولی و سرپرست قرار می دهیم. چیرگی شیاطین منحصرا بر بی ایمان هاست. ارعاب شیطان مخصوص آنانی است که رشته ایمان را بریده اند. آیه 175 سوره آل عمران بیان روشنی دارد. «همانا شیطان فقط اولیا و دوستان خود را می ترساند پس، از آنها نهراسید و از من پروا کنید اگر که ایمان دارید». منحصرا مردمانی از شیاطین مستکبر می ترسند که بی پشتوانه و بی رگ و ریشه باشند. آنها که «وعنده مفاتح الغیب. کلیدهای غیب نزد خداوند است» را باور دارند، گشایش ها و رونق ها و شکوفایی ها را نیز از حضرت حق طلب می کنند؛ که یقین دارند گردن کج کردن نزد اربابان تباهی عالم جز مذلت و مسکنت و حقارت به همراه ندارد. انقلاب اسلامی با همین منطق تکوین پیدا کرد و نامعادله قدرت میان مستضعفان و مستکبران را به هم ریخت. دفاع مقدس که شرافت و عزت و سیادت را ارزانی مردم ما کرد و مقدمه جاری شدن منطق مقاومت و بیداری اسلامی در غرب آسیا شد، از همین منطق غنی ساز و شکوفنده هویت گرفت. آن روز که ملت ما انقلاب اسلامی را با همه دشواری هایش آغاز کرد و آن روزگار که با دست خالی در برابر جبهه بزرگ حامیان رژیم بعث ایستاد، چشمش به دست عنایت الهی بود و بس. در همین تراز خود را تغییر داد و بازسازی کرد. جنگ نظامی و تحریم اقتصادی و جولان گروهک ها در عمق حاکمیت دست به دست هم داده بود تا ریشه ملت ایران را از جا بکند اما از متن این تهدید بزرگ و چند لایه، اقتدار و ابتکار و خلاقیت جوشید. تازه بخش کوچکی از ظرفیت های ما معلوم شد و پای کار عزت و اقتدار ملی آمد. آزمون ما «می توانیم شکوفا شویم» - آن هم در متن تهدید و محاصره و جنگ- از این واقعی تر؟!
برای بهاری شدن و شکفتن باید قالب شکنی کرد. ذات انقلاب اسلامی همین شالوده شکنی است. برای چنگ انداختن به ریسمان محکم الهی لاجرم باید در زمره «فمن یکفر بالطاغوت و یومن بالله» درآمد. اگر باور داریم که «ذلّت لقدرتک الصعاب و تسببت بلطفک الاسباب» و اگر یقین کرده ایم که سختی ها به قدرت الهی نرم می شود و اسباب و علل به لطف الهی موثر واقع می شوند، باید به لوازم آن نیز پایبند بمانیم. امید به خصم بستن و از او طمع گشایش داشتن، نقض غرض و ستیزه جویی با خرد است. مسیری را که در این یکی دو سال پیمودیم با همه فراز و نشیب هایش ثابت کرد دشمنی دشمن را جز با استقامت و شجاعت و تدبیر و مجاهدت نمی توان کم کرد. دست تعدی دشمنان در این مدت علیه ملت های منطقه از لیبی و مصر و تا سوریه و فلسطین (جنگ 51 روزه غزه) و عراق و یمن گشوده بود و جز با استواری مردمانی از جنس پاره های پولاد - و البته تقدیم جان های گرامی- کوتاه نشد.
بهار آمدنی است. این سنت جاری الهی است. آن اتفاق بزرگ بی تردید خواهد افتاد. بهار طبیعت، بشارت ماجرای بزرگی است که غریب و شگفت می نماید اما پدید خواهد آمد؛ نظیر فرعون شکنی حضرت موسی در آن اختناق بزرگ و مانند کار کارستان حضرت روح الله با طاغوت و استکبار. «و نُرِیَ فرعون و هامان و جنودهما ما کانوا یحذرون. و به فرعون و هامان و لشکریان آن دو نشان دادیم چیزی را که از آن می ترسیدند». ظرفیت چنان بهاری را باید مهیا کرد. قابلیت قابل لازمه فاعلیت فاعل است. باید بهار را خواست و ظرف پذیرای آن شد؛ مانند خاک تفتیده ای که باران را جرعه جرعه سر می کشد و گیاه تشنه ای که قد می کشد، آن هنگام که روح باران در جان او می دمد.
در آستانه بهاری دیگر، لب به خنده و چشم به گریه - همچون خود بهار- عرض می کنیم:
چون شاخه های خسته و خشکیم در غبار
ما را پر از شکوفه کن ای حضرت بهار
السلام علی ربیع الانام و نضرهًْ الایام. سلام بر بهار جان ها و طراوت روزگاران.
منبع: کیهان
اول**1368**
28/12/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها